UMIEJĘTNOŚĆ

KORZYSTANIA Z TOALETY



Nauka sygnalizowania potrzeb
fizjologicznych to jedno z najważniejszych
zadań stojących przed dzieckiem

w pierwszych latach życia.



Są dzieci, które potrafią kontrolować
oddawanie stolca i moczu, kończąc
pierwszy rok życia, większość jednak
potrafi to robić

znacznie później.

JAK WDRAŻAĆ DZIECI DO

WŁAŚCIWEGO

KORZYSTANIA Z TOALETY?



Nauka samodzielnego załatwiania swoich
potrzeb fizjologicznych nie jest łatwa.
Warunki domowe nie sprzyjają temu
zadaniu.

Przede

wszystkim

muszle

klozetowe

nie

są

dostosowane

do

maluszków. Tak więc, chcąc nauczyć
swoją pociechę załatwiania się, w
pierwszej kolejności trzeba stworzyć ku
temu odpowiednie warunki. Dobrze jest
dodatkowo umieścić w swojej toalecie
podest i specjalną nakładkę. To znacznie
ułatwi korzystanie z ubikacji.



W przedszkolach jest o tyle łatwiej, że
muszle są mniejsze i umieszczone niżej.



W domu i w przedszkolu uczymy tego
w podobny sposób.
Trzeba dziecko nauczyć wykonywania
kolejnych czynności:



Zdejmowania bielizny



Załatwiania się



Podcierania



Zakładania bielizny



Spuszczania wody



Umycia i wytarcia rąk



Każdej z tych czynności trzeba nauczyć z
osobna. Jest ich sporo, dlatego ważne jest
by dorosły podpowiadał dziecku kolejne
czynności, a potem chwalił je za
samodzielne wykonanie.



Rodzice

powinni

wiedzieć,

że

dziecko

przychodzące do przedszkola musi umieć
sygnalizować potrzeby fizjologiczne. Warto im
również uświadomić, w jak trudnej sytuacji jest
dziecko, które nie radzi sobie w toalecie.



Istotne znaczenie ma również to, w co ubierają
dzieci. Bardzo trudno jest zdążyć rozebrać
dziecko, gdy ma spodnie zapinane na liczne
guziki, klamerki czy szelki. Ubrania powinny
być luźne by dziecko nie miało problemów z
ich zdejmowaniem i zakładaniem.

WSPÓŁPRACA Z RODZICAMI



Pomocne przy nauce korzystania z toalety
mogą być różne książeczki, bajki, których
bohaterowie będą sami mierzyć się z
takim wyzwaniem.



Np. Julka poznaje świat. Kłopotliwa
sprawa z WC



Frączek Agnieszka, Wildish Lee
Ja już potrafię! O sukcesie na sedesie
Jej mały bohater przez cały tydzień dzielnie
stawia czoło nowemu wyzwaniu, aby w końcu
samodzielnie

skorzystać

z

ubikacji.

Humorystyczna, zabawnie ilustrowana opowieść
uatrakcyjnia pomysłowo umieszczony w książce
model ubikacji, dzięki specjalnie wykrojonemu
kształtowi widoczny na każdej stronie. Można
własnoręcznie nacisnąć spłuczkę, a nawet
usłyszeć dźwięk spuszczanej wody. Z taką
książeczką ta ważna lekcja samodzielności okaże
się bardzo wesoła.

NAUKA KORZYSTANIA Z

TOALETY DZIECI O

SPECJALNYCH POTRZEBACH



Nauce korzystania z toalety należy
poświęcić dużo czasu.



Opanowanie tej umiejętności wymaga
początkowo wiele wysiłku zarówno od
dziecka jak i dorosłego.



Stosując technikę przyjętą na podstawie
metod opracowanych przez Azrina i Foxxa
(1971), można nauczyć dziecko korzystania
z toalety w ciągu jednego dnia.



Następujące sugestie powinny ci pomóc w
nauczeniu dziecka jak korzystać z
ubikacji. '

►

Dziecko nie powinno nosić pieluch w
czasie ćwiczeń. Musisz mieć pod ręką
około 12 par spodenek. Musisz mieć tyle
zapasowych par, by za każdym
razem, gdy zabrudzi spodenki, przebrać je
w czyste.



Dziecko powinno z łatwością manipulować
swoją odzieżą. Niech nosi
proste ubranie, np. szorty z elastyczną
gumką i krótką koszulkę.

PRZYGOTOWANIE PROGRAMU



Dziecko powinno wygodnie siedzieć na sedesie. Nie
może obawiać się, że spadnie. Jeśli w czasie
ćwiczeń korzystasz
z noralnej muszli, przystaw mały stołeczek, by
dziecko mogło na nim oprzeć nogi.



Powinieneś mieć pod ręką dużo ulubionych napojów
dziecka, by zwiększyć częstotliwość wypróżnień.



Powinieneś także mieć małe cząstki ulubionego
jedzenia dziecka (orzeszki, cukierki, prażynki),
przygotowane w łazience jako nagrody.
Wybieraj takie nagrody, które wywołują pragnienie,
co wpłynie na ilość wypijanych przez dziecko
napojów.



Siadanie na sedesie. Celem tego etapu jest
wyjaśnienie dziecku, że powinno wypróżniać się
siedząc na sedesie. Ten cel można osiągnąć
umieszczając je na sedesie i podając dużo napojów.
Nagradzaj je szczodrze za każdym razem, gdy
następuje wypróżnienie.



Uczenie umiejętności samodzielnego korzystania z
ubikacji. Celem tego etapu jest nauczenie dziecka, by
siadało na sedesie, gdy chce się wypróżnić. Dziecko
powinno siedzieć na krześle koło muszli klozetowej.
Jeśli dziecko siada na sedesie i wypróżnia się w tej
pozycji natychmiast - zanim jeszcze wstanie - udziel
mu

nagrody

w

postaci

soku do picia, uścisków czy też w inny sposób, a
następnie zrób krótką przerwę.

INTENSYWNE ĆWICZENIE



Jeśli dziecko nie wypróżnia się w ciągu 5 minut,
nagródź je za
"dobre siedzenie".



Jeśli dziecko wypróżnia się siedząc na krześle,
przeprowadź je
przez następującą procedurę:

1.

Udziel silnej reprymendy za wypróżnianie w
spodnie.

2.

Każ mu oczyścić spodenki i krzesło.

3.

Zrób prysznic, najlepiej zimny, a przynajmniej
nieprzyjemny.

4.

Dziecko nie powinno otrzymywać żadnych nagród
przez 5 minut.

5.

Umieść dziecko z powrotem na sedesie, zanim się
wypróżni.



Zwiększanie się umiejętności korzystania z toalety.
Krok ten ma stopniowo nauczyć dziecko chodzić
do ubikacji, kiedy znajduje się w pewnej
odległości, tj. pójść do ubikacji, zdjąć ubranie i
wypróżnić się korzystając z muszli klozetowej.
Stawiaj krzesło dalej od muszli za każdym razem,
gdy dziecko z powodzeniem wykona zadanie. Po
każdej udanej próbie dodawaj również jakąś część
odzieży. Powinieneś pozostać przy tym kroku aż
dziecko w pełni go opanuje.



Podtrzymanie. Ten krok wiąże się ze
sprawdzaniem spodni dziecka co
15-30 minut -Czy jesteś suchy? Dziecko ma
sprawdzić czy spodnie są mokre.



Jeśli dziecko jest suche, pochwal je, uściskaj i
ucałuj, nagródź je ulubionym jedzeniem.



Jeśli dziecko zmoczyło ubranie, udziel mu nagany
(źle! Mokre spodnie!) i wróć do kroku
poprzedniego.



Jeśli dziecko wypróżni się samodzielnie, udziel
mu szczodrej nagrody.

KONIEC

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ