Z PAMIĘTNIKA ANI
Karnawał pożegnaliśmy w szkole balem przebierańców, ale beze mnie, bo na gimnastyce zwichnęłam nogę i musiałam kilka dni zostać w domu. Podobno z moją nogą już wszystko dobrze, ale jak chcę szybko iść, albo muszę stać, to mnie trochę boli. I zaczęła mnie boleć podczas nabożeństwa Drogi Krzyżowej. Szłam razem z dziećmi od jednej stacji do drugiej, patrząc tęsknie na puste miejsca w ławkach. Bardzo chciałam usiąść, wstydziłam się jednak, bo byłabym jedynym dzieckiem, które siedzi. Przecież nikt nie wiedział, że boli mnie noga i dlatego muszę usiąść. Szłam więc dalej ale myślałam tylko o tym, że, mnie boli, a nie o tym, co mówi ksiądz. Próbowałam stać na jednej nodze, ale to nie był dobry pomysł.
- Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Panu Jezusowi - mówi ksiądz, a ja myślę sobie: No tak, a mnie nikt nie pomaga. Nawet nie mam się o co oprzeć. Nagle, jak spod ziemi, pojawiła się przede mną kobieta w futrze. Było dość ciasno i przez chwilę nie mogłam przesunąć się w żadną stronę. Przed moimi oczami było tylko kosmate futro, oszołomił mnie zapach perfum, a noga nie przestawała mnie boleć.
- Czy ja muszę tak cierpieć? - myślałam użalając się nad sobą.
Podniosłam oczy ponad kosmate futro, a mój wzrok zatrzymał się na krzyżu.
- Przepraszam - powiedziałam zbyt głośno, bo aż dwóch chłopców popatrzyło na mnie, a to „przepraszam” było dla Pana Jezusa, Zawstydziłam się, że idę z taką zbolałą miną, a moje cierpienie jest niczym w porównaniu z tym, co musiał wycierpieć Pan Jezus. Zaraz przypomniałam sobie, jak narzekałam w domu, kiedy nie mogłam chodzić i jeszcze chciałam, żeby mama ciągle przy mnie siedziała.
- Wy też macie swój krzyż, ale czy potraficie nieść ten krzyż bez narzekania? Zastanówcie się nad tym - powiedział ksiądz.
Ja już wiedziałam, że będę starała się nieść swój krzyż, Przestałam więc myśleć o bolącej nodze i obiecałam sobie, że już nie będę więcej narzekać.
Na następnej Drodze Krzyżowej będziemy czytać przy każdej stacji teksty, które rozdała nam pani katechetka. Ja mam stację V - Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż Panu Jezusowi. To ta sama stacja, przy której, tak myślałam o sobie.
KMG
Promyk Jutrzenki 3-1999 s. 9