Podsystemy kierowania

obronnością militarną i

pozamilitarną

• Polska utrzymuje system obronności o potencjale

gwarantującym sprostanie wyzwaniom i skuteczne
przeciwstawienie się wszystkim potencjalnym
zagrożeniom zewnętrznym. Jego rola polega na
sprawnym kierowaniu w czasie kryzysu i wojny tymi
elementami systemu obronnego państwa, które w
czasie pokoju zwykle spełniają odmienne, cywilne
funkcje. Podsystem kierowania obronnością tworzą
organy państwowe oraz samorządowe, na których
ciążą obowiązki zadań obronnych. System ten
stanowią wszystkie siły i środki przeznaczone do
realizacji tych zadań. Składa się z 3 podsystemów
wykonawczych:

podsystemu

kierowania,

militarnego (siły zbrojne RP) i pozamilitarnego
(pozamilitarne ogniwa obronne).

Podsystem kierowania

• Przeznaczony jest do przygotowania i

zapewnienia

sprawnego

funkcjonowania państwa zarówno w
czasie zagrożenia, jak i wojny. Na
podsystem ten składają się: Sejm,
Senat, Prezydent, Premier, Rada
ministrów,

Ministrowie,

centralne

organy administracji państwowej,
wojewodowie,

samorządy

terytorialne

oraz

elementy

dowodzenia. Siłami Zbrojnymi RP.

Podsystem

militarny

• Tworzą go Siły Zbrojne RP, które są podstawowym

elementem systemu obronnego państwa. Służą do
ochrony niepodległości RP i niepodzielności jej terytorium
oraz zapewnienia bezpieczeństwa i nienaruszalności jej
granic. W czasie pokoju Siły Zbrojne utrzymują odpowiedni
system mobilizacyjny, obejmujący zarządzanie zasobami
osobowymi, materiałowymi i transportowymi oraz
szkolenie rezerw. Jego zadaniem jest zapewnienie
rozwinięcia sił zbrojnych do etatu czasu wojennego, a
także ich uzupełniania w toku działań wojennych. System
ten będzie dostosowywany do nowych wymogów
strategicznych, odpowiednio do pokojowych przekształceń
sił zbrojnych i zmian co do ich potrzeb na czas wojny.

Do najważniejszych działań w tym zakresie należą:

• Modyfikacja

podsystemu

planowania

mobilizacyjnego, stosownie do nowych rozwiązań
prawnych i ekonomicznych obowiązujących w
państwie;

• Wdrożenie nowych programów szkolenia żołnierzy

rezerwy;

• Wzmocnienie

struktur

wojennych

terenowych

organów administracji wojskowej;

• Przebudowa

podsystemu

uzupełniania

strat

ponoszonych w czasie wojny, z uwzględnieniem
zasady dostarczania do jednostek bojowych
wyszkolonych żołnierzy rezerwy wraz ze sprzętem.

• Siły Zbrojne RP przygotowane są do

wykonywania trzech podstawowych
zadań:

• Obronnych w razie wojny (odparcie

bezpośredniej agresji wroga)

• Zadań reagowania kryzysowego
• Zadań stabilizacyjnych w czasie

pokoju

• W skład Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej

wchodzą Wojska Lądowe, Wojska Lotnicze i Obrony
Powietrznej oraz Marynarka Wojenna. We wszystkich
rodzajach sił zbrojnych występują wojska operacyjne i
wojska obrony terytorialnej. Wojska operacyjne są
przygotowane do działania w wielonarodowych
strukturach NATO, a ich skład i struktura dostosowane
są przede wszystkim do wymagań wynikających z
potrzeby

wspólnego

działania

w

ramach

wielonarodowych formacji NATO. Wojska obrony
terytorialnej przeznaczone są do wspierania i
zapewniania swobody działania wojsk operacyjnych
oraz wykonywania lokalnych zadań obronnych w
ścisłym współdziałaniu z pozamilitarnymi ogniwami
struktury państwowej.

Podsystem pozamilitarny

• Podsystem pozamilitarny stanowią wszystkie

pozostałe, poza siłami zbrojnymi, organy
struktury państwowej, na które nakładane są
lub którym zlecane są zadania obronne.
Spełniają one funkcje pomocnicze i wspierające
w stosunku do działań sił zbrojnych. Ogniwa te
są przeznaczone do tworzenia warunków
niezbędnych do zapewnienia przetrwania
narodu w czasie zagrożenia i wojny, a także do
przygotowania oraz działania sił zbrojnych i
pozostałych struktur państwa.

•

Pozamilitarne ogniwa systemu obronności dzielą
się na trzy grupy: informacyjne, ochronne i
gospodarcze. Informacyjne ogniwa systemu
obronności realizują zadania mające na celu
ochronę i propagowanie polskich interesów na
arenie

międzynarodowej,

informacyjne

osłabianie przeciwnika oraz umacnianie woli,
morale, determinacji obronnej i wytrwałości
własnego

społeczeństwa

w

warunkach

wojennych poprzez informacyjne zabezpieczenie
funkcjonowania całego systemu obronności oraz
informacyjne

oddziaływanie

zarówno

na

przeciwnika, jak i własne społeczeństwo.

• Ogniwa ochronne mają na celu zapewnienie

warunków bezpiecznego funkcjonowania
struktur państwa oraz ochronę ludności i
majątku

narodowego

przed

skutkami

zbrojnych

i

niezbrojnych

oddziaływań

kryzysowych i wojennych.

Gospodarcze ogniwa systemu obronności
mają na celu zapewnienie materialnych
podstaw realizacji zadań obronnych oraz
przetrwania ludności w nadzwyczajnych
warunkach kryzysu i wojny.

• Spotyka się także i inny podział

ogniw pozamilitarnych:

• Ogniwa

ochrony

państwa

–

przewidziane

do

rozpoznania

i

zwalczania wszelkich form zagrożeń.
Przystosowane

do

działalności

wywiadowczej i antyterrorystycznej,
ochrony

granic,

określonych

budynków,

utrzymania

porządku

publicznego.

• Ogniwa

gospodarczo

–

obronne

przewidziane

do

realizacji

zadań

związanych

z

przygotowaniem

i

funkcjonowaniem gospodarki narodowej
w okresie zagrożenia i na czas wojny

• Ogniwa ochrony ludności i dóbr kultury
• Ogniwa polityczno – administracyjne i

społeczne

(resorty,

organizacje

społeczno polityczne i zawodowe)

K

O

N

I

E

C

• Pomysł i realizacja:

• Karol Szczerbiński