Rośliny drobnocebulowe i bulwiaste 2


Rośliny drobnocebulowe i bulwiaste

Cechy roślin drobnocebulowych:

-wczesna pora kwitnienia

-krótki okres wegetacji

-spoczynek w okresie letnim

-nadają się do pędzenia

-mają zbliżona budowę morfologiczną

CHIONODOXA-śnieżnik, wiosnówka

Rodzina HYACINTHACEAE- Hiacyntowate

Łac. Nazwa tej rośliny pochodzi od gr.słów chion-śnieg, doxa-duma, sława; podobnie jak nazwa polska wskazuje na bardzo wczesny termin kwitnienia. Pochodzi z Azji Mniejszej. Do najczęściej uprawianych gat.należą:

Ch.gigantea- śnieżnik olbrzymi

-dorasta do 20cm

-tworzy 2-4 równowąskie liście

-1 pęd kwiatostanowy, z 5-8 szeroko otwartymi kwiatami, 04-5cm, barwy szafirowo niebieskiej z białym oczkiem (odm.'Alba' ma kwiaty białe)

-cebula nieco wydłużona, gruszkowata o obw.6cm, okryta cienką, suchą łuską okrywającą

Ch.luciliae- śnieżnik lśniący

-roślina niższa, krępa (wys.15 cm)

-tworzy kilkanaście drobnych (1,5cm) kwiatów w kwiatostanie, barwy niebieskiej z białym oczkiem lub w innych kolorach np.: `Pink Giant'-lilaróżowe, `Rosea'-purpuroworóżowe, `Alba'-czysto białe,

-cebula pod względem wielkości podobna do cebuli poprzedniego gatunku, ale bardziej kulista

Ch.sardensis-śnieżnik sardeński

-jest to gatunek mniej znany

-rośnie słabiej (wys.ok.15cm)

-kwitnie bardzo obficie, tworzy drobne (2,5cm) błękitne kwiaty, osadzone baldachowato na wierzchołku pędu po kilka, kilkanaście

-cebula podobna jest do cebul ś.lśniącego

Kwitnienie: CHionodoxa gigantea kwitnie III-IV, a 6-10 dni później dwa pozostałe gatunki

Sadzenie cebul: poł. IX, co 8-7cm, na gł. 5-7cm. Na 100m2 potrzeba 25 kg cebul o obw.4-5cm lub 20kg o obw.2-4cm.

Zbiór cebul: IV, coroczny na plantacjach lub co 2-3lata w ogrodach. Do czasu sadzenia jesienią przechowuje się cebule w przewiewnym, suchym pomieszczeniu, najlepiej bez dostępu światła, umieszczone w ażurowych skrzynkach, w temp. 17-20 C. W wyższej temp.cebule łatwo się kurczą i wysychają, co znacznie utrudnia ukorzenienie po posadzeiu do gleby, a nawet może powodować zamieranie roślin.

Rozmnażanie: polega na oddzieleniu cebul przybyszowych, które dość łatwo się tworzą przy piętce cebuli matecznej. Poza tym można je rozmnażać z nasion, których potrzeba 2,5 1/100m2; wysiew w pierwszej dek.IX. NA tym samym miejscu pozostają przez 2-3lata tj. do kwitnienia. Potem przesadza się je na nowe, starannie przygotowane miejsce.

Zastosowanie: Nadają się na rabaty bylinowe niskie, do ogródków skalnych (zwłaszcza ś.serdeński), w grupach na trawnikach, w pobliżu drzew i krzewów, doskonale nadają się na obwódki i uprawiane jako rośliny doniczkowe. Kwiaty można ścinać do wazonów (trwałość ich 3-4tyg.).

MUSCARI- szafirek

Rodzina HYACINTHACEAE- Hiacyntowate

Greckie słowo moschos, od, którego wywodzi się Nazwa łac. Szafirków ozn.piżmo. Nadano ją ze względu na specyficzny zapach kwiatów. Ojczyzną są okolice Morza Śródziemnego i Azja Zachodnia. Najczęściej uprawia się:

Muscari armeniacum- szafirek armeński

-dorasta do 18-20cm

-tworzy 6-8 bardzo wąskich, rynienkowato zgiętych liści, które u roślin rosnących bez wykopywania na lato pojawiają się już jesienią

-z dużych cebul wyrasta kilka pędów kwiatostanowych, na których osadzone są drobne (dł.0,5cm) kubkowate, niebieskie z białym brzegiem kwiaty, skupione w gęste grona.

-cebule kuliste lub lekko spłaszczone o obw.nawet powyżej 10cm, pokryta kilkoma bardzo cienkimi łuskami barwy szaro beżowej

-jest to najczęściej stosowany gatunek do pędzenia zimą w szklarni

-popularne odmiany:

*'Blue Spike'-ciemnoszaforwe, pełne kwiaty, osadzone bardzo gęsto na rozgałęzionych pędach

*'Early Giant'-bardzo okazałe grona i sztywne pędy

*'Cantab'-niski wzorst i późniejszy termin kwitnienia od innych odmian

*'Haevenly Blue'-jasnoniebieskie, gęsto osadzone kwiaty i gorszy przyrost cebul niż u innych odmian, pędzona jest mało atrakcyjna

Muscari botryoides-szafirek groniasty

-rzadziej uprawiany, nieco słabiej rośnie niż poprzedni gatunek-liście pojawiają się wiosną bez względu na termin sadzenia-cebula osiąga obw.6-7cm

-uprawia się przede wszystkim odmianę `Album' o kwiatach białych, ale istnieje także `Coeruleum' o ciemnoniebieskich kwiatach z wyraźnym białym brzegiem, prawie nie spotykana w Polsce.

Muscari latifolium-szafirek szerokolistny

-z cebuli wyrasta 1liśc i pęd dł.12-15cm, z kilkunastoma drobnymi kwiatami

Muscari comosum-szafirek miękkolistny

-wys.nawet 40cm

-tworzy liście szer.2,5cm

-pędy są rozgałęzione z licznymi kwiatami osadzonymi na bardzo długich szypułkach

-odm.'Plumosum' ma duże, pierzaste, fioletowo niebieskie kwiaty, które sprawiają, że roślina nie przypomina „prawdziwego” szafirka.

Kwitnienie: przypada w 2 poł.IV/p.V. M.comosum kwitnie nieco później

Sadzenie cebul: IX/X (sadzenie cebul M.armeniacum można opóźnić nawet do 15-20 X, aby liście nie wyrosły przed zimą), co 8-10cm, gł.6-8cm. Przeciętnie na pow.100m2 sadzi się następujące ilości cebul M.armeniacum: o obw.9-10 85kg, o obw.8cm 65kg, o obw.5-6cm 55kg, poniżej 5cm 40kg.

Zbiór cebul: VI/VII. Przechowuje się w różnych temp. W zależności od przeznaczenia. Materiał do dalszej reprodukcji magazynuje się w temp.23 C(w lipcu) i 20 C(VIII-XI). Materiał do sprzedaży przechowuje się w temp.23 C(lipiec), 20 C(VIII-Ix), 15-17 C(X-XI)

Rozmnażanie: cebule przybyszowe

Zastosowanie: na obwódki, brzegi rabat kwiatowych, do ogródków skalnych, na kwiat cięty oraz do ogrodów naturalistycznych.

PUSCHKINIA-puszkinia

Rodzina HYACINTHACEAE- Hiacyntowate

Nazwa tej mało znanej rośliny pochodzi od nazwiska rosyjskiego chemika i botanika. Ojczyzną jest Azja Mniejsza i Kaukaz. Uprawia się następujący gatunek:

Puschkinia scilliodes var libanotica-puszkinia cebulicowata

-wys. 15-20cm

-liście I kwiaty pojawiają się wiosną są równowąskie, dł. 10-15cm

-pęd kwiatostanowy zakończony jest gęstym gronem, złozonym z 6-13 dzwonkowatych kwiatów, lekko pochylonych, barwy porcelanowo białej, , pośrodku z ciemnoniebieskim prążkiem, u podstawy kwiaty są zrośnięte w mała rurkę

-odmiana `Alba' o kwiatach czysto białych

-cebule małe, o obw. 6-8cm, pokryte szarą i delikatną tunikę

-roślina całkowicie mrozoodporna

Kwitnienie: IV

Sadzenie cebul: poł. IX, między cebulami nie powinno być mniej niż 10-15cm, gł. 6-8cm

Zbiór cebul: VI

Rozmnażanie: oddzielanie cebul potomnych

Zastosowanie: do sadzenia w małych grupach, pod drzewami i krzewami, na rabatach, do ogródków skalnych

SCILLA-cebulica, scilla

Rodzina HYACINTHACEAE- Hiacyntowate

Łac.nazwa wywodzi się od gr.słowa skilla-nazwy nadanej w starożytności cebuli morskiej (s.maritima). Pochodzi z Europy, Azji i Afryki Płd.

Scilla sibirica-cebulica syberyjska

-pochodzi z Płw.Bałkańskiego

-gatunek najczęściej uprawiany i pędzony

-tworzy 3-4liście dł. 15-20cm i pędy w liczbie 1-3 z kilkoma dzwonkowatymi kwiatami, u których nasada płatków jest zrośnięta

-cebula jest wieloletnia, kulista, o obw. 10-11cm, pokryta purpurową błyszczącą łuską

-odmiany:

*'Spring Beauty'- duże szafirowo niebieskie kwiaty, kwitnie długo

*'Alba'- o kwiatach białych, mniej popularna

Scilla mischtschenkoana-cebulica Miszczenki, perska /syn.S.tubergeniania-c.Tubergena/

-pochodzi z Iranu

-tworzy 3-4liście, kilka pędów kwiatostanowych w zwartym gronie od 3-5kwiatów bladoniebieskich z ciemniejszą smugą wzdłuż każdego płatka

-cebula wieloletnia, kulista, o obw. 8-10cm, okryta białą łuską

-odmiana `Zwanenburg'-intensywnie niebieska

Scilla campanulata-cebulica dzwonkowata /syn.S.Hispanica, Endymion hispanicus/

-pochodzi z Hiszpanii i Portugalii

-liście wyrastają rozetowato po kilka z cebuli

-tworzy kilka kwiatostanów z 10-15 dzwonkowatymi kwiatami

-cebula jest wydłużona, bez łuski okrywającej, o obw.10-12 cm

-odmiany:

*'Blue Giant' o kwiatach niebieskich

*'Queen of the Pinks' o kwiatach różowych

Scilla peruwiana-cebulica peruwiańska

-pochodzi z Hiszpanii i Portugalii

-liście tworzą rozetę dł. 40-60cm

-kwiatostan dł. 50cm-baldach złożony z licznych niebieskich, granatowych lub fioletowych kwiatów, w naszych warunkach przemarza w gruncie, uprawia się jako roślinę doniczkową

Kwitnienie: Dwa pierwsze gatunki kwitną III-IV, natomiast cebulica dzwonkowata w k.V/p.VI

Sadzenie cebul:IX-X

Zbiór cebul:VI-VII

Rozmnażanie: z cebul przybyszowych, które tworzą się przy piętce cebuli matecznej lub z nasion, zbieranych w V,VI i wysiewanych jesienią. Wiosną następnego roku pojawiają się „szczypiorkowa te” liście, które szybko zamierają. Dopiero po roku wykopuje się cebule i przesadza w nowe miejsca. Rośliny kwitną dopiero po 3-4latach.

GALANTHUS- przebiśnieg, śnieżyczka

Rodzina AMARYLLIDACEAE-Amarylkowate

W języku greckim oznacza gala-mleko, anthos-kwiat, od tych słów pochodzi łacińska nazwa. W środowisku naturalnym można ją spotkać w Europie i Azji. W Polsce, zwłaszcza na Podkarpaciu, występuje:

Galanthus nivalis-przebiśnieg pospolity

-bardzo wczesna wegetacja, określany jest zwiastunem wiosny-tworzy 2-4 równowąskich, rynienkowatych liści, silnie rosnących dopiero po kwitnieniu

-kwiaty pojedyncze, na łodygach dł. 10-12cm, białe zwisające, wewnętrzne działki okwiatu są krótsze z zielonkawą plamką na wierzchołku-cebula przypomina orzechy laskowe, tunika łatwo odpada. W Holandii na większą skalę uprawia się jego odmiany:

`Maximus'

`Tlanus' oraz grupy France i Hollandse.

Ciekawa jest także odmiana o kwiatach pełnych- `Flora Pleno'.

Kwitnienie: II-III

Sadzenie cebul: X, co 8-10cm, na gł. 6-8cm

Zbiór cebul: VI

Rozmnażanie: cebule przybyszowe, z nasion nie jest trudne, ale rzadko stosowane, bo kwitnące rośliny otrzymuje się dopiero po kilku latach uprawy, a pielęgnowanie siewek jest bardzo pracochłonne.

LEUCOJUM- śnieżyca

Rodzina AMARYLLIDACEAE- Amarylkowate

Nazwa łacińska pochodzi od gr.słów leucos-biały i ion-fiołek, bo białe kwiaty mają delikatny, fiołkowy zapach. Dziko rosną w Polsce. W ogrodach uprawia się:

Leucojum vernum-śnieżycę wiosenną

-dorasta do 20cm

-tworzy 3-4 intensywnie zielone liście

-Pędy kwiatowe są dłuższe od liści, zakończone 1-2dzwonkowatymi pochylonymi w dół kwiatami, zawsze barwy białej, a ich działki odznaczają się żółtozieloną plamką na wierzchołku

-Cebula jest wieloletnia, kulista, o obw. 6-8cm, okryta jasną i dość mocną łuską okrywającą

-Kwitnienie: III-IV

Leucojum aestivum- śnieżyca letnia

Występuje naturalnie w południowej i środkowej Europie dorasta do 30-40cm, z cebuli o średnicy 3cm wyrasta 4-7liści i pęd kwiatostanowy na którym kwitnie do 8 dzwonkowatych kwiatów.

Termin kwitnienia: IV-V

Sadzenie cebul: poł. IX, co 25-30x8-10cm, gł. 6-7cm

Zbiór cebul: V-VI

Zastosowanie: grupy pod koronami drzew, na trawnikach, obwódki ocienione miejsca w ogrodach skalnych, w sąsiedztwie oczek wodnych

CROCUS-szafran, krokus

Rodzina IRIDACEAE-Kosaćcowate

Pochodzi z Europy Płd. I Azji Mniejszej. W Polsce na halach i polanach tatrzańskich, wczesną wiosną kwitnie liliowo gatunek o nazwie szafran spiski (Crocus scepusiensie), a na połoninach bieszczadzkich szafran Heuffela (C.heuffelianus).

Krokusy to rośliny buwiaste, o liściach bardzo wąskich, rynienkowato wygiętych.

U gatunków kwitnących wiosną wydłużają się dopiero po kwitnieniu. Silnie rosną na wiosnę, w IV i V. w ogrodach najczęściej uprawia się krokusy zw. Wielkokwiatowymi, wywodzące się od:

Crocus vernus-krokusa wiosennego

-wysokość roślin wynosi 10-15cm- tworzy kwiaty lila, białe z owłosioną gardzielą

-bulwa jest kulista lub spłaszczona, duża-średnicy 2,5cm, pokryta siateczkowatymi, suchymi łuskami

Odmiany:

`Grand Maitre' srebrzysto fioletowa

`Tellów Gianf' żółta

`Remembrance' srebrno-purpurowo-fioletowa

`Jeanne d'Arc' biała

`Purpureus Grandiflorus' ciemnofioletowa

Ten bogaty asortyment uzupełniają odmiany wywodzące się od:

Crocus chrysanthus-krokusa złotego-który tworzy kwiaty duże, pucharowe, pomarańczowe, po kilka z bulw-bulwa kształtu walcowatego. Średnicy 1,5cm.

Odmiana `Cream Beauty' o kwiatach jasno żółtych

Kwitnienie: II-III

Sadzenie bulw: IX-X

Zbiór bulw jednorocznych: VI, co roku na plantacjach produkcyjnych, co 3-4lata w ogrodach

Bulwy są jednoroczne tzn. zamierają po jednym sezonie uprawy. Materiały zapasowe zgromadzone w bulwach zużywają rośliny na wytworzenie korzeni, liści i kwiatów. Na miejsce bulwy matecznej powstają bulwy potomne, ich liczba odpowiada liczbie pąków, jakie wytwarzają się na bulwie matecznej.

Rozmnażanie: oddzielanie bulw potomnych.

Krokusy kwitnące jesienią są mało znane, ale warto się nimi zainteresować. Do nich należą następujące gatunki:

-Crocus speciosus-szafran okazały

Odmiany:

`Artabir'; `Cassiope' o kwiatach niebieskich

`Albus' o kwiatach białych

-Crocus Donatus

-Crocus sativus

Cechy roślin:

Kwitnienie: IX-X

Sadzenie bulw: VIII

Zbiór bulw: VI

Zastosowanie: koronę cesarską stosuje się na rabaty kwiatowe, w grupach lub uprawia na kwiat cięty. Z kolei szachownicę kostkowatą wykorzystuje się na rabaty w ogrodach skalnych, w założeniach naturalistycznych, można je łączyć z roślinami cebulowymi.

Krokusy kwitnące jesienią:

Crocus nudiflorus

Crocus ochroleucus

Crocus sativus

Crocus speciosus-krokus okazały

ORNITHOGALUM-śniedek

Rodzina LILIACEAE-Liliowate

Ojczyzną rośliny jest Europa, Azja, Afryka Płd. W uprawie są dwa gatunki zimotrwałe i jeden nie zimujący w gruncie.

Gatunki zimotrwałe:

Ornithogalum nutans- śniedek zwisły

-pochodzi z płd-wsch. Europy, Azji

-rośliny dorastają do 30-40cm wys.

-tworzy liście bardzo wąskie, wiotkie i szarozielone

-kwiaty dzwonkowate (2,5cm), zebrane po kilka w luźne grona

-cebule o obw. 9-10cm, kulista lub lekko wydłużona, okryta delikatną białą łuską

Ornithogalum umbellatum-śniedek baldaszkowaty

-pochodzi z Europy

-wysokość roślin 30cm

-liście trawiaste, rynienkowato zagięte, z białym pasem pośrodku

-kwiaty białe z zielonym pasem na grzbiecie płatków, zebrane na wierzchołku łodygi

-cebula okryta żółtą łuską, kulista, a w miejscu wyrastania cebul przybyszowych wokół piętki spłaszczona

Kwitnienie: V

Sadzenie cebul: IX

Zbiór cebul: VII

Rozmnażanie: cebule przybyszowe

Gatunki nie zimujące w gruncie:

Ornithogalum thyrsoides- śniedek wiechowaty

Pochodzenie Afryka Płd

-wys.roślin 30-40cm

-liście mięsiste, szerokości ok.4cm

-kwiaty białe z oliwkowozieloną plamą, szeroko otwierające się, skupione po 15-40 w gęste kwiatostany, cebula bardzo duża, o obw.15cm

Kwitnienie: VII-VIII

Rozmnażanie: cebule przybyszowe

Sadzenie cebul: IV

Zbiór cebul: X

Zastosowanie: do pędzenia, na kwiat cięty i jako roślina doniczkowa

Ornithogalum dubium- śniedek pomarańczowy

Kwiaty na dłuższych szypułkach podobnie jak u pozostałych gatunków, zebrane są w grona. Odmiany mają kwiaty żółte, pomarańczowe i czerwone.

W doniczkach uprawia się śniedek wiechowaty (Ornithogalum thyrsoides) `Stam 90' i `Eloff' oraz O.dubium. którego najpopularniejszą odmianą to `Cape Star'.

Cebule śniedków przechowuje się w temp.25-30 C. Na 3 tyg. Przed sadzeniem cebule śniedka wiechowatego poddaje się działaniu temp. 17 C. Dla Ornithogalum dubium powinna być ona obniżona do 13 C przez 3-5tyg. Termin sadzenia to, dla pierwszego gatunku, okres od połowy stycznia do początku maja, a dla drugiego-od połowy grudnia do połowy maja. Zalecana wielkość cebul wynosi w przypadku O.thyrsoides 3-4cm dla odmiany `Stam 90' i 5-6 lub >5cm dla odmiany `Eloff'. Przedział dla cebul O.dubium może być większy- od 2-3 do >6cm. Z jednej cebuli śniedka uzyskuje się 1-3 kwiatostanów. Uprawa tych roślin w szklarni jest znacznie dłuższa niż innych drobnocebulowych. W zależności od planowanego terminu kwitnienia, trwa 12-20tyg.

CAMASSIA- Kamasia

Rodzina LILIACEAE-Liliowate

Pochodzenie Ameryka Płn i Płd.

Camasia cusickii-kamasia Kusika

Cebula wydłużona śr. 10cm

Liście pofalowane dł. 30cm

Pęd kwiatostanowy 80-100cm, złożony z 30-100 jasnoniebieskich kwiatów śr. 3-4cm

Kwiaty niebieskie, białe i jasnofioletowe

Kwitnie w maju.

Camassia leichtlinii- kamasia Leitchlina

Wys. 120cm

Kwiaty niebieskie lub fioletowe

Kwitnie koniec maja.

Camassia quamash- kamasia jadalna

Wys. 80cm

Cebule kuliste śr. 5cm

Kwiaty:niebieskie fioletowe i białe

Kwitnie połowa maja

Sadzenie cebul: początek IX, stanowisko słoneczne.

Wykopywanie: lipiec po zaschnięciu liści.

FRITILLARIA- szachownica

Rodzina LILIACEAE-Liliowate

Pochodzenie Azja, Ameryka Płn.

Fritillaria imperiatis- szachownica cesarska, korona cesarska

-wysokość roś. 80-120cm, pędy grube, sztywne

-kwiaty: kubkowatego kształtu, długość kwiatów 6-7cm

-kwitnienie: IV-V

-trujący alkaloid-imperialina (we wszystkich częściach rośliny)

-cebula-obw. 15-20cm; żółta, bez łuski okrywającej

-gleba-odczyn obojętny

Odmiany:

`Lutea', Maxinia Lutea'-żółta

`Aurora'-pomarańczowoczerwona

`Maxima'-brązowo-czerwona

Fritillaria meleagris-szachownica kostkowata

-wys.roslin: 30-50cm

-1-3 zwisających kwiatów

-cebula wieloletnia o obw. 6-8cm

-gleba: odczyn kwaśny

Odmiany:

`Aphrodite' biała

`Charon' ciemnopurpurowa

`Pomona' biała z fioletowymi plamkami

Zbiór cebul: k. VI-p. VII

Sadzenie: k. VIII-p. IX

Kwitnienie: IV-V

Rozmnażanie:

-oddzielanie cebul przybyszowych

-nacinanie piętki (VIII)

-z sadzonek łuskowych (VIII)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Rośliny cebulowe i bulwiaste, OGRODNICTWO, ●OGRÓD I DZIAŁKA
RO VI ćwicz 4 DROBNOCEBUL I BULWIASTE
98 Rośliny bulwiaste
Rośliny motylkowate drobnonasienne
Żółtlica drobnokwiatowa, Botanika - Systematyka roślin do druku
07 Rośliny motylkowate drobnonasienneid 6738 ppt
Rośliny motylkowate drobnonasienne
Rośliny bulwiaste i cebulowe nie zimujące w gruncie 2
4 Cechy charakterystyczne i osiągnięcia ewolucyjne roślin nagozalążkowych Linie ewolucyjne nagozaląż
Drobnoustroje chorobotwórcze roślin
Rośliny motylkowe drobnonasienne
ROS wykorzystanie roslin do unieszkodliwiania osadow
ROŚLINY ZAWSZE ZIELONE
Znaczenie liści dla roślin
83 rośliny, mchy, widłaki, skrzypy, okryto i nagonasienne
rosliny GMO
Wykład8 morfogeneza roślin
TECHNIKA OCHRONY ROŚLIN
03 drobnoustroje

więcej podobnych podstron