Kultura a osobowość,
pojęcie Ja, tożsamość
Wykład II.
Plan wykładu
Osobowość jako zbiór cech
Osobowość w badaniach międzykulturowych
Przykłady badań
Poznawcze podejście do osobowości
Pojęcie Ja i pojęcie tożsamości w kulturze zachodniej
Ja - My - Oni
Społeczno-kulturowa natura Ja
Treści Ja, formy Ja, znaczenie Ja
Ja Niezależne i Ja Współzależne
Międzykulturowe badania nad samooceną
Kontekst kulturowy w kształtowaniu się pojęcia Ja i tożsamości osobistej i społecznej na podstawie fragmentów filmu Bergmana „Fanny i Aleksander” i filmu National Geographic „Rytuały przejścia”.
Osobowość
Pojęcie osobowości jako zespołu cech wrodzonych i nabytych wiąże się z następującymi obserwacjami:
Te same sytuacje wywołują u różnych ludzie odmienne reakcje, np. kierowcy mogą na tę samą „zniewagę” zareagować śmiechem (Pan A) lub agresją (Pan B),
Ta sama osoba, mimo że działają na nią odmienne bodźce, reaguje tak samo, np. Pan B niezależnie od rodzaju sytuacji na drodze, zawsze reaguje agresją.
Ergo: Pan B jest agresywny (cecha osobowości).
Osobowość -
Zbiór stosunkowo trwałych charakterystyk, cech, predyspozycji, ujawnianych w różnych sytuacjach i kontekstach, przyczyniające się do istnienia różnic indywidualnych między osobami.
Cechy osobowości
Z 16-czynnikowego kwestionariusza Cattella:
Inteligencja, dojrzałość emocjonalna, uległość, odporność, racjonalizm, pewność siebie, podejrzliwość itd..
Teoria 3 superczynników Eysencka:
Introwersja-ekstrawersja, neorotyczność-zrównoważenie emocjonalne, psychotyczność
Pięcioczynnikowy model osobowości (Wielka Piątka)
Neurotyczność, ekstrawersja, otwartość na doświadczenie, ugodowość, sumienność.
Inne cechy i wzory osobowości
np. umiejscowienie poczucia kontroli, osobowość typu A, poczucie własnej wartości, konformizm, poziom lęku itd.
Pytanie o uniwersalność - specyficzność kulturową cech osobowości:
Czy te same cechy można znaleźć we wszystkich kulturach?
Czy przedstawiciele poszczególnych kultury demonstrują inne cechy/ wzory cech?
Czy są cechy osobowości specyficzne dla danej kultury (osobowość indygeniczna)?
Osobowość w badaniach międzykulturowych
Problem z pomiarem
Badania międzykulturowe posługują się kwestionariuszami opracowanymi w jednej kulturze, które są tłumaczone na inny język, a uzyskane wyniki są porównywane międzykulturowo.
Przykłady:
Amerykanie osiągają wyższe wyniki na skali wewnętrznego poczucia kontroli niż mieszkańcy Zambii
Dzieci w Hong Kongu osiągają niższe wyniki na skalach ekstrawersji i neurotyzmu niż dzieci brytyjskie.
Badania nad HIV/AIDS w Środkowej Europie: czynniki osobowościowe jako predyktory zachowań ryzykownych.
Poznawcze podejście do osobowości
Człowiek jako podmiot poznający świat i samego siebie
Osobowość jako system wiedzy osobistej - powstaje w wyniku poznawania siebie i świata
Centralne pojęcie - pojęcie Ja.
Ja, Self, pojęcie Ja, koncepcja Ja, struktura Ja, samowiedza, samoświadomość, schematy Ja, samoopis, obraz własnej osoby, samoocena
Kim jestem?
Pojęcie Ja i tożsamość
Kim jestem?
Pojęcie Ja to dynamiczny, zmieniający się wachlarz dostępnej wiedzy o sobie;
cześć tej wiedzy ma charakter tymczasowy, nietrwały;
część to bardzo dobrze opracowane, trwałe struktury (schematy Ja).
Tożsamość - poczucie spójności i ciągłości w czasie i przestrzeni
Ja reguluje kontakty z otoczeniem, ma wpływ na nasze sądy, emocje, motywacje;
Sposób rozumienia/definiowania siebie ma ogromny wpływ na to,
Jak pojmujemy świat i jak układamy stosunki z otoczeniem (chociaż świadomie nie myślimy o JA przez cały czas)
Pojęcie Ja ważne we wszystkich kulturach, ale.......
Czy pojęcie Ja jest pojęciem uniwersalnym?
Ludzie poszukują pozytywnego, koherentnego, dystynktywnego i znaczącego pojęcia Ja, niezależnie od kultury, w której żyją.
Jednak, w zależności od kultury, inaczej definiują właściwości Ja (pozytywność, koherencję, dystynktywność, znaczenie).
Kultura Zachodnia
Ja i tożsamość: historia
Baumeister (1987):
W społeczeństwie średniowiecznym relacje międzyludzkie były jednoznacznie określone, stabilne, dobrze zdefiniowane.
Życie jednostek i ich tożsamość były ściśle określone w strukturze społecznej przy pomocy wyrazistych atrybutów, takich jak przynależność do określonego rodu, pozycja społeczna, kolejność urodzenia, miejsce urodzenia.
W XVI wieku pojawianie się koncepcji Ja:
Sekularyzacja: idea, że spełnienie przyjdzie po śmierci została zastąpiona przez ideę, że można poszukiwać samorealizacji w życiu doczesnym
Industrializacja: wzrosła mobilność ludzi, którzy musieli mieć „przenośną” tożsamość, zamiast tej, którą mieli żyjąc w jednym środowisku
Oświecenie: ludzie mieli poczucie, że mogą kształtować sami swoje życie, odrzucając ortodoksyjne wartości, reżimy, np. Rewolucja Francuska
Tożsamość
Tożsamość: Kim jestem?
Tożsamość osobista: kim jestem jako jednostka?
Cechy najważniejsze i dystynktywne (wyróżniające jednostkę spośród innych ludzi)
Porównania „Ja - inni/My”
Tożsamość społeczna: kim jestem jako członek społeczeństwa?
Przynależność do grupy/grup/kategorii społecznych
Cechy wspólne dla wszystkich członków grupy
Porównania „MY - Inni” / Moja grupa - inne grupy / in-group - out-group
Kultura i Pojęcie Ja
Społeczno-kulturowa natura JA
wg Oyserman i Markus (1993)
JA jest kształtowane przez różne czynniki społeczno-kulturowe, np.
rodzina, szkoła, praca, religia, etniczność, rasa, klasa społeczna, naród, państwo, region geograficzny, wydarzenia historyczne.
Środowisko społeczno-kulturowe
ułatwia i promuje pewne sposoby definiowania siebie,
a utrudnia bądź blokuje inne.
Środowisko dostarcza materiału konstrukcyjnego do kształtowania tożsamości.
JA otrzymuje i organizuje otrzymywane komunikaty, które informują o tym,
co jest w świecie ważne
i co to znaczy „BYĆ” (= być wartościowym człowiekiem) w danym społeczeństwie.
Samoopisy (na podst. Smith & Bond, 1998):
Mrs Robertson
Jestem nauczycielką.
Rozwiedziona
Szkotka
Daleko od domu
Nie lubię głupców
Aktywna
Samotna
Lubię Szekspira
Hoduję róże
Mr Chan
Jestem studentem Hong Kong University.
Pochodzę z rodziny Chan.
Ciężko pracuję nad moimi lekcjami.
Należę do klubu koszykarzy Pokfulam.
Troszczę się o moją siostrę.
Codziennie odwiedzam moją matkę w szpitalu.
Denerwuję się, kiedy rozmawiam z Mrs. Robertson.
Daphna Oyserman & Hazel Markus: Sens Ja
Sens Ja (sens istnienia w świecie)
Zachodnie Kartezjańskie Ja Podzielone
Celem egzystencji jest uprzedmiotowienie Ja (podział między doświadczanym a doświadczającym)
Wysoko wartościowane jest stawanie się kimś autonomicznym.
Nacisk na poznawanie i wiedzę, w tym poznawanie siebie i samowiedzę;
najważniejsza jest głowa, umysł, myśli.
Metafora: człowiek jako maszyna/komputer; posiada programy, wg których funkcjonuje bez względu na miejsce i czas.
Wschodnie Szinto-buddyjskie Ja Zanurzone
Celem egzystencji jest uwolnienie się od Ja i pomniejszenie rozdziału między doświadczającym a doświadczanym.
Nie ceni się separacji od innych; ważne są związki z innymi ludźmi oraz otoczenie w ogóle.
Głowa i umysł nie są najważniejsze, lecz ciało, uczucia i bezpośrednie doświadczenia.
Metafora: człowiek jako roślina; człowiek jest „porowaty” i otwarty, z wzajemnym przenikaniem się środowiska wewnętrznego i zewnętrznego.
Ja Niezależne i Ja Współzależne
Kultura Zachodnia:
tożsamość osobista i społeczna
Kultura Wschodnia:
Tożsamość osobista i społeczna
Literatura
H.R. Markus, S. Kitayama (1998). Kultura i ja: implikacje dla........ [W:] Psychologia osobowości. Materiały dydaktyczne dla studentów SWPS. T.2. S. 117-126, 146-149.
D.Oyserman, H. R. Markus (1998). Ja społeczne: wpływ czynników społeczno-kulturowych na istotę i funkcje Ja. [W:] j.w. S. 175-186 (wersja elektroniczna na e-platformie).
Pojęcie Ja
Kultura (wartości, normy, skrypty itp.)
Sądy, emocje, motywacje
Ojciec
Kolega z pracy
Przyjaciel
Brat
Matka
Ja
Ja
Kolega z pracy
Ojciec
Brat
Matka
Przyjaciel
Oni
Ja
My
Oni
My
Ja
Oni
Ja
My