PEDIATRIA

Nie stosuje się ćw z dużym obciążeniem stt. Nie dzielimy, że dzieci same wybierają zespoły. Rywalizacji w rzędach. Nie możemy ich wysyłać po sprzęt. Zadbać o bezpieczeństwo.

Ocena wydolności fizycznej w pediatrii

• zmiany przystosowawcze podczas wysiłku będą zależały od intensywności czasu jego trwania

• w momencie rozpoczęcia wysiłku wzrasta zapotrzebowanie na tlen w pracujących mięśniach, zwiększa się częstość skurczów serca i objętość wyrzutowa serca

• w wysiłkach submaksymalnych intensywnośc (zwykle po 3-5 min), pobór tlenu i inne wskaźniki fizjologiczne ustala się na pewnym poziomie - RÓWNOWAGA CZYNNOŚCIOWA

Wysiłek a częstość skurczów serca i ciśnienie tętnicze

• częstość skurczów serca wzrasta natychmiast po rozpoczęciu wysiłku i wprost proporcjonalnie do jego intensywności (liniowo) aż do osiągnięcia wartości maksymalnych - u dzieci i młodzieży może przekraczać 200 uderzeń/min. Przewidywana max częstość skurczów serca = 220 - wiek badanego

• skurczowe ciśnienie krwi wzrasta podczas wysiłku (wzrast ze wzrostem pojemności minutowej serca) do 200 mmHg

• ciśnienie rozkurczowe z reguły nie zmienia się podczas wysiłku lub nieznacznie wzrasta (max o 10-20 mmHg)

Zmiany w układzie krążenia u dzieci:

1. dzieci wykonujące wysiłki fiz cechuje silne pobudzenie adrenergiczne i małe noradrenergiczne => niższe ciśń tętnicze i podwyższone HR w przeciwieństwie do dorosłych

2. spoczynkowe i wysiłkowe wartości ciśnienia tęt od 10 r.ż. systematycznie rosną i są prop do rozmiarów ciała

3. przepływ krwi przez aktywne podczas pracy mm może być u dzieci większy niż u dorosłych ze wzgl na niższe opory obwodowe

4. występuje zwiększona różnica tętniczo-żylna zawartości tlenu

5. większa częstość skurczu w spoczynku i podczas wysiłku o submax intensywności kompensuje mniejszą w stos do dorosłych objętość wyrzutową serca

6. powrót tętna do stanu wyjściowego u dzieci jest nieco szybszy niż u dorosłych

7. dzieci cechuje wysoka wydolność i korzystna adaptacja układu krążenia do wysiłku

Podstawowe zasady testów wysiłkowych dla dzieci:

• proste do wykonania

• odpowiadające naturalnym formom ruchu

• bezpieczne

• nie wywołujące reakcji stresowych

Przeciwwskazania do wykonywania prób wysiłkowych u dzieci:

• choroby m sercowego

• niekontrolowane zaburzenia f serca

• choroby nerek

• przewlekłe zap wątroby

• nieodpowiednia dawka insuliny w cukrzycy - śpiączka lub pobudzenie

• niewydolność układu oddechowego

• przyjmowanie leków wpł na reakcje fizjologiczne

• sygnalizowanie objawów przemęczenia lub niechęć do wykonania próby

Objawy stanowiące absolutne zalecenia do przerwania testu:

• bóle w klatce piersiowej

• bóle i zawroty głowy

• zaburzenia oddychania

• nadmierne zaczerwienienie skóry

• nadmierna potliwość

• zespół zaburzeń w EKG

• zaburzenia ciśń krwi powyżej 240/120

• stopniowy wysiłkowy spadek ciśń skurczowego poniżej

• brak wzrostu tętna lub jego spadek podczas wysiłku

• subiektywne objawy zmęczenia sygnalizowane przez dziecko

• niechęć i odmowa wykonania dalszej części próby

Charakterystyka badań wysiłkowych dzieci:

1. reakcja dzieci na stosowane wysiłki jest podobna do dorosłych /fizjologia/

2. różnice wynikają z mniejszej masy mm dzieci

3. zaleca się stosować bieżnię mechaniczną ze wzgl na niedostateczny rozwój mm ud w konsekwencji szybkie zmęczenie i trudności w utrzymaniu odpowiedniego rytmu

U dzieci niepełnosprawnych max HR nie powinna przekraczać 170u/min, podczas gdy u dzieci zdrowych możemy obserwować wartości nawet do 220 u/min.

W fizjoterapii dzieci obowiązują zasady w których fizjoterapia powinna być:

• powszechna

• wczesna

• kompleksowa

• ciągła

Opieka nad dzieckiem oraz racjonalne podejście do usprawniania obejmuje:

• wczesne rozpoznanie

• ocenę stanu dziecka jako podstawę doboru form i środków terapii

• kontrolę wyników (ocenę efektywności terapii)

TESTY

• obserwacja (szczególnie rodziców)

• opracowany przez PRECHTLA polegający m.in. na badaniu charakterystycznych dla płodu i niemowląt globalnych wzorców ruchu (GM_S) i występujących później wzorców pobudzenia ruchowego (FMs)

• skala GMEM oceniająca wzorce ruchowe i ogólną sprawność dziecka - analiza wzorców przetaczania, siadania, pełzania, czworakowania, chodzenia, biegania oraz skakania

• skala GMPM bazuje ona na ocenie osiągnięć sprawności dotyczących układów ciała przestrzeni, koordynacji, dysocjacji ruchu, stabilizacji pozycji i przenoszenia ciężaru ciała

• skale oceny funkcjonalnej PEDI obejmuje trzy obszary samoobsługi, przemieszczania się i funkcji socjalnych:

• podstawowa przeszkoda do wykonania ruchów i prawidłowego rozwoju są kliniczne objawy spastyczności

• stereotypowe wzorce ruchowe jako odpowiedzi na pobudzenie lub poruszenie

• równoczesne skurcze mięśni antagonistycznych

• niemożność rozłożenia ruchów na fragmenty czyli tzw. patologiczne synergizmy

1

---