LE FIL
----------------------------------

Aktorzy:
- Jacques
- Anne Marie
- autres personnes
- narrator
cudowna kelnerko/kasjerka
--------------

Scena I

Kawiarnia, ekspedientką jest młoda dziewczyna, mocno pomalowana, trochę nieudolnie, w fartuszku(najlepiej granatowym w groszki - takim typowo pracowniczym). Fryzura fantazyjnie ułożona, mocno pomalowane paznokcie, ogólnie kicz i tandeta.
Kamera ustawiona wprost na bohaterów, zbliżenie na ekspedientkę, która z nadętą miną sprawdza cenę artykułu podanego przez chłopaka. Mówi jakąś cenę. Zbliżenie ¾ na chłopaka który zamyślony patrzy w przestrzeń, po chwili „wraca do świata żywych” i spogląda na kasjerkę.

-Pardon?
- 6,90zł.

Kasjerka przewraca oczami, ze złością zrywa foliową siatkę, i pakuje do środka produkt. Kadr amerykański na ekspedientkę. Kadr na chłopaka który szuka w kieszeni drobnych i podaje ekspedientce. Zbliżenie na dłoń - czerwona nitka na nadgarstku. Kadr na twarz chłopaka, ekspedientka, siada na krześle bierze do ręki telefon gazetę, wyjście ze sklepu, plan ogólny.

Chłopak rozgląda się, przechodzi przez ulicę, idzie.
-------------------
W tle: Był z zupełnie normalnej rodziny. Przeciętnej, konserwatywnej, mocno tradycyjnej. Nigdy nie przyszło mu do głowy zakochać się. Wiedział, że dziewczyny to dla takiego chłopaka jak on, zupełna strata czasu.

Scena 2


Jacques buł zawsze najlepszym uczniem - pokazanie w planie ogólnym chłopaka otoczonego górą książek.
Na rodzinny obiad w niedziele, zakładał garnitur - On poprawiający krawat.
Zawsze był pełen klasy. Można by rzec, jeden z ostatnich dżentelmenów - on czekający na przystanek, siedzący jakby miał kij w d****.

…dlatego rodzice, jak na kochanych rodzicówprzystało, gdy osiągnął pełnoletność, od razu zaczęli szukać mu żony. - Ujęcie Uśmiechniętych rodziców, i przerażona mina Jacques'a zmieniająca się momentalnie w zupełnie nieszczery uśmiech.

Było kilka kandydatek, wszystkie, z dobrych, porządnych, katolickich domów. Każda mogła poszczycić się nienaganną reputacją, najlepszymi ocenami, manierami godnymi damy. I Jacques wiedział, że odpowiednia kobieta to gwarancja sukcesu.
- Pokazanie kilku kandydatek, an face - długie spódnice, brak makijażu, ściągnięte łopatki, włosy za uszami Absolutny brak dekoltu. - scena wygląda w ten sposób że widzimy siedzącą na kanapie dziewczynę, która zmienia się w kolejną i kolejną.

Tatuś mówił mu, że miłość przychodzi z czasem, i on w to wierzył.

Zbliżenie na Twarz chłopaka, zbliżenie totalne na oko.

Scena 3

”Odbliżenie” z oka na twarz, on pijący kawę.

Jacques lubił to miejsce. Wyobrażał sobie nie raz, że spędza tu czas ze swoją narzeczoną, lub przyjaciółmi. Niestety jego znajomi mieli inne rozrywki, więc najczęściej przychodził tu sam i czytał, lub obserwował ludzi. - Chłopak w garniturze, pijący kawę, ujęcie ¾ trochę od dołu. Ta na przykład, koło okna. W głowie dźwięczał mu glos matki, że takie jak ona źle kończą. - Kadr cały czas na AnM. Skulona, z notatnikiem, mocno pomalowana, w za dużym swetrze, lekko poczochrana.
Ujęcie na sernik w którym dłubie niedbale. Montaż twardy i przejście na talerz niemal pusty, obok ktoś rzuca szkicownik i w nim rysunek jego twarzy (tak zwany portret). Zbliżenie na oniemiałego chłopaka.
- Jak kupisz mi kanapkę, będzie twój. - Zbiżenie na dziewczynę z dołu.
Zupełnie nie wiedząc co powiedzieć, palnął

- Dobrze. - Ujęcie na chłopaka uśmiechającego się i uciekającego wzrokiem.
To dziwne, ale nawiązała się między nimi rozmowa. Plan ogólny na stolik, Ujęcia poklatkowe, zegar zawieszony na ścianie, któremu będziemy przekręcać wskazówki, pokazanie jak płyną 4 godziny, na stole pojawia się kanapka, kelnerka przynosi, odbiera. W końcu Zbliżenie na kelnerkę -
Należy się 78 złotych 90groszy.
Można zapłacić kartą? - Chłopak uśmiecha się do kelnerki mrugając.
Kelnerka -Długie Spojrzenie jak na chodzące gówno - Nie.
Westchnięcie, i podanie kasjerce całej stówki.
- Reszta dla pani. Uśmiech.
Kadr na zdezorientowaną AnM która po chwili słodko się uśmiecha i opuszcza wzrok.
Kadr na Jacq jego uśmiech, nieśmiały, lekki rumieniec.
Plan ogólny, kelnerka odchodzi chowając pieniądze w duży biust. Pozostaje plan ogólny.

No i to co wydawało się nieprawdopodobne, stało się. Coś połączyło te dwie, zupełnie różne osobowości.

Scena 4

Starówka, roześmiani idą, pojedyncze krótkie scenki, Jedzą lody, pomimo chłodu. Dwa różne smaki. Jaq chce spróbować loda AnM, ta zaś ciska mu go w nos i się jak głupia cieszy (xD). Po czym rysuje mu jeszcze na policzkach słodkie kreski. Reszta jakoś na żywioł.

Mimo że wyglądali jak starzy znajomi, mieli przed sobą mnóstwo tajemnic.
Jak na osoby sobie obce przystało.
Siadają gdzieś pod murkiem. Sekundowe Zbiżenie na torbę, potem na Jq.
- Co masz w środku?
-Ubrania.
- Po co?
jej śmiech i cisza
-Gdzie mieszkasz?
-Daleko.

Pozostali dla siebie zagadkami. Ale Jacquesowi to chyba nie przeszkadzało, by się w niej… zakochać.

scena 5
On przeglądający jej szkice, a ona smutnie przygląda się wystawom sklepowym
- Masz talent.
- Dziękuję.
Jacq, zbliżenie na jego facjatę. Na oczy.
Fascynowała go. Cała. Jej zagadkowość, i krótkie odpowiedzi gdy musiała mówić o sobie. Wszystko układało się w chaotyczną jej postać.
Kiedy jadłaś ciepły posiłek?
-Dawno.
Spałaś w łóżku?
-Dawno.
- Chcesz wpaść do mnie? Moi rodzice są wspaniali, zapewne pozwolą ci zostać. Ile chcesz. (chwila ciszy) Chcesz?
Jej wzruszenie ramionami.

---