Uwagi do artykułu Komu ufa młodzież?

Strony: 3 i 4

• brak akapitów, tekst nie jest wyjustowany. Niepotrzebnie są zrobione odstępy, chyba autor chciał pokazać, że są to akapity;

• błędne przypisy;

• wyniki ankiety przedstawione beznadziejnie;

• błędy w tekście, np. dziewczęta tychże klas odpowiedzieli;

• źle cytowane teksty. Występuje cudzysłów w cudzysłowie;

• brak kropek na końcu zdań.

Strony: 5 i 6

• błędnie wykonane przypisy: nie podana strona internetowa; najpierw imię później nazwisko; odnośnik jednego przypisu znajduje się na wcześniejszej stronie;

• format tekstu: tekst nie wyjustowany, bez akapitów, źle podzielone akapity;

• tekst niespójny, np. w pierwszym akapicie na str. 5 mowa jest o wynikach ankiety wśród chłopców po czym w kolejnym akapicie następuje zdanie: Komu ufasz? - to drugie pytanie postawione tymże uczennicom. Mowa była o chłopcach i nagle pojawia się informacja o tychże dziewczynach;

• brak informacji na temat ilości ankietowanych (chyba, że na poprzednich stronach);

• zdanie typu masło maślane: Jak wskazali ankietowani, to właśnie „powierzenie i zaufanie do drugiej osoby” i „zaufanie drugiej osobie” są obrazem tego, czy komuś młody człowiek ufa, czy nie.” Autor nie odkrył żadnej nowości. Sformułowania powierzenie i zaufanie do drugiej osoby i zaufanie drugiej osobie wprost mówią o tym czy komuś ufamy czy nie;

• wcale wynik T. Biernata (akapit 4 na str. 5) nie ukazuje hierarchii wartości, tak jak to skomentował autor. Wynik ten może najwyżej wskazywać na hierarchię relacji międzyludzkich;

• autor wysuwa nie do końca oczywiste wnioski z ankiety: można posunąć się dalej i powiedzieć, że [młody człowiek] ufa komuś, z kim wspólnie uczestniczy w wyznawaniu wiary poprzez przynależność do danej religii. Taki wniosek może być prawdziwy, ale w stosunku do węższego grona badanych. Wydaje mi się, że wniosek ten został wysunięty po to, aby można było przejść do następnej koncepcji religii wg. Eriksona. Należy wnioskowanie bardziej uzasadnić;

• zdanie źle sformułowane (nie logiczne): Chłopcy na pierwszym [miejscu] wskazali rodziców, następnie przyjaciół, dziewczynę, mamę, Boga, babcię, a dziewczęta: przyjaciół, rodzinę, rodziców, mamę - dziewczęta zaś wymieniły te dwie grupy w odwrotnej kolejności. Wtrącenie: dziewczęta zaś wymieniły te dwie grupy w odwrotnej kolejności jest niepotrzebne. Można to napisać jako osobne zdanie i wyjaśnić co oznaczają te dwie grupy;

• słabe przejście z analizy ankiety na czynnik teologiczny (akapit 2 na str. 6). W taki sposób możemy wnioskować o wszystkim, również o tym, że pogoda ma wpływ na wyniki ankiety (oczywiście ma, ale jak to sprawdzić empirycznie). Należy bardziej wyjaśniać i uzasadniać swoje wnioskowanie, bo nie każdy może uchwycić zależności;

• autor pisze: Tutaj dochodzimy do teologicznego wyjaśnienia, po czym pisze, że spróbujemy go wyjaśnić słowami prof. Mieczysława Krąpca i pojawia się cytat artykułu raczej filozoficznego niż teologicznego.

Strony: 7 i 8

• za dużo cytatów i jeśli esej, to chyba zbyt mało samodzielności;

• jest tendencyjne, odwołanie się do autorytetu;

• o. prof. Krąpiec jest filozofem, a nie psychologiem, więc trudno go podawać. Te cytaty mają charakter kaznodziejski, a nie naukowy;

• raz przechodzi z porządku aksjologicznego z aretologii, do cnót teologalnych;

• błędy stylistyczne;

• błędy interpunkcyjne.

Strony: 9 i 10

• przy ankiecie dotyczącej pytania: czym kierują się ludzie, wybierając kogoś na posła czy radnego, brak ogólnej liczby osób biorących udział w ankiecie, a przy ostatnich trzech odpowiedziach, brak liczby osób, które udzieliły takiej odpowiedzi;

• złe przypisy;

• złe przedstawienie wyników ankiet (powinny być przedstawiane w postaci np. wykresu);

• brak cudzysłowia, przy cytowaniu słów Fromma: „Jestem kochany, bo jestem”;

• błąd w sformułowaniu: uczestnicy dali następujące odpowiedzi. Powinno być np. uczestnicy udzielili następujących odpowiedzi.
  

Przez akapit rozumiem grupy zdań oddzielone od siebie przed i po enterem.

Autor zgubił słowo; zostało to zaznaczone w artykule.

---