Przepis prawny: Przepisem nazywamy elementarną część ustawy lub innego aktu normatywnego.
Przepisem jest więc jednostka redakcyjna tekstu prawnego- artykuł, paragraf, punkt, ustęp, itd.
W jednym przepisie może być zawarta: jedna norma postępowania,dwie lub więcej norm,albo jedynie część normy.
Stosunek prawny jest postacią stosunku społecznego – tetycznego (stanowionego), którego podstawę stanowi norma prawna. Stosunek prawny zachodzi między ludźmi, co najmniej miedzy dwiema osobami, a ich wzajemne zachowania określają normy prawa.
Podmiotem stosunku prawnego są:
osoby fizyczne – każdy człowiek od chwili narodzenia do momentu śmierci lub uznania za zmarłego
(nie musi być obywatelem danego państwa, wystarczy, że zamieszkuje lub przebywa na jego terytorium) ,
osoby prawne – zespół osób fizycznych dysponujących:
- odpowiednim majątkiem lub prawami majątkowymi,
- kompetencjami lub kwalifikacjami koniecznymi do prowadzenia określonej działalności.
Uznanie osoby za zmarła:
Zaginiony może być uznany za zmarłego po upływie 10 lat od końca roku kalendarzowego, w którym – według wiarygodnych wiadomości – jeszcze żył
lub – po upływie pięciu lat , gdyby w chwili uznania za zmarłego ukończył lat 70.
Zdolność do czynności prawnych:
Osoby nie mające zdolności do czynności prawnych – do 13 roku życia i ubezwłasnowolnione całkowicie.
Osoby mające ograniczoną zdolność do czynności prawnych – ukończony 13 rok życia a nie ukończony 18 oraz osoby częściowo ubezwłasnowolnione.
Osoby mające pełną zdolność do czynności prawnych – zasadniczo osoby pełnoletnie ( po ukończeniu 18 roku życia) oraz małoletnie przez zawarcie małżeństwa
Ubezwłasnowolnienie oznacza pozbawienie osoby fizycznej zdolności do czynności prawnych wskutek:
choroby psychicznej (np. schizofrenii, paranoi),
niedorozwoju umysłowego (np. debilizmu, kretynizmu ),
innego rodzaju zaburzeń psychicznych (np. wskutek alkoholizmu, narkomanii).
Stosunki prawne:
Stosunki prawne powstają, ulegają zmianie i wygasają w wyniku zaistnienia wydarzeń zwanych faktami prawnymi.
Luka prawna:
Luka to biała plama na pewnym odcinku obszaru prawnego, pustka w miejscu gdzie – biorąc pod uwagę całokształt obowiązującego ustawodawstwa – przepisy powinny normować stosunki społeczne.