Są
to związki zbudowane z węgla, wodoru i tlenu, bardzo
rozpowszechnione w przyrodzie i spełniające ważne funkcje w
organizmach.
Klasyfikacja
cukrowców:
Ze
względu na budowę i wielkość cząsteczki dzielimy cukry na:
cukry proste (monosacharydy), które dzielimy ze względu na liczbę atomów węgla w cząsteczce:
triozy - 3 atomy węgla (3C) - rzadko występujące w stanie wolnym, ale świetnie nadające się w komórce do syntezy cukrów składających się z większej liczby węgli
tetrozy - 4 atomy węgla (4C) - występujące jeszcze rzadziej
pentozy - 5 atomów węgla (5C) - występujące w kwasach nukleinowych (RNA i DNA) i związkach będących akumulatorami i przenośnikami energii (ATP), np.: ryboza i deoksyryboza
heksozy - 6 atomów węgla (6C) - najczęściej występujące, np.: glukoza, fruktoza (cukier występujący w owocach, cukier winny), galaktoza (cukier występujący w mleku)
cukry złożone składające się z dwu lub większej liczby cząsteczek cukrów prostych połączonych wiązaniem glikozydowym
dwucukry (disacharydy) - zbudowane z dwóch cukrów prostych
sacharoza (glukoza + fruktoza) - pospolicie występująca w roślinach: bulwach ziemniaka, łodydze i liściach trzciny cukrowej
laktoza (glukoza + galaktoza) - dużo zawiera jej mleko krowie
wielocukry (polisacharydy) - składające się z wielu tysięcy cząsteczek cukrów prostych
celuloza - podstawowy budulec ścian komórek roślinnych
skrobia - cukier zapasowy większości roślin
glikogen - cukier zapasowy większości zwierząt gromadzony w wątrobie i mięśniach szkieletowych
chityna - cukier budulcowy, występuje w pancerzykach stawonogów
Ponieważ
polisacharydy nie rozpuszczają się w wodzie doskonale nadają się
na materiał budulcowy w komórce (celuloza) lub zapasowy (skrobia i
glikogen).
Funkcje
cukrowców:
budulcowa - budują ściany komórkowe
energetyczna
- znaczy to, że cukry proste, szczególnie glukoza, są paliwem
biologicznym w komórce; służą do uzyskania energii w procesie
biologicznego utleniania czyli oddychania komórkowego zgodnie z
reakcją:
substrat organiczny + O2->
> CO2
+ H2O
+ energia (zatrzymana w ATP)
Dlaczego
to cukry proste używane są przez organizmy żywe do uzyskiwania
energii? Dlaczego nie tłuszcze, które są bardziej kaloryczne?
Odpowiedź jest bardzo prosta. Cukry jest łatwiej transportować i
łatwiej rozłożyć gdyż mają prostszą budowę niż tłuszcze.
zapasowa - cukry złożone mogą być na długo odkładane w komórce, bo nie rozpuszczają się w wodzie, jeżeli zaistnieje taka potrzeba mogą być znów rozłożone do cukrów prostych, a te spalone w celu uzyskania energii.
Jest
to największa i jedna z najważniejszych grup związków
organicznych. Białka zaliczamy do związków polimerycznych, a
polimer
to związek zbudowany z powtarzających się elementów:
monomerów.
Tak więc: polimer
= n (monomer).
Budowa
białek
Monomerem
białek jest aminokwas,
stąd: białko
= n (aminokwas).
Aminokwasy ułożone są szeregowo i połączone wiązaniami
peptydowymi.
Znamy
około 20 aminokwasów , które ułożone w dowolny sposób tworzą
białka. Liczba kombinacji jest niewyobrażalnie wielka! Pomyśl
tylko: w alfabecie łacińskim jest mniej więcej tyle znaków-liter
co znanych aminokwasów; ile wyrazów i zdań możesz z tych liter
ułożyć w języku polskim? ile wyrazów i zdań w innych językach
opartych na tym samym alfabecie?
Białka
są związkami wielkocząsteczkowymi, co znaczy, że mają bardzo
dużą masę cząsteczkową. Ponieważ są bardzo duże mają też
skomplikowaną budowę. Mówimy o czterech stopniach rzędowości w
budowie białek.
Klasyfikacja
białek
białka proste (proteiny) - zbudowane są tylko z aminokwasów np.:
białko jaja kurzego - np.albumina,
białka osocza krwi - np. globuliny,
białka odpornościowe - np. przeciwciała,
białko budujące włosy i paznokcie - np. keratyna;
białka złożone (proteidy) - zbudowane z aminokwasów i elementu nie białkowego, "czegoś innego", co nie jest aminokwasem np.:
łańcuch aminokwasów + cząsteczka barwnika, czyli chromoproteid, np. hemoglobina, barwnik oddechowy krwi,
łańcuch aminokwasów + atom metalu, czyli metaloproteid, np. wiele enzymów,
łańcuch aminokwasów + reszta cukrowa, czyli glikoproteid, np. białka błon biologicznych.
Funkcje
białek
budulcowa - białka budują błony biologiczne, czyli tworzą komórki i organizują wnętrze komórki; budują włosy, paznokcie, kopyta, rogi; współtworzą szkielet kręgowców
regulatorowa - białka mogą być enzymami, czyli takimi związkami, które umożliwiają zachodzenie wielu reakcji w komórce (biokatalizatorami); białka mogą też być hormonami, które odpowiadają za prawidłowy przebieg procesów w organizmie, np. adrenalina, która jest przekształconym aminokwasem
zapasowa - złożone białko jest substancją zapasową u roślin, szczególnie w nasionach roślin strączkowych takich jak: fasola, bób, soja, groch; u zwierząt białka bardzo rzadko pełnią funkcje zapasową, wyjątkiem są komórki jajowe
energetyczna
- tę funkcję białka pełnią bardzo rzadko, najczęściej
zużywane są dopiero gdy organizm zużyje zapas cukrów i
tłuszczów.
Ponieważ białka pełnią tak rozliczne role w
komórce i całym organizmie żywym to właśnie ich budowa została
zapisana w budowie kwasów nukleinowych.
Są
to związki, które powstają w reakcji alkoholi
i wyższych
kwasów tłuszczowych.
Na przykład glicerolu z kwasem palmitynowym czy stearynowym.
Choć
jest to duża i zróżnicowana grupa ich wspólną cechą jest to, iż
nie rozpuszczają się w wodzie.
Klasyfikacja
tłuszczowców
tłuszcze proste (trójglicerydy, tłuszcze właściwe) - z alkoholem łączą się trzy kwasy tłuszczowe, wszystkie takie same lub każdy inny; zaliczamy tu także woski np.: wosk pszczeli.
tłuszcze złożone - z alkoholem łączą się dwa kwasy tłuszczowe oraz coś innego, inna cząsteczka:
kwas fosforowy - tworzy się wtedy fosfolipid (występuje w błonach komórkowych)
cukier - powstaje glikolipid (też spotkamy go w błonach komórkowych)
pochodne tłuszczów - o dość skomplikowanej budowie np.: hormony płciowe (testosteron - hormon męski, estradiol - hormon żeński)
Tłuszcze
mogą występować w postaci stałej:
łój, wosk roślinny, wosk zwierzęcy (pszczeli, kaszalota tzw.
olbrot, z wełny owczej tzw. lanolina) albo w postaci ciekłej:
tran, oleje roślinne.
Funkcje
tłuszczy
zapasowa - magazynowane są u roślin w nasionach (słonecznika, soi, rzepaku), owocach i korzeniach a także u zwierząt np. zapadających w sen zimowy (suseł, niedźwiedź, borsuk); tłuszcze gromadzone są w cytoplazmie komórek, u zwierząt jest to tkanka podskórna;
ochronna - tłuszcze chronią organizmy przed:
niskimi temperaturami u ssaków morskich jak foka, wieloryb czy mors,
nadmierną utratą wody jak woski pokrywające liście i owoce wielu roślin,
urazami mechanicznymi jak warstwa tkanki tłuszczowej chroniąca gałkę oczną, nerki i inne narządy jamy brzusznej;
budulcowa - budują błony biologiczne;
energetyczna - spalone służą do uzyskania w komórce energii.
Ich
ilość w komórce jest niewielka, ale spełniają ogromną rolę
warunkują bowiem zjawisko dziedziczności. W cząsteczkach tych
kwasów jest zapisana informacja o budowie i właściwościach
organizmu.
Kwasy nukleinowe są polimerami. Monomerem
kwasów nukleinowych jest nukleotyd,
czyli budowę kwasów nukleinowych możemy zapisać:
kwas
nukleinowy = n (nukleotyd)
Każdy
nukleotyd jest zbudowany z trzech elementów:
jednej z zasad azotowych - adeniny (A), guaniny (G), cytozyny (C), tyminy (T) lub uracylu (U);
cukru pentozy - rybozy (R) lub deoksyrybozy (D);
reszty kwasu fosforowego (P).
Znamy
dwa typy kwasów nukleinowych: kwas
deoksyrybonukleinowy (DNA)
i kwas
rybonukleinowy
(RNA). Różnią się one budową i funkcją.