Dla prof.Lucjana Turosa Paulina Gralińska
Sem.II
Tel.0-508-164-509
Rola wycieczki w kształtowaniu moich potrzeb i aspiracji samowychowawczych.
WSTĘP
Turystyka to forma aktywności ludzkiej, która jest silnie związana z rozwojem osobowości, samo kształtuje człowieka, a za razem przygotowuje go do odnajdywania się w różnych sytuacjach rolach oraz funkcjach zadań narzuconych przez kogoś.
Główną rolą w turystyce jest wycieczka, która w taki sposób jest ustalona by uczestnicy odbywali atrakcyjne przygody intelektualne-poznanie miejsc, które dotychczas mogli wyobrażać sobie za pośrednictwem lektury.
Ważną rolą w wycieczce jest bezpośredni kontakt z otoczeniem: obiekty, przyroda, kultura, cywilizacja-to stanowi podstaw do samokształcenia. Uczestnicy wycieczki wybierając sobie i oglądając te zabytki, przyrodę, która jest ich osobistym zainteresowaniem.
Właśnie dzięki temu turystyka pozwala zaspokoić swoje potrzeby i aspiracje. Dzięki temu sprzyja proces rozwojowi osobowości.
Uczestnictwo w wycieczce prawidłowo organizowanej i kierowanej zapewnia uzyskanie pewnego rodzaju doświadczeń poznawczych i związanych ze zwiedzaniem różnych obiektów wszystko odgrywa ogromną rolę w procesie samowychowawczym gdyż pogłębia tą naszą wiedzę o zwiedzanym miejscu, o ludziach żyjących tam.
Dzięki temu samokształcenie rozszerza naszą wyobraźnię, emocje, myślenie. Jednym słowem wycieczka dostarcza uczestnikom-wrażeń, wyobrażeń, spostrzeżeń i pojęć o otaczającym świecie, rozbudza potrzebę badania, poznawania świata, wzbogaca poczucie sensu życia, ukazuje urodę świata, umożliwia porównanie własnego kraju.
CZĘŚĆ REKREACYJNA WYCIECZKI
Rekreacyjna część turystyki zależy od różnych czynników. Najważniejszym jest ustalić przekrój wiekowy turystów, później zorganizowanie życia towarzyskiego grupy, dobrego odpoczynku i atrakcyjnych wycieczek związanym z zainteresowaniami turystów.
Rekreacyjna turystyka polega, iż udział uczestników w wycieczce umożliwia zdobycie wiedzy poznawczej, również pozwala na odizolowanie się od życia codziennego, zawodowego.
Wybór trasy wycieczkowej musi być dokładnie i starannie przygotowany w zakresie zainteresowań uczestników.
Jeżeli turysta jedzie w miejsce gdzie do tej pory oglądał je tylko na zdjęciach i widzi, iż to wszystko, co oglądał jest takie samo jest on wtedy szczęśliwy. Wyzbywa się on zmęczenia, zapomina o trudach życia nawiązuje kontakty z ludźmi poprzez swoją dodatkową wiedzę na temat tych obiektów.
Ważnym elementem wycieczki jest zachowanie wychowania społecznego turystów, polega na wprowadzeniu kilku punktów dyscypliny (Np. punktualność, odpowiedzialność). Główną zaletą dyscypliny na wycieczce jest to, że są podejmowane zgodne decyzje w programach wycieczek, które wycieczkowicze dostają na początku imprezy.
Wychowanie społeczne ma na uwadze ukształtowanie turystów takiej postawy, rozumienia życia zbiorowego (zgodnego) i bezkonfliktowego rozwiązywania różnych spraw i mądrego realizowania swoich aspiracji.
Wycieczka integruje ze sobą ludzi, czym więcej zabaw integracyjnych tym lepiej dla turystów mogą się lepiej poznać nawiązać kontakt również pozwala to nauczyć czegoś od drugiej osoby.
Realizacja wycieczki marzeń związana jest z zaspokojeniem swoich potrzeb moralnych i zapoznanie się z obcą przyrodą, kulturą, jedzeniem obcowaniem.
Jedną z ważniejszych części każdej wycieczki jest poznanie tamtejszej kultury najczęściej to właśnie ten temat interesuje turystów, dlatego organizatorzy muszą zrobić wszystko, aby swoim uczestnikom to zapewnić.
Ważne jest, aby przekazać turystom kryteria wychowania, które pomogą im stosowaniu w kształtowaniu samego siebie. Aby poznać te kryteria zapoznajemy się z ludnością zamieszkującą zwiedzany przez nas kraj, poznawanie odmiennych obyczajów, światopoglądów, stylów życia, dzięki temu kształtuje się umiejętności samokrytyczne oceny własnych wad i zalet. Takie spojrzenie na to wszystko zmienia zbyt niską ocenę własnych możliwości, umiejętności samokrytycznej oceny własnych wad i zalet.
Poznanie kultury, sytuacji gospodarczej zwiedzanego kraju pozwala turyście n dokonanie analizy porównawczej swoich możliwości z tymi, które prezentują mieszkańcy danego kraju.
Ważnym zadaniem wychowania społecznego wycieczkowiczów jest pokazanie im, z czego mają się oni radować, co oglądać, ponieważ pozytywne wibracje dają poczucie siły, czyli zwolnienia zmęczenia życiem codziennym.
W grupie, która ma wysoki stopień kulturowy traktuje wycieczkę jako piękną formę zaangażowania w przyrodę, poznanie świata, następuje odnowienie i spojrzenie w głąb życia duchowego, powrotu wiary we własne siły.
Wszystkie te czynniki przywracają wycieczkowiczom ochotę do życia i siły do pracy.
DOSKONALENIE SIEBIE POPRZEZ WYCIECZKĘ
Dzięki uczestniczeniu w wycieczce poznaję kraj jego obiekty, ludzi żyjących w nim, krajobrazy i wytwory cywilizacyjne oraz pocztówkową przyrodę (palmy). Odkrywanie wszystkich tych rzeczy jest źródłem głębokiej satysfakcji moralnej wynika to z tego, iż poznanie innego od codziennego środowiska staje się dla ciebie trwałym elementem życia duchowego człowieka, doświadczenie to może wpływać na jego dalsze życie. Odkrywanie to źródło powiększania swojej wiedzy i pogłębiania swoich zainteresowań. Dzięki zwiedzaniu kraju ojczystego i innych więcej się uczymy mamy szerszy kontakt z różnymi ludźmi, co daje nam możliwość zadowolenia siebie jak i poczucie sensu życia wynikające z faktu, iż świat i jego bogactwa. Kulturowe są niewyczerpalne i dostępne dla każdego.
Poznawanie świata występuje w uczestnictwie w różnych wycieczkach, wędrówkach. Dzięki nim właśnie możemy poznać siebie na ile jesteśmy wytrzymali, jak nawiązujemy kontakty.
Uczestnictwo w wielu wycieczkach umożliwia mi realizowanie celów, aspiracji poznawczych ludzi, którzy mogą mieć kontakt z różnymi miejscami. Specyfiką tego uczestniczenia w imprezach turystycznych jest to, iż w tym procesie biorą udział wszystkie zmysły człowieka zmysłowe poznawanie „świata” mamy już od urodzenia teraz tylko go poszerzamy. Dzięki właśnie wycieczce możemy zaspokoić nasze zmysły, każda kolejna podróż rozszerza nam horyzonty znajomości siebie i świata za każdym razem nawiązujemy nowe kontakty, dzięki, którym podnosimy swoje aspiracje.
WARTOŚCI KSZTAŁCĄCE W WYCIECZKACH
Kształcącą i poznawczą wartością w wycieczkach jest To, iż umożliwia ona uczestnikom wycieczek krajowych i zagranicznych zdobywanie tak cennej wiedzy dla rozwoju umiejętności umysłowych człowieka.
Wycieczka zagraniczne umożliwiają spostrzeganie i obserwowanie różnych kultur, różnych wartości zawartych w nich. Zjawisko to pozwala zwiedzającym do zapoznania się z tą kulturą i w krótkim czasie obcowania w niej. Kształtuje u turystów życzliwość do ludzi, rozbudza zainteresowania ich losem, życiem, krajem.
Wartością kształcącą w wycieczce jest umiejętność racjonalnego wypoczywania polega to na pogodzeniu rekreacyjnych i zdrowotnych celów. Ta cecha wycieczki umożliwia zaspokoić różne potrzeby związane z racjonalnym wypoczywaniem, możemy spędzić go aktywnie bądź „leniwie”, czyli wygrzewać się i zbierać siły na powrót do codzienności.
Wycieczki grupowe Np. szkolne mają za zadanie przygotować młodych ludzi do współżycia z innymi osobami podróżującymi. Dostosowanie się do innych członków grupy Np. swoimi nawykami, stylem odpoczywania, komunikowania się.
Na wycieczkach stykamy się z różnymi doświadczeniami jedne zaliczamy do praktycznych drugie trochę mnie. Pierwszym takim doświadczeniem jest obywanie się z kulturą współżycia społecznego, zdobywamy wtedy praktyczne doświadczenie umożliwiające stosowanie poznanych zasad współżycia społecznego tego typu jak zasada czynności, życzliwości, kompromisu czy grzeczności.
Wycieczki ułatwiają doskonalenie własnej osobowości i samowychowania charakteryzując podstawowe wartości wychowawcze, wycieczki należy przedstawić je od środka, czyli powinna być grupą zgraną gdzie mogłaby nawiązać jakieś koła zainteresowań ń danymi obiektami bądź kultami daje to możliwość efektywnego udziału w procesie zaspakajania potrzeby takiej jak przygoda intelektualna, moralna bądź uczuciowa lub towarzyska. Łączy się to z poznaniem nowych ciekawych ludzi o odmiennych obyczajach, wspaniałą przygodą intelektualną i uczuciową pobudzającą wrażliwość umysłową. Także możemy dołączyć do tego wychowanie estetyczne, które ma na celu umożliwienia ludziom zmysłowego, intelektualnego i uczuciowego zetknięcie z kulturowymi wytworami człowieka i pięknem przyrody i ich przeżyciami kolejnym procesem, przez który przechodzi wycieczka jest to proces integracji. Najlepiej można go zauważyć w grupach, które zwiedzają miasta, turyści są zawsze zintegrowani.
ZAKOŃCZENIE
Wycieczki dostarczają wyobraźni-pokarmu duchowego takich obrazów rzeczywistości innej niż w swoim kraju i wytworów ludzkiej pracy, które tę wyobraźnię zaludniają i czynią bogatą, piękną i dynamizującą rozwój ludzkiej osobowości
Bibliografia:
Denek K. „Poznawcze i wychowawcze aspekty działalności krajoznawczo - turystyczne we współczesnej szkole”
Lepolczyk I. „Przewodnicy jako przedmiot i podmiot wychowania”
Przecławski K. „Turystyka, a wychowanie”