Wykład 29.04.2013
Metodyka oznaczeń markerów onkologicznych
E-katheryny- oddziaływanie wewnątrzkomórkowe
przyleganie do zrębu- integryny
zahowanie kompleksu cykliny z cyklinozależną kinazą CDK2
Równowaga procesów proliferacji i eliminacji
ograniczenie podziałów komórkowych po ok 50-60 podziałach zatrzymują się (efekt starzenia)
Regulacja procesów starzenia się
telomery, 6 nukleotydów TTAGGG nie kodują białek, skracają się z każdym podwojeniem chromosomów w fazie S
apoptoza
telomeraza- enzym nieobecny w komórkach prawidłowych, zaś w komórkach patologicznych (odbudowa telomerów)
protoonkogeny
niezbędne dla życia, kontrolują procesy metaboliczne (fazy proliferacji)
kodują: czynniki wzrostowe, receptory błonowe, czynniki wzrostu, białka błonowe wiążące GTP, kinazy białek -tyrozyna, treonina, sterydowo swoiste
geny supresorowe
kilkanaście genów wśród nich p53 (regulują proliferacje/różnicowanie)
chronią przed skutkami związków uszkadzających DNA, kontrolują procesy naprawcze DNA, kierują do apoptozy
Nowotwór
niekontrolowana proliferacja (przyrost masy+ utrata funkcjonalnej specjalizacji)
narastające zezłośliwienie (infiltracja i niszczenie sąsiednich komórek)
trwała transformacja- nigdy nie odzyska cech komórek prawidłowych
genetyka przekazywana z komórki na komórkę
druga po chorobach układu krążenia przyczyna zgonu
wpływ na częstość zachorowań na różne nowotwory ze względu na różnice geograficzne i etniczne
częstość zachorowań zwiększa się z wiekiem
często opóźnione rozpoznanie
Mutacje protoonkogenów i genów supresorowych
mutacje= zmiany struktury i/lub funkcji
Mutacje mogą:
powstawać samodzielnie- fizyczne właściwości atrofii w nukleotydach
indywidualne
czynniki
chemiczne: inicjacja i promocja
kancerogeny kompletne działają bezpośrednio- związki alkilujące, acylujące
prekancerogeny- wymagają aktywacji metabolicznej
fizyczne (promieniowanie jonizujące, UV)
UV- dimery pirymidynowe w DNA, zahamowanie podziałów komórkowych, inaktywacja enzymów
biologiczne (wirusy, zaburzenia hormonalne)- wirus brodawczaka, EBV, WZW, H. Pylori
Inicjacja procesu nowotworowego utożsamiana jest z początkiem biologicznym choroby nowotworowej
Automatycznie aktywują się 2 poziomy obrony
komórkowy- w samym jądrze komórkowym (kinazy i cykliny) powinny zahamować zmienione patologiczne klony komórkowe. Geny dla białek supresorowych p53
tkankowy- ze strony ukladu immunologicznego. Powinien rozwinąć się odczyn zapalny. Może doprowadzić do apoptozy. Komórki neo dzięki atakowi ze strony NK, Ltc, makrofagów
promocja choroby nowotworowej= faza przedkliniczna choroby nowotworowej. Obecność klonu zmienionych komórek ma już niestety wpływ na:
komórki organizmu gospodarza
produkują cytokiny
zaburzają homeostazę ustroju
Ciągłe przebywanie komórki nowotworowej i do pewnego momentu jest to proces bezobjawowy- utajony.
Od momentu promocji do objawów- III faza przedkliniczna
różnie długi
rodzaj histogenny
umiejscowienie nowotworu
komórki które mnożą się wydalają swoje produkty przemiany materii np. hormony biogenne (szybsza manifestacja z racji fizjologii produktów)
pojawienie się objawów klinicznych
manifestacja częsta już przez białko pochodzenia nowotworowego
TNM- tumor, lymph nodes, metastases
niezłośliwe- wysoko zróżnicowane i dojrzałe, budową zbliżone do tkanki prawidłowej, powolny wzrost, reakcja guza z marginesem zdrowej tkanki
miejscowo złośliwe- naciekanie sąsiednich tkanek, brak zdolności tworzenia przerzutów
złośliwe- niezahamowany wzrost, niszczenie otaczających tkanek, wnikanie do naczyń limfatycznych i krwionośnych, tworzenie wtórnych ognisk (przerzutów) w odległych miejscach organizmu.
Fenotyp inwazyjny
osłabienie pomiędzy komórkami sił adhezyjnych )brak E-kadheryn) możliwość wzrostu bez kontaktu z sąsiednimi komórkami
osłabienie sił adhezyjnych, przyleganie do podłoża (zanik integracji, niezależność namnażania i wzrostu od zakotwiczenia)
aktywność telomerazy
stymulacja angiogenezy- rozwój naczyń
aktywacja enzymów proteolitycznych w macierzy pozakomórkowej, brak ich wytwarzania przez komórki nowotworowe ( zniszczenie ciągłości błony podstawnej, wędrówka komórek)
Antygeny- substancja białkowa, glikoproteiny, lipoproteiny, glikolipidy- wytwarzane w komórkach nowotworowych, na powierzchni ich błon cytoplazmatycznych a także w komórkach prawidłowych w odpowiedzi na rozwijający się nowotwór, którym mogą być uwalniane do krążenia(np w następstwie nekrozy)
markery nowotworowe- wysokocząsteczkowe substancje obecne we krwi, moczu lub związanych z powierzchnią komórek nowotworowych, których identyfikacja i pomiar są użyteczne w diagnozowaniu oraz planowaniu terapii
bezpośrednie- są one uwalniane z komórki nowotworowej do płynów ustrojowych
pośrednie- pojawiają się na skutek obecności komórek nowotworowych/ genów- są reakcją zdrowej komórki na rozwój nowotworu
Komórkowe
specyficzne Ag transformacyjne ulokowane na błonie komórkowej
błonowe receptory dla czynników wzrostu
zmiany molekularne materiału guza
krążące
często syntezowane fragmenty komórek nowotworowych uwalniane w wyniku apoptozy lub nekrotycznego rozpadu komórki nowotworowej
wytwarzane przez określone komórki prawidłowe stymulowane przez transformację neoplazmatyczną
produkty powstałe w wyniku reakcji organizmu na nowotwór
Markery humoralne
markery odróżnicowania- których wzrost stężenia jest następstwem odróżnicowania omórek od komórek prawidłowych AFP, PSA, CYFRA21-1, βHCG, mIg, białko Bence-Jonesa
markery proliferacji- występują zarówno na komórkach prawidłowych jak i nowotworowych. Ich przyrost jest traktowany jako świadectwo aktywności proliferacyjnej LDH, β-2-mikroglobulina, TPA
markery sekrecyjne- na stałe wydzielane z komórki nowotworowej pochodne białka AFP, PSA, βHCG, mIg,
markery niesekrecyjne- elementy które uwalniane są do płynów w związku z rozpadem komórek CA125, CA19.9, CYFRA21-1, NSE, enzymy, izoenyzmy, struktury wewnątrzkomórkowe
Biochemiczna klasyfikacja markerów nowotworowych
Ag rakowo- zarodkowe AFP, CEA
Ag łożyskowe βHCG, SP-1, PLAP
markery o pochodzeniu nabłonkowym o
wyraźnej swoistości narządowej PSA, CA125, CA15-3
markery o pochodzeniu nabłonkowym o
niejednoznacznej swoistości narządowej CA19.9, CA50, CA72-4, SCCP
hormony syntezowane ektopowo i białka kalcytonina, tyreglobulina,
wiążące hormony receptor estrogenowy i progesteron
enzymy PAP, NSE
białka surowicy β2-mikroglobulina
Ag pochodzenia apoptycznego i nekrotycznego CYFRA21-1
Ag proliferacyjne TPA
markery różne poliamidy, ferrytyna, białka ? , BOF
panele- układy markerów nowotworowych zawierających markery I i II rzutu
I- parametry o najlepszej czułości i swoistości
II- parametry o słabszej, ale stanowiące pewnego rodzaju uzupełnienie diagnostyki
stężenie w osoczu zależy od :
ekspresji w komórce,
nasilenia syntezy
nasilenia procesu uwalniania
katabolizmu
klirensu
liczby komórek zdolnych do produkcji
dostępność naczyń limfatycznych i krwionośnych
Cechy dobrego markera |
Znaczenie w diagnostyce= cel diagnostyczny |
1. wysoka czułość i swoistość |
1. badanie przesiewowe- wczesne wykrywanie rozrostu nowotworu |
2. swoistość narządowa |
2. Rozpoznanie -lokalizacja -ocena zaawansowania |
3. Poziom markera proporcjonalny do wielkości guza |
3. Rokowanie |
4. krótki T1/2 |
4. Monitorowanie skuteczności |
5. oznaczanie: łatwe, powtarzalne, ogólnodostępne, tanie |
5. wczesne wykrywanie wznów choroby nowotworowej i ewentualnych przerzutów do innych tkanek |
Przykłady układowych markerów nowotworowych |
|
Rak żołądka i jelita grubego |
CEA, CA19-9, CA72.4, AFP, p53 |
Rak sutka |
CCEA, CA15-3, BCH, CA549, BHCG ferrytyna tkanka: rec ECF, estrogeny, progesteron, laminina, katepryna D |
Rak oskrzela |
CEA, SCCP, CYFRA21-1, CA72-4, AFP, ADH, hormony, enolaza |
Rak prostaty |
PSA, PAP, CEA, LDH-5, TPA, ACP, hydroksyprolina |
Rak trzustki |
CA19-9, CA195, CEA, CA50, insulina, amylaza, lipaza, trypsyna, POA |
Rak jajnika |
CA125, OCA, AFP, CEA, HCG,CA72-4 |
Rak jądra |
HCG, AFP, LDH-1, CEA |
Rak wątroby |
AFP, GGTP, LDH-5, 5NT, HBV, HCV |
Rak tarczycy |
CEA, kalcytonina, tyreoglobulina |
Rak nowotwory głowy |
SCCP, CYFRA21-1 |
Zastosowanie:
wykrywanie
rozpoznanie
ocena rokowania:
wartość prognostyczna
wartość predykcyjna (podatność lub oporność)
monitorowanie
przebieg choroby nowotworowej
ocena efektywności leczenia podstawowego
kontrola chorych dla wczesnego wykrywania wznowy i/lub przerzutów
Monitorowanie
przed leczeniem
podwyższone wyjściowe stężenie markerów po leczeniu radykalnym powinno spaść do normy
w kontroli po leczeniu
nasilony wzrost stężenia markera sugerujący obecność odległych przerzutów
wzrost stężenia markera może znacznie wyprzedzać w czasie manifestację objawów klinicznych; radiologicznych reaktywacji choroby
CEA
glikoproteina 180-200 kDa (60% węglowodanów)
heterogenność około 10 różnych epitopów
60x wyższa ekspresja w komórkach raka
T1/2= 2-8dni
wartość odcięcia <5,0 ng/ml
podwyższone stężenie
u 15% palaczy tytoniu 5-10 ng/ml
ciąża
schorzenia nienowotworowe
zapalenie, marskość wątroby
choroby płuc
choroba wrzodowa
wrzodziejące zapalenie jelita grubego
polipy odbytnicy
choroby nowotworowe(rak jelita grubego, miejsce przerzutów)
AFP
glikoproteina 70kDa
39% zbliżona do albuminy
3-7 epitopów- różne powinowactwo do lektyny
T1/2= 5ni
wartość odcięcia 15ng/ml
wytwarzana w wątrobie, pęcherzyku żółciowym, przewodzie pokarmowym płodu w 12tyg max stężenie w krążeniu płodu ~ 10g/l, 1 rok po narodzinach 25ng/ml
w płynie owodniowym max stężenie w 1 trymestrze ciąży potem spada (wypadkowa stężenia w osoczu matki, płodu i ciałku żółtkowym) w surowicy kobiet w ciąży stężenie rośnie max 32-36tygodnia
funkcja transportera, utrzymywanie ciśnienia onkologicznego
miernie podwyższenie stężenia, stany zapalne, marskość wątroby, żółtaczka
hCG
46kDa
wytwarzana w znacznych ilościach przez syncytiotrofoblast a także komórki cytotrofoblastu, synteza zależna od stopnia zróżnicowania trofoblastu
wytwarzana w śladowych ilościach przez komórki gonadotropowe przedniego płata przysadki
T1/2= 13h przy wysokim stężeniu 364
zdrowi mężczyźni 5mIU/ml
ciąża
w okresie pierwszych 6 tyg stężenie podwaja się co 2 dni
max stężenie 8-12 tydzień
w dalszym przebiegu ciąży spadek stężenia
CA19-9=GIGA= słaby Ag grup krwi Lewisa
wysoka zawartość w tkankach płodu, płynie nasiennym, ślinie, mleku kobiety
w osoczu występuje w postaci wysokocząsteczkowej mucyny 600-2000 kDa o zawartości węglowodanów 85%
w krwi zdrowych stężenie <37U/ml (u 99% osób <52U/ml)
miernie wzrasta w stanach zapalnych trzustki, dróg żółciowych, marskości wątroby
T1/2= 7h
4