Terapia manualna wykład 3 (24.10.2013)
Techniki tkanek miękkich :
streching (np. PIR)
masaż funkcjonalny (funkcyjny)
masaż poprzeczny (głęboki rozcieranie)
Streching
Zmniejszenie napięcia mięśnia
Kolejność:
oddalenie przyczepów mięśnia do granicy bólu
pacjent wywołuje izometryczne napięcie mięśnia przeciwko oporowi terapeuty (20% siły maksymalnej przez 7-15 sekund) po czym na wydechu pacjent się rozluźnia
po napięciu robimy 2-3 sekundy przerwy na rozluźnienie
rozciągamy dalej do następnego momentu bólu
procedurę powtarzamy 2-3 razy
na końcu wywołujemy napięcie mięśni przeciwnych do rozciąganych i kończymy
Streching na mięśniach antagonistycznych :
napinamy mięśnie antagonistyczne do tych skróconych ale maksymalne napięcie i krótko.
Stosujemy rzadziej
Streching robimy tylko nad zdrowymi stawami
Masaż Funkcyjny
Połączenie ruchu biernego w stawie z techniką ugniatania (głównie). - Super jako działanie przeciwbólowe. Bardzo dobrze od tego zaczynać terapie
Ruch w masażu funkcyjnym zależy od funkcji mięśnia
Sekwencja:
zbliżenie przyczepów mięśniowych
nacisk na tkankę w momencie oddalanie przyczepów
powrót do pozycji wyjściowej (zbliżenia przyczepów) bez nacisku na tkankę
cykl powtarzamy
naciskamy w kierunku proksumalnym i w głąb
Masaż musi być bezbolesny
Brak poślizgu ręki terapeuty po skórze (odwrotnie do masażu klasycznego) – nie używamy elementów poślizgowych
Cele masażu funkcyjnego:
pobudzenie proprioreceptorów i eksteroreceptorów (działanie przeciwbólowe)
poprawa krążenia
uruchomienie poszczególnych warstw ciała względem siebie
sam masaż jest już pewnego rodzaju mobilizacją stawu
Masaż poprzeczny
Kierunek masażu: pod kątem prostym do masowanej tkanki
W jedną stronę naciskamy i wracamy bez nacisku
Bez poślizgu ręki po części masowanej
„Bezboleśnie” - ale z bólem :)
efekty masażu poprzecznego:
efekt biochemiczny: bardzo duże przekrwienie w miejscu masażu (na początku terapii masaż 3-6 minut codziennie lub co drugi dzień) (około 15-20minut dochodzi do wysłania w to miejsce substancji przeciwzapalnych)
działanie neurofizjologiczne: wyłączenie bólu poprzez hamowanie układu współczulnego
działanie mechaniczne: poprawa ruchomości włókien i sterowanie kierunkiem bliznowacenia
Możemy robić na bliznach pooperacyjnych ale dopiero po jej zagojeniu
Jeśli masaż nie przynosi efektu po 6 powtórzeniach to zmieniamy technikę
Metody terapii manualnej:
Metoda Kaltenborna – Evjenta ( OMT )
Jeśli w stawie nie ma ruchów translatorycznych to to powoduje ograniczenie ruchomości kontowej oraz ból i zaburzenie funkcji .
Pracuje się jak najbliżej osi stawu poprawiając ślizg w stawie
Opieramy się na regule wklęsło-wypukłej
Wg Kaltenborna lepiej jest zrobić trakcję w celu rozciągnięcia torebki stawowej a następnie pracujemy nad ślizgiem.
Terapię zawsze robimy w aktualnej pozycji spoczynkowej (dla terapii przeciwbólowej)
Terapię poprawy ruchomości robimy w pozycji submaksymalnej