Sytuacja polityczna i religijna we Francji w II połowie XVI wieku.

Zwolennicy kalwinizmu nazywali się we Francji hugenotami. Między katolikami a nimi toczyły się wkraju wojny do schyłku XVI w. Walki toczyły się między panującymi Walezjuszami, zwolennikami katolicyzmu i Burbonami, zwolennikami kalwinizmu. Król Navarry Henryk III brał udział w wojnach religijnych w latach 1568-1570, jako przywódca hugenotów. Ślub z siostrą króla Francji Karola IX miał doprowadzić do zażegnania konfliktu. W 1572 r. miała miejsce tzw. noc św. Bartłomieja, czyli rzeź hugenotów, przybyłych na wesele do Paryża. Zginęło wówczas w Paryżu 3 tys. hugenotów. Henryk III ocalił życie za cenę przejścia na katolicyzm. Później uciekł do La Rochelle i powrócił do kalwinizmu. Po wojnie „trzech Henryków” od 1589 r. objął tron królewski jako we Francji, jako Henryk IV. W 1593 r. zdecydował się na przejście na katolicyzm; słynne jego powiedzenie „ Paryż wart jest mszy”. Wojny religijne zakończyło wydanie w 1598 r. przez króla Edyktu nantejskiego, który gwarantował wolność wyznania hugenotom.

Francja w dobie edyktu nantejskiego.

Po wojnie „trzech Henryków” od 1589 r. objął tron królewski we Francji, jako Henryk IV. W 1593 r. zdecydował się na przejście na katolicyzm; słynne jest jego powiedzenie „Paryż wart jest mszy”. Wojny religijne zakończyło wydanie w 1598 r. przez króla Edyktu nantejskiego, który gwarantował wolność wyznania hugenotom. Jego postanowienia były następujące:

• zagwarantowanie pełnej wolności wyznania dla hugenotów we Francji,

• zrównanie protestantów, jeżeli chodzi o prawa polityczne i obywatelskie, z katolikami,

• na terenie Francji wyznaczono 200 miejsc bezpieczeństwa dla hugenotów,

• wolność kultu była ograniczona poprzez wyłączenie niektórych terenów (np. Paryż).

---