Zygmunt II August (ur. 1520, zm. 1572), syn Zygmunta Starego i Bony Sforza, król polski i wielki książę litewski od 1549 r., ostatni panujący z dynastii Jagiellonów. Obejmował rządy po ojcu w korzystnej sytuacji międzynarodowej i przy dobrej koniunkturze gospodarczej. W sprawach wewnętrznych związany początkowo z obozem magnackim, później poparł ogólnoszlachecki ruch egzekucji praw. Przyniosło to wiele pozytywnych reform, wzmacniających zasoby finansowe państwa i króla, czego wyrazem było m. in. utworzenie stałego wojska. Zwolennik ścisłego związku Polski i Litwy, doprowadził w 1569 r. do zawarcia unii w Lublinie, na mocy której Wielkie Księstwo Litewskie zostało połączone z Koroną (Polską) na zasadach równości, dając początek Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Skutecznie dbał o utrzymanie tolerancji religijnej i pokoju wewnętrznego, co korzystnie wyróżniało Polskę na tle krajów europejskich, nękanych wojnami religijnymi. Zygmunt August duże znaczenie przypisywał sprawie dostępu do morza i polskiej obecności na Bałtyku. Panowanie ostatniego z Jagiellonów to rozkwit kultury Odrodzenia w Polsce, uważany za szczytowy okres polskiego ,,złotego wieku''. Świadczą o tym zachowane zabytki architektury renesansowej, dzieła sztuki, a przede wszystkim bogata literatura, stanowiąca bezcenny dorobek tamtych czasów.

---