KA R O L I N A M A Ł O C H A
G R . 1 1 A
POMIAR TĘTNA
Tętno
- rytmiczne rozciąganie naczyń krwionośnych
wywołane nagłymi zmianami ciśnienia krwi w następstwie
skurczów i rozkurczów komór serca. Badanie tętna
przeprowadza się w warunkach szpitalnych u każdego
chorego 2 razy dziennie równocześnie z pomiarem
temperatury.
Wyróżniamy tętno:
- Spoczynkowe - pomiar dokonujemy podczas odpoczynku
albo nie wymagających wysiłku różnych zajęć codziennych.
- Wysiłkowe - w wyniku intensywnego wysiłku liczba uderzeń
serca na minutę wzrasta często dwukrotnie lub więcej.
TĘTNO
METODY BADANIA
1.
Metodą palpacyjną- technika badania sprowadza się
do uciśnięcia tętnicy w miejscu, w którym leży
bezpośrednio pod skórą czubkami trzech palców. Do
badania tętna nie stosuje się kciuka, ponieważ w ten
sposób można pomylić tętno badanego z własnym.
2.
Za pomocą stetoskopu, osłuchując czynność serca.
3.
Po podłączeniu chorego do aparatury monitorującej,
np. kardiomonitora.
4.
Metodą elektroniczną.
MIEJSCA BADANIA
Typowym miejscem badania tętna jest tętnica
promieniowa.
W stanach nagłych tętno badamy na dużych tętnicach:
-szyjnej
-udowej
-ramiennej
W zaburzeniach krążenia obwodowego tętno bada się
na tętnicy:
-grzbietowej stopy
-podkolanowej
-piszczelowej tylnej
CECHY TĘTNA
1. Częstość tętna-
ilość uderzeń na minutę
uzależniona jest od wieku badanego.
Wartości prawidłowe częstości tętna:
-płód 140-160 u/min
-noworodek 130-140 u/min
-roczne dziecko 110-130 u/ min
-dorośli 66-76 u/min
-u ludzi starszych ok.60 u/min
CZYNNIKI POWODUJĄCE WZROST SZYBKOŚCI TĘTNA
1.FIZJOLOGICZNE:
- wiek
-stany emocjonalne
-wysiłek fizyczny
-używki
2.PATOLOGICZNE:
-choroby gorączkowe
-choroby serca
-hipowolemia(utrata krwi, odwodnienie)
CZYNNIKI POWODUJĄCE ZWOLNIENIE TĘTNA:
1.FIZJOLOGICZNE:
-sen
-pozycja leżąca
-u sportowców
2.PATOLOGICZNE:
-wzmożone ciśnienie śródczaszkowe
-zatrucia pochodzenia wewnętrznego(mocznica)
-zatrucia pochodzenia zewnętrznego(np.
grzybami)
-hipotermia(obniżenie temperatury ciała)
2. Miarowość-
tętno jest miarowe jeśli
wszystkie uderzenia wykazują jednakową
siłę, a odstępy między nimi są jednakowe, w
przeciwnym razie mówimy o tętnie
niemiarowym. Aby ocenić miarowość tętna,
wskazane jest badanie przez 1 min.
Niemiarowość tętna może być
spowodowana:
-przyspieszaniem i zwalnianiem oddechów
-zmęczeniem, nadużywaniem kawy, alkoholu
-uszkodzeniem mięśnia sercowego
Tętno niemiarowe określa się jako arytmię.
Tętno przyspieszone i niemiarowe nazywane
jest tachyarytmią, natomiast zwolnione i
niemiarowe bradyarytmią.
Wyróżniamy niemiarowość:
- ekstrasystoliczną(skurcze dodatkowe)
-oddechową(przyspieszanie i zwalnianie akcji
serca)
-całkowitą(zupełnie niemiarowe tętno)
3. Napięcie tętna-
cecha tętna będąca wyrazem
ciśnienia tętniczego. Tętno może być
twarde, miękkie bądź dwubitne.
-tętno słabe, ledwo wyczuwalne pod palcami to
tętno nitkowate, występuje np. w krwotoku,
spadku RR.
-tętno twarde drutowate, mocno wyczuwalne
pod palcami występuje np. w miażdżycy,
wzroście RR.
4. Szybkość-
zależy od szybkości wypełniania
się tętnicy i zapadania jej światła w okresie
jednego cyklu serca. Zależy od prędkości
przepływu krwi i podatności ściany tętnic.
Tętno może być szybkie, wolne, miarowe.
Szybkość tętna mierzymy przez 15 sek.,
uzyskany wynik mnożymy przez 4.
Zwolnienie czynności serca poniżej 60 u/min to
bradykardia
, przyspieszenie czynności serca
powyżej 100 u/min to
tachykardia
.
BŁĘDY TECHNICZNE WYKONYWANE PODCZAS
BADANIA
Najczęstsze błędy to:
- niewłaściwe ułożenie opuszek palców nad
tętnicą
-wyczucie własnego tętna przez osobę
badającą
-krótki czas badania, nie pozwalający na
wykrycie niemiarowości
-niedokładne określenie czasu pomiaru
STRUKTURA CZYNNOŚCI
I.CZYNNOŚCI PRZYGOTOWAWCZE:
A. Przygotowanie pielęgniarki:
1. Higieniczne mycie rąk.
2.Ustalenie wskazań do wykonania pomiaru.
B. Przygotowanie sprzętu i otoczenia:
1. Przygotowanie zegarka z sekundnikiem lub stopera i słuchawek
lekarskich.
2. Zapewnienie ciszy na sali.
C. Przygotowanie pacjenta:
1. Poinformowanie pacjenta o sposobie wykonania badania.
2. Uzyskanie zgody i pozyskanie do współpracy.
3. Zapewnienie pacjentowi wygodnej pozycji, np. pozycja siedząca
lub leżąca ze stabilnym podparciem badanej kończyny.
4. Zalecenie pacjentowi 5-minutowego odpoczynku przed badaniem.
II.CZYNNOŚCI WŁAŚCIWE:
1. Opuszkami palców 2, 3, 4 lekkie uciskanie na tętnicę.
2.Kciuk powinien znajdować się poza polem badanej tętnicy.
3. Jeżeli tętno jest dobrze wyczuwalne i miarowe, liczenie
uderzeń przez 15 sek (uzyskany wynik jest mnożony przez 4)
4. Jeżeli wykryto zaburzenia rytmu, należy liczyć uderzenia serca
przez 1 min.
5. Określenie szybkości, napięcia i typu niemiarowości.
6. Osłuchiwanie czynności serca słuchawką w miejscu uderzenia
koniuszkowego serca, tj. V przestrzeń międzyżebrowa w linii
środkowoobojczykowej lewej z jednoczesnym badaniem tętna na
wybranej tętnicy obwodowej w celu wykrycia deficytu tętna
(częstość tętna mniejsza niż liczona w tym samym czasie akcja
serca)
III. CZYNNOŚCI KOŃCOWE:
1. Odkażenie lejka lub membrany stetoskopu.
2. Higieniczne mycie rąk.
3. Udokumentowanie wyniku pomiaru.
4. Zgłoszenie rozpoznanych nieprawidłowości
lekarzowi.