Środkami karnymi wymienionymi w Kodeksie karnym są:
pozbawienie praw publicznych,
zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu,
zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej,
zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub opieką nad nimi,
obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu,
zakaz wstępu na imprezę masową
zakaz prowadzenia pojazdów,
zakaz wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych,
przepadek,
obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę,
nawiązka,
świadczenie pieniężne,
podanie wyroku do publicznej wiadomości.
wydalenie z zawodowej służby wojskowej (art. 324 § 1 pkt 2 kk),
degradacja (art. 324 § 1 pkt 3 kk).
Środki karne w prawie wykroczeń
zakaz prowadzenia pojazdów,
przepadek przedmiotów,
nawiązka,
obowiązek naprawienia szkody,
podanie orzeczenia o ukaraniu do publicznej wiadomości w szczególny sposób,
obowiązek zapłaty równowartości mienia będącego przedmiotem wykroczenia,
zakaz amatorskiego połowu ryb.
CZYN CZŁOWIEKA – jest pewien wyjątek, ustawa z 2002 o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary
tylko człowiek może być podmiotem odpowiedzialności
podstawą odpowiedzialności jest czyn
czyn wiąże się z zachowaniami kierowanymi wolą o charakterze zewnętrznym
czyn to podstawa przestępstwa = świadome zachowanie człowieka w warunkach wolnego wyboru, będące rezultatem wolnej jego woli i przejawiające się w :
działaniu – działalność czynna
zaniechaniu – działalność bierna – kierunkowa bezczynność
wyjątek: wyłączenie zaistnienia czynu VIO ABSOLUTA – przymus bezwzględny
czyn bezprawny jest to czyn niezgodny z prawem
Czyn jest zachowaniem się człowieka podjętym w pewnym celu w oparciu odebrane i przetworzone bodźce ze świata zewnętrznego.