Brzoza brodawkowata –
Betula pendula
Karol Siedlecki
Grzegorz Romaniuk
Gr. 5
„
Birches near Novosibirsk in Autumn” autorstwa Brian Jeffery
Beggerly
Występowanie
Brzoza
brodawkowata
swoim
zasięgiem
naturalnym obejmuje prawie całą Europę z
wyjątkiem Hiszpanii, Grecji i Włoch. Ponadto
występuje w części Azji Mniejszej, na Kaukazie i
w zachodniej Syberii. Sięga na północ do 65°
szerokości geograficznej, jednak nie tak daleko
jak zbliżony do niej gatunek brzoza omszona. W
górach brzoza nie rośnie wysoko, na ogół do
700-800 m n.p.m. W Tatrach pojedyncze okazy
sięgają do 1480 m n.p.m., a w Alpach nawet do
2000 m.
Rodzaj Betula -zasięg
Wzrost
• W pierwszym roku powolny, od 2-3 roku
bardzo szybki.
• Kulminacja przyrostu wysokości zależnie
od gleb: na dobrych w wieku 10-15 lat, na
słabych 20-25 lat.
• Od 60 roku życia przyrasta w zasadzie
tylko na grubość.
• Dożywa 90-100(120) lat
• W korzystnych warunkach wysokość może
osiągać 25-30(35)m, pierśnica 50-60cm.
• Najlepiej rośnie na glebach umiarkowanie
wilgotnych
Pokrój
Średniej wielkości i budowy drzewo
liściaste. Jego przeciętnej grubości pień
jest często lekko wygięty, a niezbyt
szeroka
korona
ma
przeważnie
jajowaty lub kolumnowy kształt i jest
ażurowo
prześwitująca.
Charakterystyczną cechą gatunku są
bardzo długie i cienkie, pionowo
zwieszające się gałązki.
Inne cechy:
• System korzeniowy: sercowaty,
powierzchniowy
• Skłonna do tworzenia odrośli.
• Zasobność grubizny - 140,6 m
3
/ha i
biomasa 113,1 t/ha.
Strategia życiowa:
• Teoria selekcji r i K: typ r
• Model C-S-R: typ R
Kwitnienie
• Okres kwitnienia: IV-V (krótko przed
lub wraz z rozwojem liści).
• Kwiaty
rozdzielnopłciowe,
rozmieszczone
jednopiennie,
wiatropylne, zebrane w kotkowate
kwiatostany.
• Obfite pylenie w drugiej połowie
kwietnia.
Obradzanie
• Owoce - drobne, oskrzydlone
orzeszki.
• Okres dojrzewania: VII-VIII/IX.
• Zaliczana do lekkonasiennych
• Obradza corocznie, zaczyna w wieku
20-30 lat.
Udział powierzchniowy w krainach
przyrodniczo-leśnych:
I - bałtyckiej - 6,4%,
II - mazursko-podlaskiej - 9,2 %,
III - wielkopolsko-pomorskiej- 3,2%,
IV - mazowiecko-podlaskiej - 7,6%,
V - śląskiej - 4,9%,
VI - małopolskiej-5,0%,
VII - sudeckiej - 6,0%,
VIII - karpackiej - 1,8%.
Wymagania
•Termiczne: na niżu małe,
w górach średnie.
•Świetlne: gatunek
wybitnie światłożądny.
•Wilgotnościowe:
kserofit.
•Pokarmowe: oligotrof.
Wrażliwość na czynniki
środowiska
•Przymrozki: odporna
•Zanieczyszczenia
powietrza: odporna
•Wiatr: niezbyt odporna,
szczególnie w warunkach
płytkiego ukorzenienia
B
BM
LM
L
L ł
Nizinne
suche
D
świeże
D
D
D
D
wilgotne D
D
G
D
bagienne
G
D
Wyżynne
świeże
G
D
D
wilgotne
D
D
D
D
bagienne
D
Górskie
świeże
D
D
D
D
wilgotne D
D
D
D
D
bagienne
D
Wysoko-
górskie
BWG
D
Odnawianie
• Dobrze odnawia się samodzielnie
(obsiew na ponad 200m)
• Na siedliskach boru suchego i
świeżego
jest
najczęstszym
gatunkiem liściastym pełniącym rolę
domieszki
pomocniczej
i
biocenotycznej o udziale 5-10%.
• Nadaje się na przedplon dla buka,
jodły, świerka i innych.
Drewno
• Rozpierzchłonaczyniowe
• Białe z żółtawym lub różowawym odcieniem,
beztwardzielowe (czasem z fałszywą twardzielą)
• Niezbyt trwałe, trudno łupliwe, nie paczy się i
nie pęka, jest łatwe w suszeniu i obróbce,
dobrze się poleruje, barwi i nasyca, jest trudno
zapalne.
• Nie nadaje się do budownictwa,
wykorzystywane w meblarstwie, przemyśle
celulozowo-papierniczym oraz jako opał.
Ciekawostki
• Najwyższa brzoza w Polsce ma 37.8m, jej
obwód pnia wynosi 2.06m, rośnie w
Puszczy Białowieskiej.
• Brzozą opisaną jako najstarsza w Polsce był
w 1992 roku okaz rosnący w Gdańsku
Oliwie – miał wówczas 171 lat, przy
obwodzie pnia 321 cm i wysokości 26 m.
• Brzoza uznawana jest za narodowe drzewo
Rosji. Często pojawia się jako motyw w
kulturze ludowej, piosenkach.
Brzoza omszona – Betula pubescens
Występowanie
Osiąga na północy 69-71
o
szerokości
geograficznej, w górach rośnie wyżej
niż brzoza brodawkowata – 2100-
2200m n. p. m.
W Polsce zasięg występuje na terenie
całego kraju. Zasięg pionowy do
1500m n. p. m.
Wymagania
• Klimatyczne: mniejsze niż B. pendula,
mrozoodporna
• Świetlne: preferuje pełne światło, jednak
znosi lekkie ocienienie, nawet pod okapem
innych gatunków, przy niedużym zwarciu.
• Wilgotnościowe: większe niż B. pendula,
• Troficzne: Zbliżone do B. pendula, ale nie
porasta gleb suchych. Preferuje gleby
torfowe i mineralno-torfowe, umiarkowanie
ubogie.
• Odporność na zagrożenia abiotyczne
taka sama jak u B. pendula,
• Występowanie w typach
siedliskowych lasu jak u Alnus
glutinosa
Bibliografia
• Jaworski A. Charakterystyka
hodowlana drzew leśnych Kraków
1994
• http://drzewa.nk4.netmark.pl/atlas/br
zoza/brzoza.php
• http://www.drewno.pl/artykuly/663,br
zoza-europejska.html
• http://www.itd.poznan.pl/pl/index.php
?id=37