METODA MALOWANIA
10 PALCAMI
Zastosowanie metody malowania palcami
(M.P.) dla celów wychowawczych,
terapeutycznych i diagnostycznych datuje
się od 1934r. Po raz pierwszy metodę
zastosowała Ruth F. Shaw w jednej z
rzymskich szkół podstawowych. Malowanie
palcami okazało się wspólnym językiem,
którym mogło posługiwać się i porozumiewać
każde dziecko, niezależnie od znajomości
języka wykładowego, a przy tym pomagało w
pokonywaniu lęków, zahamowań,
wzmacniało zaufanie dzieci we własne siły.
PRZYGOTOWANIE DO ZAJĘĆ
Metoda malowania 10 palcami wymaga przygotowania:
szarego lub białego papieru o rozmiarach 55x40 cm
sześciu podstawowych kolorów farb:
niebieski
, czarny,
czerwony
,
brązowy
,
zielony
i
żółty
,
które można uzupełnić
białym
i
fioletowym
.
Farby powinny znajdować się w miseczkach o takiej wielkości,
która
umożliwia
dziecku swobodne włożenie w nią ręki.
Papier zakłada się na stole, ewentualnie na
sztalugach lub kładzie na podłodze.
Wysokość stołu powinna odpowiadać wysokości
dziecka i znajdować się nieco powyżej poziomu
jego łokci.
Malując, dziecko powinno obchodzić arkusz ze
wszystkich stron i mieć do niego nieograniczony
dostęp, dlatego nie powinien on znajdować się pod
ścianą.
Gdy byśmy pracowali przy stole to jego
powierzchnia powinna być szersza niż wielkość
arkusza papieru.
W pobliżu należy umieścić miednicę z wodą i
ręcznik.
Dziecko powinno mieć swobodę
ułożenia arkusza pionowo lub poziomo.
Bardzo często dziecko wykazuje lęk przed zanurzeniem
ręki w farbie. Wówczas, dla zachęty, sami zanurzamy rękę
w farbce i malujemy smugę na papierze.
Jeden seans trwa (zależnie od wieku i poziomu rozwoju
dzieci) od 2 do 40 minut, przeciętnie około 20 – 30 minut.
Końcowym elementem terapii jest powieszenie
namalowanego obrazka na ścianie jako dowód uznania
pracy dziecka.
sprzyja twórczemu działaniu dziecka,
poprawia samopoczucie dziecka,
stwarza możliwość szczerej akceptacji dziecka, jego wytworu i
zachowania,
umożliwia nawiązanie głębszego kontaktu
między dzieckiem a dorosłym,
otwiera kanał niewerbalnego porozumiewania się i toruje drogę ku
komunikacji werbalnej,
ułatwia uzewnętrznianie napięć,
odblokowuje aktywność dziecka,
rozwija pozytywne cechy: wiarę we własne siły i możliwości, śmiałość
i odwagę w pokonywaniu trudności, koncentrację uwagi, wyrażanie
emocji (także negatywnych) w sposób akceptowany społecznie,
zaufanie do ludzi, nowych rzeczy i sytuacji,
w zasadzie brak jest ograniczeń ruchowych,
względna niezależność od wieku – metodę można stosować już od 2
roku życia.
ZALETY METODY MALOWANIA 10 PALCAMI
Oprócz walorów terapeutycznych metoda
malowania dziesięcioma palcami dostarcza
cennych wartości diagnostycznych.
Obserwacji poddaje się:
ustosunkowanie się dziecka do tworzywa
element czasu
element ruchu
zachowanie się
wobec kolorów
ANALIZA ZACHOWANIA SIĘ DZIECKA
Obserwacja reakcji dziecka na
zetknięcie się z tworzywem
sprowadza się najczęściej do
dwóch postaw:
1.
Postawa zachowania dystansu
2.
Postawa zaangażowania się
*STOSUNEK DO TWORZYWA
Im dłuższy czas trwania startu do zajęć, tym
bardziej prawdopodobne jest występowanie
stanów lękowych u dziecka.
Ponadto, należy notować czas trwania wykonania
rysunku oraz częstotliwość i długość przerw.
*ELEMENT CZASU
*ELEMENT RUCHU
*Podczas malowania dzieci nakładają
farbę w różny sposób, np. klepanie
rozmazanej farby, tworzenie kolein,
wcieranie, tworzenie kropek itd.
*Kierunek ekspansji ruchowej może
być dośrodkowy i
odśrodkowy.
Obserwacja obejmuje trzy
elementy:
1.
Wybór kolorów oraz
kolejność ich użycia
2.
Reakcja dziecka na kolor
widziany na arkuszu
3.
Poprawianie położonego
koloru
*ZACHOWANIE SIĘ WOBEC KOLORÓW
Opracowała Martyna Nowocień
Dziękuję za uwagę