Prezydenci II RP i
III RP i na
uchodźstwie
Prezydenci II
Rzeczpospolitej Polski
Rada Regencyjna
(7 października 1918 – 14 listopada 1918)
W skład Rady wchodzili: prezydent Warszawy Zdzisław
Lubomirski, prymas Królestwa Polskiego, arcybiskup
warszawski Aleksander Kakowski i ziemianin Józef Ostrowski.
Kancelarię Rady stanowił Gabinet Cywilny. Kierował nim
sekretarz Rady ks. prałat Zygmunt Chełmicki. Regenci
powołali pierwszy polski rząd pod prezesurą Jana
Kucharzewskiego, który przejął od Komisji Przejściowej
Tymczasowej Rady Stanu, przekazane przez okupantów działy
administracji. W pierwszym okresie istnienia Królestwa
Polskiego polskie było sądownictwo, szkolnictwo, służba
zdrowia i administracja.
Rada Regencyjna 7 października 1918roku ogłosiła
niepodległość Polski, a 12 października przejęła od okupantów
władzę zwierzchnią nad wojskiem.
Józef Piłsudski
(14 listopada 1918- 11 grudnia 1922)
Urodził się 5 grudnia 1867 w Zułowie pod Wilnem, a zmarł
12 maja 1935 w Warszawie. Był to polski działacz
niepodległościowy, dowódca wojskowy, polityk, i naczelny wódz
Armii Polskiej od 11 listopada 1918.
Gabriel Narutowicz
(11 grudnia 1922 – 16 grudnia 1922)
Urodził się 17 marca 1865 w Telszach,
a zmarł 16 grudnia 1922 w Warszawie. Był
to inżynier hydrotechnik, elektryk,
profesor Politechniki w Zurychu, minister
robót publicznych i minister spraw
zagranicznych.
Maciej Rataj
(16 grudnia 1922 – 20 grudnia 1922)
Urodził się 19 lutego 1884 we wsi Chłopy k.
Lwowa, a zmarł 21 czerwca 1940 w Palmirach. Był to
polski polityk oraz Marszałek Sejmu. Jego ojciec był
człowiekiem doceniającym konieczność
wyedukowania syna. W Chłopach Maciej Rataj
ukończył jednoklasową szkołę ludową, a następnie
czteroklasową w Komarnie. Przez pewien okres
przebywał w Uściu Solnym. Później przeniósł się do
Lwowa, gdzie uczył się w IV gimnazjum klasycznym.
Egzamin dojrzałości zdał w czerwcu 1904.
Stanisław Wojciechowski
(20 grudnia 1922 – 14 maja 1926)
Urodził się 15 marca 1869 w Kaliszu, a zmarł
9 kwietnia 1953 w Gołąbkach koło Warszawy. Był
to polski polityk i działacz spółdzielczy.
Początkowo w Związku Młodzieży Polskiej "Zet",
później związany z ruchem robotniczym – od
1891 w Zjednoczeniu Robotniczym, od 1892 w
Polskiej Partii Socjalistycznej, później na
emigracji (w Szwajcarii, Francji i Wielkiej
Brytanii), w Związku Zagranicznych Socjalistów
Polskich.
Maciej Rataj
(
15 maja 1926 – 4 czerwca 1926
)
Urodził się 19 lutego 1884 we wsi Chłopy k.
Lwowa, a zmarł 21 czerwca 1940 w Palmirach. Był to
polski polityk oraz Marszałek Sejmu. Jego ojciec był
człowiekiem doceniającym konieczność
wyedukowania syna. W Chłopach Maciej Rataj
ukończył jednoklasową szkołę ludową, a następnie
czteroklasową w Komarnie. Przez pewien okres
przebywał w Uściu Solnym. Później przeniósł się do
Lwowa, gdzie uczył się w IV gimnazjum klasycznym.
Egzamin dojrzałości zdał w czerwcu 1904.
Józef Piłsudski
(
został wybrany 31 maja 1926, ale nie przyjął urzędu
)
Urodził się 5 grudnia 1867 w Zułowie pod Wilnem, a zmarł
12 maja 1935 w Warszawie. Był to polski działacz
niepodległościowy, dowódca wojskowy, polityk, i naczelny wódz
Armii Polskiej od 11 listopada 1918.
Ignacy Mościcki
( 4 czerwca 1926 – 30 września 1939)
Urodził się 1 grudnia 1867 w Mierzanowie, a
zmarł 2 października 1946 w Versoix. Był to
polski polityk i chemik. Początkowo związany z
ruchem socjalistycznym. W latach 1912–1922
profesor Politechniki Lwowskiej, autor
nowatorskiej metody pozyskiwania kwasu
azotowego z powietrza. W 1925 wybrany na
rektora Politechniki Lwowskiej, profesor
Politechniki Warszawskiej w latach 1925–1926.
Prezydenci
Rzeczpospolitej
Polski
na
uchodźstwie
Edward Śmigły-Rydz
Został wyznaczony 1 września 1939
przez prezydenta Mościckiego "na swego
następcę na wypadek opróżnienia się
urzędu przed zawarciem pokoju"
Bolesław Wieniawa-Długoszowski
Został wyznaczony 17 września 1939
(zarządzenie antydatowane) przez prezydenta
Mościckiego "na swego następcę na wypadek
opróżnienia się urzędu przed zawarciem pokoju"
– zgodnie z art. 24 Konstytucji kwietniowej,
zrzekł się urzędu następcy prezydenta RP,
decyzja o wyznaczeniu następcy odwołana 17
września 1939
Władysław Raczkiewicz
(30 września 1939 – 6 czerwca 1947)
Został urodzony28 stycznia 1885 w Kutaisi w
Gruzji, a zmarł 6 czerwca 1947 w Ruthin w Walii.
Był to polski działacz polityczny, społeczny i
wojskowy, uczestnik I wojny światowej i walk z
bolszewikami, minister spraw wewnętrznych w
czterech rządach II RP.
August Zaleski
(9 czerwca 1947 – 7 kwietnia 1972)
Został urodzony 13 września 1883 w Warszawie, a
zmarł 7 kwietnia 1972 w Londynie. Był to polski polityk i
dyplomata, dwukrotny minister spraw zagranicznych.
Absolwent Gimnazjum Praskiego w Warszawie z 1901.
Przed I wojną światową ukończył studia w Londynie
(London School of Economics). Pracował przez pewien
czas jako bibliotekarz ordynacji Krasińskich. W 1917
podjął w Londynie stałe wykłady z literatury i języka
polskiego, związał się z ruchem wolnomularskim.
Rada Trzech
(1954–7 kwietnia 1972 )
W opozycji wobec Augusta Zaleskiego, niekonstytucyjna
kolegialna głowa państwa wyłoniona przez część
środowisk emigracji, jako protest przeciw przedłużeniu
przez prezydenta własnej kadencji, a od 1956 roku z
prerogatywami prezydenta W skład rady trzech zawsze
wchodzili Edward Bernard Raczyński i Władysław Anders
(Anders umarł w okresie kadencji 1969-1970 więc został
zastąpiony przez Stanisława Kopańskiego na kolejne dwa
lata do czasu upadku Rady po śmierci Zaleskiego). W
skład rady trzech wchodzili również: Tomasz Arciszewski
(1954−1955), Tadeusz Bór-Komorowski (1956−1966),
Roman Odzierzyński (1966−1968), Stanisław Mglej
(1968−1969), Alfred Urbański (1969−1972)
Stanisław Ostrowski
(9 kwietnia 1972–24 marca 1979)
Urodził się we Lwowie. Jego ojciec,
Michał, był powstańcem styczniowym i
Sybirakiem. Ukończył V Gimnazjum we
Lwowie, po czym podjął studia na
wydziale lekarskim Uniwersytetu
Lwowskiego i wiedeńskiego. Dyplom
lekarza otrzymał w 1919.
Edward Bernard Raczyński
(8 kwietnia 1979– 8 kwietnia 1986)
Urodził się 19 grudnia 1891 w Zakopanem, a
zmarł 30 lipca 1993 w Londynie. Był to polski
dyplomata, polityk i pisarz. Hrabia, pochodził ze
znanego wielkopolskiego rodu Raczyńskich
herbu Nałęcz. Jego ojcem był Edward Aleksander
Raczyński, a matką Róża z Potockich 1 voto
Władysławowa Krasińska. Był bratem Rogera
Adama Raczyńskiego oraz przyrodnim bratem
Karola Rogera Raczyńskiego oraz Adama
Krasińskiego, IV ordynata na Opinogórze.
Kazimierz Sabbat
(8 kwietnia 1986–19 lipca 1989)
Urodził się 27 lutego 1913 w Bielinach
Kapitulnych, a zmarł 19 lipca 1989 w Londynie.
Był to polski działacz emigracyjny. Był synem
Ignacego (organisty) i Franciszki z Wiącków.
Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego w
Mielcu. W 1939 ukończył prawo na
Uniwersytecie Warszawskim. Był harcerzem w II
RP oraz na emigracji.
Ryszard Kaczorowski
(19 lipca 1989–22 grudnia 1990)
Po zaprzysiężeniu Lecha Wałęsy
przekazał mu swe uprawnienia, a rząd
emigracyjny utworzył komisję
likwidacyjną, która do 31 grudnia 1991
zakończyła działalność wszelkich
emigracyjnych struktur władzy.
Prezydenci III
Rzeczpospolitej Polski
Wojciech Jaruzelski
(31 grudnia 1989– 22 grudnia 1990)
Urodzony 6 lipca 1923 w Kurowie. Jest to
działacz komunistyczny, polski polityk i dowódca
wojskowy szef Głównego Zarządu Politycznego
WP (1960–1965), szef Sztabu Generalnego WP
(1965–1968), minister obrony narodowej (1968–
1983), przewodniczący Komitetu Obrony Kraju –
Zwierzchnik Sił Zbrojnych, Naczelny Dowódca
Sił Zbrojnych na wypadek wojny, współtwórca
Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego.
Lech Wałęsa
(22 grudnia 1990 – 22 grudnia 1995)
Urodzony 29 września 1943 w Popowie . Jest
to polski polityk i działacz związkowy, z zawodu
elektryk. Współzałożyciel i pierwszy
przewodniczący "Solidarności„. Jego rodzicami
byli Bolesław Wałęsa (1908–1945), z zawodu
cieśla i Feliksa z domu Kamieńska (1916–1975).
Aleksander Kwaśniewski
(23 grudnia 1995 – 23 grudnia 2005)
Urodzony 15 listopada 1954 w
Białogardzie. Jest to polski polityk, z
zawodu dziennikarz. W okresie PRL
działacz Polskiej Zjednoczonej Partii
Robotniczej (od 1977), minister w rządach
Zbigniewa Messnera i Mieczysława
Rakowskiego. Założyciel Socjaldemokracji
Rzeczypospolitej Polskiej, poseł na Sejm I
i II kadencji.
Lech Kaczyński
(23 grudnia 2005 – 10 kwietnia 2010)
Urodzony 18 czerwca 1949 w Warszawie, a
zmarł 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku. Był to
polski polityk i prawnik. Współzałożyciel partii
Prawo i Sprawiedliwość i jej pierwszy prezes,
senator I kadencji oraz poseł na Sejm I i IV
kadencji. Był doktorem habilitowanym nauk
prawnych, profesorem nadzwyczajnym UKSW i
UG, specjalistą w zakresie prawa pracy. Zginął w
katastrofie polskiego samolotu Tu-154.
Bronisław Komorowski
(od 6 sierpnia 2010)
Urodzony 4 czerwca 1952 w Obornikach Śląskich. Jest
to polski polityk, z wykształcenia historyk. W okresie PRL
działacz opozycji demokratycznej. Poseł na Sejm I, II, III,
IV, V i VI kadencji. Minister obrony narodowej w rządzie
Jerzego Buzka, na początku lat 90. wiceminister w tym
resorcie. Wicemarszałek Sejmu V kadencji z ramienia
Platformy Obywatelskiej, od 2007 do 2010 Marszałek
Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej VI kadencji. Od 10
kwietnia 2010 do 8 lipca 2010 wykonywał tymczasowo
obowiązki Prezydenta RP.
Prezentacje
wykonała
Anna Szlachta
uczennica klasy 2c.