PLAN ZAJĘC DYDAKTYCZNO-WYCHOWAWCZYCH REALIZOWANY W GRUPIE DZIECI 5,4-LETNICH

Listopad 2010.

Temat bloku: Ubieramy się coraz cieplej.

Sytuacja edukacyjna	Cele operacyjne	Środki dydaktyczne
I Zabawa dydaktyczna „Jak dojść do celu?”- dziecko ma zawiązane oczy a nauczyciel podaje instrukcję słowną umożliwiającą dojście do określonego celu (na prawo, na lewo, naprzeciw). II Przypomnienie nazwy pory roku i miesiąca oraz związanych z tym występujących zjawisk atmosferycznych, określenie cech charakterystycznych dla tej pory roku (krótkie dni, niskie temperatury, częste opady deszczu). Zabawa dydaktyczna „Co ubiorę?” - wyszukiwanie wśród ubrań tych, które pasują do jesieni. Określanie. Dlaczego właśnie to ubranie jest odpowiednie. Zabawa ruchowa „Chlapiemy się w kałuży” - dzieci biegają po sali omijając kałuże (obręcze), na znak nauczyciela wskakują do najbliższej kałuży i podskakują w niej powtarzając słowa: chlup, chlup.	Dziecko: -rozumie pojęcia dotyczące położenia przedmiotów względem siebie, -zna nazwy pór roku, -wie, czym charakteryzują się pory roku, -potrafi dopasować ubrania odpowiednio do pory roku, -reaguje na sygnał.	-ilustracje przedstawiające części garderoby na różne pory roku, -obręcze.
I Zabawa orientacyjno-porządkowa „Zakładany buty”- dzieci poruszają się dowolnie po sali, na hasło zatrzymują się i „zakładają” prawy lub lewy but. II Słuchanie wiersza „Kiedy noszę kalosze?”. Ilustrowanie ruchem treści. Zagadka dotykowa Pudełko z niespodzianką. W pudle zasłoniętym chustą znajduje się kalosz, chętne dzieci podchodzą kolejno i za pomocą dotyku mówią co jest w środku. Po wypowiedziach wszystkich dzieci, nauczyciel wyjmuje kalosz z pudła, dzieci oglądają go i podają jak największą liczbę jego określeń (gumowy, duży, kolorowy). Wykonanie pracy plastycznej „Kolorowy kalosz”, wyklejanie kalosza klockami plastycznymi.	Dziecko: -zna strony ciała, -potrafi za pomocą dotyku rozpoznawać przedmioty, -potrafi zaprojektować i wykonać pracę plastyczną.	-wiersz A. Rumińskiej „Kiedy noszę kalosze”, -sylwet kaloszy do wycięcia, -klocki plastyczne.
I Rysowanie po śladach szlaczków. Ćwiczenie dużych grup mięśni „Pobudka”- dzieci powoli podnoszą się z siadu skulonego do pozycji stojącej, następnie naśladują czynności, jakie wykonują podczas porannej toalety. II Rozwiązywanie zagadek dotyczących różnych części garderoby. Oglądanie szalików, opisywanie kolorów i wzorów, porównywanie wyglądu. Określanie długości i szerokości szalików poprzez nakładanie ich na siebie. Posługiwanie się określeniami długi-dłuższy-najdłuższy, szeroki-szerszy-najszerszy. Pokaz różnych sposobów zakładania szalika tak, aby zakrywał szyję. Uświadomienie konsekwencji źle noszonego szalika: katar, ból gardła, kaszel, gorączka. Samodzielne zakładanie szalików tak, aby szyja była zasłonięta.	Dziecko: -rysuje po śladzie, -potrafi rozwiązać zagadkę, -potrafi określić długość przedmiotów, -wie, jak należy zakładać szalik, żeby nie zachorować.	-treść zagadek, -szaliki w różnych kolorach i długościach.
I Projektowanie wzorów na czapkach i szalikach. Przewlekanie nitki przez dziurki w sylwetach szalików. II Teatrzyk sylwet na podstawie opowiadania I. Salach „Przeziębienie Krzysia”. Wypowiedzi dzieci inspirowane obejrzanym teatrzykiem. Podkreślenie skutków niewłaściwego ubierania się jesienią, zwrócenie uwagi na domowe sposoby radzenia sobie z przeziębieniem. Zabawa zręcznościowa „Zapinamy guziki”- chętne dzieci starają się jak najszybciej zapiąć guziki, nauczyciel mierzy czas wykonywanej czynności.	Dziecko: -potrafi wypowiedzieć się na określony temat, -wie, jak radzić sobie z przeziębieniem, -potrafi zapiąć guzik.	-szablony szalików z dziurkami na nitkę.

Temat bloku: Moja rodzina.

Sytuacja edukacyjna	Cele operacyjne	Środki dydaktyczne
I Demonstracja i odczytanie wyrazów do globalnego czytania: mama, tata. Odszukanie pasujących do nich obrazków. Dzielenie wyrazów na sylaby i głoski. II Oglądanie przyniesionych przez dzieci zdjęć rodziny i bliskich im osób. Rozmowa na temat spędzania czasu wolnego z rodzicami, dziadkami, rodzeństwem. Wysłuchanie wiersza Wincentego Fabera „Do czego służy tatuś?” Zabawa ruchowa „Wyścig gąsienic”- dzieci ustawione są w dwóch rzędach, trzymają się za ramiona. Na sygnał - wyścig w zespołach.	Dziecko: -czyta globalnie wyrazy mama i tata, -rozpoznaje swoich bliskich na zdjęciach, -wypowiada się pełnymi zdaniami na dany temat, -potrafi skupić uwagę na prezentowanym wierszu.	-wyrazy do globalnego czytania: mama i tata, -ilustracje prezentujące rodzinę, -zdjęcia przyniesione przez dzieci, -wiersz Wincentego Fabera „Do czego służy tatuś?”.
I Słuchanie piosenki „Katarynka”, improwizacja ruchowa, wyjaśnienie niezrozumiałych zwrotów. II Poznanie zabaw, w które bawili się nasi rodzice i dziadkowie: „Stoi różyczka”, „Ole, ole Janko”. Oglądanie zdjęć rodzinnych: wyszukiwanie na nich różnych członków rodziny, określanie, jaka jest relacja rodzinna między dzieckiem a którymś z członków rodziny np., babcia-wnuk, mama-dziecko, siostra-brat. Opisywanie wyglądu swoich dziadków, rodziców, siebie, zauważanie różnic w wyglądzie wraz z biegiem lat. Zabawa dydaktyczna „Połącz w pary”, dzieci łączą w pary zabawki z kokardami w tym samym kolorze, określają, których zabawek jest więcej (liczenie w zakresie sześciu).	Dziecko: -potrafi przedstawić ruchem treść piosenki, -zna zabawy, w które bawili się rodzice i dziadkowie, -potrafi dostrzec różnice w wyglądzie wynikającą z procesu starzenia się, -przelicza w zakresie sześciu.	-nagranie z piosenką „Katarynka”, -zdjęcia rodzinne, -zabawki z kolorowymi kokardkami.
I Zabawa ruchowa, ćwicząca spostrzegawczość i pamięć „Kogo brakuje wśród nas”. II Słuchanie opowiadania S. Karaszewskiego „Ciocia Basia”, rozmowa na jego temat: Kim była ciocia dla mamy Marka i Martyny? Dlaczego dzieci kochały ją tak bardzo? O czym ważnym opowiedziała im ciocia? Zrozumienie, dlaczego należy szanować i akceptować rodzinę, w której się wzrasta. Wykonanie pracy plastycznej „Moja rodzina”, dziecko rysuje ważne dla niego osoby.	Dziecko: -rozumie dlaczego należy szanować i akceptować swoją rodzinę, -potrafi narysować postacie (rodzinę).	-opowiadanie S. Karaszewskiego „Ciocia Basia”, -kartki A4, kredki.
I Słuchanie piosenek dla dzieci, dowolna interpretacja ruchowa do muzyki. II Oglądanie książek przyniesionych przez dzieci, czytanie wybranych fragmentów. Wyklejanie sylwet klockami plastycznymi. Zabawy ruchowe „Pająk i muchy”, „Skok w dal”.	Dziecko: -słucha uważnie opowiadań, -potrafi zgodnie się bawić z rówieśnikami.	-książki, -klocki plastyczne.

Temat bloku: Moja muzyka.

Sytuacja edukacyjna	Cele operacyjne	Środki dydaktyczne
I Zabawy rytmiczne: nauczyciel uderza kolejno w ręce, w kolana, w ręce, dzieci powtarzają indywidualnie i grupowo. Nauczyciel wyklaskuje krótki rytm, dzieci powtarzają go. II Przypomnienie wyglądu, nazwy i brzmienia instrumentów muzycznych: tamburyno, bębenek, grzechotka, kołatka, dzwoneczki, trójkąt, cymbałki. Dzielenie nazw na sylaby (z wyklaskiwaniem), wyodrębnianie pierwszej głoski w wyrazie. Zabawa dydaktyczna „Co to za dźwięk?” - dzieci z zamkniętymi oczami słuchają dźwięków, starają się odgadnąć, jaki instrument wydaje dany dźwięk. Swobodna gra dzieci na poznanych instrumentach.	Dziecko: -potrafi powtórzyć prosty rytm, -zna instrumenty muzyczne, ich wygląd, nazwy i dźwięk jaki wydają, -potrafi wyodrębnić pierwszą głoskę w wyrazie.	-instrumenty muzyczne: tamburyno, bębenek, dzwoneczki, cymbałki, grzechotki, kołatki.
I Zabawa „Skąd pochodzi dźwięk?” - dzieci siedzą obok siebie na środku sali z zamkniętymi oczami. Nauczyciel przemieszcza się po sali grając na bębenku. Dzieci wskazują ręką, skąd dobiega dźwięk. II Kosmiczne instrumenty. Wysłuchanie opowiadania „O kosmosie i promyku słońca”. Burza mózgów „Co to za przedmiot?” - na dywanie rozłożone są małe przedmioty drewniane, metalowe i plastikowe. Dzieci określają, do czego one mogą służyć, czy mogą to być instrumenty? Próby grania na nowych instrumentach, określanie, czy podobają się nowe dźwięki. Zabawa dydaktyczna w formie opowieści „Podróż kosmiczna”, dzieci dzielą się na trzy grupy, w zależności od rodzaju materiału kosmicznych instrumentów, odpowiednio reagują na polecenia.	Dziecko: -potrafi określić, skąd dochodzi dźwięk, -uważnie słucha opowiadania, -przenosi się w świat wyobraźni, -potrafi rozróżnić dźwięki wydobyte z przedmiotów metalowych, drewnianych i plastikowych, -reaguje na polecenia.	-opowiadanie „O kosmosie i promyku słońca”, -małe przedmiot metalowe, drewniane, plastikowe, -plansze do zabawy „Podróż kosmiczna”.
I Zabawa rozwijająca spostrzegawczość „Pomieszane instrumenty” - zadaniem dziecka jest dopasować drugą połówkę instrumentu. II Zabawa matematyczna „Kupujemy instrumenty”, nauczyciel przedstawia dzieciom zadania z treścią, dzieci dokonują obliczeń na palcach, np. W sklepie muzycznym na półce leżało 5 grzechotek. Dziadek kupił 2 dla swoich wnuków. Ile grzechotek zostało na półce? Wykonanie pracy plastycznej „Grzechotki”, dzieci oklejają kolorowym papierem puste kubeczki po jogurtach, następnie wsypują do nich różnego rodzaju ziarno lub orzechy. Zamykają kubeczki przeźroczystą folią. Porównywanie dźwięków grzechotek.	Dziecko: -umie dopasować połówki instrumentów, -rozumie treść zadania, -przelicza w zakresie sześciu, -staranie wykonuje pracę plastyczną.	-pocięte na połowy ilustracje instrumentów, -ilustracje dotyczące zadań, -kubeczki po jogurtach, klej, kolorowy papier, ziarna, orzechy, folia.
I Zabawa ruchowo-naśladowcza „Gramy na instrumentach”, dzieci poruszają się po sali w rytm tamburynu. Podczas przerwy w grze naśladują grę na wybranym przez siebie instrumencie. II Wypowiedzi dzieci na temat: W jakim miejscu i przy użyciu jakich urządzeń można posłuchać muzyki? Zabawa „Jacy muzycy?”, nauczyciel pokazuje obrazki wybranych instrumentów, a dzieci podają nazwy osób (płci męskiej i żeńskiej), które na nich grają, np. skrzypce- skrzypek, skrzypaczka, gitara- gitarzysta, gitarzystka, pianino- pianistka, pianista, flet- flecista, flecistka. Słuchanie utworów muzyki klasycznej, określanie ich nastroju. Malowanie muzyki- dzieci malują farbami to co słyszą.	Dziecko: -wypowiada się na dany temat, -wie, jak nazywają się muzycy grający na konkretnych instrumentach, -słucha utworów muzyki klasycznej i potrafi namalować to, co słyszy.	-ilustracje przedstawiające instrumenty muzyczne, -nagrania z muzyką klasyczną.
I Zabawa dydaktyczna „W jakiej kolejności”, nauczyciel gra na wybranych instrumentach. Zadaniem dzieci jest określić, w jakiej kolejności słyszały poszczególne dźwięki. II Wyjście do kina. Przypomnienie zasad bezpieczeństwa dotyczących poruszania się po ulicy.	Dziecko: -potrafi określić kolejność dźwięków.	-instrumenty muzyczne.

10

---