8. Łożysko i błony płodowe
ŁOŻYSKO:
narząd płodowo-matczyny:
część płodowa – z cz. Worka kosmówkowego
część matczyna – z endometrium
łożysko + sznur pępowinowy = ukł. transportujący substancje między matką i płodem
funkcje: ochrona, odżywianie, oddychanie, wydalanie, wytwarzanie hormonów
po porodzie – popłód
Doczesna (błona doczesnowa):
błona śluzowa macicy w ciąży (warstwa czynnościowa)
części:
doczesna podstawna: leży głęboko w stosunku do zarodka/płodu; cz. Matczyna
doczesna torebkowa: cz. Powierzchowna, pokrywa zarodek/płód
doczesna ścienna: leży między dwoma poprzednimi
kom. tk. łącznej doczesnej kom. doczesnowe (pod wpływem progesteronu)
w kom. doczesnowych gromadzi się glikogen i lipidy (źródło czynników odżywczych zarodka)
zmiany komórkowe i naczyniowe reakcja doczesnowa
Rozwój łożyska:
szybka proliferacja trofoblastu, rozwój worka kosmówkowego i kosmków kosmówki
koniec 3 tyg. możliwe fizjologiczne wymiany między matką i płodem
koniec 4 tyg. sieć naczyniowa (wymiana gazów, czynników odżywczych, zbędnych produktów przemiany materii)
do początku 8 tyg. worek pokryty kosmkami kosmówki, potem degenerują (powstaje kosmówka gładka
kosmki związane z doczesną podstawną zwiększają swoją liczbę kosmówka kosmata/włochata
Połączenie płodowo-matczyne:
kosmówka kosmata przyczepiona do doczesnej podstawnej przez pokrywę cytotrofoblastyczną
tętnie i żyły błony śluzowej macicy przechodzą przez szczeliny w pokrywie cytotrofoblastycznej do przestrzeni międzykosmkowej
kształt łożyska – ustalony przez obszar zajmowany przez kosmki kosmówki
tk. doczesna jest nadżerana powiększenie przestrzeni międzykosmkowej
wytwarzają się przegrody łożyskowe – wystają w kierunku blaszki kosmówki
przegrody łożyskowe dzielą cz. Płodową na liścienie
każdy liścień – 2 lub więcej kosmki palowe i wiele kosmków rozgałęzionych (wolnych)
doczesna torebkowa wybrzusza się do jamy macicy, staje się cieńsza (w miarę wzrostu zarodka/płodu)
doczesna torebkowa zlewa się z doczesną ścienną zamykając jamę macicy
22-24 tydzień – doczesna torebkowa zanika (zmniejszone zaopatrzenie w krew)
Przestrzeń międzykosmkowa:
zawiera krew matczyną z lakun (zatok) w syncytiotrofoblaście
podzielona na przedziały przez przegrody łożyskowe
komunikacja między przedziałami (przegrody nie docierają do blaszki kosmówki)
krew matczyna wpływa z tętnic spiralnych doczesnej podstawnej przez szczeliny w cytotrofoblaście
kosmki rozgałęzione (z kosmków czepnych) – opłukiwane krwią matczyną
Błona owodniowo-kosmówkowa:
worek owodniowy powiększa się szybciej od kosmówkowego
owodnia i kosmówka gładka zlewają się – błona owodniowo-kosmówkowa
błona ta zlewa się z doczesną torebkową, po zaniku cz. Doczesnej przylega do doczesnej ściennej
błona owodniowo-kosmówkowa pęka w czasie porodu
Krążenie łożyskowe:
główna wymiana substancji przez kosmki rozgałęzione
bariera łożyskowa – z tkanek pozapłodowych
krążenie płodowo-łożyskowe:
ubogo utlenowana krew opuszcza płód przez tętnice pępkowe
w miejscu przyczepu sznura pępowinowego do łożyska dzielą się na tętnice kosmówkowe
naczynia krwionośne w kosmkach kosmówki tworzą ukł. tętniczo-włośniczkowo-żylny
dobrze utlenowana krew płodowa przechodzi w płodowych naczyniach włosowatych do cienkościennych żył (towarzyszą tętnicom kosmówkowym), zbiegają się tworząc żyłę pępkową
krążenie matczyno-łożyskowe:
krew matczyna do przestrzeni międzykosmówkowej przez 80-100 tętnic spiralnych doczesnej podstawnej
wpływająca krew ma większe ciśnienie – tryska w kierunku blaszki kosmówki
ciśnienie obniża się – krew płynie wolno wokół kosmków rozgałęzionych – wymiana produktów z krwią płodową
krew wraca do krążenia matczynego przez żyły błony śluzowej macicy
zmniejszenie krążenia maciczno0łożyskowego hipoksja płodu, wewnątrzmaciczne ograniczenie wzrostu
Bariera łożyskowa:
składa się z tkanek pozapłodowych
do 20 tyg. – 4 warstwy: syncytiotrofoblast, cytotrofoblast, tkanka łączna kosmka i śródbłonka płodowych naczyń krwionośnych włosowatych
po 20 tyg. – cytotrofoblast staje się nieciągły, potem zanika, pozostaje tylko syncytiotrofoblast
syncytiotrofoblast kontaktuje się ze śródbłonkiem płodowych naczyń włosowatych (tworzy barierę łożyskową naczyniwo-syncytialną
3 trymestr – jądra w syncytiotrofoblaście kosmków skupiają się tworząc guzki syncytialne (skupiska jądrowe)
guzki syncytialne odrywają się i przenoszą się z przestrzeni międzykosmkowej do krążenia matczynego
pod koniec ciąży – na powierzchni kosmków: materiał fibrynoidalny
funkcje łożyska: metabolizm, transport gazów i czynników odżywczych, wydzielanie endokrynowe
Metabolizm łożyska:
syntetyzuje glikogen, cholesterol, kwasy tłuszczowe – źródła czynników odżywczych i energii dla zarodka/płodu)
Transport łożyskowy:
dzięki dyfuzji prostej, ułatwionej, transportu aktywnego i pinocytozy
pinocytoza – pochłanianie małej ilości płynu zewnątrzkomórkowego, niektórych białek
Przenoszenie gazów:
przez dyfuzję prostą
wydajność bariery łożyskowej w wymianie gazowej bliska wydajności płuc
niedotlenienie płodu – głównie w wyniku czynników zmniejszających przepływ krwi w macicy lub przepływ krwi płodowej przez łożysko
przez łożysko przechodzi: podtlenek azotu, wziewny środek przeciwbólowy i znieczulający
Substancje odżywcze:
woda – dyfuzja prosta
glukoza – dyfuzja ułatwiona
przenoszone są bardzo małe ilości cholesterolu, trójglicerydów i fosfolipidów matki
aminokwasy – w wysokich stężeniach przez transport aktywny
witaminy – niezbędne do prawidłowego rozwoju
transferryna – białko matczyne, dostarcza żelazo (na powierzchni łożyska – receptory dla tego białka)
Hormony:
białkowe – nie dochodzą nie dochodzą do zarodka/płodu w znaczących ilościach (wyjątek: tyroksyna, trójjodotyronina)
steroidowe – przechodzą swobodnie
testosteron i pewne syntetyczne progestyny – przekraczają łożysko
Elektrolity:
swobodnie wymieniane w znaczących ilościach
wpływają na stan wodny i elektrolitowy zarodka
Przeciwciała matczyne:
płód wytwarza niewiele przeciwciał (niedojrzały ukł. immunologiczny)
bierna odporność – przenoszenie przeciwciał matki
immunoglobulina G – przenoszona przez łożysko (transcytoza, receptor)
płód nabywa odporność na: błonicę, ospę, odrę, nie nabywa na: krztusiec (koklusz), ospę wietrzną
Zbyteczne produkty przemiany materii:
mocznik i kw. moczowy – dyfuzja prosta
bilirubina związana (rozpuszczalna w tłuszczach) – transport przez łożysko i usuwanie
Leki i metabolity leków:
większość – dyfuzja prosta
mogą spowodować obniżenie aktywności oddechowej noworodka
sukcynylocholina – środek blokujący przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe przechodzi przez łożysko w bardzo małych ilościach
Czynniki infekcyjne:
wirus cytomegalii, różyczki, coxsackie, wirusy związane z ospą, ospą wietrzną, odrą i zapaleniem istoty szarej rdzenia kręgowego – mogą wywołać zakażenie płodowe
wirus różyczki – poważne wady wrodzone
zakażenie Treponema pallidum – kiła płodowa
zakażenie Toxoplasma gondii – niszczące zmiany w mózgu i oczach płodu
Łożyskowa synteza i wydzielanie endokrynowe:
hormony białkowe:
ludzka gonadotropina kosmówkowa
ludzka somatomammotropina kosmówkowa (ludzki laktogen łożyskowy)
ludzka tyreotropina kosmówkowa
ludzka kortykotropina kosmówkowa
ludzka gonadotropina kosmówkowa podtrzymuje ciałko żółte (najwięcej w 8 tyg., potem maleje)
hormony steroidowe: progesteron i estrogeny
Wzrost macicy w czasie ciąży:
ściany stają się cieńsze
pierwszy trymestr – macica poza jamę miednicy, 20 tydzień – poziom pępka, 28-30 tydzień – dno macicy osiąga okolicę nadbrzusza (między wyr. Mieczykowatym mostka i pępkiem)
PORÓD:
podwzgórze płodu wydziela kortykoliberynę pobudza przysadkę do wytworzenia adrenokortykotropiny (ACTH) kora nadnerczy wydziela kortyzol synteza estrogenów
skurcze macicy dzięki oksytocynie (cz. Nerwowa przysadki matki)
oksytocyna uwalnianie prostaglandyn stymulacja kurczliwości błony mięśniowej macicy
estrogeny: zwiększają aktywność skurczową błony mięśniowej macicy, uwalnianie oksytocyny i prostaglandyn
Okresy porodu:
rozszerzenie:
postępujące rozszerzenie szyjki, kończy się całkowitym rozwarciem
skurcze macicy – rzadziej niż co 10 min
czas: ok. 12h (ciąże pierwsze); ok. 7h (wieloródki)
wyparcie:
kończy się urodzeniem niemowlęcia
płód zstępuje przez szyjkę macicy i pochwę
czas: ok. 50 min (pierworódki), ok. 20 min (wieloródki)
oddzielenie łożyska:
po urodzeniu noworodka, kończy się wydaleniem łożyska i błon płodowych
głęboko w stosunku do łożyska- krwiak (oddziela je od ściany macicy)
skurcze macicy zaciskają tętnice spiralne (zapobiegają nadmiernemu krwawieniu)
czas: ok. 15 min
krwawienie poporodowe: uwięźnięte lub przytwierdzone łożysko, niewydalone w ciągu 1h porodu
Łożysko i błony płodowe po porodzie:
łożysko – kształt krążka, średnica 15-20 cm, grubość 2-3 cm
brzegi łożyska – w ciągłości z pękniętym workiem owodniowym i kosmówkowym
odmiany kształtu łożyska:
łożysko dodatkowe – kosmki utrzymują się jeszcze poza doczesną podstawną
zatrzymanie łożyska dodatkowego lub liścieni – poporodowy krwotok maciczny
powierzchnia matczyna łożyska:
przypomina wyglądem kostkę brukową
utworzona przez nieznaczne wybrzuszenia obszarów z kosmkami – liścieni
liścienie porozdzielane przez rowki (poprzednio zajmowane przez przegrody łożyskowe)
powierzchnia płodowa łożyska:
sznur pępowinowy – blisko środka pow. płodowej
nabłonek ma ciągłość z owodnią (przylega do blaszki kosmówki łożyska)
naczynia kosmówkowe – widoczne przez gładką, przezroczystą owodnię
naczynia pępkowe rozgałęziają się tworząc naczynia kosmówkowe (wchodzą do kosmków kosmówki)
Sznur pępowinowy:
średnica 1-2 cm, długość 30-90 cm
można go zdiagnozować dzięki ultrasonograficznego badania dopplerowskiego
długi – może zostać ściśnięty między przodującą cz. Płodu i kostną miednicą matki (niedotlenienie płodu)
zawiera zazwyczaj 2 tętnice i 1 żyłę otoczone tk. łączną galaretowatą (galareta Whartona)
może tworzyć pętle, wytwarzając węzły rzekome
u 1% ciąż – węzły prawdziwe (mogą się zaciskać i powodować śmierć płodu)
OWODNIA I PŁYN OWODNIOWY:
wypełniony płynem błoniasty worek owodniowy
powiększając się zamyka jamę kosmówkową i wytwarza nabłonkowe pokrycie sznura pępowinowego
płyn owodniowy – rola we wzroście i rozwoju płodu, początkowo większość z matczynego płynu tkankowego (dyfunduje z doczesnej ściennej przez błonę owodniowo-kosmówkową)
nieco płynu owodniowego – wydzielane przez kom. owodni
później – dyfuzja płynu z krwi w przestrzeni międzykosmkowej łożyska przez blaszkę kosmówki
przed wytworzeniem keratyny – woda i substancje rozpuszczone w płynie tkankowym przechodzą przez skórę
płyn wydzielany przez ukł. oddechowy i pokarmowy płodu, przechodzi do jamy owodniowej
od 11 tyg. – wydalanie moczu do jamy owodniowej
zawartość wody – wymieniana co 3h
duże ilości wody – przechodzą przez błonę owodniowo-kosmówkową do matczynego płynu tkankowego i naczyń włosowatych macicy
wymiana płynu z krwią – przez sznur pępowinowy i tam, gdzie owodnia przylega do blaszki kosmówki (płodowa pow. łożyska)
połykany przez płód i wchłaniany przez ukł. oddechowy i pokarmowy płodu
połowa składników organicznych białka, druga połowa: węglowodany, tłuszcze, enzymy, hormony, barwniki
Znaczenie płynu owodniowego:
pozwala na jednolity zewnętrzny wzrost zarodka
bariera dla infekcji
umożliwia rozwój płuc płodu
zapobiega przyleganiu owodni do zarodka
amortyzuje zarodek przed urazami
pomaga kontrolować temp. Ciała zarodka
umożliwia płodowi swobodne ruchy, wspomagając rozwój mięśni
pomaga w utrzymaniu homeostazy płynu i elektrolitów
PĘCHERZYK ŻÓŁTKOWY:
można zobaczyć sonograficznie na początku 5 tyg. Ciąży
32 dzień – duży pęcherzyk żółtkowy
do 10 tyg. – kurczy się, pozostałość – gruszkowaty kształt, średnica – ok. 5 mm
znaczenie:
przenosi czynniki odżywcze do zarodka w 2 i 3 tyg. (przed krążeniem maciczno-łożyskowym)
krew rozwija się w pozazarodkowej mezodermie pokrywającej ścianę pęcherzyka od 3 tyg.; w 6 tyg. – hematopoeza w wątrobie
w 4 tyg. – część grzbietowa pęcherzyka – jelito pierwotne zarodka, jego endoderma (z epiblastu) tworzy nabłonek tchawicy, oskrzeli, płuc, przewodu pokarmowego
w endodermalnej wyściółce ściany pęcherzyka – kom. płciowe, w 3 tyg. przemieszczają się do rozwijających się gonad
OMOCZNIA:
w jej ścianie – tworzenie krwi (3-5 tydzień)
jej naczynia krwionośne stają się żyłą i tętnicami pępkowymi
cz. Wewnątrzzarodkowa – od pępka do pęcherza moczowego (pozostaje z nim w ciągłości), w miarę powiększania pęcherza – omocznia zanika, tworzy moczownik, po urodzeniu moczownik sznur włóknisty, więzadło pępkowe środkowe (od szczytu pęcherza moczowego do pępka)
Bliźnięta i błony płodowe:
z dwóch zygot – bliźnięta dizygotyczne (DZ):
tej samej lub różnej płci
mają 2 owodnie i 2 kosmówki (kosmówki i łożyska mogą być zlane)
z jednej zygoty – bliźnięta monozygotyczne (MZ):
ta sam płeć, identyczne genetycznie, podobne w wyglądzie fizykalnym
powstawanie ich – w stadium blastocysty (koniec 1 tyg.), podział embrioblastu na dwa zawiązki zarodkowe
każdy w swoim worku owodniowym, ale w jednym worku kosmówkowym
wspólne łożysko – bliźniacze łożysko jednokosmówkowe, dwuowodniowe
Inne rodzaje ciąż mnogich:
trojaczki:
z jednej zygoty, monozygotyczne
z dwóch zygot: bliźnięta monozygotyczne i płód pojedynczy
z trzech zygot: mogą mieć tę samą lub różną płeć