56 Gier I Zabaw
Poniższe gry i zabawy zostały spisane przez uczestników Kursu Drużynowych Zuchowych w Załęczu Wielkim. Są to najpopularniejsze gry, zabawy i pląsy w jakie bawią się zuchy z hufców Łódź-Widzew, Łódź-Śródmieście, Skierniewice, Łask, Tuszyn, Sieradz.
„Pif-paf”
Wszyscy stają w kręgu. Grę rozpoczyna osoba, wskazując dowolnego uczestnika poprzez wyciągnięcie w jego kierunku ułożonej „w pistolet” dłoni. Osoba wskazana kuca, natomiast osoby stojące po lewej i prawej stronie wskazanego harcerza muszą jak najszybciej się „zestrzelić” - wykonać gest „pistoletu” i powiedzieć „pif-paf”. Ten kto przegra, odpada z gry.
„Zdejmij z siebie coś ciepłego”
rekwizyty: duży koc
Jedna osoba kuca i przykrywa się kocem. Pozostali mówią: „Zdejmij z siebie coś ciepłego”. Uczestnik zabawy, zdejmuje kolejne części swojej garderoby, do momentu, aż wpadnie na pomysł, że chodziło o zdjęcie koca.
„Powiedz kogo kochasz?”
Osoba prowadząca pyta harcerza „Powiedz, kogo kochasz?”, zaznaczając jednocześnie, że i tak znamy tę osobę, więc musi się przyznać. Uczestnik gry oczywiście boi się przyznać o kogo chodzi, a wystarczyłoby powiedzieć: „kogo kochasz”
„Mama dała mi pieniądze”
Śpiewając poszczególne fragmenty piosenki wykonujemy odpowiednie ruchy. Całą piosenkę można powtarzać kilka razy (szybciej, wolniej, głośniej, ciszej...)
mama dała - uderzamy 2 razy rękoma o kolana
mi pieniądze - klaszczemy dwa razy
żebym kupił ryby - machamy rękoma zakładając jedną dłoń na drugą
a ja zamiast ryby, ryby - uderzamy pięścią o pięść 2 razy na przemian
niosę wieloryby - uderzamy 2 razy prawą pięścią w lewy łokieć i 2 razy lewą pięścią w prawy łokieć
co robi - uderzamy 2 razy rękoma o kolana
ryba - klaszczemy dwa razy
ogonem kiwa - machamy rękoma zakładając jedną dłoń na drugą
bo, bo - uderzamy pięścią o pięść 2 razy na przemian
bo to przecież ryba, ryba - uderzamy 2 razy prawą pięścią w lewy łokieć i 2 razy lewą pięścią w prawy łokieć
„Lotnik”
rekwizyty: ławka
Osoba wchodzi do sali i widzi inną osobę stojącą na ławce, podniesioną wysoko przez dwóch chłopców. Teraz osobie wprowadzonej zawiązujemy oczy i stawiamy ją na ławce. Nie podnosimy jej tek wysoko, a efekt uzyskujemy poprzez kołysanie ławką i kucanie osób trzymających ławkę. Gdy osoba będzie przekonana, że jest bardzo wysoko, wówczas każemy jej zeskoczyć z ławki, która znajduje się nisko nas podłogą.
„Dentysta”
Siadamy w kręgu i mocno trzymamy się swoich sąsiadów. Wybieramy jedną osobę, która będzie dentystą i będzie wyrywał zęby, czyli osoby z kręgu. Osoba, która zostanie wyrwana z kręgu staje się dentystą i dalej wyrywa zęby.
„Na zielonej łące”
Ustawiamy się w kręgu. Swoje dłonie przykładamy do dłoni sąsiadów, po czym śpiewamy tekst, wykonując przy tym odpowiednie ruchy:
na zielonej łące - uderzamy małymi palcami
raz, dwa, trzy - uderzamy kciukami
pasły się zające - uderzamy serdecznymi palcami
raz, dwa, trzy - uderzamy wskazującymi palcami
dzień dobry, dzień dobry - kiwamy środkowymi palcami
„Ludzie do ludzi”
Dobieramy się w pary. Jedna osoba wydaje polecenia, a inni mają je wykonać. Przykładowe polecenia: „dłoń do dłoni”, „noga do nogi”... gdy prowadzący powie: „ludzie do ludzi” - zmieniają się pary.
„Krzesło”
Wszyscy stają w kręgu, trzymając się za ręce. W środku kręgu stawiamy krzesło. Wszyscy ciągną się za ręce, tak, by jakaś osoba dotknęła krzesła. Kto dotknął krzesła - odpada z gry.
„Bezludna wyspa”
Jedna osoba według własnego szyfru (najczęściej na tę samą literę alfabetu) wybiera rzeczy, które chce zabrać na bezludną wyspę. Uczestnicy pytają, czy mogą zabrać daną rzecz, a dana osoba odpowiada „tak” lub „nie”. Celem gry jest odgadnięcie klucza, jakim kierowała się osoba wybierająca rzeczy.
„Kółka dwa”
Uczestnicy zabawy robią dwa kółka - w jednym stają dziewczynki, a w drugim chłopcy. Śpiewają piosenkę: „Zróbmy kółka dwa, będzie zabawa, będziem bawić się wesoło do białego dnia. Chodźże ze mną, całusa ci dam, raz, dwa, trzy.” W czasie śpiewania wewnętrzne kółko porusza się zgodnie z ruchem wskazówek zegara, a zewnętrzne w kierunku przeciwnym. Na słowo „trzy” kręgi obracają się do siebie i chłopiec daje całusa dziewczynie, która stoi naprzeciw niego.
„Baba na wóz”
Stajemy w kole, parami, jedna osoba, za drugą. Osoby w tyły to baby, z przodu - wozy. Na komendę prowadzącego: „baba na wóz” osoby w tyłu wskakują na barana osobom z przodu. Na okrzyk: „Baba z wozu” zeskakują i biegną 1 kółko wokół kręgu, po czym wskakują na barana. Kto ostatni wskoczy - ten odpada. Wygrywa para, która dotrwa do końca.
„Ha - ha”
Uczestnicy kładą się na plecach w ten sposób, że głowę kładziemy na brzuchu osoby poprzedniej. Pierwsza osoba mówi: „ha” , druga „ha ha”, trzecia: „ha ha ha” itd.
„Wafelek”
rekwizyty: sztućce, kostka do gry, wafelek (baton, czekolada)
Wszyscy siedzą w kręgu i rzucają kolejno kostką. Jeśli ktoś wyrzuci 6, robi 1 okrążenie wokół kręgu, w którym na środku leży widelec, nóż i zapakowany wafelek. Za pomocą noża i widelca, musi go rozpakować, zanim kolejna osoba wyrzuci 6, gdyż wówczas następuje zmiana. Gra kończy się w momencie, w którym ktoś zje ostatni kawałek wafelka.
W celu utrudnienie i uatrakcyjnienia gry można osobie, która wyrzuci 6 kazać przed wzięciem noża i widelca do ręki ubrać się w czapkę, szalik i rękawiczki.
„Gwizdek”
Wybieramy kilku ochotników i wyprowadzamy z sali. Pozostali stają w kręgu. Prowadzący zawiesza sobie na szyi gwizdek w taki sposób, by schować sznurek pod kołnierzykiem, a sam gwizdek wisiał na plecach. Wybrani ochotnicy muszą odgadnąć, gdzie jest gwizdek. Osoby ustawione w kręgu wydają dźwięki gwizdka, a prowadzący ciągle się przemieszcza, utrudniając w ten sposób zlokalizowanie gwizdka.
„Misie dwa”
Uczestnicy tworzą dwa koła, zewnętrzne i wewnętrzne, tak aby każdy miał kogoś naprzeciwko siebie. Śpiewamy, wykonując jednocześnie ruchy:
misie dwa, misie dwa, misie dwa - uderzenie o uda, a potem o ręce osoby przeciwnej - powtarzamy trzy razy
misie szare, misie bure obydwa - obrót wokół własnej osi
i kochają się te misie, przytulają sobie pysie - przytulenie osoby stojącej naprzeciw
misie szare, misie bure obydwa - „wiatraczek”
sialala, sialala, sialala - przytulenie osoby stojącej naprzeciw
misie szare, misie bure obydwa - obrót wokół własnej osi
i kochają się te misie, przytulają sobie pysie - przytulanie osoby stojącej naprzeciw
misie szare, misie bure obydwa - obrót wokół własnej osi
„Dumanie”
Wszyscy uczestnicy stają w kręgu, jedna osoba za drugą. Śpiewamy, wykonując jednocześnie ruchy:
noga naprzód, noga w tył, dum, dum, dum - stawiamy prawą nogę w przód, a potem w tył
ruszaj ciałem w przód i w tył, dum, dum, dum - ruszamy ciałem w przód i w tył
za oknami słońce świeci, dum, dum, dum - kołyszemy rękami w górze
kołyszemy się jak dzieci, dum, dum ,dum - kołyszemy całym ciałem.
Na słowa „dum dum dum” - podskakujemy.
Zabawę powtarzamy wielokrotnie, za każdym razem zacieśniając szeregi.
„Piter - Paweł”
Siadamy w kręgu, po turecku. Wszyscy odliczają po kolei, a pierwsze dwie osoby to: Piter i Paweł. Najpierw uderzamy o kolana, a następnie klaszczemy. Jedna osoba pstryka prawą ręką i mówi swój numer, następnie pstryka lewą mówiąc numer wywoływany. Osoba, której numer został wywołany robi czynności analogiczne jak poprzednia. Kto się pomyli lub zapomni numer, odpada z gry.
„Pizza-Hut”
Śpiewamy i wykonujemy ruchy:
a pizza hut, a pizza hut - zataczamy rękami kółka w powietrzu
a chicken, chicken, chicken pizza hut - udajemy kurczaka
a pizza hut, a pizza hut- zataczamy rękami kółka w powietrzu
a chicken, chicken, chicken pizza hut- udajemy kurczaka
mc donald, mc donald - zataczamy w powietrzu znaczek mcdonalds'a
po czym śpiewamy drugą zwrotkę:
a ford escort - pokazujemy, jakbyśmy prowadzili auto
a mini, mini, mini ford escort - pokazujemy jaki samochód jest mały
syrena, syrena - rozkładamy ręce
„Rozplątywanie węzła”
Wszyscy stoją w kręgu i zamykają oczy. Na sygnał wszyscy wyciągają ręce i idą do przodu. Łapią się za ręce tak, aby dana osoba nie trzymała dwiema rękami tej samej osoby. Gdy wszyscy będą już się trzymać - wówczas otwieramy oczy. Dana osoba puszcza węzeł jedną ręką. Grupa musi teraz tak sobą „manewrować”, aby się rozplątać.
„Dziesięciu murzynków”
Wszyscy stają w kręgu. Prowadzący pokazuje ruchy, które wszyscy powtarzają, śpiewając jednocześnie tekst.
10 murzynków - pokazujemy obie dłonie
w spodenkach na szelkach - każdy pokazuje jak zakłada spodnie na szelkach
dziś taką piosenkę zaśpiewa wam - pokazujemy śpiew
o elena, a buzi, buzi, buzi - palcami przejeżdżamy po ustach
o elena, o eli, o ala - pokazujemy śpiew
Aby uatrakcyjnić pląs można wprowadzać różne tempa, tonacje itp.
„Pingwinek”
Wszyscy stoją w kręgu, jedna osoba wchodzi w środek i śpiewa, a razem z nim reszta grupy.
Miała bab pingwina, pingwina bęc
Wsadziła go do młyna, do młyna bęc
O mój miły pingwinie, pingwinie
Jakże tam ci w tym młynie, hej.
„Shark”
Wszyscy śpiewają i powtarzają ruchy za prowadzącym:
Baby shark, baby shark - pokazujemy dłonią płynącego rekina
Sister shark, sister shark - udajemy rekiny obiema dłońmi
Mather shark, mather shark - udajemy rekina całym przedramieniem
Father shark, father shark - udajemy rekina całymi rękami
Grandfather shark - udajemy rekina poprzez złapanie się prawą dłonią za lewy łokieć, a lewą za prawy
Shark atack! - atakujemy osobę stojącą obok nas
„Słoń ma trąbę”
Śpiewamy i pokazujemy:
Słoń ma trąbę - prawa noga do przodu
A my nie - prawa noga do tyłu
I tym od słonia - lewa noga w lewo
różnimy się - lewa noga w prawo
„Banany”
Śpiewamy tekst piosenki, jednocześnie tańcząc (w kółko, ruszając biodrami)
Płyną łodzie z bananami w siną dal
A każdy ładowacz śpiewa tak
Podaj, podaj, podaj mi proszę bananów kosz
Ładibu daj daj, ładibu daj.
Można pląs ten wykonywać na 2 głosy. Pierwsza grupa zaczyna od słów „płyną łodzie...”, a druga od „podaj, podaj...”
„Kaczorek”
Wszyscy siedzą w kręgu i podając sobie kaczorka mówią, gdzie najchętniej by go pocałowali. Oczywiście dana część ciała nie może się powtórzyć. Później każdy całuje osobę z prawej strony w to miejsce, w które chciał pocałować kaczorka.
„Mały eskimos”
Śpiewamy tekst:
Mały eskimos aj, aj, aj, chciał się nauczyć aj, aj, aj, gdy się nauczył aj, aj, aj ciągle powtarzał aj, aj aj, mały eskimos lo, lo, lo, chciał się nauczyć lo, lo, lo, gdy się nauczył lo, lo, lo, ciągle powtarzał lo, lo,lo, mały eskimos wiu, wiu, wiu, chciał się nauczyć wiu, wiu, wiu, gdy się nauczył wiu, wiu, wiu, ciągle powtarzał wiu, wiu, wiu
Gdy śpiewamy „aj, aj, aj” - pocieramy nos, gdy „lo, lo, lo” - klepiemy się w ramiona, na „wiu, wiu, wiu - klepiemy się w kolana.
„Tic tac”
rekwizyty: dwa mazaki
Wszyscy siadamy w kręgu, prowadzący grę w dwie przeciwne podaje mazaki, nazwane: „tic” i „tac”, mówiąc: „to jest tic”, „to jest tac”. Każdy otrzymujący „tica” lub „taca” pyta osobę która mu go podała, mówiąc „co to jest”, pytanie wraca do pierwszej osoby, która udziela odpowiedzi. Odpowiedź wraca do osoby, która otrzymuje „tica” lub „taca” , przekazuje mazak dalej.
„Banan”
Śpiewamy tekst piosenki, powtarzając ruchy za prowadzącym.
Pils banana, pils, pils, banana - obieramy banana
Go banana, go, go banana - gonimy banana
Shake banana, shake, shake banana - złapanie banana i mieszanie
Prowadzący krzyczy na koniec: banana is over the world, pozostali odkrzykują: unite
„My są żabki”
Stoimy w kręgu, wszyscy śpiewają tekst piosenki i pokazują stosownie do śpiewanego fragmentu
„My są żabki, wy są żabki, my nie mamy nic takiego, jedna łapka, druga łapka, skrzydełka żadnego, uła kwa kwa, uła kwa kwa, my nie mamy nic takiego, jedna łapka, druga łapka, skrzydełka żadnego”
Tekst powtarzamy kilka razy, śpiewając oczywiście coraz szybciej.
„Krzesło elektryczne”
rekwizyty: krzesło
Uczestnicy zabawy stają w kole, trzymając się za ręce. W środku kółka stawiamy krzesło. Zadaniem uczestników jest wepchnięcie na krzesło osób stojących obok nich, ale w taki sposób, aby samemu go nie dotknąć. Osoba, która dotknęła krzesełko została „porażona prądem” i odpada z gry. Odpadają również osoby, które przerwą krąg. Kto dotrwa do końca - wygrywa.
„Motor”
Prowadzący wybiera kilka osób, które opuszczą pomieszczenie. Mówi im, że gdy wejdą do sali, oczywiście pojedynczo, muszą odegrać scenkę jazdy na motorze. Pozostałym uczestnikom mówimy, że osoby, które będą wchodzić pokażą jak korzysta się z toalety.
„Raz, dwa”
Wszyscy stają w kręgu. Wysuwają przed siebie ręce i rozkładają tak, aby wierzchem dłoni stykać się z dłońmi swoich sąsiadów. Wszyscy zaczynają równo klaskać, w momencie, gdy ręce są rozłożone, osoby po kolei odliczają. Co trzy, pięć osób (zależy od liczby uczestników) klaszczemy pod kolanem, i odliczamy dalej. Osoba, która się pomyli - odpada.
Później można dodawać inne ruchy, przy różnych cyfrach.
„Mazak”
rekwizyty: mazak
Wszyscy stają w kręgu. Prowadzący rzuca mazak w wybrane miejsce wewnątrz kręgu i wykrzykuje imię jednego z uczestników. Wywołana osoba musi schylić się po mazak, lecz może oderwać od podłoża tylko jedną nogę. Po wykonaniu próby uczestnik wywołuje kolejną osobę.
„Papużka”
Uczestnicy śpiewają tekst piosenki i pokazują wraz z prowadzącym.
Jestem małą papużką, jadam też malutko, a moja pani jest skąpa, codziennie śledzia daje mi, ja nie będę go jeść, bo wolałabym, wolałabym pić colę i lody jeść.
Można pokazywać różne warianty papużki, np.: rosyjska (wielka), francuska (rozleniwiona), niemiecka (schematyczna-kwadratowa)
„Zwierzątka”
Uczestnicy stoją w kręgu i powtarzają gesty i słowa wykonywane przez prowadzącego.
„kum kum zawołała zielona żabka,
kum kum zawołała zielona żabka,
zawołała ona kum kum kum,
ale wszystkie żabki tańczą, sialalalala
wiem że wszystkie żabki tańczą i śpiewają kum kum kum”
wersje z innymi zwierzętami: polarna foczka, różowa świnka, łaciata krówka.
„Iskierka”
Dzielimy wszystkich na dwie grupy. Siadamy gęsiego, wszyscy mają zamknięte oczy i trzymają się za ręce. Prowadzący puszcza jednocześnie w obu grupach „iskierkę”, gdy dojdzie ona do końca szeregu, ostatnie osoby wstają. Wygrywa grupa, która szybciej przekazała „iskierkę”
„Gwizdek”
Na środku sali leży gwizdek. Prowadzący zadaje pytania, jeśli zastęp zna odpowiedź, to przedstawiciel zastępu biegnie po gwizdek i gwiżdże. Wygrywa zastęp, który odpowie na największą ilość pytań.
„Bum czika bum”
Wszyscy uderzają raz dłońmi w kolana i raz klaszczą. Powtarzają w rytm słowa za prowadzącym:
Bum czika bum
Bum czika rake czika, rake czika, bum
Aaa eee
Następny raz
Głośniej (szybciej, wolniej, wysoko, nisko, cicho...)
„Wirus”
Wszyscy stoją w kręgu, śpiewają tekst i pokazują ruchy.
Jam jest wirus - pokazujemy na siebie
Tyś jest wirus - pokazujemy na innych
My się rozmnażamy - machamy bioderkami w przód i w tył
Dziś jest 4 jutro 6 - pokazujemy odpowiednią liczbę na palcach
Wszystkim radę damy.
„Tumci Tutumci”
Uczestnicy stoją w kręgu. Prowadzący zajmuje miejsce w środku i zaczyna śpiewać: „tumci, tutumci, tumci, tata”. Po chwili podchodzi do wybranej osoby i krzyczy: „łaaa”, ta osoba odpowiada tym samym okrzykiem, dołącza do prowadzącego, tworzą węża, zapraszają kolejną osobę.
„Mur chiński”
Całą grupę dzielimy na dwie drużyny. Zadaniem jednej z drużyn jest przejście przez mur utworzony przez drużynę przeciwną. Osoby z drużyny, która tworzy mur (stoją w szeregu i trzymają się za ręce) mają utrudnione zadanie, ponieważ muszą mieć zawiązane oczy. Osoby, które chcą pokonać mur nie mogą przechodzić dookoła.
„Mały zuszek”
Śpiewamy i pokazujemy według słów.
Mały zuszku klaśnij w kolanka /4 x
Mały zuszku klaśnij w rączki /4x
Mały zuszku tupnij nóżkami / 4x
Mały zuszku krzyknij „kolakao” /4x
Mały zuszku kliknij myszkami /4x
Mały zuszku zrób to od tyłu /4x
Po słowach „zrób to od tyłu” śpiewamy i pokazujemy wszystko jeszcze raz w odwrotnej kolejności.
„Brussa”
Na początku stoimy w kółku twarzami do siebie. Zakładamy prawą nogę na nogę naszego sąsiada. Śpiewamy i uginamy nogi, a na słowa „bimbambom” ruszamy biodrami w różne kierunki. Następnie odwracamy się w prawą stronę i robimy podobnie. Wszystko powtarzamy jeszcze 3 razy, ale za każdym razem zacieśniamy się, tak by za ostatnim razem wszyscy siedzieli sobie na kolanach>
Tekst: „brussa, brussa, iemenera brussa, ienemera brussa, serisera /2x
Jagesi, jagedi, bimbambom /2x
„Opowiadanie historyjek“
Pierwsza osoba mówi słowo, po czym następni uczestnicy dopowiadają kolejne, tworząc w ten sposób historyjkę. Można postawić warunek, że słowa nie mogą się powtarzać.
„Łapiemy zuchy w paluchy”
Śpiewamy i pokazujemy odpowiednie gesty:
Łapiemy zuchy w paluchy - pokazujemy jak łapiemy zuchy
Kładziemy zuchy na blachę - zgniatamy zuchy
Robimy z zuchów wybuchy - pokazujemy wybuch
Radości mamy po pachy - trzepiemy skrzydełkami jak kurczaczki
„la pik la czak”
Wszyscy stoimy ciasno w kole, ręce zakładamy na ramiona sąsiada. Ruchy wykonujemy nogami.
La pik, la czak - prawą nogą machamy w prawo, w przód, w lewo, w tył
La piko, la zana - analogiczne ruchy lewą nogą
Na na na na na na na na na na na - skaczemy obunóż w przód, w tył, w prawo, w lewo
„Mój kask”
Tekst pląsy brzmi:
Mój kask on ma trzy rogi
Trzy rogi ma mój kask
Bo gdyby nie te rogi
To nie byłby mój kask
Uczestnicy pląsu stoją w kole, i pokazują śpiewając tekst: mój-pokazujemy na siebie, kask-wskazujemy na głowę, trzy-pokazujemy cyfrę 3 palcami, przystawiając je do głowy, rogi - pokazujemy rogi.
Wszystkie elementy pokazujemy w momencie, gdy odpowiadają im słowa piosenki. Zabawa polega na tym, że za każdym następnym razem podczas śpiewania opuszczamy kolejno słowa: mój, kask, trzy, rogi. Nie śpiewamy ich, tylko pokazujemy. Osoba, która się pomyli, odpada z gry.
„Sieć”
Dwóch grających tworzy „sieć” - trzymając się za ręce. Próbują oni złapać pozostałych uczestników zabawy. Złapane osoby zabierane są na przechowanie do specjalnego miejsca w rogu sali. Gdy uzbiera się dwoje złapanych, wówczas tworzą oni nową sieć. Gra toczy się do momentu złapania w sieci wszystkich uczestników zabawy.
„Wyjeżdżam w podróż”
Uczestnicy zabawy siedzą w kręgu. Jedna osoba mówi: „Wyjeżdżam w podróż, ale najpierw muszę... (np. umyć okna)” i wykonuje ruch odpowiadający przedstawionej czynności. Następnie kolejna osoba powtarza czynność pierwszej osoby i dodaje nową. W ten sposób lista czynności staje się coraz dłuższa. Na końcu wszystkie czynności powtarza cała grupa.
„Klucze”
Uczestnicy gry stają w kole. Osoba rozpoczynająca grę rzuca klucze i wskazuje osobę, która jednym krokiem musi dosięgnąć kluczy. Następnie osoba, która sięgała klucze, rzuca je (pozostając w swojej pozycji) i wywołuje kolejną osobę. Gra kończy się w momencie, gdy powstała figura z ludzi przewróci się. W sytuacji, gdy wszyscy tworzą figurę i nie ma nikogo w okręgu, wywołujemy osoby ze spodu figury.
„Ręce”
Uczestnicy zabawy siadają w kręgu w siadzie podpartym. Prawą dłoń wkładamy pomiędzy dłonie sąsiada z prawej strony. Osoba rozpoczynająca grę uderza raz ręką o ziemię. Następne kolejne dłonie z prawej strony rozpoczynającego uderzają dłonią. (sygnał idzie w prawą stronę). Każdy uczestnik może zmienić kierunek na przeciwny, poprzez dwukrotne uderzenie dłonią o ziemię. Osoby, które się pomylą, odpadają z gry.
„Kto odgadnie”
rekwizyty: agrafki (ewentualnie taśma klejąca), kartki, długopis
Wszystkim uczestnikom zabawy rozwieszamy na plecach kartki z instrukcjami ruchu (inne wersje: nazwiskami słynnych osób, nazwami zwierząt). Zadaniem uczestników jest odgadnięcie, co jest napisane na jego plecach. Inne osoby ułatwiają mu to, przez pokazywanie odpowiednich ruchów.
„Piosenka bez końca”
Śpiewamy tekst piosenki, powtarzając go, jak sama nazwa mówi, bez końca. Oczywiście w kolejnych wersjach można wprowadzać różne modyfikacje - np. śpiewać szybciej, wolniej, głośniej, ciszej, wyżej, niżej... itp.
Tekst brzmi:
Hen daleko rzeka Nil, w niej krokodyl mały żył.
Z tatą krokodylem chodził dobie Nilem.
Zaśpiewajmy więc tak, że...
„Trzymaj - puść”
rekwizyty: lina
Uczestnicy zabawy trzymają linę, stojąc w kółku. Wewnątrz znajduje się prowadzący, który wydaje komendy. Należy je wykonywać na odwrót. „Trzymaj” - oznacza, że trzeba puścić linę, „puść” - trzeba trzymać linę. Osoba, która się pomyli zajmuje miejsce prowadzącego w środku.
„Slalom”
Dzielimy harcerzy na pary, których zadaniem jest pokonanie toru przeszkód. W każdej parze znajduje się przewodnik oraz „niewidomy” - osoba z zawiązanymi oczyma. Przewodnik używając zwrotów: „w lewo”, „w prawo”, „prosto”, „do tyłu”, prowadzi „niewidomego” przez slalom. Wygrywa ta para, która pierwsza dojdzie do mety.
„Anglojęzyczna układanka”
rekwizyty: patyki, ewentualnie słownik angielsko-polski
Uczestnicy zabawy z ośmiu patyków układają jak najwięcej wyrazów w języku angielskim. W celu sprawdzenia i wyjaśniania niejasności można posługiwać się słownikiem.
„Naśladowca zwierząt”
Każdy harcerz otrzymuje kartkę z nazwą zwierzęcia. Jego zadaniem jest naśladowanie tego zwierzęcia, a zadaniem pozostałych jest odgadnięcie jego nazwy.