SZTUKA IMPRESJONIZMU
Sztuka impresjonizmu formowała się w latach sześćdziesiątych XIX wieku, najżywiej objawiła się poprzez malarstwo, dotknęła zaledwie rzeźbę końca XIX wieku, literatura wykorzystała impresjonizm w opisach przyrody. Była wyraźną reakcją na realizm krytyczny, chociaż nie opierała się realizmowi jako metodzie twórczej. Pozbyła się jednak wątków społecznych, politycznych, moralizatorskich na rzecz banalnych, codziennych tematów i pejzaży. Impresjonizm dążył do stworzenia malarstwa ściśle powiązanego z naturą, które jest subiektywnym zapisem zmysłowych doznań twórcy. W obrazach panowała autonomia barwy i chromatyka, czyli sześć kolorów zasadniczych, które występują przy rozszczepieniu światła. Starając się utrwalić najbardziej przelotne stany oświetlenia i ułamkowe momenty ruchu, malarze stosowali szkicową technikę malarską, zacierali rysunek negując istnienie konturu. Malowali najczęściej w plenerze, a ich dzieła przepojone są spokojem i jasną, szeroką gamą kolorystyczną. Swą nazwę impresjonizm zyskał dzięki wystawie 1874 roku, kiedy to C. Monet wystawił swą pracę zatytułowaną "Impresja - wschód słońca".
Malarstwo
Impresja, wschód słońca; Claude Monet
Impresjonizm to malarstwo starające się utrwalić najbardziej ulotne stany oświetlenia, ułamkowe momenty ruchu, a zmienność podkreślać miały w kompozycji zbliżenia, asymetria, ucinanie motywu. Impresjoniści odeszli od tematów akademickich, rysunku, klasycznej perspektywy, koloru lokalnego. Interesowała ich zależność barwy pejzażu i scen rodzajowych od pór dnia i roku, czy zjawisk atmosferycznych. Impresjonizm był zapowiedzią sztuki, która nie musi służyć rzeczywistości, a może rozwiązywać problemy czysto artystyczne, formalne, często bowiem temat był tylko pretekstem do ukazania samej materii barwnej. Degradując wartości intelektualne, mistyczne i symboliczne, impresjonizm nadawał rangę odczuciom irracjonalnym i intuicyjny nie bazował na żadnych programach teoretycznych. Malarstwo impresjonistyczne to wyższość momentu nad stabilnością i trwaniem, to wyraz poglądów, że każde zjawisko jest tylko umykającą chwilą.