PLAN PRACY

do przeprowadzenia zajęć z zapór i minerstwa

ZAGADNIENIE I CZAS: : Sposoby obliczania i zakładania ładunków do wysadzania elementów drewnianych. Czas regulowany przez kierownika zajęć.

MIEJSCE: Pas taktyczny

ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO-TECHNICZNE:

• zapalarka TZK 100A,

• zapalnik ERG - ćwiczebny

• nabój wiertniczy 75 g ćwicz

• kostka 200 g - dym

• kostka 400 g - dym

• przewód odcinkowy

• przewód główny na bębnie

• zapłonniki lub zapalniki

• kostki dymne

• trotyl

• Plastyczny materiał wybuchowy.

• torba sanitarna

• łopatka saperska

• obciskacze deseczka chorągiewki minerskie

• linijki

• kalkulator.

WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

PRZEPISY BEZPIECZEŃSTWA PODCZAS WYSADZANIA

SPOSOBEM OGNIOWYM

POSŁUGIWANIE SIĘ LONTEM PROCHOWYM

Lont prochowy ze względu na swoje właściwości fizyczno - chemiczne i przeznaczenie wymaga specjalnego posługiwania się nim. Poniżej podano zasady i wymagania bezpiecznej pracy z wykorzystaniem lontu prochowego.

1. Sprawdzić prędkość palenia się lontu (60 cm LP czas palenia 60 - 75 s.);

2. Lont przechowywać w suchym i chłodnym miejscu;

3. LP ciąć suchym i ostrym nożem;

4. LP nie należy zginać, łamać, zgniatać;

5. Minimalna długość lontu w zapalniku lontowym wynosi 50 cm (czas palenia ok. 50 - 60 s. - przyjmuje się 1 cm lontu na 1 mb strefy bezpieczeństwa);

6. Nie wolno ponownie zapalać lontu, który zgasł lub nie wypalił się do końca.

POSŁUGIWANIE SIĘ SPŁONKAMI POBUDZAJĄCYMI

Ze spłonkami należy obchodzić się szczególnie ostrożnie ze względu na znajdujące się w nich inicjujące MW, które są bardzo wrażliwe na bodźce zewnętrzne typu zgniecenie, uderzenie, tarcie, nakłucie, płomień i iskrę ogniową.

Posługując się spłonkami pobudzającymi należy bezwzględnie przestrzegać następujących zasad

1. Przed użyciem należy sprawdzić stan techniczny spłonki;

2. Spłonek uszkodzonych nie należy używać lecz zniszczyć;

3. Nie kręcić końcówką lontu wewnątrz spłonki;

4. Chronić spłonki przed iskrą, ogniem i nagrzaniem;

5. Chronić spłonki przed zgnieceniem, uderzeniem, nakłuciem i tarciem;

6. Spłonki przenosić w spłonnikach lub opakowaniach fabrycznych;

7. Spłonek, które nie wybuchły nie wolno powtórnie używać, lecz należy je zniszczyć innym zapalnikiem;

8. Odległość między żołnierzami w trakcie wykonywania zapalnika lontowego powinna wynosić co najmniej 5 m.

POSŁUGIWANIE SIĘ LONTEM DETONUJĄCYM

Wykorzystując lont wybuchowy w pracach minerskich należy przestrzegać następujących przepisów bezpieczeństwa:

1. Podczas prac przygotowawczych LD przechowywać w cieniu;

2. Sieci wybuchowe z LD poddane dłuższemu działaniu promieni słonecznych nie używać powtórnie lecz zniszczyć przez wysadzenie;

3. Przed cięciem LD rozwinąć zwój na odległość co najmniej 10 m od miejsca cięcia;

4. LD przecinać czystym i ostrym nożem na drewnianej podkładce;

5. LD uzbrojonego w spłonkę nie należy ciąć;

6. Uzbrojenie końcówek LD spłonkami należy wykonać przed wykonaniem sieci;

7. Połączenia LD ze spłonką należy izolować taśmą izolacyjną;

8. LD w wodzie może być do 10 h;

9. Do sieci z LD, które nie wybuchły podchodzić po upływie 15 min. - podchodzi jeden żołnierz;

10. Podczas wysadzania grupy ładunków połączonych LD rezultaty wybuchu sprawdza jeden żołnierz.

WYSADZANIE ZAPALNIKÓW LONTOWYCH I ŁADUNKÓW

Podczas wykonywania i wysadzania ZL i ładunków obowiązują następujące przepisy bezpieczeństwa:

1. Określić ilość żołnierzy, którzy mają odpalać ZL, odległości odejścia po odpaleniu oraz czas palenia się ZL;

2. Jeden żołnierz odpala do 5 ZL;

3. Żołnierz odpalający indywidualnie odchodzi nie czekając na komendę;

4. Prowadzić ścisłe rozliczenie ZL, spłonek i wysadzanych ładunków;

5. Do niewybuchów podchodzić można po upływie 15 min. od oczekiwanego czasu niewybuchu;

6. W czasie wysadzania ładunków obowiązują następujące komendy:

7. W czasie wysadzania ładunków MW obowiązują jednolite i jednoznaczne komendy:

• „UZBROIĆ ŁADUNKI” - na tę komendę żołnierze układają w gniazda ładunków MW spłonki zapalników lontowych i zabezpieczają je przed wypadnięciem;

• „PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO WYASADZANIA” - na tę komendę żołnierze przygotowują się do zapalenia lontu lub odpowiednio chwytają zapłonniki tarciowe do ich odpalenia;

• „WYSADZAĆ” - na tę komendę żołnierze zapalają końcówki zapalników lontowych;

• „ODCHODZIĆ” - na tę komendę wszyscy żołnierze odchodzą z miejsca wysadzania, również ci, którzy nie zdążyli zapalić lontu;

Jeżeli po komendzie „WYSADZAĆ” w czasie do 10 sekund nie podana zostanie komenda „ODCHODZIĆ”, żołnierze mogą samodzielnie odejść na bezpieczną odległość.

Po zakończeniu prac minerskich, rejon ich wykonywania należy dokładnie sprawdzić. Niewybuchy ładunków MW należy niszczyć wolno przyłożonymi ładunkami materiału wybuchowego. Po sprawdzeniu i oczyszczeniu rejonu prac minerskich, dowódca (kierownik prac) prowadzący zajęcia (ćwiczenia) powinien dać komendę „KONIEC WYSADZANIA”.

PRZEPISY BEZPIECZŃSTWA PODCZAS ELEKTRYCZNEGO

INICJOWANIA WYBUCHU

1. W czasie budowy elektrycznych sieci wybuchowych należy zachować ogólne przepisy bezpieczeństwa dotyczące wykonywania prac z MW i środkami inicjowania wybuchu;

2. Sieci elektryczno - wybuchowe należy zabezpieczyć przed działaniem wyładowań atmosferycznych przez odłączenie i odsunięcie przewodów odcinkowych od przewodów głównych oraz zaizolowanie wszystkich końcówek tych przewodów;

3. Do wykonania sieci elektr. - wyb. należy używać etatowego sprzętu elektrominerskiego oraz sprawnych oraz nieuszkodzonych zapalników elektrycznych oraz przewodów elektrycznych;

4. Podczas rozwijania głównych przewodów rozkładać z luzem 10 - 15%;

5. Z zapalnikami elektrycznymi należy się obchodzić tak samo ostrożnie jak ze spłonkami pobudzającymi;

6. Do czasu uzbrojenia ładunków zapalniki sieci wybuchowej powinny się znajdować od nich w odległości co najmniej 0,5 m;

7. Zapalniki elektryczne wstawia się do ładunków bezpośrednio przed wysadzeniem;

8. Końcówki przewodów głównych na PKW zaizolować i dokładnie oznakować wg obiektów i kolejności wysadzania;

9. Zabrania się podłączać źródło prądu do elektrycznej sieci wybuchowej przed uzbrojeniem ładunków i w momencie, gdy w pobliżu znajdują się ludzie i zwierzęta;

10. Przewodność sieci wybuchowej sprawdzać dopiero po usunięciu wszystkich ludzi z miejsc rozmieszczenia ładunków na bezpieczną odległość;

11. Rejon wybuchów po wysadzeniu ładunków sprawdza jeden żołnierz;

12. Do niewysadzonych ładunków można podchodzić nie wcześniej niż po upływie 5 minut

13. Stosując zapalniki ze zwłoką do niezdetonowanej sieci można podchodzić nie wcześniej niż po upływie 15 minut od momentu, w którym według obliczeń powinna ona wybuchnąć.

		Elementy drewniane. Masa ładunku zewnętrznego bezpośredniego niezbędnego do całkowitego przebicia okrąglaka (rys. 91) (belki okrągłej) okre­śla się wg wzoru 20: Ł = KD^2, gdzie: Ł - masa ładunku o normalnej sile działania (g); K - współczynnik zależny od gatunku (twardości) i wilgotno­ści drewna (przyjmuje się z tabeli 7); D - średnica okrąglaka (w cm) (mierzona w płaszczyźnie przebicia). Do przecięcia drewna o średnicy większej niż 30 cm, masę obliczonego ładunku mnoży się przez współczynnik D/30. Jeżeli do sporządzenia ładunku zostanie użyty trotyl w kost­kach (200, 400 g), to obliczoną wg wzoru masę ładunku należy zaokrąglić (w górę) do wielkości stanowiącej wielokrotność masy posiadanych kostek (np. mając 200 g kostki TNT należy ob­liczony ładunek Ł = 520 g zaokrąglić do 600 g w celu umoż­liwienia zastosowania 3 kostek 200 g). Ze względu na opływowy kształt okrąglaków, w celu zwięk­szenia współczynnika opływu oraz wygodniejszego zakładania ła­dunków na element należy wykonać tzw. zaciosy (ściąć korę i część drewna) (rys. 90), co zwiększy powierzchnię przylegania ładunku. W celu zwalenia w określonym kierunku drzewa na pniu, wysokiego słupa lub bala należy umieścić ładunek bezpośredni od tej strony, w którą powinien nastąpić upadek (rys. 92). Rys. 92. Zwalenie drzewa z pnia W braku czasu na obliczenia można posłużyć się nomogramem (rys. 91). Niszczenia belek (okrąglaków) PMW jest wskazane stosować ładunki otaczające belkę na całym jej obwodzie (rys. 93b). W tym wypadku masę ładunku obliczonego wg wzoru 20 można zmniejszyć o 1/3. Ładunki wewnętrzne, umieszczone w otworach (rys. 93c) wywierconych w elementach obiektów drewnianych, przyjmuje się 10-krotnie mniejsze od ciężaru ładunków zewnętrznych obliczo­nych dla danych elementów wg wzoru 20, a wiec: Otwór (rys. 93c) należy wykonać za pomocą świdra ręcznego (korbowego) lub frezarek ręcznych, znajdujących się w wyposaże­niu sprężarki WD-53 i elektrowni siłowej IES-16, na głębokość 2/3 średnicy. Obliczony ładunek powinien zająć przeciętnie poło­wę długości (głębokości) wykonanego otworu. Pozostałą część należy uszczelnić tzw. przybitką (gliną, mokrym piaskiem itp). W belkach większej grubości, gdy nie można zmieścić ładunku i przybitki w otworze wykonanym prostopadle do osi podłużnej elementu, należy wywiercić otwór pod kątem w dół lub dwa otwory prostopadle do siebie (rys. 94). Niszczenie wiązek pali lub belek okrągłych wykonuje się ładunkami zewnętrznymi bezpośrednio przyłożonymi skupionymi (rys. 95). Masę ładunku niezbędnego do przebicia wiązki pali (belek) określa się wg wzoru 20. Za obliczeniową średnicę przyj­muje się ogólną największą średnicę wiązki (cm).

---