excel podstawy


Overview

Okno Excel'a
Podstawy
Podstawy edycji arkusza
Formatowanie arkusza
Adresowanie i formuły
Funkcje wbudowane - wprowadz.
Błędy
Ułatwienia
Adresy szerzej
Kopiowanie
Funkcje Logiczne
Sortowanie
Data i czas
Funkcje finansowe
Suma.jeżeli licz.jeżeli
Eksportowanie danych
Wykresy


Sheet 1: Okno Excel'a

Struktura budowy arkusza





Podstawowy plik z danymi to skoroszyt (plik ma rozszerzenie .xls)

Każdy skoroszyt składa się z jednego lub wielu arkuszy.

Arkusz składa się z dwuwymiarowej tablicy komórek



Elementy okna Excel'a





1. Menu

2. Paski narzędzi (zawierają przyciski uaktywniające najczęściej wykonywane polecenia)

3. Pasek formuły - służy do wyświetlania i edycji zawartości komórek arkusza (w szczególności formuł)

4. Nagłówki kolumn i wierszy - wskazują adresy komórek; służą do wykonywania operacji na całych wierszach bądź kolumnach arkusza kalkulacyjnego

5. Właściwy obszar roboczy - arkusz kalkulacyjny czyli siatka adresowalnych komórek

6. Panel zakładek - pozwala na wybranie arkusza (spośród wielu arkuszy w skoroszycie)

7. Pasek stanu - wyświetla wiele użytecznych informacji ;-)

Sheet 2: Podstawy

Adresy komórek











Każda komórka ma swój adres wyznaczony przez współrzędne kolumny - litery i współrzędne wiersza - cyfry










Przykładowe adresy pojedynczych komórek:











A21 B1290 Z10 BD3







Adresy komórek arkusza oznaczane są poprzez złożenie indeksu kolumny oraz indeksu wiersza.




Komórka na przecięciu pierwszej kolumny i pierwszego wiersza posiada adres A1, w tym samym wierszu, ale w drugiej kolumnie - B1.




Podobnie komórka na przecięciu trzeciej kolumny i szóstego wiersza ma adres C6.
















Wprowadzane dane mogą mieć różnoraką postać - między innymi mogą być liczbą, tekstem, datą, godziną, adresem itp.




Sheet 3: Podstawy edycji arkusza

Poruszanie się po arkuszu





















Zmiany aktywnej komórki dokonuje się klawiszami strzałek, PageUp, PageDown









Można też kliknąć myszką na wybranej komórce (kursor myszy: gruby biały krzyżyk)




















0,22080 0,54280 0,08890 0,92700
AAAA BBBB DDDD FFFF

0,85230 0,43150 0,94100 0,07120
OOOO FFFF PPPP HHHH

0,41050 0,24280 0,06830 0,06660
DDDD GGGG UUUU NNNN

0,18600 0,51140 0,35760 0,79080
PPPP LLLL EEEE JJJJ

0,00200 0,11460 0,89820 0,38910
YYYY BBBB RRRR KKKK

0,92650 0,60840 0,39550 0,93640
OOOO WWWW WSDE MMMM

0,20950 0,75560 0,08940 0,11760
YYYY ZZZZ CCCC XXXX

0,83170 0,28930 0,97900 0,96780
QQQQ SSSS POIU VVVV




0,09440









0,47640









0,78040









0,30560






0,40450 0,60630 0,33970 0,56680
0,15600 0,98350 0,00070 0,51770

0,85050 0,57730 0,03020 0,82830
0,00430 0,34600 0,52210 0,13320

0,12580 0,51360 0,50310 0,73910
0,35910 0,41920 0,25920 0,25040

0,22970 0,86240 0,41490 0,93060
0,63850 0,29770 0,60230 0,99770

0,54290 0,42720 0,60510 0,59900
0,95750 0,48810 0,17300 0,68340






















Zaznaczanie obszarów





















Aby zaznaczyć obszar użyj kombinacji: Shift + strzałki.









Można też skorzystać z myszy - przesuwając kursor przy wciśniętym lewym przycisku.




















Aby zaznaczyć cały wiersz lub całą kolumnę użyj myszy klikając odpowiednio na nagłówkach




















Zaznacz prostokątny obszar (w poprzednim punkcie) wyznaczony przez 4 zielone komórki




















Aby zaznaczyć kilka odrębnych obszarów:










1. Zaznacz pierwszy obszar









2. Przytrzymując klawisz Ctrl, zaznaczaj myszką kolejne obszary



















Zaznacz wszystkie i tylko te komórki, które zawierają liczby (w poprzednim punkcie) a następnie zmień styl czcionki na pogrubiony (CTRL+B)






























Edycja zawartości komórek
































Aby wprowadzić do komórki dane, po prostu zacznij wpisywać znaki z klawiatury. (Excel przejdzie w tryb edycji)









UWAGA: Poprzednia zawartość komórki zostanie nadpisana.









Aby zachować wprowadzone zmiany użyj klawisza ENTER (ewentualnie TAB lub strzałki)









Aby anulować zmiany użyj ESC









Aby poprawić zawartość komórki przejdź do trybu edycji - klawisz F2




















Zmiany do komórek można wprowadzać także przy użyciu paska formuł































Wprowadź do zielonej komórki (pod poleceniem) swoje imię.









Popraw w niebieskiej komórce tekst "Kurs Word'a" na tekst "Kurs Excel'a"






















Kurs Word'a





























Aby skasować zawartość komórki użyj klawisza Delete (lub Backspace i ENTER)




















Skasuj zawartość różowych komórek





To trzeba usunąć












Aby skasować większy obszar danych, najpierw go zaznacz, a następnie użyj Delete




















Skasuj więcej rzeczy









Więcej rzeczy do skasowania






Więcej rzeczy do skasowania






Więcej rzeczy do skasowania






Więcej rzeczy do skasowania






Więcej rzeczy do skasowania






Więcej rzeczy do skasowania
















Kopiowanie, wklejanie, przenoszenie





















Kopiowanie komórki (lub zaznaczonego obszaru) - Ctrl + C









Wklejanie komórki (lub zaznaczonego obszaru):










- ustaw aktywną komórkę w lewy górny narożnik obszaru docelowego









- wciśnij Ctrl + V



















UWAGA: zawartość komórek pod wklejonym obszarem zostanie nadpisana!































Skopiuj zakres komórek H9:J10 do obszaru z początkiem w komórce niebieskiej































Sheet 4: Formatowanie arkusza

Typy danych













Tekstowe To jest przykład danych tekstowych




Liczbowe 1234,98 123 -98 2/7 12,47%

Daty i czasu 11.02.2002 11.02.2002 12:32:12
















Typ danych i ich format













Aby sformatować sposób wyswietlania danych w komórce, zaznacz komórkę (obszar) i wybierz polecenie:













menu->Format->Komórki (ang. Format->Cells)




lub menuKontekstowe->"Formatuj Komórki" (ang. ->"Format Cells")











Wywołanie okna dialogowego "Formatuj komórki" pozwala m.in. na:





- określenie sposobu wyświetlania danych (np. precyzja ułamków, styl daty itp.)





- zmianę rozmiaru, kroju i koloru czcionki





- zmianę rozmiaru, koloru i stylu obramowania





- zmianę stylu i koloru tła





- wyrównanie tekstu w komórkach





- zawijanie tekstu





- ochronę komórek












Sformatuj odpowiednio zielone komórki:












37675 data (ang. date) w stylu RRRR-MM-DD (ang. YYYY-MM-DD)




0,906944444444444 czas (ang. time) w stylu GG:MM:SS (ang. HH:MM:SS)




3499 walutowy (ang. currency) symbol euro (lub funt brytyjski), dwa miejsca po przecinku




-76,98432 liczbowy (ang. number), jedno miejsce po przecinku




0,22 procentowy (ang. percentage), 0 miejsc po przecinku











UWAGA: Formaty dotyczą tylko warstwy wyświetlania - w siatce komórek





Właściwa i dokładna zawartość komórki jest pokazywana na pasku formuł











Sformatuj wartość 0,1234 (komórka zielona) do 2 miejsc po przecinku i zobacz jak nie zmienia się wynik działania












0,1264 * 10000 = 1264










Aby faktycznie zaokrąglić (a nie tylko wyświetlić zaokrągloną wartość) użyj funkcji ZAOKR() (ang. ROUND())

























Formatowanie wierszy i kolumn













Aby zmienić szerokość kolumny (wysokość wiersza) przesuń myszką granicę między nagłówkami odpowiednich





kolumn lub wierszy












Można automatycznie dostosować rozmiar kolumny do najdłuższej wartości w zaznaczonym obszarze:





menu->Format->Kolumna->Autodopasowanie obszaru











Formatowanie tekstu













Excel umożliwia szczególne formatowanie tekstu wewnątrz komórki












UWAGA: Jeżeli





(1) komórka zawiera dane tekstowe i





(2) nie mieszczą się one w jednej komórce, a





(3) komórki na prawo są puste,





to dane tekstowe będą "wystawać" z komórki












W przypadku danych liczbowych (i innych np. dat i czasu)





jeżeli nie mieszczą się one w komórce,





to zamiast wartości pokażą się znaki: #######




np:





Tekst: To jest tekst, który nie zmieścił się w komórce niebieskiej




Data: 02-03-21 18:55











Zawijanie tekstu












Aby uniknąć zjawiska opisanego powyżej można zwiększyć szerokość kolumny





Można także zwiększyć wysokość wiersza i sformatować komórkę tak, by zawijała zbyt długi tekst.












np:





Ten tekst nie jest zawinięty












Ten tekst jest zawinięty












Sformatuj w estetyczny sposób poniższą tabelę












Nazwisko wykładającego Rodzaj przedmiotu Kierunek studiów Specjalność Liczba godzin tygodniowo















Sheet 5: Adresowanie i formuły

Adresy komórek























Każda komórka ma swój adres wyznaczony przez współrzędne kolumny - litery i współrzędne wiersza - cyfry






















Przykładowe adresy pojedynczych komórek:























A21 B1290 Z10 BD3





























Adresy zakresów (obszarów)























Adres zakresu składa się z adresów komórek znajdujących się na przeciwległych narożnikach zakresu,










oddzielonych dwukropkiem






















Adres zakresu "niebieskiego" to: G15:J18






































































Podaj w niebieskiej komórce adres obszaru zielonego

































Formuły























Każda formuła lub wyrażenie rozpoczyna się od znaku =










Bezpośrednio po znaku = wpisuje się formuły złożone z wyrażeń i funkcji






















W komórkach pokazywany jest wynik obliczeń, natomiat wzór formuły jest widoczny na pasku formuły






















Najprostszy przykład:










Komórka zielona zawiera wartość 500




500




Komórka niebieska odwołuje się do zawartości komórki zielonej




500
















Przykładowe formuły:

=B12










=A12+30










=B12*(B8-12)










=B12*(B8-12)+PIERWIASTEK(100)






























Wyrażenia



























A = 10





Przykłady


B = 5


















A/B = 2









A*B = 50









A+B = 15




















Podczas konstrukcji wyrażeń można uzywać myszy lub strzałek do wskazywania adresów





















Wypełnianie przez przeciąganie ;-)






















1
2
2005.12.01


Możemy także


2
4
2005.12.02 Wprowadzanie danych do jednej komórki nie jest problemem.





3
6
2005.12.03 Jest nim jednak wypełnienie 10000 komórek w których jest dana pierwsza wartość,










a następne są jej wielokrotnością lub są powiększane o stałą liczbę.










Można wypełniać każdą po kolei, ale w jakim czasie.










Łatwiej jest użyć polecenia serie danych. Znajduje się ono w menu Edycja, Wypełnij , Serie danych.










Sposób użycia nie jest skomplikowany.










Najpierw wpisujemy do pierwszej komórki wartość początkową. Wybieramy polecenie Serie danych......






















Bądź też wypełniamy przez przeciąganie :-)










Zaznacz obszar danych już wypełnionych (A54-A56),










następnie najedź wskaźnikiem myszy na prawy dolny róg zaznaczonego obszaru










gdy pojawi się przy wskaźniku cienki czarny znak plusa, przeciągnij zaznaczenie










w dół





























Funkcje























Budowa funkcji:
NAZWA.FUNKCJI(argument1;argument2;argument3; ...)




















nazwa funkcji - litery(duże lub małe) i ewentualnie znak "."






















Argumentami funkcji mogą być:












liczby =SUMA(13;28;90)









tekst =JEŻELI(1>5;"prawdziwe";"fałszywe")

UWAGA: tekst występujący jako argument musi być ujęty w cudzysłowy






wyrażenia =SUMA(13*2;17^2;9)









adresy =SUMA(J10;J12:P12)









funkcje =SUMA(J10;MIN(A1;A2;A3);90)






























Operatory























Operatory porównywania:

= równe









< mniejsze









<= mniejsze lub równe









> większe









>= większe lub równe









<> różne


















Operatory działań

+ dodawanie









- odejmowanie (lub znak liczby)









/ dzielenie









* mnożenie









^ potęgowanie (np. 2^3 = 8)






























Oblicz wyrażenie: 3A2+5B+30 (formułę umieść w niebieskiej komórce)










Uwaga: znaki A i B w tym przypadku oznaczają odpowiednie adresy zielonych komórek (G44, G45)























Wynik:









3A2+5B+30 =

































Adresy względne i bezwzględne



































Adresy względne (np. C5) odwołują się do komórki (komórek) w zależności od położenia komórki zawierającej adres






















2



































4


0
















































ta komórka powstała przez skopiowanie C12









adres względny "przeliczył się" i wskazuje na









komórkę zaznaczoną na szaro





ta komórka zawiera w formule adres względny B9




















Kopiowanie formuł























Podczas kopiowania formuł Excel automatycznie zmienia adresy.










Zmiany te odpowiedają przesunięciom formuły względem jej oryginalnego położenia






















Przykład:










Po skopiowaniu formuły z komórki zielonej do komórki obok, zostanie zachowana względność adresów






















Spróbuj przewidzieć wartość w komórce niebieskiej, a następnie










skopiuj komórkę pomarańczową w miejsce niebieskiej i przeanalizuj formuły






















11 30









15 -20









26






















Po skopiowaniu, zostały zachowane względne relacje pomiędzy










adresami użytymi w formule a adresem komórki zawierającej formułę

































Adresowanie stałe, zmienne i mieszane (bezwzględne, względne i mieszane)























Adresy zmienne to adresy postaci: A5























Podczas kopiowania mogą zmieniać się zarówno indeksy kolumn jak i wierszy










Zależy to od "kierunku" kopiowania






















Patrz przykład powyżej





















Adresy stałe to adresy postaci: $A$5























Podczas kopiowania nie zmieniają się.










Formuły zawsze będą odwoływać się do tej samej komórki, niezależnie od tego gdzie zostały skopiowane





















Adresy mieszane to adresy postaci: A$5 lub $A5























Podczas kopiowania zmieniają się tylko indeksy niepoprzedzone znakiem $






















Znak $ powoduje "zablokowanie" odpowiedniej współrzędnej przed automatycznymi zmianami podczas kopiowania formuł





















ZASADA: Jeżeli współrzędna w adresie (litera lub cyfra) zostanie poprzedzona znakiem $










to podczas kopiowania "zabezpieczona" w ten sposób współrzędna nie zmieni się.





















Stosowanie adresów względnych jest użyteczne, gdy kopiujemy formuły w tabelach:






















x 2^x









0 1
przyjrzyjmy się formule zawartej w pierwszym wierszu, drugiej kolumny tabeli







1

zawiera ona adres względny (B26)







2










3

skopiujmy (ctrl+c, crtl+v) lub "przeciągnijmy" tę komórkę do pozostałych wierszy







4










5










6










7










8










9










10






















Adresy względne mogą być przyczyną błędów w budowaniu tabel


































x x-śr (x-śr)^2








0 -5 2,27272727272727

przyjrzyjmy się formułom





1



druga i trzecia kolumna odwołują się do komórek





2



zawierających pojedynczą wartość w sposób względny





3










4



skopiujmy pierwszy rząd drugiej trzeciej i czwartej kolumny





5



na pozostałe wiersze





6










7



powstały błedy, bo formuły kolejnych wierszy poszukiwały





8



średniej oraz ilości za każydm razem piętro niżej z powidu





9



stosowania adresów względnych





10









suma 55
2,27272727272727







średnia 5









ilość 11














































Adresy bezwzględne odwołują się do wskazanych komórek, kolumn lub wierszy niezależnie od położenia










komórki zawierającej adres






















5 liczba
potęga wynik









0 1
przyjrzyjmy się formule w pierwszym wierszu







1

tabeli i następnie skopiujmy do kolejnych wierszy







2










3










4










5































Adresy mieszane






















na przykład:












$B12 odwołuje się bezwzględnie do kolumny B i względnie do wiersza









D$8 odwołuje się względnie do kolumny i bezwzględnie do wiersza 8























































Załóżmy, że budujemy tabelę iloczynów























wskaźnik





0,2 0,6 0,4 0,5 0,2 0,1




100 20





przyjrzyjmy się formule


200






i skopiujmy ją na pozostałe

liczba 300






komórki tabeli


400










500


































Ćwiczenie






















Przy uwzględnieniu zasad budowania formuł przy użyciu adresów względnych i bezwzględnych










zaprogramuj poniższą tabelę






















Mając daną początkową wpłatę oraz miesięczną stopę procentową, oblicz jak będzie wyglądał stan










rachunku bankowego w kolejnych dwunastu miesiącach - zbudować tabelę










zakładamy miesięczną kapitalizację odsetek






















wpłata początkowa 1000 1000








miesięczna st. proc 1,235%









Sheet 6: Funkcje wbudowane - wprowadz.

Funkcje wbudowane - wprowadzenie























Microsoft Excel oferuje szereg wbudowanych funkcji i umozliwia tworzenie własnych










Ten temat będzie dotyczył jedynie funkcji wbudowanych






















Funkcje









Funkcje są to wstępnie zdefiniowane formuły wykonujące obliczenia z wykorzystaniem określonych wartości, zwanych argumentami, i w określonym porządku, zwanym strukturą.


Argumenty. Argumentami mogą być liczby, tekst, wartości logiczne, takie jak PRAWDA lub FAŁSZ, tablice, wartości błędów, takie jak #N/D!, lub odwołania do komórek. Wyznaczony argument musi mieć wartość prawidłową dla tego typu argumentu. Argumentami mogą także być stałe, formuły lub inne funkcje















Wstawianie funkcji przy pomocy kreatora









Aby wstawić do komórki funkcję przy pomocy kreatora funkcji należy wybrać:










1. menu->Wstaw->Funkcja (ang. ->Insert->Function)









2. w oknie dialogowym należy wybirać właściwą funkcję; funkcje są pogrupowane w kategorie - Finansowe, Tekstowe, Matematyczne, Logiczne, … i Wszystkie. Funkcje wyświetlane są w porządku alfabetycznym.


3. w okienku edycji funkcji wpisz odpowiednie argumenty lub wskaż adresy myszką





















Podczas wybierania funkcji podawany jest opis do czego dana funkcja służy i jakie argumenty przyjmuje.






















Ćwiczenie: Proszę w niebieskiej komórce wstawić funkcję sumująca wartości podane w komórkach powyżej. Do tego celu należy użyć funkcji "SUMA()".















15










7










77










6










11














































"Ręczne" wywoływanie funkcji odbywa się analogicznie do tworzenia formuł (od znaku =)






















W takim przypadku musimy jednak znać nazwę (identyfikator) i składnię wywoływanej funkcji






















Na przykład: =PIERWIASTEK(C8)






















Proszę wyliczyć pierwiastek kwadratowy z liczby wpisanej do komórki b38






















144


































Wywołanie funkcji za pomocą kreatora






















Excel oferuje kreatora, który nie tylko grupuje funkcje i zapoznaje z ich identyfikatorami, ale










zawiera informacje na temat argumentów i działania danej funkcji






















Proszę wyliczyć zadanie używając funkcji Future Value (finansowe-->FV)






















Jaka będzie wartość funduszu emerytalnego po dziesięciu latach wpłacania realnie 200 złotych miesięcznie










jeśli roczna stopa procentowa wynosi 12% ?


































roczna stopa
miesięczna stopa
liczba miesięcy
rata




























wartość funduszu


































Zagnieżdżanie funkcji






















Funkcje w Excelu można zagnieżdżać do 7 poziomów w obrębie jednej formuły










Jeżeli potrzebujemy obliczyć bardziej złożone wyrażenie, musimy skorzystać z wyników pośrednich










Można również napisać własną funkcję w języku Visual Basic






















przykład:










Załóżmy, że komuś zachciało się wyliczyć pierwiastek, pierwiastka, pierwiastka itd. 9 poziomów






















liczba










500
1,04974956454989
1,01221186977905




























wynik pośredni - 7 poziomów


wynik końcowy - dwa poziomy z pośredniego
















Oczywiście przykład był absurdalny, czasami jednak zachodzi konieczność budowania bardzo złożonych formuł










Zwykle składają się one z wielu funkcji (szczególnie funkcji warunkowych)






















Ogólne zasady działania funkcji






















Podstawowa zasada działania funkcji wynika z jej definicji matematycznej:










na wejściu mamy argumenty, zaś na wyjściu pojedynczy wynik (liczbę lub tekst) - wartość funkcji






















Dana funkcja jest określona na pewnym zbiorze swoich argumentów. Aby móc korzystać z funkcji










musimy znać ten zbiór






















Funkcję wywołujemy za pomocą nazwy (identyfikatora) podając wymagane argumenty wejściowe










(mogą też być niewymagane, a niektóre funkcje nie mają argumentów)






















Ideą funkcji jest "ukrycie" przed użytkownikiem linii kodu realizującej czynności dla niego nie istotne.










Użytkownika interesujee tylko poprawny wynik działania funkcji po wprowadzeniu niezbędnych argumentów






















Argumenty funkcji






















Będziemy rozważać tylko te funkcje Excel, dla których argumentami są wartości lub zakresy






















Funkcje bezargumentowe






















Nie wymagają argumentów do zwrócenia wartości










na przykład:
22-01-16 01:15




















Funkcje jednoargumentowe






















Do zwrócenia wartości wymagają pojedynczego argumentu










na przykład:












1,4142135623731




















Funkcje wieloargumentowe






















Do zwrócenia wartości wymagają zakresu, zbioru lub pojedynczej wartości






















Zakres






















Zakres jest ciągiem lub tablicą komórek (w szczególnym przypadku jednoelementową)










Oznaczamy go podając komórkę początkową i po dwukropku - końcową:










na przykład:






















1 4
argument funkcji SUMA zawiera zakres komórek z tabeli







2 5








3 6







RAZEM 21































Zbiór






















Przyjmijmy, że zbiór różni się tym od zakresu, że może zawierać komórki nie będące jednym ciągiem lub tabelom










Zbiór może zawierać pojedyncze komórki i zakresy. Rozdzielamy je wtedy średnikiem






















1 4









2 5
argumentem funkcji suma jest zbiór zakresów







3 6
oraz adresów pojedynczych komórek







RAZEM 21













































Oprócz funkcji SUMA typowymi przykładami funkcji wieloargumentowych są ŚREDNIA i inne statystyczne






















Funkcje tekstowe









Funkcje tekstowe służą do wykonywania operacji na danych tekstowych. Możemy przy ich pomocy złączać teksty, zliczać znaki, porównywać itp.


Ćwiczenie: Wykorzystując funkcję ZŁĄCZ.TEKSTY(), napisz w niebieskiej komórce formułę, która złoży imię i nazwisko osoby w tekst "Jan Kowalski" (oba człony nazwiska mają być odzielone znakiem spacji)




























Kowalski Jan








Sheet 7: Błędy

Błędy w formułach ich oznaczenia na ekranie


































3.1 Oznaczenie błędu w Excel rozpoczyna się od znaku # (hash)










na przykład:











10,00000000000
211,101871142821































Błąd wyświetlania






















Jest najmniej znaczącym błędem, gdyż nie powoduje zmian w obliczeniach a jedynie niemożność wyświetlenia wyniku










Rozwiązaniem jeest najczęściej redukcja liczby miejsc po przecinku (tylko dla wyświetlania), zmniejszenie czcionki










zmiana formatu wyświetlania, albo po prostu - rozszerzenie kolumny























10,00000000000
rozwiążmy ten błąd rozszerzając kolumnę, a następnie redukując liczbę










miejsc po przecinku (w warstwie wyświetlania)



















Niekiedy mamy do czynienia z sytuacją złośliwą: kiedy za ###### ukrywa się inny błąd, który z braku miejsca nie










mógł zostać wyświetlony
























#NAME?
poszerzmy teraz kolumnę D






























Błąd argumentu






















Wynika najczęściej wprowadzenia niewłaściwego TYPU argumentu do funkcji lub formuły























#VALUE!
w tym przykładzie próbowano spierwiastkować wartość tekstową






a 2 #VALUE!
w tym przykładzie próbowano dodać tekst do liczby



















Błąd dzielenia przez zero





















2
#DIV/0!
próba podzielenia dwójki przez pustą komórkę (Excel przyjął zero)































Błąd w konstrukcji formuły





















2 2 #NAME?
zamiast kolumny B wpisano VB







4 #ADDIN?
"czeski" błąd w nazwie funkcji































Błąd niedostępności wartości






















#N/A #N/A
stosowany często umyślnie w celu umożliwienia wyliczenia formuł










Formuły będą się wyliczać, pokazując w wyniku #N/D!









Po zastąpieniu celowo wprowadzonego błędu liczbą formuły pokażą wartości


















ta komórka zawiera celowo wprowadzony błąd niedostępności






















Błąd adresu






















Chyba "najcięższy" błąd - powstaje najczęściej, gdy usuniemy komórki do których odwoływaliśmy się










za pomocą adresów bezwzględnych










rozwiązanie: natychmiastowe użycie COFNIJ (ctrl+Z) po usunięciu komórek























#REF!
ta formuła odwoływała się do usuniętego wiersza w sposób bezwzględny










nie pozostał po niej żaden ślad



















UWAGA: usunięcie komórek nieszczy formuły odwołujące się bezpośrednio do nich w sposób bezwzglęedny






















Błąd zakresów lub rozwiązania






















Błąd zakresów występuje w przypadku wykroczenia poza możliwości obliczeniowe Excela










np. przez powstanie za dużej lub za małej liczby lub w innym przypadku niemożności wyliczenia










rozwiązania formuły przez Excela





















35 500 #NUM!
podniesiono 35 do potęgi 500































Błąd przecięcia obszarów nieprzecinających się























#REF!
formuła zawiera sumę poniższej tabeli wierszami







1 2 3 wierszy nie rozdzielono przecinkiem, zatem nie ma części wspólnej







4 5 6












































Sheet 8: Ułatwienia

Ułatwienia















































Nazwy






















Nadawanie nazw pewnym obszarom arkusza ułatwia poruszanie się po nim w przypadku wykorzystywania










dużej częsci jego powierzchni.






















Nazwy nadaje się za pomocą polecenia wstaw-->nazwa-->definiuj, zaznaczywszy uprzednio komórkę lub zakres






















Korzysta się z nadanych nazw za pomocą klawisza F5






















Nadajmy komórce B200 nazwę "tutaj" i wróćmy "do góry"










Odwołajmy się do B200 za pomocą klawisza F5 i jej nazwy


































Nazwy nie mogą zawierać spacji i odradzam stosowanie polskich znaków






















Nazwy można nadawać też komórkom w innych arkuszach.


































Komentarze






















Komentarze są bardzo pomocne zarówno użytkownikowi, jak i programiście arkusza.










Generujemy je za pomocą menu wstaw-->komentarz






















Obecność komentarza w komórce jest sygnalizowana czerwoną plamką w prawym górnym rogu komórki






















to jest mój komentarz do tej komórki























Komentarze powinny stać się widoczne po najechaniu myszką nad obszar skomentowanej komórki lub










po wybraniu z menu widok-->komentarze


































Skomentuj komórki tabeli instruując użytkownika, co mają zawierać poszczególne komórki






















liczba 1 liczba 2 suma










0












































Kasowanie zawartości komórek






















Najprostszymi sposobami skasowania zawartości komórek są






















naciśnięcie del






















Po zaznaczeniu danego obszaru, naciśnięcie del spowoduje usunięcie zawartości tekstowej i liczbowej komórek






















nadpisanie






















Po zaznaczeniu zapisanej komórki możemy po prostu zacząć wpisywać nową wartość. Poprzednia zostanie usunięta






















Spróbuj skasować zawartość (del) oraz nadpisać poniższe komórki


































tekst 123,4 12
































Niestety kasowanie i nadpisywanie nie daje pożądanych rezultatów w przypadku sformatowanych komórek






















Spróbujmy ponownie:


































tekst 123,40 zł a tu jest komentarz 12
































W takim przypadku, aby skutecznie usunąć formatowanie, zawartość lub komentarze










stosujemy menu edycja--> wyczyść






















wszystko - wyczyści komórki do białych kratek









zawartość - wyczyści zawartość (to samo, co del)









formaty -usunie formaty i formatowanie









komentarze





















Paski narzędzi























Paski narzędzi można dostosowywać do swoich potrzeb następująco:






















a. ukrywanie i odkrywanie istniejących pasków narzędzi










b. tworzenie własnych pasków narzędzi










c. rozmieszczanie istniejących i własnych pasków narzędzi za pomocą myszki










d. dodawanie, usuwanie i zmiana położenia ikonek na dowolnym pasku narzędzi










e. tworzenie własnych ikonek i przypisywanie im makr


































Pracę z paskami narzędzi rozpoczynamy klikając prawym przyciskiem myszki na dowolnym z nich






















Ad. a










Te możliwości daje nam menu kontekstowe ukazujące się po naciśnięciu prawego przycisku na pasku






















Ad. b, c, d, e










Te możliwości uzyskujemy poprzez wybranie z menu polecenia DOSTOSUJ














































Pola tekstowe






















Oprócz komentarzy dotyczących całych komórek Excel umożliwia stosowanie pól tekstowych






















Pole tekstowe wygodnie jest wstawiać za pomocą odpowiedniej ikony w pasku narzędzi










(proszę dostosować pasek)





















































Proszę wstawić pole tekstowe i trochę je zmodyfikować






























































































Blokowanie okienek






















Polecenie okno-->zablokuj okienka ułatwia pracę z dużymi tabelami, w których zachodzi konieczność










pamiętania nagłówków wierszy i/lub kolumn


































Dzielenie okna






















Dzielenie okna skoroszytu jest w zasadzie podobne do blokowania. Zamiast zablokować pewne komórki










skoroszytu, umieszcza każdą sekcję podziału w osobnym oknie.










Poza tym blokowanie działa "w dół na lewo" od kursora, zaś podział - w czterech podstawowych kierunkach


































Nowe okno






















Polecenie okno-->nowe okno generuje nowe okno tego samego skoroszytu.






















Z menu okno wybierz "nowe okno", a następnie rozmieść okna sąsiadująco w poziomie










Ustaw oba okna tak, aby widoczny był ten sam obszar arkusza i spróbuj coś wpisać w dowolną komórkę






















Okna zawierają aktualne i bieżące kopie skoroszytów. Dopiero zamknięcie ostatniego oznacza zamknięcie pliku






























































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































to tutaj!










Sheet 9: Adresy szerzej

Adresy - szerzej























Adresowanie w obrębie jednego skoroszytu






















Budowanie formuł przy użyciu komórek z różnych arkuszy danego skoroszytu nie różni się w zasadzie










od budowania formuł w obrębie jednego arkusza.






















Rozpoczynamy od znaku =, a następnie przechodzimy do innego arkusza i tam wybieramy










(myszką lub klikając) odpowiednie komórki


































Spróbujmy zsumować liczbę z komórki c128 z arkusza "funkcje wbudowane" z liczbą w komórce b16 w bieżącym arkuszu






















10
suma 16



















Przyjrzyjmy się zbudowanej formule, czym różni się od budowanych poprzednio ?


































Adresowanie w obrębie skoroszytu jest szczególnie przydatne przy budowie arkuszy podsumowujących










na przykład zestaw arkuszy budowanych dla kolejnych miesięcy


































Adresowanie pomiędzy różnymi skoroszytami (zeszytami / plikami)


































Pełny adres komórki, oprócz oznaczenia kolumny, wiersza i arkusza zawiera również nazwę skoroszytu










Takie odwołanie do komórki jest odwołaniem DYNAMICZNYM


































































































Podsumowanie






















Pełna formuła adresu ma zatem postać:






















[nazwa pliku]nazwa arkusza!$kolumna$wiersz


































Zauważmy, że w przypadku szerszego adresowanie Excel stosuje adresy bezwzględne.










Nie oznacza o jednak niemożności zmiany. Wystarczy skasować znaczki $ i mamy adresy względne










Są one względne na danym arkuszu.


























































Sheet 10: Kopiowanie

WKLEJ SPECJALNE
Podobnie jak w innych aplikacjach MS Office, w MS Excel istnieje tzw. Funkcja Wklej specjalne… (menu Edycja->Wklej specjalne…).
Umożliwia ona wklejanie samego tekstu, formuł, wartości, formatowania komórek itp..






Ćwiczenie:




Proszę z poniższej tabeli wkleić odpowiednio:




1. w komórkach B30:C32 same wartości z ponizszej tabeli z kolumn C i D (wystarczy zaznaczyć pierwszą komóke z zakresu B30:C32)
2. W drugiej tabeli w komórkach E24:F25 Formuły odpowiednio z kolumn RAZEM i ŚREDNIA




3. Poczynając od komórki A40 proszę przekopiować formatowanie tabeli (należy zaznaczyć całą tabele kopiowaną)






Nowopowstałe Spółki Prawa Handlowego
1996r. 1997r. 1998r. RAZEM ŚREDNIA
Spółki S.A. 4 4 4 12 4
Spółki z o.o. 89 103 117 309 103




































2000r. 2001r. 2002r. RAZEM ŚREDNIA
Spółki S.A. 6 8 12

Spółki z o.o. 143 135 167


Sheet 11: Funkcje Logiczne


Funkcje logiczne









Funkcje logiczne sprawdzają, czy dane wyrażenie jest prawdziwe, czy też fałszywe. Do funkcji logicznych zaliczamy: JEŻELI(); ORAZ(); LUB(); PRAWDA(); FAŁSZ(); NIE()



























= JEŻELI (test_logiczny; wartość_jeżeli_Prawda; wartość_jeżeli_Fałsz)






















Zasada dzialania funkcji warunkowej






















Funkcje warunkowe sa podstawa większości języków programowania. Dzięki nim można uzależniac










zachowanie się maszyny od pewnych warunków.






















Generalna zasada działania:

























tak
Wykonaj coś

















Czy warunek spełniony ?

























nie












Wykonaj coś innego





























Budowa funkcji warunkowej






















Warunek










Warunek jest określony jako wynik pewnych operacji logicznych i może przyjmować tylko wartości prawda/fałsz






















na przykład:






















2>0 1









A19="1.2" 1









A19=1,2 0





















W excellu funkcja warunkowa ma postać:






















=Jeżeli(warunek;wartość jeżeli prawda; wartość jeżeli fałsz)






















Zatem w zależności od warunku w komórce znajdzie się jedna lub droga wartość






















Wartość:






















Zarówno "wartość jeżeli prawda" jak i "wartość jeżeli fałsz" mogą być:










- liczbą,










- tekstem (w tym także pustym łańcuchem),










- formułą.

























































Ćwiczenie: W niebieskie pola wpisz formułę wykorzystującą funkcję JEŻELI wg następującego wzorca: Jeżeli komórka zawiera wartość większą od 100, to wartością komórki niebieskiej niech będzie tekst tekst "Dużo", w przeciwnym wypadku tekst "Mało"



= JEŻELI(D52>100;"Dużo";"Mało")
























120










100










80











































Ćwiczenie: Napisz formułę która odpowiada funkcji f(x) i oblicz jej wartości dla podanych argumentów:
























x f(x)








21








33








55








67










87










146












































= ORAZ(test_logiczny_1;test_logiczny_2;...)






















= LUB(test_logiczny_1;test_logiczny_2;...)













































Ćwiczenie: Zwróć prawdę jeżeli wartości w obu pomarańczowych komórkach są większe od 10










=ORAZ(C79>10,D79>10)























7 9









13 9









15 11
























































Wyniki funkcji ORAZ oraz LUB mogą być wykorzystywane w testach logicznych (np. jako I argument funkcji JEŻELI)













































Ćwiczenie: Ułóż i zastosuj formułę podającą nazwę gracza, który wygrał w poszczególnych próbach










W przypadku remisu niech funkcja zwróci słowo "remis".










Wygrywa gracz, który zdobył więcej punktów.























Punkty









Próba GraczA GraczB Wygrał:







1. 100 90








2. 110 120








3. 100 100




















Podpowiedzi:











Użyj zagnieżdżonej funkcji JEŻELI (argumentem jest inna funkcja)










Sheet 12: Sortowanie

SORTOWANIE





Jedną z bardzo przydatnych funkcji jakie dostarcza nam MS Excel jest możliwość sortowania danych
















Aby posortować dane w kolumnie należy:







- zaznaczyc kolumnę, którą chcemy posortować, następnie w menu Dane wybrać polecenie Sortuj…




wyświetli się okno, w którym będzie możliwość określenia reguł sortowania - rosnącą/malejąco, kryteria, wg. której kolumny chcemy posrotować całą tabele.




gdy zaznaczymy tylko jedną kolumnę w tabeli, a sąsiednie będą również wypełnione, może nam się pojawić komunikat z zapytaniem, czy chcemy aby MS Excel automatycznie objął poleceniem sortowania sąsiadujące kolumny.




można również sortować zawartość całych tabel ustawiając odpowiednie kryteria sortowania (wybrane kolumny).




Aby posortować dane w tabeli należy zanzaczyć tabelę i wybrać z menu Dane->Sortuj… Nastepnie należy wybrać kryterium sortowania.




- Można również sortować dane w Excelu korzystając z przycisków dostępnych na pasku narzędzi STANDARDOWY [AZ i strzałka]













Ćwiczenie







Proszę przećwiczyć powyższe instrukcje dot. sortowania na poniższej tabeli





kurs wartość






26 500,00 zł 38,96 zł






1 970,00 zł 27,58 zł






2 620,00 zł 26,20 zł






13 500,00 zł 22,48 zł






3 880,00 zł 16,60 zł






49 900,00 zł 14,33 zł






6 210,00 zł 8,11 zł






9 590,00 zł 7,00 zł






2 840,00 zł 5,68 zł






46 500,00 zł 5,27 zł






40 350,00 zł 5,25 zł






5 870,00 zł 3,33 zł






10 700,00 zł 3,07 zł






3 680,00 zł 2,80 zł






4 220,00 zł 2,78 zł


















































Ćwiczenie





Proszę skopiować poniższą tabelę 4 krotnie, a następnie proszę posortować tak powstałe tabele odpowiednio wg: nazwy, symbolu, kursu wartości i sektora























Kursy zamknięcia z 03.02.2005 [Źródło: http://gielda.onet.pl/supertabela.html]
L.p. nazwa symbol kurs wartość sektor
12. AGORA SA AGORA 5 870,00 zł 3,33 zł media
1. Bank Austria Creditanstalt AG BACA 26 500,00 zł 38,96 zł banki
6. Bank BPH S.A. BPH 49 900,00 zł 14,33 zł banki
7. Bank Handlowy w Warszawie SA HANDLOWY 6 210,00 zł 8,11 zł banki
4. Bank Polska Kasa Opieki SA PEKAO 13 500,00 zł 22,48 zł banki
8. Bank Zachodni WBK SA BZ WBK 9 590,00 zł 7,00 zł banki
14. BORSODCHEM Rt. BCHEM 3 680,00 zł 2,80 zł przem. chemiczny
13. BRE Bank SA BRE 10 700,00 zł 3,07 zł banki


10. Grupa Żywiec SA ŻYWIEC 46 500,00 zł 5,27 zł przem. spożywczy


11. ING Bank Śląski SA INGBSK 40 350,00 zł 5,25 zł banki


9. KGHM Polska Miedź SA KGHM 2 840,00 zł 5,68 zł przem. metalowy


5. Polski Koncern Naftowy ORLEN SA PKNORLEN 3 880,00 zł 16,60 zł przem. chemiczny


3. POWSZECHNA KASA OSZCZĘDNOŚCI BANK POLSKI S.A. PKOBP 2 620,00 zł 26,20 zł banki


2. TELEKOMUNIKACJA POLSKA SA TPSA 1 970,00 zł 27,58 zł telekom.


15. TVN S.A. TVN 4 220,00 zł 2,78 zł wszystkie



Sheet 13: Data i czas


Funkcje daty i czasu




















Data i czas są przedstawiane w Excelu w specyficzny sposób - przy wykorzytaniu formatów




















W rzeczywistości data zapisana jest jako liczba dni, która upłynęła od pewnej wyjściowej daty,









zaś godziny, minuty i sekundy zapisane są za pomocą ułamka dnia.




















Na przykład w Excelu 97 liczenie dni rozpoczyna się od 1 stycznia 1900 roku




















Takie przechowywanie daty i czasu umożliwia łatwe dokonywanie na nich działań, które sprowadzają się









do zwykłych operacji arytmetycznych




















Do podstawowych funkcji daty i czasu możemy zaliczyć:









TERAZ()









ROK(C16)









MIESIĄC(C16)









DZIEŃ(C16)









GODZINA(C16)









MINUTA(C16)









SEKUNDA(C16)



















Ćwiczenie: Proszę w niebieskie komórki wpisać odpowiednie formuły pokazujące wynik działania podanych obok funkcji









Proszę odwoływać się do komórki C16, w której to powinna wyświetlić się aktualna data









DZIEŃ.TYG()









CZAS()









CZAS.WARTOŚĆ()









DATA()









DATA.WARTOŚĆ()




















Funkcja TERAZ()




















Funkcja teraz zwraca aktualną datę i czas z dokładnością do jednej sekundy




















Po sformatowaniu ukaże się odpowiednia data i godzina.




















Uwaga! Funkcje czasu nie aktualizują się automatycznie (nie zbudujemy w Excelu chodzącego zegara ;-)




















Funkcja TERAZ() jest bezparametrowa, zaś jej składnia ma postać:




















=TERAZ()































Funkcje konwersji




















Zapis daty i czasu w postaci formatowanych liczb ma swoje zalety, ale również jest źródłem wielu kłopotów.









Wiemy, że łatwo jest zamienić liczbę na datę za pomocą formatu. Jak jednak wprowadzić datę do komórki ?









Podobnym problemem jest odczytanie części daty, np. miesiąca. Jeśli data jest zapisana jako liczba, którą









"rozkodowuje" formatowanie, to jak odczytać sam miesiąc ?









Z pomocą służą nam funkcje konwersji.




















Konwersja to po prostu zamiana typów. Funkcje konwersji Excela potrafią zamieniać tekst na liczbę









i odwrotnie. W tym wypadku chodzi nam o zamianę sformatowanego tekstu na datę:




















Przykład:









36242 Oznacza w Excelu 97 "23 marca 1999 roku"









Ale skąd o tym ma wiedzieć użytkownik, gdy chce wprowadzić tę lub inną datę ręcznie ?






























Do zamiany tekstu na wewnętrzny format daty i czasu Excela służą funkcje CZAS.WARTOŚĆ() i DATA.WARTOŚĆ()




















1999-03-23









36242









23:04









0,961111111111111































Do generowania daty i czasu za pomocą wartości liczbowych służą odpowiednio funkcje DATA() i CZAS()





















dzień miesiąc rok







31 12 2004
31.12.2004
uwaga: ROK;MIESIĄC;DZIEŃ














godzina minut sekund







23 59 59
11:59 PM















Aby precyzyjne okreslić moment czasowy można wyznaczyć kod daty, kod godziny, a następnie je zsumować.




















04-12-31 23:59




















Funkcje wysupłujące daną wartość z daty/czasu




















Istnieją funkcje konwertujące liczby reprezentujące datę/czas (niezależnie od jej formatu ekranowego) na liczby









reprezentujące ich fragmenty. Do tych funkcji należą:




















ROK()









MIESIĄC()









DZIEŃ()









GODZINA()









MINUTA()









SEKUNDA()









DZIEŃ.TYG()




















Zasada działania pierwszych pięciu funkcji jest oczywista i zostanie przedstawiona na przykładzie. Ostatnia









funkcja będzie omówiona szerzej.































22-01-16 01:15 2022 =ROK($B$97)








1 =MIESIĄC($B$97)








16 =DZIEŃ($B$97)








1 =GODZINA($B$97)








15 =MINUTA($B$97)








8 =SEKUNDA($B$97)


















Funkcja DZIEŃ.TYG()




















Funkcja DZIEŃ.TYG() ma następującą składnię:




















=DZIEŃ.TYG(liczba_reprezentująca_datę;metoda)




















metoda:









1 niedziela = 1; sobota =7








2 poniedziałek = 1; niedziela = 7








3 poniedziałek = 0; niedziela = 6



















Niestety metoda zwraca dzień tygodnia w postaci liczbowej. Jeśli chcemy zobaczyć opis, musimy zagłębić









funkcję jeżeli 6 razy.































Przykład:




















Jaki dzień tygodnia przypadał na 1 stycznia 1900 roku, a jaki przypadnie na 1 stycznia 2000 roku ?




















31.12.1899 1 czyli niedziela







1.01.2000 7 czyli sobota





























Zadanie




















Dokonajmy paru wyliczeń związanych ze swoją datą urodzenia









Pola zaznaczone na szaro mają się wyliczać automatycznie, do pozostałych wprowadzamy wartości ręcznie




















Data ur. dzień miesiąc rok godzina minut dzień tyg.









słownie















Data aktual.











Zatem różnica wynosi:






















lat









miesięcy









dni









godzin









minut









sekund


















Różnica wyniesie:












dnia dzień tyg.







lat
słownie








miesięcy









dni









godzin









minut









sekund






































Sheet 14: Funkcje finansowe

Funkcje finansowe














PV (Present Value) gdy chcemy wyliczyć wartość obecną














Zad.1.






Za 10 lat mam otrzymać 50000zł. Jaka jest obecna wartość owych 50000zł przy stopie procentowej 12% w skali roku?






























ODP:







-16098,6618295348













Zad.2.






Jaka jest wartość obecna kredytu, który będziemy spłacać przez 20 lat przy oprocentowaniu 6% w skali roku i racie 1000zł?






































ODP







12158,1164916792













FV (Future Value) - gdy chcemy wyliczyć wartość przyszłą














Zad.3.






Będę inwestować miesięcznie 200 zł (wpłaty na początek miesiąca) w fundusz o stałej stopie procentowej 6% rocznie przez 10 miesięcy. Ile uzyskam?
















ODP:







2 055,83 zł













Zad.4.






Zbierasz na samochód. Ile zgromadzisz jesli będziesz odkładał miesięcznie 1000 zł przez rok? Stopa procentowa wynosi 12% w skali roku. Płatności dokonywane są na początek okresu.
















ODP:







12 809,33 zł













NPV (Net Present Value) - gdy chcemy wyliczyć wartość obecną przepływów














Zad.5.






10% Roczna stopa dyskontowa



-10 000 Początkowy koszt inwestycji rok temu



3 000 Zysk z pierwszego roku



4 200 Zysk z drugiego roku



6 800 Zysk z trzeciego roku



















ODP







1 188,44 zł





















RATE (gdy chcemy wyznaczyć wysokość oprocentowania pożyczki)














Zad.6.






4 Lata pożyczki




-200 Miesięczna rata




8000 Wartość pożyczki












ODP







0,81% stopa miesięczna





9,66% stopa roczna












IRR (gdy chcemy wyznaczyć stopę zwrotu z inwestycji)














Zad.7.














-70000 w pierwszym roku





12000 w drugim roku
-18%



15000 w trzecim roku





18000 w czwartym roku





























ODP







-18,2%













PMT (oblicza ratę spłaty pożyczki opartej na stałych ratach i oprocentowaniu)














Zad.8.






Pan Kowalski chce zaoszczędzic kwotę, której wartość obecna wynosi 50000zł. Ile musi odkładać co miesiąc przez 18 lat przy stopie procentowej (rocznej 6%) aby tego dokonać?
















ODP







-379,08 zł













Zad.9.






Biorę kredyt na zakup skutera - 10000zł, będę go spłacać miesięcznie przez 10 miesięcy. Roczna stopa wynosi 8%. Jaka bedzie rata






przy płatnościach na koniec okresu?






















ODP







-1 037,03 zł













































































































































































































Sheet 15: Suma.jeżeli licz.jeżeli

FUNKCJE SUMA.JEŻELI i LICZ.JEŻELI








SUMA.JEŻELI - Dodaje komórki określone przez podane kryteria
[Źródło: Pomoc programu MS Excel]
Składnia








SUMA.JEŻELI(zakres;kryteria;suma_zakres)








Zakres   to zakres komórek, które należy oszacować.








Kryteria   to kryteria mające postać liczby, wyrażenia lub tekstu określającego, które komórki będą dodawane. Na przykład kryteria mogą być wyrażane jako 32, „32”, „>32”, „jabłka”. W przypadku, gdy chcemy w kryterium porównać się do wartości zawartej w ko








Suma_zakres   to rzeczywiste komórki wyznaczone do zsumowania.








UWAGI








Komórki znajdujące się w zakresie suma_zakres są sumowane tylko wtedy, jeśli odpowiadające im w tym zakresie komórki spełniają kryteria.








Jeśli argument suma_zakres zostanie pominięty, to sumowane są komórki znajdujące się w zakresie.








Program MS Excel zawiera dodatkowe funkcje, których można używać do analizowania danych na podanych warunkach. Na przykład, używając funkcji LICZ.JEŻELI, można obliczyć, ile razy wewnątrz zakresu komórek występuje określony ciąg tekstowy lub określona lic








LICZ.JEŻELI - Zlicza komórki wewnątrz zakresu, które spełniają podane kryteria.
Składnia














LICZ.JEŻELI(zakres;kryteria)














Zakres   to zakres komórek, w którym mają być zliczane komórki.








Kryteria   to kryteria podane w postaci liczby, wyrażenia lub tekstu określające, które komórki będą zliczane. Na przykład kryteria można wyrazić jako 32, „32”, „>32”, „jabłka”.








Spostrzeżenia














Program Microsoft Excel oferuje dodatkowe funkcje, których można używać do analizowania danych na podanych warunkach. Na przykład, aby obliczyć sumę na podstawie ciągu tekstowego lub liczby wewnątrz zakresu, należy użyć funkcji arkusza SUMA.JEŻELI. Aby fo








Proszę korzystając z pomocy MS Excel zapoznać się z funckjami:






LICZ.PUSTE






ILE.NIEPUSTYCH






















Ćwiczenia





1






Oblicz:






1. Sumę wszystkich transakcji





2. Sumę wartości transakcji zawartych w poczczególnych miastach.





3. Liczbę transakcji zawartych w I połowie roku (od stycznia do czerwca).













Wykorzystaj funkcje: suma.jeżeli, licz.jeżeli oraz odpowiednie funkcje daty.






Skorzystaj z pomocy dostępnej w programie (menu->Pomoc).














Dane o transakcjach:






Data Miejsce Wartość




11.08.2002 Gdańsk 14856,74




11.07.2002 Gdańsk 7803,57




28.07.2002 Kraków 3720,03




9.06.2002 Kraków 2145,84




3.10.2002 Kraków 15196,31




28.10.2002 Kraków 17347,17




20.09.2002 Kraków 12272,21




2.01.2002 Poznań 13080,36




26.03.2002 Kraków 1807,93




19.06.2002 Gdańsk 5715,64




13.03.2002 Poznań 5029,47




5.11.2002 Kraków 1475,78




17.03.2002 Gdańsk 16309,18




18.07.2002 Gdańsk 3106,83




















2






Wykorzystując funkcje suma.jeżeli, licz.jeżeli oblicz:






1. Liczbę osób, które otrzymały na zaliczenie odpowiednio stopnie: 3; 3,5; 4; 4,5; 5; 6






2. Średnią ocen w poszczególnych grupach






3. Liczebność poszczególnych grup - 3, 7, 13






















nr indeksu nr grupy ocena




237 13 5




263 7 4




476 2 4,5




770 13 6




1400 7 3




1749 13 3,5




1884 7 5




1914 2 4,5




2019 2 3




2161 13 3,5




2168 7 4




2216 2 4,5




2513 7 3




2685 13 6




3195 7 4




3360 2 3




3457 2 4,5




3507 7 3,5




3530 13 4




3666 7 3




3769 13 4,5




3778 7 5




4016 7 4




4172 13 3,5




4785 7 3




4802 2 3,5




4881 2 4,5




5278 7 4




5621 13 3,5




5916 7 3




6176 2 4




6321 2 4,5




6759 7 3




7247 2 3,5




7267 7 4




7298 2 3




7339 7 5




7536 13 4,5




7600 7 4,5




7690 2 3




7712 2 4




7808 13 3,5




7882 13 3




7967 7 4,5




8181 2 3




8526 2 3




8686 7 4




8958 7 3




9134 13 3,5




9259 2 4,5




9531 7 3,5




9540 13 4




9604 7 4,5




9631 2 3,5




9782 13 4





Sheet 16: Eksportowanie danych

Eksportowanie danych


Aby przetwarzać dane w Excelu należy je najpierw umieść w arkuszu danych. Można to wykonać wpisując dane ręcznie, można przekopiować z innego źródła - np. MS Word, strony www itp.. Poniższa tabela została przekopiowana ze strony internetowej. Jednakże w obecnym kształcie nie nadaje się do przetwarzania za pomocą formuł Excel'a, gdyż format danych różni się od tych w Excelu. Liczby wklejone ze strony www są często traktowane jako tekst. Może tak nastąpić z kilku powodów: m.in. może być użyta kropka oddzielająca liczby całkowite od ułamków dziesiętnych. Można to "naprawić" korzystając z funkcji Znajdź/Zamień w menu Edycja.


Aby zamienić kropkę na przecinek, (Zakładając, iż MS Excel w podstawowym ustawieniu ma przecinek jako separator liczb całkowitych i ich części dziesiętnych) należy zaznaczyć obszar, w którym chcemy dokonać zamiany. Następnie wybrać z menu Edycja opcję Znajdź...


Należy wybrać zakładkę 'Zamień' i w polu 'Znajdź' wpisać ".", a w polu zamień "," i wybrać Zamień wszystkie.


Oczyszczenie danych może również wymgać następujących czynności:
- usunięcia zbędnych wierszy w tabeli
- zmiany wyglądu tabeli
- zmiany formatów poszczególnychy komórek (np. z tekstowego na liczbowy itp.)
- usunięcia zbędnych kolumn
- przeniesienia niektórych wartości, które zostały źle wklejone/przeniesione ze źródła



























Przykład:






Proszę teraz, korzystając z wcześniejszych instrukcji, doprowadzić dane liczbowe w tabeli do formatu liczbowego w MS Excel










Lp nazwa tydzień 1 miesiąc 3 miesiące 6 miesięcy rok
1. Bank Austria Creditanstalt AG -0.75 -5.36 3.31 21.00 20.45
2. TELEKOMUNIKACJA POLSKA SA 1.81 -0.25 19.76 32.21 23.51
3. PKO BANK POLSKI S.A. -2.60 -7.75 10.55 10.55 10.55
4. Bank Polska Kasa Opieki SA 5.47 -4.59 5.47 21.08 18.42
5. Polski Koncern Naftowy ORLEN SA 4.86 3.47 6.59 26.80 46.97
6. Bank BPH S.A. 7.20 -0.40 7.08 27.30 31.84
7. Bank Handlowy w Warszawie SA 1.80 -2.66 -1.43 3.16 1.31
8. Bank Zachodni WBK SA 3.56 0.42 10.36 20.18 17.67
9. KGHM Polska Miedź SA -1.39 -9.55 -13.41 -4.05 -5.65
10. Grupa Żywiec SA -1.06 3.33 3.33 11.38 3.68
11. ING Bank Śląski SA 3.73 3.46 4.53 10.25 2.93
12. AGORA SA 4.82 2.98 22.04 18.11 27.06
13. BRE Bank SA 2.88 -7.76 -5.31 6.47 18.10
14. BORSODCHEM Rt. -0.27 18.71 9.52 9.85 9.85
15. TVN S.A. 8.21 8.21 18.87 18.87 18.87

Sheet 17: Wykresy


Wykresy






















Podstawy






















Podstawą konstruowania wykresów w excelu jest dobry układ danych na arkuszu.






















Intuicyjnie, wśród elementów dwuwymiarowego wykresu można wyróżnić:






















1. opis osi X









2. opis wartości Y









3. dane liczbowe (wartości Y)






















argument wartość



-5 25



-4 16



-3 9



-2 4



-1 1



0 0



1 1



2 4



3 9



4 16



5 25

































Należy zwrócić uwagę na następujące fakty:






















1. Opis osi X MUSI BYĆ TEKSTEM. W przeciwnym wypadku zostanie wykreślony









2. Exell automatycznie dostosuje skalę na osi do danych (można ją później dostosować)









3. Przy tworzeniu wykresu za pomocą kreatora należy zaznaczyć CAŁY obszar arkusza










należący do wykresu (opisy i wartości)

































Serie














































argument seria 1 seria 2 seria 3

-5 -5 25 30

-4 -4 16 20

-3 -3 9 12

-2 -2 4 6

-1 -1 1 2

0 0 0 0

1 1 1 0

2 2 4 2

3 3 9 6

4 4 16 12

5 5 25 20
















Pojedynczemu zbiorowi argumnetów może odpowiadać wiele ciągów wartości.










Nazywamy je SERIAMI DANYCH.






















Serie są szczególnie istotne przy wykresach kołowych i 3D


































Konstrukcja wykresu






















Najprościej konstruuje się wykres przy pomocy kreatora










Algorytm jest prosty:






















1. Zaznaczyć odpowiednio sformatowany obszar arkusza










2. Nacisnąć przycisk kreatora wykresów










3. Zaznaczyć okno wykresu










4. Ustawić parametry wykresu










5. Jeśli wykres nie odpowiada założeniom, wróć do punktu 3

































Ćwiczenie: Proszę stworzyć wykres dla następującego zbioru:






















miesiąc przychód koszt








styczeń 11 323,00 zł 7 898,00 zł








luty 45 455,00 zł 43 101,00 zł








marzec 35 445,00 zł 32 000,00 zł








kwiecień 43 545,00 zł 41 111,00 zł








maj 12 456,00 zł 9 009,00 zł








czerwiec 35 445,00 zł 33 011,00 zł








lipiec 56 767,00 zł 51 091,00 zł








sierpień 67 663,00 zł 61 087,00 zł








wrzesień 46 675,00 zł 42 108,00 zł








październik 65 474,00 zł 58 600,00 zł








listopad 45 631,00 zł 40 964,00 zł








grudzień 21 345,00 zł 17 800,00 zł
































Typy wykresów






















Do podstawowych typów wykresów zaliczamy






















kolumnowe










słupkowe










liniowe










punktowe










kołowe










pierścieniowe










warstwowe










bąbelkowe










radarowe










powierzchniowe






















Poszczególne typy mogą zależeć od rodzaju (oraz wersji aplikacji)






















Należy pamiętać, że podstawowym zadaniem wykresu jest:










czytelne przedstawienie danych liczbowych






















Rodzaj wykresu należy zatem dobrze dopasować do prezentowanych przez niego danych.










Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
EXCEL podstawy
Excel podstawy
KURS EXCEL podstawowy
Excel Podstawy
Excel podstawy
Excel podstawowe operacje
EXCEL podstawy
Excel PODSTAWOWE 2
Excel podstawy
Pojęcia podstawowe, excel
Podstawy obsługi Ms Excel
podstawy excel
Kopia WSE excel ~$sada zaokrąglania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za niepełn
Adresowanie komórek-Excel, Informatyka szkoła podstawowa - ćwiczenia
podstawowe wzory, Statystyka ćw EXCEL
podstawowy kurs excel 2007, Informatyka
Kopia WSE excel, Zasada zaokrąglania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za niepełny

więcej podobnych podstron