ZAPOTRZEBOWANIE NA KALORIE
Aby obliczyć swoje orientacyjne zapotrzebowanie na kalorie, należy skorzystać z poniższego wzoru:
CPM = PPM +
PPPM,
gdzie:
CPM
– Całkowita Przemiana Materii = Dzienne Zapotrzebowanie
Energetyczne
PPM
– Podstawowa Przemiana Materii
PPPM
– Ponadpodstawowa Przemiana Materii
Nie wdając się w
zbyteczne szczegóły Podstawowa
Przemiana Materii ( PPM),
to ilość energii potrzebnej organizmowi do zapewnienia
prawidłowego działania
narządów wewnętrznych ( trawienie,
oddychanie, krążenie, odnowa komórek,
utrzymanie stałej
temperatury ciała, itp.) w optymalnym klimacie.
Jak obliczyć swoją Podstawową Przemianę Materii ( PPM)?
Sposób
1.
Mnożymy
wagę ciała podana w kilogramach przez odpowiedni współczynnik:
-
dla mężczyzn 20 – 34 lata: PPM = Waga ciała x 24
-
dla mężczyzn powyżej 35 lat: PPM = Waga ciała x 21,6
-
dla kobiet 20 – 34 lata: PPM = Waga ciała x 21,6
-
dla kobiet powyżej 35 lat: PPM = Waga ciała x 19,2
Sposób
2.
Korzystamy
ze wzoru Harrisa i Benedicta:
-
kobiety: PPM = 665,09 + (9,56 x W) + (1,85 x H) – 4,67 x L
-
mężczyźni: 66,47 + (13,75 x W) + (5 x H) – 6,75 x L,
gdzie:
W
– waga ciała w kg,
H
– wzrost w cm,
L
– wiek w latach.
Po obliczeniu wartości PPM
przechodzimy do obliczenia naszej Całkowitej
Przemiany Materii
( CPM),
czyli naszego dziennego zapotrzebowania kalorycznego.
CPM – Całkowita
Przemiana Materii, Dzienne Zapotrzebowanie Energetyczne.
Wartość
CPM informuje nas, ile energii ( kcal), musimy dostarczyć wraz z
pożywieniem,
aby utrzymać wagę na stałym poziomie.
Jak obliczyć wartość Całkowitej Przemiany Energii ( CPM)?
Sposób 1.
Do
PPM należy dodać naszą PPPM ( Ponadpodstawowa Przemiana
Materii).
PPPM
to energia potrzebna do wykonania czynności dnia codziennego,
takich, jak:
praca, chodzenia, ubieranie, toaleta itp.
Krok
1: W zależności od naszej aktywności należy do
PPM dodać PPPM,
która wynosi
odpowiednio:
-
500 kcal – przy lekkiej pracy ( np. biurowej),
-
1000 kcal – przy pracy o średniej intensywności ( np.
ekspedientka, rzemieślnik, pani domu),
1500
kcal – przy ciężkiej pracy ( np. robotnik fizyczny, sportowiec
wyczynowy).
Krok
2: Teraz dodajemy ilość energii potrzebnej nam do pokrycia
zapotrzebowania przy
dodatkowej aktywności fizycznej.
W
tym celu dodajemy minimalnie 4 kcal na każdy kilogram wagi ciała,
wartość optymalna to 7 kcal na każdy kilogram wagi ciała.
Sposób
2.
Korzystamy
z poniższego wzoru:
CPM
= PPM x Współczynnik Aktywności Fizycznej
który
wynosi odpowiednio:
1,4
– dla osób o niskiej aktywności fizycznej,
1,7
– dla osób o średniej aktywności fizycznej,
2,0
– dla osób o wysokiej aktywności fizycznej.
UWAGA: CPM jest
w dużej mierze wartością indywidualną i w dużej mierze zależy
od
takich czynników jak:
-
wiek,
-
płeć,
-
ciężar ciała,
-
wzrost,
-
stan zdrowia,
-
stan odżywienia,
-
aktywność hormonalna,
-
czynniki genetyczne.
Dlatego
wartości uzyskane przy zastosowaniu powyższych wzorów należy
traktować
jako
orientacyjne i uśrednione dla całej populacji.
Jeśli chcemy poznać swoją
dokładną, indywidualną wartość CPM musimy sobie zadać
nieco
trudu i po prostu policzyć ilość kalorii, które spożywamy w
ciągu siedmiu dni.
Następnie otrzymaną liczbę dzielimy przez
7.
Jeśli w tym czasie utrzymaliśmy swoją wagę, to oznacza,
że otrzymana wartość
odpowiada idealnie naszemu dziennemu
zapotrzebowaniu.
Ponieważ 1
kg tłuszczu = 7000 kcal,
to:
1. Jeśli w tym czasie przytyliśmy np. 1 kg, to oznacza, że
spożyliśmy o 7000 kcal
ponad CPM, co daje dzienną nadwyżkę
1000 kcal.
2. Jeśli w tym czasie straciliśmy np. 1 kg, to
oznacza, że spożyliśmy o 7000 kcal
poniżej CPM, co daje
dzienny niedobór 1000 kcal.
Znając nasze Dzienne
Zapotrzebowanie Energetyczne możemy z łatwością sterować
i
mieć pod pełną kontrolą naszą wagę.