Katecheza 14

Odwiedzamy cmentarz

Cel:

Uświadamiamy dzieciom, że cmentarz to miejsce niezwykłe i święte.

Pomoce:

Rysunki: boisko sportowe, ruchliwa ulica, apteka; fotografie cmentarza, lampki, kwiaty

Wprowadzenie:

Oglądamy rysunki i opowiadamy ich treść.

-Boisko sportowe. Co się tam dzieje? Co robią zawodnicy? Co widzowie?

-Ulica. Ile ruchu – auta, ludzie, autobusy.

-Apteka. Klienci kupują lekarstwa dla chorych, panuje cisza, spokój, aby pani aptekarka nie pomyliła się, musi bardzo dokładnie wydać lekarstwo według recepty.

-A teraz oglądamy fotografie cmentarza.

Rozwinięcie:

Dziwne to miejsce, bardzo ciche, choć wielu ludzi tu przychodzi. Każdy tu myśli o kimś, kiedy kogoś pożegnał. Takie dziwne tu domy – wysokie, niskie, przy ziemi,ana nich krzyże. To są groby. Ozdobione lampkami i kwiatami, z napisami kto w nich spoczywa. Katecheta rysuje na tablicy prosty grób lub pokazuje fotografię. Dużo już było ludzi – tyle, ile grobów na cmentarzach, albo jeszcze więcej. Są tam ponieważ Pan Jezus wezwał ich do siebie, by wrócili do wielkiej rodziny, do mieszkania w niebie. Ciała ich czekają w grobach na przyjście Pana Jezusa. Kiedy przyjdzie wszyscy dostaną nowe ciało,które będzie żyło na zawsze. To miejsce nazywa się cmentarz. Nauczymy się tej nazwy – powtórzmy. Dzieci mogą na tablicy dorysować lub przymocować za pomocą magnesu następne groby, krzyże, tablice,kwiaty, światła.

Różne są cmentarze – oglądamy fotografie. Małe na wsi, wśród brzóz albo lip. Wielkie w miastach z ulicami oznaczonymi numerami, żeby nie błądzić. Są cmentarze wojskowe z jednakowymi grobami. w równiutkich szeregach, jak żołnierze stojący na baczność. Są cmentarze stare z bardzo pięknymi figurami. Są i takie, gdzie nie ma kto przyjść, aby je uporządkować.

A wszystkie są święte i drogie. Każdy krzyż, każdy kwiat, każda lampka o tym mówi wszystkim, którzy tam przychodzą. Jest taki dzień, kiedy na cmentarz przychodzi bardzo dużo ludzi. Idą tam mamusie i dzieci, tatusiowie, babcie, dziadziowie, chłopcy i dziewczynki. Zapalają na grobach świece lub znicze. Pięknie jest na cmentarzu. Jasno i uroczyście. Zaraz przypomina się niebo. Przyjdzie też ksiądz i poświęci wszystkie groby. I stanie się to miejsce jeszcze ważniejsze, jeszcze świętsze. Może to sami wszystko zobaczycie? Może pójdziecie na cmentarz? Chodź nas będzie dużo nie będziemy rozmawiać, nikt nie będzie biegał, zachowamy się poważnie – bo to święte miejsce!

Zastosowanie:

Wspólnie odwiedzamy cmentarz:

• zanosimy tam lampki, świece, kwiaty,

• oglądamy groby,- opowiemy o znanych zmarłych ludziach,

• uporządkujemy wspólnie kilka zaniedbanych grobów,

• zwracamy uwagę na ciszę i powagę świętego miejsca,

• pomodlimy się.

Znam Beatkę, która lubi rysować groby. Rysuje ich dużo, gdyż umarła jej mamusia. Kiedyś zapytałam Beatkę, dlaczego rysuje dużo grobów, przecież mamusia ma jeden grób? - bo moja mamusia ma dużo kwiatów inie zmieszczą się na jednym grobie. A potem mi powiedziała, ze chciałaby iść do nieba, do mamy.