Przewodniki I klasy.- metale i ich stopy , grafit, fazy śródwęzłowe czyli połączenia metali przejściowych
Przewodniki II klasy: są nimi tz. Elektrolity: sole, kwasy lub zasady. Substancje te przewodzą prąd elektryczny będąc w stanie rozpuszczonym lub stopionym
Półprzewodniki: niektóre pierwiastki na przykład krzem , german, oraz wiele siarczków, selenków, tellurków , arsenków i antymonków metali
Nie przewodniki lub izolatory: praktycznie nie przewodzą prądu elektrycznego, wymienić tu można: siarkę, wodę, porcelanę, gume, ebonit, kauczyk, węglowodory, alkohole, etery
Dla przewodników klasy I przewodnictwo maleje wraz ze wzrostem temperatury, natomiast dla przewodników klasy II w tym przypadków rośnie. Również przewodnictwo półprzewodników rośnie ze wzrostem temperatury.
Wiązania jonowo- dipolowe- podczas rozpuszczania w wodziekryształków o wiązaniu jonowym , między jonami a cząsteczkami wody o budowie dipolowej . Ich siła przewyższa siłę wzajemnego przyciągania jonów w krysztale i dlatego jony są odrywane z powierzchni kryształu , przechodzą do roztworu i ulegają hydratacji cząsteczkami wody, lub solowatacji w obecności cząsteczek innego rozpuszczalnika
Dysocjacją nazywamy proces rozpadu elektrolitu na jony w stanie rozpuszczonym lub stopionym , natomiast hydratacją proces otaczania jonu cząsteczkami wody.
Kwasy -dysocjując rozpadają się na dodatnio naładowane kationy wodorowe.
Sole- obojętne dysocjują , tworząc dodatnie jony metalu i ujemne jony reszty kwasowej .
Sole kwaśne- czyli wodorosole, dysocjują z utworzeniem dodatnio naładowanych jonów metalu i jonów wodorowych oraz ujemnie naładowanych reszt kwasowych.
Sole zasadowe- czyli hydroksole w czasie dysocjacji uwalniają dodatnio naładowane jony metalu i ujemnie naładowane jony reszty kwasowej oraz jony wodorotlenowe.
Dysocjacja elektrolityczna- jest procesem odwracalnym ; w stanie równowagi liczba sząsteczek ulegających dysocjacji równa się liczbie cząsteczek ulegających molaryzacji;
Stopniem dysocjacji α nazywamy stosunek liczby cząsteczek , które uległy dysocjacji N1 do ogólnej liczby cząsteczek rozpuszczonych No
Zależy on od: natury samego elektrolitu, natury rozpuszczalnika, temperatury roztworu, stężenia roztworu
Hydroliza- nazywamy wzajemne oddziaływanie niektóry typów soli i wody w której te sole rozpuszczono; hydrolizie ulegają następujące typy soli: sole słabych kwasówi mocnych zasad; sole mocnych kwasów i słabych zasad ; sole słabych kwasów i słabych zasad ;;;;;; nie ulegają jej natomiast sole mocnych kwasów i mocnych zasad
Stopień hydrolizy β- ilościowa miara stopnia, w jakim dana sól hydrolizuje; określa się go jako stosunek liczby cząsteczek soli , które uległy hydrolizie , do ogólnej liczby cząsteczek soli rozpuszczonych w danym roztworze
Stopień hydrolizy zależy od : charakteru soli, stężenia, temperatury