MUZYKOTERAPIA AKTYWNA
1.Kilka słów o muzykoterapii
Termin „muzykoterapia” pojawił się w literaturze światowej stosunkowo późno- dopiero około 1950 roku. Pochodzi od słowa ”muzyka” -miusica(łac.), mousike(gr.)-oznaczającego sztukę, zwłaszcza śpiewu i gry na instrumentach” oraz od słowa „terapia” therapeuein (gr.), które w szerszym kontekście oznacza leczenie. Obecnie muzykoterapia definiowana jest jako ”forma psychoterapii, która wykorzystuje muzykę i jej elementy jako środki stymulacji oraz ekspresji emocjonalnej i komunikacji niewerbalnej w procesie diagnozy, leczenia i rozwoju osobowości człowieka”. Muzykoterapia jest swoistą metodą terapeutyczną. Jest to metoda postępowania wielostronnie wykorzystująca wieloraki wpływ muzyki na psychosomatyczny ustrój człowieka. Poprzez różne elementy i rodzaje, zróżnicowane formy odbierania i uprawiania, muzyka wywiera leczniczy wpływ zarówno na dzieci, jak i osoby dorosłe. Nadrzędnym celem muzykoterapii jest pomaganie klientowi w aktualizowaniu pełnego potencjału ludzkiego, a nie rozwijanie muzycznych sprawności. Jest to proces leczenia muzyką, aby żyć.
Podział muzykoterapii.
Muzykoterapia dzieli się na:
a) kliniczną - przeznaczona dla ludzi chorych, ponieważ jej działania są częścią leczenia kompleksowego i zmierzają do uzyskania konkretnych efektów leczenia;
b) profilaktyczną :
- aktywną (odtwórczą) - wymagającą od dziecka współdziałania. Odbiorca muzyki jest też twórcą poprzez odtwarzanie najprostszych elementów muzycznych: rytmu, melodii, tempa, ruchu przy muzyce itp.
- receptywną - pozornie bierny odbiór muzyki, nie wymagający od dziecka uzewnętrzniania swych umiejętności muzycznych ani innych objawów reagowania na muzykę.
Muzykoterapia aktywna
Muzykoterapia aktywna obejmuje zastosowanie podstawowych form aktywności muzycznej, takich jak ruch przy muzyce, gra na instrumentach, śpiew i ćwiczenia mowy. Muzykoterapia ma zastosowanie we wszystkich działaniach związanych z terapią i lecznictwem, głównie w rehabilitacji i pedagogice specjalnej. Stosowana jest także w gimnastyce korekcyjnej, w usprawnianiu różnych dysfunkcji narządowych, w terapii chorób układu oddechowego i krążenia. Bardzo istotną sprawą jest dobór materiału muzycznego, który powinien być zgodny z aktualnym stanem pacjenta. Jedną z najczęściej stosowanych form muzykoterapii aktywnej są zajęcia ruchowo- rytmiczne do muzyki. Zajęcia ruchowo- rytmiczne przyczyniają się do rozwijania pełnego zakresu ruchu. Początkowo wprowadza się proste elementy (klaskanie, uderzanie stopą o podłogę), następnie zostają one stopniowo urozmaicone, aż pacjent osiągnie pełną swobodę ruchową. Najczęściej do zajęć muzykoterapii stosuje się muzykę żywą, improwizowaną. Ćwiczący, słuchając muzyki, ukazują poprzez ruch to, co jest dla nich najistotniejsze. Ćwiczenie i zadania w muzykoterapii konstruowane są na podstawie różnorodnych metod pracy. Przede wszystkim są to ćwiczenia;
- kształtujące aparat ruchu
- metrorytmiczne
- śpiewanie piosenek
-taniec, ćwiczenia relaksacyjne
-improwizacje ruchowe, głosowe, instrumentalne
Przede wszystkim , powinniśmy zastanowić się nad wyborem pory dnia do realizacji ćwiczeń. Pamiętamy, by wszystkie formy ćwiczeń zawsze rozpocząć od tzw. rozgrzewki, czyli przygotowania ciała do podjęcia określonej aktywności. Rozgrzewka powinna obejmować przede wszystkim ćwiczenia rozciągające oraz ćwiczenia oddechowe. Zawsze powinniśmy zwracać uwagę by obciążenie fizyczne następowało stopniowo i by nasze samopoczucie podczas wykonywania ćwiczeń było dobre. W przypadku gdy odczuwamy nadmierne zmęczenie, sesję należy przerwać i odpocząć.
2. Cele muzykoterapii aktywnej
· Ujawnienia i rozładowania zablokowanych emocji i napięć
· Osiągnięcia integracji w grupie, poprawy komunikacji
· Nauki odpoczynku i relaksacji
· Usprawnienia funkcji percepcyjno - motorycznych
· Uwrażliwienia na muzykę i przyrodę
· Wzmocnienia i ułatwienia rehabilitacji, procesu leczenia
· Poprawienia kondycji psychofizycznej, wzrostu pozytywnego nastawienia do życia i sił witalnych
3.Adresaci „Muzykoterapii aktywnej”
-Grupa studentów - ok. 25 osób
-Przedział wiekowy - 20 - 25 lat
4.Warunki niezbędne do realizacji „Muzykoterapii aktywnej”
-sala lekcyjna dostosowana do zajęć
5. Przebieg Muzykoterapii aktywnej
ĆWICZENIA ODDECHOWO - ROZCIĄGAJĄCE
Wymawianie na jednym wydechu samogłosek:
aaaaaa
ooooo
uuuuu
eeeee
iiiii
yyyyy
Łączenie po 2 samogłoski:
aoaoaoaoao
eoeoeoeoeo
iuiuiuiuiu
uauauauaua
Śpiewanie samogłoski e wodząc palcem po muszli ślimaka (robimy to na jednym wydechu):
głosem ciągłym eeeeeeeee
głosem przerywanym e e e e e e e e
Naśladowanie szumu wiatru:
jesiennego chłodnego - przedłużona artykulacja głoski ssssssssss
zimowego lodowatego - przedłużona artykulacja głoski wwwwwww
wiosennego ciepłego - przedłużona artykulacja głoski fffffffff
letniego gorącego - przedłużona artykulacja głoski hhhhhhh
Ćwiczenie wykonujemy na jednym wydechu (wdech nosem).
Naśladowanie śmiechu różnych ludzi - ćwiczenie rozruszające przeponę:
staruszki: che che che
kobiety - jasny: cha cha cha
mężczyzny - tubalny: cho cho cho
dziewczynki - piskliwy: chi chi chi
chłopca - hałaśliwy: cha cha cha
Prawa noga, wypad w przód, a rękoma zawiąż but.
Powrót, przysiad, dwa podskoki, w miejscu bieg
I skłon głęboki.
Wymach rąk w tył i do przodu
Już rannego nie czuć chłodu.
Uczestnicy stoją pojedyncze, zwrócone twarzą do środka koła. Inscenizują ruchami treść piosenki.
Prawa noga - noga prawa wyprostowana i uniesiona w górę,
Wypad w przód - wyciągnięta noga opada na podłogę,
A rękoma zawiąż but - skłon do wysuniętej nogi i naśladowanie zawiązywania buta,
Powrót - powrót do pozycji zasadniczej,
Przysiad - przysiad z wyciągniętymi do przodu rękoma,
Dwa podskoki - dwa podskoki w miejscu,
W miejscu bieg - bieg w miejscu,
I skok głęboki - skłon z sięgnięciem rękoma palców nóg,
Wymach rąk w tył - wysunięcie rąk do tyłu,
I do przodu - wysunięcie rąk do przodu,
Już rannego nie czuć chłodu - przybranie pozycji zasadnicze
Osoba prowadząca zaczyna krzyczeć pewne sylaby, a wszyscy mają je powtarzać. Najpierw zaczynamy głośno i coraz głośniej najpierw krzyczymy "e!" po powtórzeniu przez wszystkich następnie "ele!", tak samo "ale!", "a riki tiki kumba!", następnie "o masa, masa, masa!", następnie "oo bale baluaa balu oo" i później od nowa tylko głośniej.
BABY SHARK
titi titi titi a baby shark
titi titi titi a baby shark
titi titi titi a sister hark
titi titi titi a sister shark
titi titi titi a mama shark
titi titi titi a mama shark
titi titi titi a papa shark
titi titi titi a papa shark
titi titi titi i swim like mad
titi titi titi i swim like mad
titi titi titi a shark attack
titi titi titi a shark attack
Stoimy w kręgu I pokazujemy:
Baby shark- drobno “kłapiemy” ręką
Sister shark- “kłapiemy” ręką, pokazując większą paszczę
Mama shark- pokazujemy średnią paszczę dwiema rękami
Papa shark- pokazujemy rekami ogromną szczękę
Swim like mad- łączymy dłonie i pokazujemy, jakby coś płynęło
Shark attack- atakujemy osobę obok
Lewa łapka, prawa łapka
ja jestem niedźwiadek
lewa nóżka, prawa nóżka,
a to jest mój zadek.
Lubię miodek, kocham miodek
i kradnę go pszczółkom
lewa łapka, prawa łapka,
a czasami rurka.
Lewa łapka- pokazujemy lewą łapkę
Prawa łapka- pokazujemy prawą łapkę
Ja jestem niedźwiadek- wskazujemy na siebie
Lewa nóżka- pokazujemy lewą nogę
Prawa nóżka- pokazujemy prawą nogę
A to jest mój zadek- odwracamy się
Lubię miodzik, kocham miodzik- masujemy się po brzuszku
I kradnę go pszczółkom- machamy rękami, jakbyśmy mieli skrzydełka
Lewą łapką- pokazujemy lewą rękę
Prawą łapką- pokazujemy prawą rękę
A czasami rurką- pokazujemy rękami, jakbyśmy ssali z rurki
Następnie, przed każdym rozpoczęciem zabawy mówimy, jakim jesteśmy niedźwiadkiem(na przykład leniwym, wielkim)
To taki mały pląsik, na przełamanie lodów. Tekst jest bardzo prosty:
Alea goł, goł, goł
alea lea goł, goł
alea lea goł, goł
alea lea goł
Gra jest jeszcze prostsza:
Stajemy parami na obwodzie koła pary odwracają się twarzami w swoją stronę (najlepiej naprzemiennie chłopak - dziewczyna)
1 - śpiewamy - alea, goł, goł, goł - 3 razy uderzamy w dłonie naszego partnera
2 - alea, lea goł, goł - 2 razy uderzamy w dłonie osoby stojącej za nami, która się obraca w naszą stronę
3 - alea lea goł, goł - 2 razy uderzamy w dłonie naszego partnera
4 - alea lea, goł - 1 raz uderzamy w dłonie osoby stojącej za nami a następnie chwytamy jej ręce i przesuwamy się na jej miejsce (zmieniamy partnera, o tyle miejsc ile skazuje wcześniej wyznaczona osoba)
Do przodu prawą rękę daj.
Do tyłu prawą rękę daj, do przodu prawą rękę daj.
I potrząśnij nią.
Bo przy ugi bugi, bugi trzeba zgrabnie kręcić się.
No i klaskać trzeba też. Raz, dwa, trzy.
Ugi, bugi - ole ! Ugi, bugi - ole!
Ugi, bugi - ole!
I od nowa zaczynamy taniec ten.
Zabawa polega na tym, że stoimy w kole i "podajemy" do środka, tę część ciała o której śpiewamy.
Do przodu... - podajemy jakąś część ciała do przodu.
I potrząśnij nią - potrząsamy przed sobą daną "częścią ciała"
Bo przy ugi bugi ... - unosimy ręce do góry i ruszając mocno biodrami obracamy się raz dokoła własnej osi.
No i klaskać... - klaszczemy w dłonie raz, dwa , trzy (3 razy)
Ugi, bugi... - łapiemy się za ręce i idziemy do środka koła
ole! - podskakujemy w górę, później cofamy się, podskakujemy itd.
I od nowa... - klaszczemy w dłonie.
Do przodu podajemy np. lewą rękę, prawą nogę, lewą nogę, brzuch, głowę, ucho lewe, ucho prawe itd.
Podaj, podaj, podaj-mi podaj,
bananów kosz.
Podaj, podaj, podaj-mi podaj,
bananów kosz.
Są dwie wersje tego pląsu
Wszyscy ustawiają się w okręgu i łapią się za biodra. Kiwają się według zasady: w lewo, w prawo, w przód i w tył.
Druga "dla leniuszków":
Siedzimy w pozycji klęczącej i uderzamy na zmianę do rytmu w swoje kolana partnera po prawej stronie następnie znów swoje, partnera po lewej stronie, znów swoje i po prawej. - czyli swoje, prawo ,swoje, lewo, swoje, prawo itd.
Za każdym razem zwiększamy tempo śpiewu.
Płyną statki z bananami w siną dal
łabu di daj daj łabu di daj
a każdy marynarz śpiewa tak łabu
di daj daj ła bu di daj
Podaj, podaj, podaj mi proszę bananów kosz
Podaj, podaj, podaj mi proszę bananów kosz
A gra się w to tak stajemy w kółku i śpiewamy kręcąc się w lewo prawo przód i tył następnie osoba stawia swoja lewa noga za prawa noga sąsiada po odśpiewaniu następnie stawia nogę lewa za prawa osoby obok sąsiad a i po kolejnym odśpiewaniu stajemy bokiem i trzymamy bioder osoby obok następna kolejka wygląda tak że trzymamy bioder osoby przed naszym sąsiadem a ostatnia kolejka wygląda tak ze wszyscy siadają na kolanach osób z tylu i przy wszystkich wykonujemy krok w prawo lewo przód i tył.
Dziesięciu murzynków w spodenkach na szelkach,
Taką piosenkę nam zaśpiewało:
O, Elena ty, buzi, buzi daj,
O, Elena, balua, balue.
Dziesięciu murzynków - pokazujemy dziesięć paluszków,
w spodenkach na szelkach - pokazujemy spodenki ciągnąc od dołu do góry, szelki pokazując, naciągając niewidzialne taśmy szelek,
Taką piosenkę - pokazujemy rękoma coś wielkiego rozstawiając je jak najszerzej,
nam zaśpiewało - gramy na niewidzialnej gitarze.
O, Elena - wyciągamy do niej ręce,
ty, buzi, buzi daj - paluszkami przeciągamy po wargach,
O, Elena - wyciągamy do niej ręce,
balua, balue - raz jedno, raz drugie biodro podpieramy dłońmi.
Jak dobrze być barankiem
i bardzo wczesnym rankiem
wychodzić na polankę
i śpiewać sobie tak:
be, be, be kopytka niosą mnie,
be, be, be kopytka niosą mnie.
Jak dobrze być baranem
I bardzo wczesnym ranem
Wychodzić na polanę
I śpiewać sobie tak:
Be, be, be kopyta niosą mnie…
Be, be, be kopyta niosą mnie…
So gut zu sein baranek
aufstehen sobie ranek
und gehen zu polanek
und singen so wie als:
bich, bich, bich kopytka tragen mich,
bich, bich, bich kopytka tragen mich.
How good to be baranek
and wake up sobie ranek,
and running to polanek
and singin just like that:
bi bi bi kopytka takeing me,
bi bi bi kopytka takeing me
Przy słowach „baranek” pokazujemy kolistymi ruchami rogi na naszej głowie, przy słowach „wychodzić/gehen/running” imitując wybieganie baranka na polankę i tak samo czynimy przy słowach „be, be, be...”. Druga wersja: pokazuje się najpierw szybko przy 1 zwrotce, drugą zwrotkę wolno.
To pląs typowo zuchowy. Na początek tekst:
Zorro, Zorro, Zorro,
emocji będzie sporo, sporo, sporo,
bo w czarnej masce Zorro, Zorro, Zorro,
po nocach mi się śni.
Na konia wsiada, wsiada, wsiada,
a w ręku błyszczy szpada, szpada, szpada,
pojawia się i znika, znika, znika,
bo taki jego los.
Sierżant Garsija, sija, sija,
od Zorra dostał w nos, w nos, w nos
a teraz leży w łóżku, łóżku, łóżku,
i klepie się po brzuszku.
(Opcjonalnie ...Od Zorra dostał z kija, z kija, z kija... Wersja bardziej "kulturalna")
Wykonujemy ruchy zgodne ze słowami pląsu.
Zorro - w powietrzu zakreślamy literę Z
sporo - wyrzucamy ręce przed siebie (jak byśmy chcieli kogoś uściskać)
śni - składamy ręce jak do snu i przykładamy do głowy
wsiada - podnosimy prawą nogę, jak przy wsiadaniu na konia
szpada - wykonujemy energiczny wymach prawej ręki w bok
pojawia się i znika - obracamy się kilka razy dokoła własnej osi
bo taki jego los - stajemy wyprostowani, ręce wyrzucamy przed siebie na wysokości pasa
sierżant Garsija - pokazujemy duży brzuch
w nos - wykonujemy gest uderzenia kogoś, pięścią w twarz (opcjonalnie z kija - wykonujemy gest jakbyśmy trzymali w ręce kij i nim uderzali)
w łóżku - składamy dłonie jak do snu i przykładamy do głowy
i klepie się po brzuszku - klepiemy się po brzuszku
Uczestnicy wcielają się w jeźdźców konnych, którzy to w szalonym galopie przemierzają przełęcz górską (klepiemy szybko rękami w kolana) Galop to po prostu bieg w miejscu. Na naszej drodze spotkamy czasami różne przeszkody. I znów - przeszkody to twoja inwencja - ja podaję tylko podstawowe:
KAMIEŃ - podskakujemy
GAŁĄŹ - schylamy się
KAKTUS Z LEWEJ- robimy unik (odchylamy się) W PRAWO(!!)
KAKTUS Z PRAWEJ - robimy unik w LEWO(!!)
ZAKRĘTY - obracamy swoje szacowne osoby o 90 stopni (1/2 PI) w podanym kierunku
STRUMYK - skok do przodu
Miczitanka
Tak mała Miczitanka mi się spodobała
Takie wielkie miała pióro, ona taka mała
Taka mała, takie pióro,
Takie pióro, taka mała
Tak mała, takie pióro,
Takie pióro, taka mała.
Opis:
Śpiewając słowo „mała” pokazujemy za pomocą dłoni coś małego, zaś śpiewając o dużym piórze pokazujemy coś dużego.
Przy następnym powtórzeniu pląsu może my dołączyć do tego nogi, które, jeśli trzymamy przy sobie oznaczą małą Miczitankę, jeśli oddalamy od siebie duże pióro.
Następnie opowiadamy uczestnikom historyjkę o Wielkim Wodzu Dzikim Jastrzębie, który któregoś wieczora wypił za dużo ognistej wody i wszystko mu się pomieszało, w związku z czym każdy ruch wykonywał odwrotnie. I tak śpiewając o małej Miczitance, pokazujemy coś dużego, a o dużym piórze coś małego. Przyspieszamy.
Mój kask
Mój kask, on ma trzy rogi, trzy rogi ma mój kask.
Bo gdyby nie trzy rogi, to nie byłby mój kask.
Uczestnicy gestem ilustrują opowieść: mój ? wskazują na siebie, kask ? kładą dłoń płasko na czubku głowy, trzy ? wysuwają do przodu dłoń z wyprostowanymi trzema palcami, rogi ? przykładają do głowy ręce, wystawiając po dwa palce. Podczas pierwszego wykonania dzieci śpiewają całą piosenkę i przedstawiają opowieść gestami, podczas kolejnych powtórzeń opuszczają po jednym słowie (mój, kask, trzy, rogi), zastępując je odpowiednim gestem i mruczeniem.
La puf
La puf la czok
La puf la czok
la piko la kozana
na na na na na na na na na na puf
Uczestnicy pokazują:
La puf- wysunięcie prawej nogi do przodu
La czok- powrót nogi
La piko- noga w prawy bok
La ko- noga powraca do siebie
Za- noga w przód
na- powrót nogi
Nana- noga w prawy bok
Nana- powrót nogi
Nana-noga w przód
Na- powrót nogi
Nana- noga w prawy bok
Na-powrót nogi
na - noga w przód
puf- powrót nogi
Następnie powtarzamy czynności na drugą nogę, potem na obydwie nogi, a następnie chwytamy się pod pachy i od nowa robimy wszystko razem.
Let me see you
Let me see you funky monkey
What did you say?
Let me see you funky monkey
What did you say?
I say u hahaha u hahaha u hahaha
All right
U haha u hahah u hahah ok.
Let me see you ballerina/Adam Małysz/
Wyścigi konne
Opowieść o wyścigach konnych - dzieci ilustrują ruchem. (przygotowanie przed wyścigiem, pożegnanie z rodziną, start, 1 przeszkoda, 2 przeszkody, Indianie, Kowboje, Panie, Panowie, Mostek i Szuwary, zakręty itd. ... aż do mety)
MISIE DWA
Misie dwa, misie dwa, misie dwa,
misie szare, misie bure oby dwa.
I kochają się te misie,
przytulają sobie pysie.
Misie szare, misie, bure oby dwa.
Pa, pa.
Ustawienie początkowe: uczestnicy stają w parach, twarzami do siebie, po obwodzie koła, tak, że jedna osoba z pary odwrócona jest przodem, a druga tyłem do środka koła.
Misie dwa, misie dwa, misie dwa - obydwie osoby z pary wskazują obiema rękami na przemian na siebie i na partnera 3 razy. Po zakończeniu śpiewania wersu klaszczemy 2 razy
misie szare, misie bure oby dwa - każdy obraca się wokół własnej osi w rytm piosenki. Po zakończeniu śpiewania wersu klaszczemy 2 razy
I kochają się te misie - przytulamy się do partnera, przykładając jego głowę z jednaj strony
przytulają sobie pysie - przytulamy się do partnera, przykładając jego głowę z drugiej strony
Misie szare, misie, bure oby dwa - obydwie osoby z pary wskazują obiema rękami na przemian na siebie i na partnera 3 razy.
Pa, pa - machamy prawą ręką do partnera i robimy krok w prawo i tym samym zmieniamy partnera. I zaczynamy od nowa.
Tu stoją krokodyle i orangutany,
Dwa malutkie wężyki i królewski orzeł,
I kot i mysz i bardzo duży słoń,
Dlaczego jeszcze nie ma dwóch nosorożców.
Laj luli laj, luli luki luli laj...
Śpiewamy i pokazujemy:
Tu stoją krokodyle - kłapiemy paszczami krokodyli z dłoni,
I orangutany - kręcimy pupciami i bioderkami,
Dwa malutkie wężyki - wykonujemy ruch płynącej fali obiema rękoma,
I królewski orzeł - pokazujemy koronę na głowie,
I kot i mysz - pokazujemy malutkie wąsiki pod nosem,
I bardzo duży słoń - ręką pokazujemy trąbę,
Dlaczego jeszcze nie ma- szukamy ich przez niby- lornetkę,
dwóch nosorożców- pokazujemy rękoma rogi nosorożca
Laj luli laj- służy do machania obiema łapkami wokół siebie
Szły do lasu cztery krasnoludki
Jeden mały a drugi malutki,
Trzeci leciutki jak skrzydła motylka,
Czwarty cieniutki jak szpilka.
Wilk zobaczył cztery krasnoludki
Jeden mały...
Zjem ja sobie cztery krasnoludki
Jeden mały...
Uciekają cztery krasnoludki
Jeden mały...
Śpiewamy i pokazujemy:
Szły do lasu - palcami dłoni pokazujemy chodzenie na przedramieniu drugiej ręki,
Cztery - pokazujemy cztery palce,
Krasnoludki - z dłoni robimy czapeczkę na głowie,
Jeden mały - pokazujemy człowieka niewielkiego wzrostu,
drugi malutki - zniżamy dłoń ku ziemi,
Trzeci leciutki - machamy jak motylek swoimi skrzydłami,
Czwarty cieniutki - małym palcem pokazujemy cud figurę krasnala,
Wilk zobaczył - robimy z dłoni lornetkę i rozglądamy się dookoła,
Zjem ja sobie - klepiemy się po brzuchu,
Uciekają cztery - biegniemy w miejscu.
Śpiewamy: Stary Abraham miał siedmiu synów, siedmiu synów miał stary Abraham, a oni siedli i nic nie jedli tylko śpiewali sobie tak: Stary Abraham...
Przed początkiem każdej zwrotki osoba prowadząca krzyczy: prawa ręka - wszyscy odpowiadają: prawa ręka. Śpiewamy więc piosenkę uderzając prawą ręką o kolano. Drugi raz: prawa ręka, lewa ręka. Teraz dwiema rękoma uderzamy o oba kolana i tak w kółko: prawa ręka, lewa ręka, prawa noga, lewa noga, prawe ramie, lewe ramię, głowa, prawe oko (mrugamy), lewe oko i język. Wtedy jest najśmieszniej i gdy wszyscy poruszają wszystkim i w dodatku seplenią.
Jedna osoba śpiewa jeden wers, a reszta go powtarza. Ostatni wers w zwrotce, osoby powtarzające przeciągają. W trakcie refrenu uderzamy o kolana i klaszczemy w dłonie (raz w kolana, dwa razy w dłonie, raz w kolana, raz w dłonie i tak przez cały refren)
Szesnastego…
Października…
Zdechła Łajka...
Ze Sputnika
zee spuuutniiika
Ref:
Łoj satelita, satelita nasz
Po orbicie krąży, blada jego twarz
łojojoj satelita, satelita nasz
Po orbicie krąży blada jego twarz
Cieszy, cieszy...
Się Nikita…
Bo już trzeci..
Satelita
saaateeeliiita
Ref:
Łoj satelita, satelita nasz
Polska wszystkich ...
Wyprzedziła...
Twardowskiego...
Wystrzeliła
wyyystrzeeeliiiła
Ref.:
Łoj satelita, satelita nasz
A Twardowski...
Chłop morowy...
Zajął księżyc...
Do połowy
dooo pooołooowy
Ref.:
Łoj satelita, satelita nasz
Ameryka...
Szpan mieć chciała...
Alfę sobie...
Zbudowała
zbuuudooowaaała
Ref.:
Łoj satelita, satelita nasz
To już koniec...
Tej piosenki...
Bo idziemy...
Na panienki!
naaa paaanienki
Ref.:
Łoj satelita, satelita nasz
Księżyc raz odwiedził staw, bo miał bardzo dużo spraw, Zobaczyły go szczupaki: - Kto to tak, kto to taki? Księżyc na to odrzekł szybki: - Jestem sobie złotą rybką. Słysząc taką pogawędkę rybak złowił go na wędkę. Dusił całą noc w śmietanie i zjadł rano na śniadanie.
Księżyc raz odwiedził staw - pokazujemy rękoma duży okrąg przed sobą,
bo miał bardzo dużo spraw - łapiemy się za głowę i kiwamy nią na boki,
Zobaczyły go szczupaki - rękoma pokazujemy przed oczyma okulary,
-kto to tak, kto to taki? - kiwamy paluszkiem niby to grożąc,
Księżyc na to odrzekł szybki - uderzamy się otwartą dłonią w czoło,
- Jestem sobie złotą rybką - ręką naśladujemy ruch płynącej rybki,
Słysząc taką pogawędkę - nadstawiamy ucho pomagając sobie ręką,
rybak złowił go na wędkę - zarzucamy wędkę obiema rękoma,
Dusił całą noc w śmietanie - dusimy, kogo pod ręką mamy,
i zjadł rano na śniadanie - wykonujemy gest zjadania pomagając sobie rękoma.
Stokrotka
Gdzie strumyk płynął zwolna i sieją zioła maj
stokrotka rosła polna a nad nią szumiał gaj
W tym gaju tak ponuro że aż przeraża mnie
ptaszęta za wysoko a mnie samotnej źle
Wtem harcerz idzie z wolna "stokrotko, witam cię
twój urok mnie zachwyca czy chcesz być mą czy nie"
Stokrotka się zgodziła i poszli w ciemny las
a harcerz taki gapa że aż w pokrzywy wlazł
a ona, ona, ona cóż biedna robić ma
nad gapą pochylona i śmieje się "haha"
Wszyscy uderzamy dwa razy w kolana i raz w dłonie śpiewając piosenkę
6.Przwidywane efekty muzykoterapii aktywnej
- redukcja stresu
- obniża poziom lęku
- uspokojenie uczestników
- poprawa kondycji fizycznej
- uczestnicy są pozytywnie nastawieni do życia
- uczestnicy są lepiej ze sobą zintegrowani
7. Wnioski:
- Uczestnicy muzykoterapii aktywnej byli zaangażowani w wykonywanie zadań, nauczyli się wielu ciekawych pląsów, miło spędzili czas i dobrze się bawili.
- Ćwiczący zdobyli informację o muzykoterapii.
Literatura
- Kronemberger M. „Muzykoterapia, wykorzystanie technik aktywnych i receptywnych w profilaktyce stresu”
- phm. E. Rutkowska Szopińska - hm. I. Gmerek „Pląsaczek- pląsy zuchowe i harcerskie”, Poczta Harcerska Szczecin II, Szczecin 1998.