Temat: Oparzenia: termiczne, chemiczne, prądem

1. Głębokość oparzenia:

• I stopnia: naskórek- rumień

• II stopnia: naskórek+ część skóry właściwej- pęcherze, obrzęk, wysięk, martwica naskórka

• III stopnia: cała skóra właściwa- zwęglenie rany, powierzchnia workowata, skórzasta

2. Zasięg oparzeń: „reguła dziewiątek”

3. Rozległość oparzeń:

• Oparzenie lekkie

I i II stopień do 15% powierzchni ciała

III stopień do 5% powierzchni ciała

• Oparzenia średnie

I i II stopień 15-30%

III do 15%

• Oparzenie ciężkie

I i II stopień powyżej 30%

III stopień powyżej 15%

4. Leczenia szpitalnego wymagają:

• powyżej 2% powierzchni oparzeń III stopnia

• powyżej 10% powierzchni oparzeń II stopnia

• oparzenia III lub III stopnia obejmujące skórę twarzy, rąk, stóp i genitaliów- okolice wstrząsorodne

• oparzenia II i III stopnia obejmujące duże stawy z uwagi na ryzyko przykurczów

5. Oparzenia dróg oddechowy:

• Podejrzewamy w przypadku oparzenia twarzy, obecności zwęglonych resztek w jamie ustnej, cząstek węgla w plwocinie

• Opóźniona może rozwinąć się w ciągu 24-48h po urazie

• Należy ocenić gazometrię krwi tętniczej

• W przypadku wystąpienia zaburzeń oddychania należy wykonać intubację

6. Leczenie oparzeń:

• Oparzenie należy chłodzić wodą przez 15-30min (przy dużej powierzchni oparzeni ryzyko ochłodzenia i dreszczy)

• Przy całkowitej powierzchni oparzenia >10( 20%) należy zastosować wlew dożylny płynów
  mleczanowego roztworu Singera

(1) dorośli: % oparzonej c.p.c x kg mc. x 2-4 ml roztworu

(2) dzieci: % oparzonej c.p.c x kg mc. x 3 ml roztworu

• Połowę objętości płynów przetaczamy w ciągu 8h, pozostała w ciągu 16h

• Cewnikujemy pęcherz moczowy: 30-50ml/h (dzieci 1ml/kg mc./ h)

• Zwalczanie bólu

• Anatoksyna p-tężcowa, Tetabulin

• Założenie sondy nosowo-żołądkowej, oparzenie >25% c.p.c.

• Miejscowe leczenia przeciwbakteryjne: sole srebra, antybiotyki

• Usunięcie uszkodzonych tkanek i nacięcie strupa : kończyny (zaburzenia ukrwienia) , szyja i tułów (zaburzenia oddychania)

7. Oparzenia prądem:

• Zazwyczaj głębsze i poważniejsze niż wynika to z powierzchni oparzenia

• Dobrym przewodnikiem prądu są naczynia i nerwy, uszkodzeniu ulegają mięśnie

• Zapotrzebowanie płynowe jest 50% większe niż wynika z powierzchni oparzeń

• Charakterystyczne są obrzęki, wymagają one czasem zaopatrzenia- fasciotomia

• W celu oceny powierzchni należy poszukiwać miejsca „wejścia” i „wyjścia” prądu

• Powikłania:
  (1) skąpomocz i kwasica

(2) zawał mięśnia sercowego

(3) zapalenie poprzeczne rdzenia kręgowego i zaćma

8. Oparzenie chemiczne:

• Oparzenia zasadami są głębsze niż kwasami

• Oparzenia powinny być przemyte obojętnym roztworem

• Oparzenie oka należy często i obficie przemywać przez około 8h

1

---