Rynek energii
– Liberalizacja rynków
energii
Geneza liberalizacji rynków
energii
• Idea liberalizacji rynków energii powstała z analizy
funkcjonowania sektora w strukturze monopolu.
• Z jednej strony struktura ta zapewniała
większe bezpieczeństwo energetyczne,
ale z drugiej wiązała się z licznymi wadami,
wśród których najważniejsze to:
– niegospodarność i nieefektywność działania monopoli
powodująca straty (pokrywane ze środków
budżetowych lub przez konsumentów poprzez
zawyżone ceny),
– wysokie koszty dostaw energii elektrycznej,
– nieodpowiedni poziom świadczenia usług.
Tradycyjny, zintegrowany pionowo model
rynku energii elektrycznej – monopol
(państwowy)
Model rynku energii w
Polsce
5
Wytwarzanie
Przesył
Dystrybucj
a
Sprzedaż
Wytwarzan
ie
Przesył
Dystrybucj
a
Sprzedaż
Klienci
Klienci
Liberalizacja
• Liberalizacja to: „wprowadzanie zasad liberalizmu, doktryny
ekonomicznej powstałej w XVIII wieku, oznaczającej
kierunek polityczny opowiadający się za ograniczeniem
roli państwa do minimum, głoszący zasadę, że wolna i
nieskrępowana działalność jednostek, głównie na polu
gospodarczym i politycznym, jest źródłem postępu w życiu
społecznym. Liberalizacja to kierunek zmierzający do
łagodzenia restrykcji i przepisów”.
• Liberalizacja rynków wymusza podejmowanie działań
zmierzających do przyspieszania rozwoju ekonomicznego
poprzez efektywniejsze wykorzystanie zasobów w wyniku:
– większego udziału sektora prywatnego,
– wprowadzeniu konkurencji.
Liberalizacja rynku energii
elektrycznej
• Liberalizacja w odniesieniu do rynku energii elektrycznej wiąże się z
wprowadzeniem mniej restrykcyjnych regulacji dla przedsiębiorstw
działających w tym sektorze.
• Najczęściej powiązana jest z deregulacją, oznaczającą zniesienie
konieczności zatwierdzania taryf przez organ regulacyjny.
• Coraz częściej zamiast deregulacji używa się terminu reregulacja, który
sygnalizuje bardziej zmianę w przepisach regulacyjnych niż ich
zniesienie.
• W przypadku państw, w których sektor energetyczny stanowi własność
Skarbu Państwa, liberalizacja wiąże się najczęściej z przekazaniem
kontroli nad przedsiębiorstwami energetycznymi do sektora
prywatnego.
• W pełni zliberalizowany rynek energii elektrycznej będzie więc
funkcjonował w ramach określonego prawa, którego wykonanie będzie
nadzorowane przez organ regulacyjny.
• Zliberalizowany rynek energii powinien być również niezależny od
wpływów politycznych.
Cele liberalizacij
• Liberalizacja rynku energii elektrycznej powinna
doprowadzić do usunięcia wad monopolu,
a w szczególności stawia się jej następujące cele:
– poprawa efektywności funkcjonowania sektora
elektroenergetycznego,
– redukcja kosztów dostaw energii elektrycznej,
– tworzenie zachęt do inwestowania w nowoczesne źródła
wytwarzania energii i rozwój nowych technologii,
– zapewnienie odbiorcom możliwości wyboru dostawcy energii
elektrycznej,
– zapewnienie lepszej ochrony konsumentów poprzez
rozwiązania prawne oraz regulacje rynkowe,
– wzrost standardu usług, poprawa jakości dostaw energii
elektrycznej.
Energia – produkt
Przesył – usługa
• Podstawowym działaniem jest rozdzielenie
energii elektrycznej (produktu) od jej
przesyłu i dystrybucji (usługa).
– Produkt – konkurencja.
– Usługa – monopol sieciowy, regulowany.
Model zliberalizowanego rynku
energii
• Pomimo różnic w poszczególnych krajowych
modelach rynków energii można określić
pewną typową strukturę składająca się z
czterech następujących sektorów:
– wytwarzanie energii elektrycznej,
– przesył liniami wysokiego i średniego napięcia,
– dystrybucja – dostawa energii elektrycznej do
konsumenta liniami niskiego napięcia,
– handel (obrót) – sprzedaż energii elektrycznej
konsumentom.
Elementy liberalizacji rynków energii
• Komercjalizacja
• Prywatyzacja
• Rozdział działalności
• Dostęp stron trzecich do sieci
(zasada TPA)
• Konkurencja
• Nadzór niezależnego regulatora
Komercjalizacja
• Komercjalizacja – rozumiana jako wprowadzenie
celów komercyjnych w procesie zarządzania
jednostkami gospodarczymi, których właścicielem
jest państwo.
• Przedsiębiorstwo staje się jednostką niezależną,
w pełni odpowiedzialną za swoje działania na
rynku,
tak jak każde przedsiębiorstwo sektora
prywatnego.
• Komercjalizacja prowadzi najczęściej do wzrostu
efektywności działania jednostek gospodarczych.
Prywatyzacja
• Prywatyzacja – oznacza przekazanie jednostek
gospodarczych będących w posiadaniu Skarbu Państwa
właścicielom prywatnym.
• Państwo może zdecydować czy sprywatyzować cały
sektor energetyczny czy też jego część.
• Najczęściej w pierwszej kolejności prywatyzowany jest
podsektor wytwarzania energii elektrycznej, a dopiero
później podsektor przesyłu i dystrybucji energii
elektrycznej.
• Szczególnie ważna jest polityka państwa w zakresie
przesuniętej w czasie prywatyzacji dystrybutorów
energii. Dzięki temu zapobiega się tak zwanemu
„sprzedawaniu rynku” przed prywatyzacją wytwórców.
Rozdział działalności
• Rozdział działalności (unbundling) – to wydzielenie
funkcji pełnionych przez zintegrowane pionowo podmioty
i traktowanie ich jako odrębnie prowadzone działalności
w strukturze danego przedsiębiorstwa lub jako osobne
przedsiębiorstwa.
• Najważniejszym celem wprowadzenia unbundlingu jest
wydzielenie działalności podlegających regulacji od
działalności konkurencyjnej.
• Unbundling ma ważne znaczenie w procesie kreowania
zliberalizowanego rynku energii elektrycznej ze względu
na funkcję przeciwdziałającą subsydiowaniu skrośnemu.
• Sposób wprowadzenia rozdziału jest różny w zależności
od państwa.
Rozdział działalności
• Wyróżnia się kilka form rozdziału
działalności:
– rozdział funkcjonalny (zarządzania) – odrębny
zarząd dla przedsiębiorstwa sieciowego,
– rozdział księgowy – osobno prowadzone księgi
rachunkowe,
– rozdział prawny – wydzielone spółki (brak
konieczności przenoszenia własności)
– rozdział własnościowy – pełny rozdział
własnościowy.
Dostęp stron trzecich
(zasada TPA)
• Dostęp stron trzecich do sieci (Third Party
Access) – czyli umożliwienie uprawnionym
odbiorcom zakupów energii elektrycznej ponosząc
opłatę za przesył/dystrybucję energii.
• Ze względu na swoją specyfikę sektory przesyłu i
dystrybucji energii elektrycznej (monopole
naturalne) są regulowane przez odpowiednie
organy państwowe.
• Trzy modele dostępu do sieci:
– regulowany,
– negocjowany,
– pojedynczego kupca (single buyer).
Zasada TPA w Polsce
DATA
Poziom
rocznych
zakupów
(GWh)
Ilość
odbiorców
uprawniony
ch
Wolume
n
(TWh)
Poziom
otwarcia
rynku
(%)
1 styczeń
2002
>10
641 (2003)
38
37%
1 styczeń
2004
>1
~6,6 tys.
53
51%
1 lipiec
2004
Wszyscy
przedsiębior
cy
~1,9 mln
69
68%
1 lipiec
2007
Gospodarst
wa domowe
~15,6 mln
102
100%
Konkurencja
• Konkurencja – jest jednym z
najważniejszych elementów liberalizacji w
sektorze elektroenergetycznym.
• W odróżnieniu od przesyłu i dystrybucji w
sektorach wytwarzania i sprzedaży energii
elektrycznej jest ona możliwa do wdrożenia.
• W sektorze wytwarzania producenci (oraz
spółki obrotu) konkurują na rynku hurtowym.
• Natomiast w sektorze sprzedaży spółki
obrotu konkurują na rynku detalicznym.
Nadzór regulatora
• Nadzór niezależnego regulatora – wynikający z faktu, że rynki
energii nie są w stanie funkcjonować jako struktura w pełni
konkurencyjna.
• Jest to zazwyczaj rezultat niskiej liczby wytwórców i nieelastycznego
cenowo popytu na energię elektryczną, co stwarza idealne warunki
dla nadużywania siły rynkowej producentów.
• Konieczna jest regulacja sektorów pozostających w strukturze
monopolu (przesył i dystrybucja).
• Prawidłowa regulacja wiąże się głównie z ochroną konsumentów
przed nadużywaniem siły rynkowej producentów oraz
wymuszaniem konkurencji w sektorze, prowadząc do zwiększenia
efektywności i innowacyjności podmiotów.
• Literatura przedmiotu wyróżnia dwie podstawowe metody regulacji:
kosztową („stopy zwrotu”) oraz bodźcową („pułapu cenowego”).
Krytyka liberalizacji
• Bezpieczeństwo energetyczne.
• Zapewnienie mocy wytwórczych i zdolności
przesyłowych adekwatnych do popytu
zgłaszanego przez konsumentów.
• Konkurencyjny rynek energii może w pewnych
niesprzyjających okolicznościach generować ceny
przewyższające regulowane ceny monopolisty.
• Siła rynkowa.