Przebieg wykładu nr 5 20. stycznia 2022

Przebieg ć5 - PiU

środowisko jest niezwykle ważne dla rozwoju człowieka

W I poł. XX wieku zaczęły krążyć pogłoski o tym, że rosjanie i chińczycy przeprowadzają eksperymenty, w wyniku których ma dojść do zmiany pewnych postaw. Uzyskują wiedzę, która możę być wykorzystana w działaniach zbrojeniowych.

Brain-washing – dziennikarz Hunter. Termin ten pochodzi z chińskiego.

Kanadajczycy zlecili odpowiednie badania w Europie. Pod przewodnictwem Hebba.

Pomieszczenie niewielkich rozmiarów, w pełni dźwiękoszczelne, w którym jest leżanka.

Studentom oferowano 20 $ za dzień – było to bardzo dużo. Studenci mieli odpowiednie ochraniacze. W kabinach rozlegał się biały szum, a dodatkowo osoby miały założone okulary z połówek piłeczek pimpongowych – docierały jakieś bodźce świetlne.

Studenci mieli siedzieć spokojnie w kabinach i rozwiązywać pewne testy.

Prawie połowa zrezygnowała z udziału w eksperymencie po pierwszych 48h. Na początku tłumaczyli się: halucynacje wzrokowe, problemy z rozwiązywaniem podstawowych zadań, a niektóre osoby czuły, że ich głowa jest oddzielona od ciała lub umysł od ciała się oddziela i to był rzeczywisty powód, dla którego studenci rezygnowali z eksperymentu.

Eksperymenty nad deprywacją sensoryczną. Z drugiej strony pokazują, co dzieje się jak dojdzie do ograniczenia współpracy.

Zaczęto nazywać: deprywacją sensoryczną, deprywacja percepcyjna i izolacja percepcyjna

John Lilly – najbardziej drastyczne warunki deprywacji – nurek w głębinach – już po 6-8h osoby badane domagały się uwolnienia z tej sytuacji.

Ok. 90% badanych kończyło te eksperymenty trwające nawet do 2-3 tygodni. Obliczono 3-10000 mają jakieś specjalne zaburzenia związane z deprywacją.

Sen – warunki silnej deprywacji sensorycznej, tylko bardzo silne bodźce mogą nas przebudzić. Jeżeli znajdujemy się w takich warunkach to pojawia się bardzo interesujące zjawisko – marzenia senne. Mózg nie znosi stanu bezczynności. Jak na niego nie działa odpowiednia ilość bodźców to stwarza sobie jakąś ilość marzeń sennych zbudowanych z materiału pamięciowego + obecnych bodźców, które mogą się jakoś w to wpleść.

Pojawia się kwestia pamiętania snów. Wiemy, że nawet te osoby, które twierdzą, że nie miały marzeń sennych to my wiemy, że mieli jeśli tylko byli w fazie REM.

Po okresie deprywacji zwiększała się tymczasowa poprawa percepcji (np. ostrzejszy wzrok).

Zaczęto stosować deprywację sensoryczną w psychoterapii. Może mieć to pozytywny wpływ na realizowanie kontaktów społecznych u dzieci autystycznych, oduczaniu palenia, otyłości, alkoholizmu, ale skuteczność tych technik nie była wystarczająca.

Wszyscy spośród 33 badanych miały zaburzenia podczas długiej jazdy autostradami – były to warunki deprywacji sensorycznej. I mieli halucynacji.

Zjawisko break-off ->oderwanie, lotnicy doznają pewnej halucynacji, jakby byli na zewnątrz samolotu i widzieli samych siebie siedzących w kokpicie...

Wszystko to świadczy o tym jak ważna jest stymulacja! Jeśli stymulacja jest zbyt silna to również może dochodzić do zaburzeń.

Inne czynniki kształtujące mechanizm zachowania:

1. Genetyczne

właściwości fizjologiczne zapłodnionego jaja

2. chemiczne prenatalne

odżywczy lub toksyczny wpływ środowiska płodowego

3. chemiczne postnatalne

oddziaływanie odżywcze lub toksyczne: pokarm, woda, tlen, środki farmakologiczne

4. sensoryczne stałe

doświadczenie prenatalne i postnatalne wspólne dla wszystkich członków danego gatunku

5. sensoryczne zmienne

doświadczenie, które jest różne u poszczególnych jednostek w obrębie tego samego gatunku

6. Traumatyzujące

bodźce, które mogą doprowadzić do uszkodzenia organizmu, jest to klasa bodźców, które nie muszą oddziaływać na organizm, w przeciwieństwie do czynników od 1 do 5). Należą tu takie czynniki jak: teratogeny, czyli czynniki powodujące wady wrodzone u embriona [3-8 tygodni] i plodu [8-38 tyg.].

Nie każde uczenie jest uczeniem o charakterze warunkowym.

Język jest umiejętnością nie wyuczoną, ale zależną od wyuczenia.

Dziecko, które urodziło się i znalazło w środowisku językowym łatwo przyswaja dany język.

Okresy krytyczne – jeśli dziecko nie było poddane stymulacji językowej nie nauczy się go, bo ośrodki językowe odpowiedzialne za przyswajanie języka by się nie rozwinęły.

Metody badania pamięci.

Odpamiętywanie – aktywizacja śladu pamięciowego, korzystanie z pamięci jest odpamiętywaniem

dzieli się ono na dwie grupy:

• przypominanie (

• rozpoznawanie (przedmiot odpamiętywania jest w obrębie pola spostrzeżenia)

Techniki odpamiętywania:

• reprodukcji (człowiek odtwarza sobie np. przebieg filmu w celu jego zrecenzowania)

• zapamiętanych członów (badacz określa ile z uprzednio eksponowanych elementów jest odpamiętanych; „porcje treściowe”)

• pomiaru pamięci bezpośredniej (ile elementów osoba badana potrafi odpamiętać bezpośrednio po ekspozycji) osoby z depresją znaczaco gorzej odpamiętują cyfry (normalnie pamiętamy 7+-2)

• rekonstrukcji (osoba odtwarza elementy w takim porządku, w jakim zostały one wcześniej przedstawione, chodzi o kolejność)

• uczenia się i zapamiętywania poprzez powtarzanie

• antycypacji (przewidywania) – wcześniej posługiwano się urządzeniem zwanym mnemometrem

• technika oszczędności – ponownego uczenia się (jeśli materiał był już kiedyś zapamiętany i uległ zapomnieniu)

• rozpoznawania (łatwiej rozpoznać niż przypomnieć)

• par skojarzeń (składa się z dwóch elementów_{) osoba widząc pierwszy element..}

Technika badania reakcji odroczonych (w 1913 Hankel ją zastosował). Polega ona na tym, że na oczach zwierzęcia

Strona 3 z 3