Apokalipsa św Jana


APOKALIPSA ŚW. JANA - Ap .( tj Objawienie Boże )

A. Powstanie

Jest najbardziej tajemniczą księgą NT .Jej treść i pouczenia mają dla nas znaczenie niezmienne , aktualne . Napisana dla Kościoła u schyłku I w. .Stanowi dopełnienie całości objawienia . Ukazuje ostatnią fazę dziejów zbawienia . Autorem jest Jan Ewangelista .Apokalipsa powstawała etapami .

Autor miał widzenie na wyspie Patmos ( na morzu Egejskim )dokąd został karnie zesłany w r. 95 za rządów Domicjana .

Adresatami Ap byli chrześcijanie z Azji Mniejszej , nad którymi św. Jan jako biskup Efezu roztaczał duszpasterską opiekę . Życie ich było skomplikowane przez synkretyzm religijny (pomieszanie religii ), byli atakowani ze strony synagogi żydowskiej, chrześcijanie byli wyznawcami religii zakazanej (tolerancja religijna -313r.)

Narody wchodzące w skład imperium miały oddawać boski kult osobie cezara , co było nie do przyjęcia dla chrześcijan . Prześladowania zaczynają się od Nerona 64 r .

Wyznawcom Chrystusa potrzebne było podtrzymywanie na duchu .To zadanie wypełnia Apostoł Jan przekazując wiernym swoich czasów i następnych czasów , wieków , otrzymane objawienie dalszych losów Kościoła , aż do powtórnego przyjścia Chrystusa .

B. Rodzaj literacki

APOCALIPTO - APOKALIPSIS -objawiam , odsłaniam , usuwam zasłonę z czegoś co było zakryte , nieznane .

Apokalipsa biblijna , to taka forma przedstawienia treści , która :

Apokalipsa jest jedynym w NT dziełem apokaliptycznym . Forma liter jest pełna symboli , głosi bliski sąd ostateczny , eschatologię i nastanie wiecznego szczęścia , nadejście ery mesjańskiej .

C. TREŚĆ

Tematem zasadniczym Ap są dzieje ludzkości i Kościoła ukazane w kolejnych obrazach . Osoby i fakty są w niej typami , które w dziejach wielokrotnie będą się powtarzać . Pociechą jest ostateczny triumf Kościoła . Głównym pouczeniem moralnym jest hasło :

ŚWIADCZYĆ NIEZŁOMNIE CHRYSTUSOWI .

Objawienie apokaliptyczne udzielone jest za pośrednictwem wizji . Widzący opisuje je posługując się obrazami , liczbami , symbolami .

Celem widzącego jest przekazanie idei od Boga . Nie chodzi o szczegóły , o dokładne wyobrażanie sobie tych obrazów , ale

O wyobrażenie intelektualne tych symboli .

* Baranek cieszy się pełnią wiedzy i władzy - liczba 7 rogów ;

Chrześcijanie , czytelnicy Ap umieli odczytać aluzje w niej zawarte ; goniec dopowiadał , wyjaśniał .

Stałym przedmiotem zainteresowań był los męczenników , szczęśliwość męczenników .

Ap 6, 9-11;

A gdy otworzył pieczęć piątą , ujrzałem pod ołtarzem dusze zabitych dla Słowa Bożego i dla świadectwa , jakie mieli .

I głosem donośnym tak zawołały :

< Dokądże , Władco święty i prawdziwy , nie będziesz sądził i wymierzał za krew naszą kary tym , co mieszkają na ziemi? >

I dano każdemu z nich białą szatę , i powiedziano im , by jeszcze krótki czas odpoczęli , aż pełną liczbę osiągną także ich współsłudzy oraz bracia , którzy , jak i oni , mają być zabici . „

-męczennicy noszą białe szaty zwycięstwa ;

E . PLAN APOKALIPSY .

CZĘŚĆ I

Listy do 7-miu Kościołów w Azji ( 1,4 - 3, 22 )

Do K-ła w : Efezie

Smyrnie

Pergamonie

Tiatyrze

Sardes

Filadelfii

Laodycei

CZĘŚĆ II .

!. Wizje prorocze Ap 4, 1 - 22,15 ;

7 pieczęci

7 trąb

7 czasz

Są to zwiastuny wielkiego dnia gniewu Bożego ( 4, 1 - 16, 21 );

  1. losy całej ludzkości ( 4- 11 )

  2. losy Kościoła ( 12- 16 )

2. Kara na Wielki Babilon 17, 1 - 19, 10 ;

3. Zagłada wrogich narodów 19, 11 - 20,15 ;

4 . Nowe Jeruzalem 21, 1 - 22, 15

5. Epilog 22, 16 - 22, 21 ;

F. WYJAŚNIENIE

A . Prolog 1 , 1-3 ;

- przedstawia Ap jako list do odczytania na uroczystej liturgii; stanowi legitymację księgi - wskazuje na powstanie i znaczenie księgi, to co Jan otrzymał w widzeniach od Jezusa Chrystusa, to pokazuje.

Wprowadzenie Ap 1, 4-8 napisane wg starożytnej formy (kto pisze? - Jan, do kogo pisze? - do starożytnych kościołów, dodaje formę trynitarną.

Podkreśla Syna, Jego wcielenie, śmierć i chwałę.

Widzenie wstępne Ap 1, 9-20 Jan otrzymał polecenie od uwielbionego Syna Człowieczego co ma być objawione i wysłał do siedmiu kościołów w Azji

“7 kościołów” ta liczba nie jest przypadkowa, lecz uporządkowana. Te Kościoły były połączone drogą okrężną, która biegła od Efezu do Smyrny ku Pergamonu, a następnie na południe.

Liczbę 7 mógł dyktować charakter sakralny. Siódemka reprezentowała całą prowincję i cały Kościół Chrystusowy. Tradycja widziała w “7” różne odcienie powszechności zawarte w tej cyfrze. Pisma starochrześcijańskie podkreślają stałą aktualność: przez 7 Kościołów do całego Kościoła.

Ap 1, 9 - Patmos - wyspa na morzu Egejskim, słabo zaludniona, skalista (miejsce wygnania, 90 km od Efezu, tam Jan miał objawienia)

Ap 1, 10 - “Dzień Pański” - Chrystus ukazany jako Sędzia, Król;

* Efez otrzymuje pochwałę i naganę

* Smyrna, Tiatyra, Filadelfia (parzyste) wychwala

* Pergamon, Sardes, Laodycea (nieparzyste) - gani

Wady: pochłonięcie i utrata miłości.

Nikolaici - sekta gnostycka, głosząca nieskrępowaną swobodę obyczajów, o bliżej nieokreślonym pochodzeniu.

LIST DO KOŚCIOŁA W EFEZIE - Ap 2, 1-7

Kościół założony przez św. Pawła podczas III podróży misyjnej (54-57)

Św. Paweł przebywał tam 3 lata, a około 66 roku na czele postawił Tymoteusza. Po 70 roku osiedlił się tam, umarł i został pochowany św. Jan.

* pochwały - znam Twoje czyny - trud i wytrwałość

* nagany - odstępstwo od pierwotnej miłości

LIST DO KOŚCIOŁA W SMYRNIE - Ap 2, 8-11

Początki chrześcijaństwa sięgają czasów św. Pawła. Druga co do wartości po Efezie.

*pochwały - “Znam Twój ucisk i bogactwo”, ale jesteś bogaty, bo dobrze postępujesz.

LIST DO KOŚCIOŁA W PERGAMONIE - Ap 2, 12-17

Pergamon - dawna stolica władców Mizji - Attalidów (ok. 70 km na północ od Smyrny na rzeką Kolgas.

Jest tam ołtarz Zeusa. Święta pogańskie. Augustelium - świątynia w której czczono cezarów. Miasto bogate, przemysł, wyrób pergaminu.

Początki chrześcijaństwa nieznane.

Synkretyzm religijny

* pochwały - wiary się nie zaparłeś, trzymasz się mego imienia.

* nagana - “wiem, gdzie mieszkasz, tam gdzie tron szatana” (tłum. “tron szatana” - kult cezara)

- trzymanie się nauki Nikolaitów

LIST DO KOŚCIOŁA W TIATYRZE - Ap 2, 18-29

Tiatyra - przemysłowy ośrodek w Lidii, leży 65 km na południowy wschód od Pergamonu. Ośrodek wielu kultów pogańskich. Chrześcijaństwo do Tiatyry przyniosła Lidia - uczennica św. Pawła.

Kolonia macedońska, przemysł, purpura.

* pochwały - miłość, wytrwałość, wiara, posługa.

* nagany - niewierność wobec Boga, pogański kult, rozpusta

Jezebel - imię symboliczne (ST - żona Achaba) zwolenniczka pogaństwa.

LIST DO KOŚCIOŁA W SARDES - Ap 3, 1-6

Sardes - dawna stolica Lidii, na południe od Tiatyry

VI w. przed Chrystusem - okres świetności za Krezusa. Niski poziom moralny. Po trzęsieniu ziemi Tyberiusz odbudował Sardes i postawiono mu świątynię. Część Kybele - wielka macierz bogów.

Początki chrześcijaństwa nieznane

* nagany - czyny niedoskonałe wobec Boga “żyjesz a jesteś umarły”

LIST DO KOŚCIOŁA W FILADELFII - Ap 3, 7-13

Filadelfia - 45 km od Sardes, okolica wulkaniczna. Kult Heliosa, Dionizosa. Początki chrześcijaństwa nieznane. Niebezpieczeństwa ze strony Żydów.

* pochwała: “zachowałeś moje słowa, nie zaparłeś się mego imienia”

LIST DO KOŚCIOŁA W LAODYCEI - Ap. 3 14-22

Laodycea - 65 km od Filadelfii na północ. Miasto bogate - banki, wyrób czarnej wełny, szkoła lekarska, cenne leki, produkcja balsamu. Po trzęsieniu ziemi sama się podźwignęła.

* nagany (Ap 3, 15) “ani zimny, ani gorący” - letni

Nieszczęsny i godzien litości - wezwanie do nawrócenia.

WIZJE PROROCZE

7 pieczęci, 7 trąb, 7 czasz - wyjaśnione jako zwiastuny wielkiego dnia gniewu Bożego.

Ap 4, 2-3 trzy drogie kamienie (szmaragd, jaspis, krwawnik) - symbol nieskończoności transcendentalnego piękna.

Ap 4, 4 Tłumaczenie: “tron baranka”

24 trony - święci lub patriarchowie - kościół idealny, liczba 24 - symbol kosmicznej całości, podwojona liczba apostołów, pokoleń Izraela.

Ap 4, 5 symbol sakramentalny, symbol Ducha Świętego (wzorowany na świeczniku przybytku

Ap 4, 6 Liczba “4” - liczba stron świata, cały wszechświat, całe stworzenie bierze udział w liturgii niebiańskiej

Ap 9, 11 Abandon - niszczyciel, aluzja do Boga Apollona - łucznik siejący strzałami nieszczęścia,

Ap 9, 16 - “A liczba ich - konnicy: dwie miriady miriad - posłyszałem ich liczbę” - dwie miriady miriad - liczba fantastyczna, niezliczona ilość, symbol

Ap 9, 20 bałwochwalstwo, ukarani za bałwochwalstwo

Ap 10, 1-11 Książeczka ostatecznych wyroków - posłannictwa Jezusa w związku z dniem gniewu.

Ap 11, 1-12 Zachowanie Kościoła od nieszczęść; deptanie miasta przez pogan - 42 miesiące = będą prorokować przez 1260 dni

- Okres doczesnych prób przez jakie musi przechodzić Kościół na ziemi (3,5 roku czas ograniczony) (3,5 roku połowa siódemki - połowa oznacza brak pełności, coś niedoskonałego, ograniczonego)

- dwaj świadkowie - dwaj prorocy ST - Eliasz, Mojżesz lub apostołowie Jakub i Jan oraz Piotr i Paweł, lub jako nieznani dwaj prorocy czasów eschatologicznych. Od IV wieku symbole Kościół dwóch testamentów: Kościół nauczający i Kościół prorocki.

W świadkach widzimy symbol ponadhistorycznego apostolatu Kościoła, który trwa aż do paruzji.

Ap 11, 9 A po trzech i pół dniach - triumf zła będzie przewrotny i niepełny.

LOSY KOŚCIOŁA

12 rozdział Niewiasta i smok

Niewiasta - Maryja

Smok - szatan

13 rozdział “Smok przekazuje władzę bestii”

Bestia - pogański Rzym, ziemska potęga, bałwochwalstwo; druga bestia to symbol fałszywych kultów religijnych; fałszywy prorok na usługach bestii pierwszej

Ap 13, 1 podrabianie prawdy do swych celów - naśladowanie zła

Ap 13, 18 Liczba Szatana - 666 - nie dociąga do siódemki, symbol wcielonej niedoskonałości, antychrysta, syn zła, istota do głębi zła.

Ap 14, 1-5 “Dziewiczy orszak Baranka”

Liczba 144 - obraz niebiańskiej świętości Kościoła na ziemi. 144 tys. - to wierni Chrystusowi.

Ap 14, 6 - zapowiedź sądu (lecący anioł przez środek nieba)

Ap 14, 20 1600 stadiów - liczba symbolizuje ogólnoświatowe rozmiary klęski wrogów Boga, światowe rozmiary zagłady, nikt z wrogów Jezusa nie ujdzie kary, obraz paruzji.

144 000 - ilość nieograniczona.

Ap 19, 1-6 Dziękczynne Alleluja niebiańskie - Alleluja - Halah Jahwe - Chwalcie Pana ( liturgiczna aklamacja, religijna radość ludu Bożego) w NT tylko w Apokalipsie - Alleluja

Ap 20, 1-6 Tysiącletnie Królestwo - pełnia czasów, długie trwanie Kościoła aż po paruzję, pokój Chrystusowy oparty na łasce, będący zadatkiem nieba.

Rozdział 21 - nowe Jeruzalem - ukazuje się nowy wszechświat, a w nim Kościół w fazie ostatecznej jako nowe Jeruzalem, przeciwieństwo wielkiego Babilonu.

12 bram - symbol powszechności Kościoła

Ap 21, 16

12 000 stadiów- 2220 km - symbol wielkości i powszechności. Czworobok - symbol doskonałości.

ZNACZENIE LICZB

“3” sama nie odgrywa żadnej roli

“24” powszechność Kościoła

7 głów, 10 Regów - Bestia

Baranek cieszy się pełnią władzy i wiedzy.

Opieczętowani - wybrani do zbawienia

“12” całość

“7” doskonałość i obfitość

“10” zaokrąglona całość - w Ap - władza ograniczona

1000 lat - niewyobrażalnie długi okres;

888 - symbol nieskończonej pełności - znak Chrystusa

SYMBOLIKA W KSIĘDZE APOKALIPSY

7 PIECZĘCI

1 - biały koń - łuk jako zwycięzca - symbol zwycięskiego pochodu Ewangelii (Ap 6, 2)

2 - koń barwy ognia - wielki miecz aby odebrać ziemi pokój - symbol wojny (Ap 6, 4)

3 - Koń czarny - waga - symbol głodu, podczas którego skąpo odważa się żywność (Ap 6,5)

4 - koń trupio biały - śmierć i otchłań, aby zabijała głodem, mordem, mieczem. Dzikie zwierzęta - uosobienie krainy zmarłych (Ap 6, 8)

5 - dusze zabitych dla Słowa Bożego - tj. męczennicy przed tronem

6 - Trzęsienie ziemi, słońce czarne, księżyc jak krew, gwiazdy spadły na ziemię - sąd Boży (Ap 6, 12-17)

7 - Wizja trąb ( na ziemi gromy, głosy, błyskawice, trzęsienie ziemi) 7 aniołów

7 TRĄB

1 - grad i ogień z krwią spadły na ziemię, spłonęła trzecia część ziemi (Ap 8,7)

2 - góra zionąca ogniem wrzucona w morze (trzecia część morza stała się krwią) (Ap 8, 8-9)

3 - Gwiazda płonąca jak pochodnia spadła na trzecią część rzek i źródła wód - woda stała się piołunem (Ap 8, 11)

4 - rażona trzecia część słońca i księżyca i gwiazd - zaćmiła się trzecia część nieba.

5 - trąba piąta - pierwsze “Biada” - gwiazda spadła na ziemię i otworzyła studnię czeluści - symboliczne działania złych duchów (Ap 9, 1-12)

Szarańcza - charakterystyczna dla złych duchów

Abaddon - anioł czeluści - zatracenie.

6 - trąba szósta - drugie “Biada” - uwolnienie czterech aniołów związanych nad rzeką Eufrat - od ognia, dymu, siarki - zabita część ludzi. Symbole: narzędzia kary Bożej - złe duchy, przywódcy piekielnej konnicy, żywioły kary Bożej (Ap 9, 13-19)

7 - trzecie “Biada” nastanie królowanie Pana i Jego Pomazańca.

ANIOŁOWIE - 7 CZASZ - 7 PLAG

(Czasze złote, pełne gniewu Boga)

1 czasza - wrzód złośliwy, bolesny na ludziach ze znamieniem bestii (Ap 16, 12)

2 czasza - wylana na morze. Staje się ono jak krew zmarłego (Ap 16, 3)

3 czasza - wylana na rzeki i źródła wód - rzeki stały się krwią (Ap 16, 4)

4 czasza - wylana na słońce - dotykanie ogniem (w upale) (Ap 16, 8)

5 czasza - wylana na tron bestii - nastały ciemności, ludzie nadal. Bluźnili Boku i z bólu gryźli języki

6 czasza - wylana na rzekę Eufrat - woda wyschła (nawiązanie do przejścia przez Morze) (ropucha - symbol gadatliwej propagandy szatańskiej) (Ap 16, 12-14)

7 czasza - wylana w powietrze - błyskawice, gromy, trzęsienie ziemi - runięcie miast pogańskich (Ap 16, 17-21)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
APOKALIPSA ŚW JANA
EWANGELIA APOKALIPSA ŚW JANA
Apokalipsa sw Jana
Apokalipsa św Jana Apostoła
27 Apokalipsa sw Jana Biblia Jerozolimska
Objawienie Apokalipsa św Jana rozdział 13, 14, 17 i 18
27 Apokalipsa sw Jana Biblia Jerozolimska
Apokalipsa św Jana Apostoła
Apokalipsa św Jana – opracowanie
Apokalipsa św Jana opracowanie
27 Apokalipsa św Jana
Biblijna wizja końca świata w Apokalipsie św Jana
55 List św Jakuba, Apokalipsa św Jana, oprac Ola Domińska
Apokalipsa według św Jana
Apokalipsa św

więcej podobnych podstron