MIGRACJE A
GLOBALIZACJA

GLOBALIZACJA A MIGRACJE

•

CZY JEST TAKI ZWIĄZEK?

•

TAK!

•

CZYM SIĘ PRZEJAWIA?

1)

Np. upadkiem antagonistycznego dwubiegunowego układu
politycznego na Ziemi,

2)

Nasileniem się wielokulturowości i otwartości kulturowej,

3)

Obniżeniem się bariery technicznej i ekonomicznej w
masowym przemieszczaniu się,

4)

Wzrostem otwartości gospodarek narodowych,

5)

Standaryzacją produktów i kwalifikacji zawodowych w skali
międzynarodowej.

Nasilenie się zjawiska globalizacji
pociąga za sobą konieczność zwiększenia
się zjawiska migracji, ponieważ:

•

Zauważa się nierównomierne zaludnienie Ziemi
(np. gdy chodzi o: terytorium, zasoby naturalne,
kapitał ekonomiczny i ludzki).

•

Ludzie dążą do lepszego życia (np. prześladowani,
poszukujący pracy bądź wyższego wynagrodzenia-
neoklasyczna teoria migracji o przepływie siły
roboczej do obszarów obfitych w kapitał z
wyższymi płacami).

MIGRACJE -STATYSTYKI

•

Dane ONZ szacują, że w latach 1996-
2000przepływ netto z krajów mniej rozwiniętych
do bardziej rozwiniętych wyniósł 11,6mln osób.

•

Liczba osób trwale mieszkających poza krajem
swego urodzenia jest już zbliżona do 230mln, co
odpowiada 3,8% ludności świata, co wskazuje na
ogromną skalę.

Czynniki sprzyjające migracjom

na skale globalną:

1.

Neoklasyczna teoria migracji o przepływie siły roboczej do
obszarów obfitych w kapitał, z wyższymi zarobkami.

2.

Sama globalizacja jest bardzo sprzyjająca migracjom, ponieważ
świat przestał być tajemnicą i człowiek wie czego może się
spodziewać w obcym kraju.

3.

Nasilenie się wielokulturowości i otwartości kulturowej.

4.

Obniżenie bariery technicznej i ekonomicznej.

5.

Standaryzacja produktów i kwalifikacji zawodowych na skalę
międzynarodową.

6.

Internet- błyskawiczny przepływ i siła informacji.

7.

Prześladowania, dążenie osób prześladowanych do
bezpieczeństwa.

8.

Brak stałego źródła dochodów, który uniemożliwia zapewnienie
finansowego bezpieczeństwa.

9.

Aktywnym czynnikiem mobilizującym do migracji są pracodawcy,
którzy inicjują napływ imigrantów poprzez formalne lub mniej
formalne werbunki taniej siły roboczej do swojego kraju (wyjazdy
grupowe, jasna wysokość wynagrodzenia).

Czynniki hamujące globalizację

migracji:

1.

Zmniejszenie różnic między płacami we wszystkich krajach
(wyrównanie płac tak aby były one zbliżone do kosztów wędrówki).

2.

Teoria Heckschera- Ohlina o liberalizacji handlu, ponieważ
wówczas kierunek przepływu towarów (i kapitału) prowadzi do
wyrównania się wynagrodzeń pracy i kapitału w skali
międzynarodowej.

3.

Regionalizacja, która stanowi nieodłączną cechę najnowszej
globalizacji ekonomicznej (zintensyfikowanie i zawężenie
przepływów czynników produkcji do nielicznej grupy gospodarek).

4.

Zapoczątkowana w 1973r. Recesja w gospodarce światowej (i
gwałtowny spadek popytu na pracę).

Gł. bieguny migracji

globalnych:

•

Po 1973 r. międzynarodowe migracje pracownicze
były nieoczekiwanie silnie spolaryzowane. Wysoki
popyt na pracę występował systematycznie
jedynie na czterech obszarach Ziemi:

1.

USA (i Kanadzie)

2.

Państwa, które tworzące Europejski Obszar
Gospodarczy (czyli 15 krajów UE oraz Islandia,
Norwegia i Szwajcaria)

3.

Arabskie kraje Zatoki Perskiej

4.

Wysoko rozwinięte państwa Azji Południowo-
Wschodniej

Imigranci na rynku pracy:

•

Imigranci to osoby gł. młode w tzw. wieku
mobilnym (20-45lat) i tu niema większej różnicy
jeżeli chodzi o płeć. Natomiast w ostatnich
czasach zadziwiająco szybko wzrósł odsetek
kobiet poszukujących pracy za granicami swojego
państwa. Jeszcze w1980r. kobiety stanowiły20-
30% pracowników cudzoziemskich w UE a w
1995r. już 30-40%.

•

Poziom aktywności cudzoziemców jest znacznie
wyższy niż rodzimych mieszkańców kraju.

Sektory najbardziej

przyciągające imigrantów:

Są one bardzo różne, ale większość z nich stanowią
usługi. W latach 2000-2001, 50-80% pracowników
cudzoziemskich pracowało w usługach.

•

W handlu (np. w Holandii, Kanadzie, Niemczech,
Szwajcarii, USA)

•

W ochronie zdrowia/opiece społecznej (np. Dani,
Kanadzie, Norwegii, Wielkiej Brytanii)

•

W gospodarstwie domowym (np. w Grecji,
Hiszpanii)

•

W hotelarstwie i gastronomi (np. Austrii, Irlandii,
Hiszpanii, Niemczech, Wielkiej Brytanii)

•

W edukacji (np. Szwecji)

•

W budownictwie (np. w Austrii, Francji, Grecji i
Hiszpanii)

•

W rolnictwie (np. Hiszpanii)

Nowe formy migracji

Pierwszym przykładem nowej migracji są
pracownicy wysoko wysoko wykwalikowanych.
King (1996) nazywa „nową odmianą przywódczych
nomadów”. Mimo to przemieszcza się ich jeszcze
znacznie mniej niż robotników (np. w ramach
wewnętrznych transferów korporacyjnych do USA
przybyło ostatnio ponad 200 tys. pracowników
cudzoziemskich. W latach 1981-1998 nastąpiło 8-9-
krotny wzrost ich liczby. )

Nowe formy migracji

Kolejna formą jest przepływ młodzieży w celu
odbycia studiów wyższych (studenci zagraniczni
są istotnym źródłem dochodów sektora
edukacyjnego).

Trzecią formą są transmigracje lub migracje
niepełne czy migracje następujące na
podstawie międzynarodowych kontaktów o
indywidualne świadczenie usług lub realizacje
zadania przez firmę zagraniczną:

•

pierwsza z tych form charakteryzuje się
przemieszczaniem na ogół wahadłowym siły
roboczej bez przeniesienia zagranice
gospodarstwa domowego

Nowe formy migracji

•

Druga rozwija się głownie w związku z deregulacja
i liberalizacja gospodarki światowej oraz rosnącą
swobodą działalności ekonomicznej niezależnie od
„przynależności państwowej „ podmiotu
gospodarczego.

Dziękuje za uwagę!! 