METODA WSPÓLNOTOWA
RADA
Decyduje
KOMISJA EUROPEJSKA PARLAMENT EUROPEJSKI
Inicjatywa legislacyjna Opiniuje, współdecyduje
PROCEDURY LEGISLACYJNE
1. PROCEDURA KONSULTACJI
2. PROCEDURA WSPÓŁPRACY
3. PROCEDURA WSPÓŁDECYDOWANIA
PROCEDURA KONSULTACJI:
stosuje się ją od 1958 roku we wszystkich przypadkach nie podlegających procedurze współpracy lub współdecydowania
Obszary zastosowania:
Zwalczanie dyskryminacji (płciowej, rasowej, narodowościowej, religijnej, odnoszącej się do przekonań, zdrowia, wieku, orientacji seksualnej) Uzupełnianie praw związanych z obywatelstwem UE -
Wspólna polityka rolna (CAP)
Liberalizacja niektórych usług
Polityka wizowa, azylowa i imigracyjna (w okresie przejściowym)
Polityka konkurencji
Polityka w dziedzinie podatków
Zakres zagranicznej polityki handlowej
Ochrona socjalna i warunki zatrudnienia
Wspólne przedsięwzięcia badawcze i rozwoju technologicznego
Niektóre kwestie dot. środowiska naturalnego
KE opracowuje projekt uchwały (na tym etapie często dochodzi do konsultacji z ekspertami państwowymi)
projekt zatwierdzany jest zwykłą większością głosów Komisarzy i przekazywany RUE
RUE w politycznie ważnych sprawach zobowiązana jest do konsultacji i zasięgnięcia opinii z innymi instytucjami (przede wszystkim PE, a także KES, KEF, KNT, KR, EBC). Praktycznie konsultacje następują często też w innych obszarach. RUE nie ma obowiązku zastosowania się do opinii, nie są one wiążące
projekt wraz z opiniami wraca do KE, która przedstawia RUE drugą propozycję, która może być zmodyfikowana zgodnie z opiniami
w RUE badana jest ona przez Komitet Stałych Przedstawicieli (Coreper - organ pomocniczy RUE). Projekty decyzji w ramach Corepermożna podzielić na 2 grupy (listy) - A i B
lista A obejmuje projekty decyzji, co do których istnieje zgoda i są w praktyce przed Radę aprobowane bez dodatkowych dyskusji
lista B zawiera propozycje decyzji, co do których nie uzyskano porozumienia i wymagają dyskusji na forum RUE
Rada podejmuje ostateczną decyzję niezależnie od konsensusu w Coreper (choć w przypadku listy A aprobuje bez zmian) w zależności od rodzaju sprawy większością głosów kwalifikowaną lub bezwzględną
PROCEDURA WSPÓŁPRACY
Podobna jest do procedury konsultacji, ale wzmacnia wpływ Parlamentu Europejskiego.
Przyspiesza procedurę legislacyjną.
Stosuje się wyłącznie do spraw unii gospodarczo-walutowej
KE przekazuje projekt RUE, która po uzyskaniu opinii PE uchwala wspólne stanowisko większością kwalifikowaną. (Komitet Ekonomiczno-Społeczny i Komitet Regionów też mogą być proszone o opinię)
wspólne stanowisko RUE przekazywane jest PE, który ma 3 miesiące na ustosunkowanie się do niego; PE może:
a) przyjąć wspólne stanowisko RUE bezwzględną większością głosów lub nie wydać opinii
b) odrzucić stanowisko RUE bezwzględną większością głosów,
c) wprowadzić poprawki do stanowiska RUE
Ad a) PE przyjmuje wspólnego stanowiska RUE lub brak opinii PE → Rada uchwala ostatecznie niezmienione wspólne stanowisko
Ad b) PE odrzucił stanowisko RUE - Rada może ponownie uchwalić wspólne stanowisko tylko jednogłośnie. (Ponieważ w praktyce trudno uchwalić stanowisko jednogłośnie, negatywna opinia PE zwykle blokuje proces legislacyjny. Dlatego PE rzadko stosuje tę ścieżkę)
Ad c) PE wprowadził poprawki do stanowiska RUE - stanowisko wraz z poprawkami wraca do Komisji, która w ciągu 1 miesiąca:
przyjmuje poprawki Parlamentu → Rada w ciągu 3 miesięcy może:
kwalifikowaną większością głosów zatwierdzić ostateczną wersję uwzględniając poprawki
jednomyślnie odrzucić te poprawki i uchwalić ostateczną wersję
odrzuca poprawki Parlamentu → Rada w ciągu 3 miesięcy może:
kwalifikowaną większością głosów zatwierdzić ostateczną wersję bez poprawek
jednomyślnie przyjąć jednak te poprawki i uchwalić ostateczną wersję
Jeśli RUE w ciągu tych 3 miesięcy nie ustosunkowała się do propozycji KE, to wniosek KE uważa się za nieprzyjęty.
PROCEDURA WSPÓŁDECYDOWANIA
Rozwinięcie procedury współpracy - wzmocnione kompetencje Parlamentu, którego negatywna opinia nie może zostać odrzucona, nawet jednomyślnie (weto PE)
Stała się w praktyce najważniejszą procedurą legislacyjną
Stosowana w sprawach związanych ze swobodą przesiedlania się, poszukiwania pracy, swobodą funkcjonowania rynku wewnętrznego
I FAZA
Komisja przekazuje jednocześnie projekt RUE i PE (Komitet Ekonomiczno-Społeczny i Komitet Regionów mogą być proszone o opinię)
RUE, po uzyskaniu opinii PE lub także innych organów
Rada uchwala kwalifikowaną większością głosów „wspólne stanowisko” po uzyskaniu opinii Parlamentu i ewentualnie innych instytucji
po przyjęciu przez RUE wspólnego stanowiska propozycja przekazywana jest na drugie czytanie do PE
Jeżeli Parlament nie wnosi poprawek lub jeśli Rada przyjmuje wszystkie poprawki, może ona uchwalić akt już w pierwszym czytaniu.
Drugie czytanie
W ciągu 3 miesięcy Parlament może:
a) przyjąć stanowisko Rady („wspólne stanowisko”) absolutną większością głosów lub nie wydać opinii,
b) odrzucić stanowisko Rady absolutną większością głosów,
c) wprowadzić poprawki do stanowiska Rady
Drugie czytanie
a) Przyjęcie stanowiska Rady przez Parlament lub brak opinii Parlamentu - Rada uchwala ostatecznie niezmienione „wspólne stanowisko”
Drugie czytanie
b) Odrzucenie stanowiska Rady przez Parlament absolutną większością głosów - Projekt przepada, procedura legislacyjna jest zamknięta.
Drugie czytanie
c) Wprowadzenie przez Parlament poprawek do stanowiska Rady - stanowisko wraz z poprawkami wraca do Komisji, która
I. przyjmuje poprawki Parlamentu - Rada zatwierdza ostateczną wersję normy kwalifikowaną większością głosów, lub jednogłośnie odrzuca propozycję z poprawkami
albo...
Drugie czytanie
c) Wprowadzenie przez Parlament poprawek do stanowiska Rady - stanowisko wraz z poprawkami wraca do Komisji, która
II. odrzuca poprawki Parlamentu - Rada może ostatecznie uchwalić propozycję z poprawkami jedynie jednogłośnie.
albo...
Drugie czytanie
c) Wprowadzenie przez Parlament poprawek do stanowiska Rady - stanowisko wraz z poprawkami wraca do Komisji, która
III. odrzuca lub akceptuje poprawki Parlamentu - jeżeli Rada odrzuca niektóre poprawki lub jeśli nie osiągnie wymaganej większości dla ich uchwalenia, przewodniczący Rady zwołuje w okresie 6 tygodni
Drugie czytanie
Komitet Pojednawczy (Rady i Parlamentu)
Składa się z 15 przedstawicieli Rady i 15 przedstawicieli Parlamentu.
Celem jego działania jest stworzenie kolejnej wersji projektu, która będzie zaakceptowana przez wymaganą większość zarówno w Parlamencie, jak i w Radzie
Trzecie czytanie
Jeżeli Komitet Pojednawczy zatwierdza projekt, Parlament i Rada mają 6 tygodni na uchwalenie.
Parlament - większością absolutną,
Rada - kwalifikowaną, niezależnie od opinii Komisji.
Trzecie czytanie
Jeżeli Komitet Pojednawczy nie zdoła stworzyć kompromisowego projektu, następuje zamknięcie procedury.
Rada nie ma możliwości samodzielnego uchwalenia wspólnego stanowiska.