Bartłomiej Kot
I BZ LP - 2
Gr. 8
Ćwiczenie 2
Temat :Wyznaczanie prędkości lotu pocisku na podstawie badania ruchu wahadła balistycznego
I. Zagadnienia do samodzielnego opracowania
Drgania harmoniczne proste na przykładzie wahadła matematycznego i wahadła fizycznego.
Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej.
II. Wprowadzenie
Wahadło balistyczne jest szczególnym przypadkiem wahadła fizycznego. Okres drgań wahadła fizycznego można obliczyć ze wzoru:
T = 2π√I/D
gdzie: D- moment kierujący wahadła fizycznego,
I - moment bezwładności wahadła.
Moment kierujący jest odpowiednikiem stałej sprężystości k, to znaczy jest współczynnikiem proporcjonalności w zależności momentu siły Ms od kąta α
wychylenia z położenia równowagi
Zasadniczym elementem wahadła balistycznego (rys. 1) jest pręt metalowy z dwoma przesuwanymi po nim masami M, obracający się wokół osi pionowej prostopadłej do pręta. Drut przymocowany do pręta, zapewnia działanie momentu sprężystości podczas wychylenia z położenia równowagi.
Okres drgań wahadła balistycznego, gdy ciężarki znajdują się w odległości R - R\ od osi obrotu
(1)
gdzie: Io - stała część momentu bezwładności wahadła.
Po przesunięciu ciężarków na odległość
moment bezwładności wahadła
ulegnie zmianie i będzie wynosił:
Okres drgań wahadła obliczamy wówczas ze wzoru:
(2)
Korzystając ze wzorów (1) i (2) można wyliczyć moment kierujący wahadła D oraz stałą część momentu bezwładności wahadła Io:
(3)
(4)
Wahadło zostaje pobudzone do drgań przez uderzający pocisk. Zgodnie z zasadą zachowania momentu pędu
(5)
gdzie: m - masa pocisku,
vp - prędkość pocisku w chwili uderzenia w wahadło,
r - odległość od osi wahadła do punktu, w którym pocisk wbije się w plastelinę,
I- moment bezwładności wahadła (wraz z pociskiem, przy czym m<< M,
M- masa ciężarków),
ωb- maksymalna wartość prędkości kątowej wahadła balistycznego, tuż po
niesprężystym zderzeniu z pociskiem.
Wartość
Wahadło wykonuje ruch drgający opisany równaniem prędkości kątowej zmienia się okresowo:
Maksymalna wartość prędkości kątowej wahadła
(6)
gdzie: αmax - maksymalny kąt wychylenia wahadła (amplituda),
ωo- częstość kątowa drgań (nie mylić z prędkością kątową),
Wstawiając do równania (5) zależność (6) oraz moment bezwładności:
(7) otrzymujemy:
Zatem prędkość lotu pocisku można wyliczyć z zależności
(8)
III. Wykonanie ćwiczenia
Maksymalnie zsunąć ciężarki (odległość R1 jest minimalna).
Wyzerować wahadło (α= 0 ).
Wystrzelić pocisk z urządzenia strzelającego.
Zmierzyć maksymalny kąt αmax.
Włączyć i wyzerować miernik czasu (przyciski W1 i W2).
Odchylić wahadło o kąt αmax, zwolnić miernik czasu W i puścić wahadło.
Zmierzyć czas dla np. dziesięciu wahnięć i obliczyć okres drgań T1.
IV. Obliczenia:
Tabela pomiarowa:
Lp |
α |
R1 |
<T1> |
R2 |
<T2> |
M |
R |
M |
D |
I0 |
V |
ΔV |
- |
[º] |
[m] |
[s] |
[m] |
[s] |
[kg] |
[m] |
[kg] |
|
[kg/m2] |
[m/s] |
|
1 |
17 |
0,042 |
1,2560 |
0,021 |
1,1209 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
2 |
18 |
0,042 |
1,2585 |
0,021 |
1,1222 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
3 |
20 |
0,042 |
1,2692 |
0,021 |
1,1219 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
4 |
20 |
0,042 |
12,653 |
0,021 |
1,1229 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
5 |
20 |
0,042 |
1,2681 |
0,021 |
1,1216 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
6 |
19 |
0,042 |
1,2590 |
0,021 |
1,1217 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
7 |
20 |
0,042 |
1,2640 |
0,021 |
1,1218 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
8 |
20 |
0,042 |
1,2658 |
0,021 |
1,1218 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
9 |
18 |
0,042 |
1,2590 |
0,021 |
1,1216 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
10 |
20 |
0,042 |
1,2670 |
0,021 |
1,1228 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
|
19 |
|
1,2632 |
|
1,1219 |
|
|
|
|
|
|
|
1 |
21 |
0,042 |
1,2560 |
0,021 |
1,1209 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
2 |
23 |
0,042 |
1,2585 |
0,021 |
1,1222 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
3 |
22 |
0,042 |
1,2692 |
0,021 |
1,1219 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
4 |
23 |
0,042 |
12,653 |
0,021 |
1,1229 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
5 |
21 |
0,042 |
1,2681 |
0,021 |
1,1216 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
6 |
22 |
0,042 |
1,2590 |
0,021 |
1,1217 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
7 |
22 |
0,042 |
1,2640 |
0,021 |
1,1218 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
8 |
22 |
0,042 |
1,2658 |
0,021 |
1,1218 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
9 |
21 |
0,042 |
1,2590 |
0,021 |
1,1216 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
10 |
23 |
0,042 |
1,2670 |
0,021 |
1,1228 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
|
22 |
|
1,2632 |
|
1,1219 |
|
|
|
|
|
|
|
D=
I0=
Vp=
Δm=0,00001kg
Δ α =0,006rad
Δr=0,001m
ΔT1(max.)=0,001s
T2(max.)=0,025s
ΔD=
ΔD =
+
ΔVp=
ΔVp=
Wnioski:
Łatwo zauważyć, że wraz ze zwiększeniem wychylenia wahadła zwiększa się prędkość pocisku. Prędkość pocisku nie zależy od momentu kierującego wahadła, kąta wychylenia, trwania okresu drgań. Zależy natomiast od masy pocisku.
Roman Regulski
I BZ LP - 2
Gr. 8
Ćwiczenie 2
Temat :Wyznaczanie prędkości lotu pocisku na podstawie badania ruchu wahadła balistycznego
I. Zagadnienia do samodzielnego opracowania
1. Drgania harmoniczne proste na przykładzie wahadła matematycznego i wahadła fizycznego.
2. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej.
II. Wprowadzenie
Wahadło balistyczne jest szczególnym przypadkiem wahadła fizycznego. Okres drgań wahadła fizycznego można obliczyć ze wzoru:
T = 2π√I/D
gdzie: D- moment kierujący wahadła fizycznego,
I - moment bezwładności wahadła.
Moment kierujący jest odpowiednikiem stałej sprężystości k, to znaczy jest współczynnikiem proporcjonalności w zależności momentu siły Ms od kąta α
wychylenia z położenia równowagi
Zasadniczym elementem wahadła balistycznego (rys. 1) jest pręt metalowy z dwoma przesuwanymi po nim masami M, obracający się wokół osi pionowej prostopadłej do pręta. Drut przymocowany do pręta, zapewnia działanie momentu sprężystości podczas wychylenia z położenia równowagi.
Okres drgań wahadła balistycznego, gdy ciężarki znajdują się w odległości R - R\ od osi obrotu
(1)
gdzie: Io - stała część momentu bezwładności wahadła.
Po przesunięciu ciężarków na odległość
moment bezwładności wahadła
ulegnie zmianie i będzie wynosił:
Okres drgań wahadła obliczamy wówczas ze wzoru:
(2)
Korzystając ze wzorów (1) i (2) można wyliczyć moment kierujący wahadła D oraz stałą część momentu bezwładności wahadła Io:
(3)
(4)
Wahadło zostaje pobudzone do drgań przez uderzający pocisk. Zgodnie z zasadą zachowania momentu pędu
(5)
gdzie: m - masa pocisku,
vp - prędkość pocisku w chwili uderzenia w wahadło,
r - odległość od osi wahadła do punktu, w którym pocisk wbije się w plastelinę,
I- moment bezwładności wahadła (wraz z pociskiem, przy czym m<< M,
M- masa ciężarków),
ωb- maksymalna wartość prędkości kątowej wahadła balistycznego, tuż po
niesprężystym zderzeniu z pociskiem.
Wartość
Wahadło wykonuje ruch drgający opisany równaniem prędkości kątowej zmienia się okresowo:
Maksymalna wartość prędkości kątowej wahadła
(6)
gdzie: αmax - maksymalny kąt wychylenia wahadła (amplituda),
ωo- częstość kątowa drgań (nie mylić z prędkością kątową),
Wstawiając do równania (5) zależność (6) oraz moment bezwładności:
(7) otrzymujemy:
Zatem prędkość lotu pocisku można wyliczyć z zależności
(8)
III. Wykonanie ćwiczenia
Maksymalnie zsunąć ciężarki (odległość R1 jest minimalna).
Wyzerować wahadło (α= 0 ).
Wystrzelić pocisk z urządzenia strzelającego.
Zmierzyć maksymalny kąt αmax.
Włączyć i wyzerować miernik czasu (przyciski W1 i W2).
Odchylić wahadło o kąt αmax, zwolnić miernik czasu W i puścić wahadło.
Zmierzyć czas dla np. dziesięciu wahnięć i obliczyć okres drgań T1.
IV. Obliczenia:
Tabela pomiarowa:
Lp |
α |
R1 |
<T1> |
R2 |
<T2> |
M |
R |
M |
D |
I0 |
V |
ΔV |
- |
[º] |
[m] |
[s] |
[m] |
[s] |
[kg] |
[m] |
[kg] |
|
[kg/m2] |
[m/s] |
|
1 |
17 |
0,042 |
1,2560 |
0,021 |
1,1209 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
2 |
18 |
0,042 |
1,2585 |
0,021 |
1,1222 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
3 |
20 |
0,042 |
1,2692 |
0,021 |
1,1219 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
4 |
20 |
0,042 |
12,653 |
0,021 |
1,1229 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
5 |
20 |
0,042 |
1,2681 |
0,021 |
1,1216 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
6 |
19 |
0,042 |
1,2590 |
0,021 |
1,1217 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
7 |
20 |
0,042 |
1,2640 |
0,021 |
1,1218 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
8 |
20 |
0,042 |
1,2658 |
0,021 |
1,1218 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
9 |
18 |
0,042 |
1,2590 |
0,021 |
1,1216 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
10 |
20 |
0,042 |
1,2670 |
0,021 |
1,1228 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
|
19 |
|
1,2632 |
|
1,1219 |
|
|
|
|
|
|
|
1 |
21 |
0,042 |
1,2560 |
0,021 |
1,1209 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
2 |
23 |
0,042 |
1,2585 |
0,021 |
1,1222 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
3 |
22 |
0,042 |
1,2692 |
0,021 |
1,1219 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
4 |
23 |
0,042 |
12,653 |
0,021 |
1,1229 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
5 |
21 |
0,042 |
1,2681 |
0,021 |
1,1216 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
6 |
22 |
0,042 |
1,2590 |
0,021 |
1,1217 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
7 |
22 |
0,042 |
1,2640 |
0,021 |
1,1218 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
8 |
22 |
0,042 |
1,2658 |
0,021 |
1,1218 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
9 |
21 |
0,042 |
1,2590 |
0,021 |
1,1216 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
10 |
23 |
0,042 |
1,2670 |
0,021 |
1,1228 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
|
22 |
|
1,2632 |
|
1,1219 |
|
|
|
|
|
|
|
D=
I0=
Vp=
Δm=0,00001kg
Δ α =0,006rad
Δr=0,001m
ΔT1(max.)=0,001s
T2(max.)=0,025s
ΔD=
ΔD =
+
ΔVp=
ΔVp=
Wnioski:
Łatwo zauważyć, że wraz ze zwiększeniem wychylenia wahadła zwiększa się prędkość pocisku. Prędkość pocisku nie zależy od momentu kierującego wahadła, kąta wychylenia, trwania okresu drgań. Zależy natomiast od masy pocisku.
Remigiusz Leptuch
I BZ LP - 2
Gr. 8
Ćwiczenie 2
Temat :Wyznaczanie prędkości lotu pocisku na podstawie badania ruchu wahadła balistycznego
I. Zagadnienia do samodzielnego opracowania
Drgania harmoniczne proste na przykładzie wahadła matematycznego i wahadła fizycznego.
Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej.
II. Wprowadzenie
Wahadło balistyczne jest szczególnym przypadkiem wahadła fizycznego. Okres drgań wahadła fizycznego można obliczyć ze wzoru:
T = 2π√I/D
gdzie: D- moment kierujący wahadła fizycznego,
I - moment bezwładności wahadła.
Moment kierujący jest odpowiednikiem stałej sprężystości k, to znaczy jest współczynnikiem proporcjonalności w zależności momentu siły Ms od kąta α
wychylenia z położenia równowagi
Zasadniczym elementem wahadła balistycznego (rys. 1) jest pręt metalowy z dwoma przesuwanymi po nim masami M, obracający się wokół osi pionowej prostopadłej do pręta. Drut przymocowany do pręta, zapewnia działanie momentu sprężystości podczas wychylenia z położenia równowagi.
Okres drgań wahadła balistycznego, gdy ciężarki znajdują się w odległości R - R\ od osi obrotu
(1)
gdzie: Io - stała część momentu bezwładności wahadła.
Po przesunięciu ciężarków na odległość
moment bezwładności wahadła
ulegnie zmianie i będzie wynosił:
Okres drgań wahadła obliczamy wówczas ze wzoru:
(2)
Korzystając ze wzorów (1) i (2) można wyliczyć moment kierujący wahadła D oraz stałą część momentu bezwładności wahadła Io:
(3)
(4)
Wahadło zostaje pobudzone do drgań przez uderzający pocisk. Zgodnie z zasadą zachowania momentu pędu
(5)
gdzie: m - masa pocisku,
vp - prędkość pocisku w chwili uderzenia w wahadło,
r - odległość od osi wahadła do punktu, w którym pocisk wbije się w plastelinę,
I- moment bezwładności wahadła (wraz z pociskiem, przy czym m<< M,
M- masa ciężarków),
ωb- maksymalna wartość prędkości kątowej wahadła balistycznego, tuż po
niesprężystym zderzeniu z pociskiem.
Wartość
Wahadło wykonuje ruch drgający opisany równaniem prędkości kątowej zmienia się okresowo:
Maksymalna wartość prędkości kątowej wahadła
(6)
gdzie: αmax - maksymalny kąt wychylenia wahadła (amplituda),
ωo- częstość kątowa drgań (nie mylić z prędkością kątową),
Wstawiając do równania (5) zależność (6) oraz moment bezwładności:
(7) otrzymujemy:
Zatem prędkość lotu pocisku można wyliczyć z zależności
(8)
III. Wykonanie ćwiczenia
Maksymalnie zsunąć ciężarki (odległość R1 jest minimalna).
Wyzerować wahadło (α= 0 ).
Wystrzelić pocisk z urządzenia strzelającego.
Zmierzyć maksymalny kąt αmax.
Włączyć i wyzerować miernik czasu (przyciski W1 i W2).
Odchylić wahadło o kąt αmax, zwolnić miernik czasu W i puścić wahadło.
Zmierzyć czas dla np. dziesięciu wahnięć i obliczyć okres drgań T1.
IV. Obliczenia:
Tabela pomiarowa:
Lp |
α |
R1 |
<T1> |
R2 |
<T2> |
M |
R |
M |
D |
I0 |
V |
ΔV |
- |
[º] |
[m] |
[s] |
[m] |
[s] |
[kg] |
[m] |
[kg] |
|
[kg/m2] |
[m/s] |
|
1 |
17 |
0,042 |
1,2560 |
0,021 |
1,1209 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
2 |
18 |
0,042 |
1,2585 |
0,021 |
1,1222 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
3 |
20 |
0,042 |
1,2692 |
0,021 |
1,1219 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
4 |
20 |
0,042 |
12,653 |
0,021 |
1,1229 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
5 |
20 |
0,042 |
1,2681 |
0,021 |
1,1216 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
6 |
19 |
0,042 |
1,2590 |
0,021 |
1,1217 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
7 |
20 |
0,042 |
1,2640 |
0,021 |
1,1218 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
8 |
20 |
0,042 |
1,2658 |
0,021 |
1,1218 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
9 |
18 |
0,042 |
1,2590 |
0,021 |
1,1216 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
10 |
20 |
0,042 |
1,2670 |
0,021 |
1,1228 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
|
19 |
|
1,2632 |
|
1,1219 |
|
|
|
|
|
|
|
1 |
21 |
0,042 |
1,2560 |
0,021 |
1,1209 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
2 |
23 |
0,042 |
1,2585 |
0,021 |
1,1222 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
3 |
22 |
0,042 |
1,2692 |
0,021 |
1,1219 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
4 |
23 |
0,042 |
12,653 |
0,021 |
1,1229 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
5 |
21 |
0,042 |
1,2681 |
0,021 |
1,1216 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
6 |
22 |
0,042 |
1,2590 |
0,021 |
1,1217 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
7 |
22 |
0,042 |
1,2640 |
0,021 |
1,1218 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
8 |
22 |
0,042 |
1,2658 |
0,021 |
1,1218 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
9 |
21 |
0,042 |
1,2590 |
0,021 |
1,1216 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
10 |
23 |
0,042 |
1,2670 |
0,021 |
1,1228 |
0,005 |
0,12 |
0,194 |
|
|
|
|
|
22 |
|
1,2632 |
|
1,1219 |
|
|
|
|
|
|
|
D=
I0=
Vp=
Δm=0,00001kg
Δ α =0,006rad
Δr=0,001m
ΔT1(max.)=0,001s
T2(max.)=0,025s
ΔD=
ΔD =
+
ΔVp=
ΔVp=
Wnioski:
Łatwo zauważyć, że wraz ze zwiększeniem wychylenia wahadła zwiększa się prędkość pocisku. Prędkość pocisku nie zależy od momentu kierującego wahadła, kąta wychylenia, trwania okresu drgań. Zależy natomiast od masy pocisku.