FIZJOTERAPIA KLINICZNA W KARDIOLOGII
Rehabilitacja kardiologiczna- jest kompleksowym i skoordynowanym stosowaniem środków medycznych i zawodowych w celu przystosowania chorego do nowego życia i umożliwia mu uzyskania jak największej sprawności.
Stałymi elementami kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej (KRK) są:
ocena stanu klinicznego chorego
optymalizacja leczenia farmakologicznego
rehabilitacja fizyczna, czyli stopniowe i kontrolowane podejmowanie wysiłku fizycznego, dostosowanego do indywidualnych możliwości chorego
rehabilitacja psychospołeczna mająca na celu nauczanie chorego radzenia sobie w sytuacjach stresorodnych, stanach emocjonalnych takich jak: lęki i/lub depresja, akceptacji ograniczeń wynikających z następstw choroby
diagnostyka i zwalczanie czynników ryzyka choroby niedokrwiennej serca
modyfikacja stylu życia
edukacja pacjenta i ich rodzin
monitorowanie efektów KRK
KRK to proces, który należy:
wdrażać bezzwłocznie
kontrolować w sposób ciągły
prowadzić wieloetapowo
dostosować do indywidualnych potrzeb chorego w zależności od jego stanu klinicznego
prowadzić w sposób akceptowany przez pacjenta i jego otoczenie
Pozytywne efekty KRK to:
modyfikacja czynników ryzyka
zwiększenie aktywności fizycznej
zaprzestanie palenia tytoniu
obniżenie wartości ciśnienia tętniczego krwi
obniżenie masy ciała
poprawa profilu lipidowego
poprawa metabolizmu węglowodanów
obniżenie insulinoodporności
poprawa czynników śródbłonka
zahamowanie rozwoju, a nawet regresja miażdżycy i jej klinicznych konsekwencji
poprawa wydolności układu krążeniowo- oddechowego
poprawa wydolności narządu ruchu
poprawa sprawności psychofizycznej
mobilizacja pacjenta do współpracy w procesie KRK
Badanie wstępne do kinezyterapii powinno zawierać ocenę:
stabilności obrazu klinicznego choroby podstawowej i chorób współistniejących
ryzyka wystąpienia zdarzeń sercowych
tolerancji wysiłku
dopuszczalnych form treningu, jego intensywności i sposobów zabezpieczania pacjentów
Przeciwwskazania do kinezyterapii:
stany bezwzględnego zagrożenia życia oraz niestabilny przebieg chorób układu krążenia
źle tolerowane nadciśnienie tętnicze
ortostatyczny spadek wartości RR ponad 20 mmHg z objawami klinicznymi
niepoddająca się leczeniu zatokowa tachykardia wynosząca powyżej 100/min
złośliwe komorowe zaburzenia rytmu serca
wyzwalane wysiłkiem nadkomorowe i komorowe zaburzenia rytmu
stały blok przedsionkowo-komorowy III stopnia, jeżeli istotnie upośledza tolerancję wysiłku
wywołana wysiłkiem bradykardia
niedokrwienne obniżenie odc ST > 2mm w spoczynkowym badaniu EKG
niewyrównana niewydolność serca
ostre stany zapalne i niewyrównane choroby współistniejące
powikłania pooperacyjne
Przerwanie treningu:
ból w klp
duszność
nadmierne zmęczenie
zawroty głowy
uczucie osłabienia
przyspieszenie tętna
zwolnienie tętna
brak przyrostu lub obniżenie wartości RR skojarzone z objawami klinicznymi (duszność, zmęczenie)
wzrost wartości RR
groźnych zaburzeń rytmu i/lub przewodzenia
obniżenie lub uniesienie odc ST o ponad 1 mm w porównaniu z zapisem spoczynkowym (w zapisie EKG bez patologicznego załamka Q)
Bezpieczeństwo treningu:
edukacja pacjenta (sygnalizacja niepokojących objawów w trakcie ćwiczeń- ból, duszność, zawroty głowy, zmęczenie)
nauczenie prawidłowej metodyki ćwiczeń (rozgrzewka, trening właściwy, wyciszenie, unikanie nagłego zaprzestania ćwiczeń o większej intensywności)
nauka pomiaru tętna
zwrócenie uwagi na zwiększone ryzyko ćwiczeń wykonywanych w nieodpowiednich warunkach atmosferycznych
wyeliminowanie współzawodnictwa w grach rekreacyjnych
nadzór nad ćwiczeniami obejmuje: pomiar HR i RR przed rozpoczęciem, w trakcie i po jego zakończeniu oraz stosowanie stałego lub okresowego monitorowania zapisu EKG u pacjentów z wysokim i średnim ryzykiem zdarzeń sercowych
możliwość udzielenia natychmiastowej pomocy medycznej
edukacja rodziny
Składniki rehabilitacji kardiologicznej:
ocena pacjenta
poradnictwo dotyczące codziennej aktywności fizycznej
trening fizyczny
poradnictwo dietetyczne i korekta ciężaru ciała
leczenie hiperlipidemii
monitorowanie ciśnienia tętniczego
zaprzestanie palenia papierosów
Generalne założenia dotyczące treningu fizycznego:
trening powinien być zindywidualizowany
zasady generalne
> 150min/ tyg
wydatek energetyczny 1000-2000 kcal/tyg
trening powinien być nadzorowany
Odrębności treningu w różnych jednostkach chorobowych:
pacjenci z OZW- gr średniego i wysokiego ryzyka,m wyjściowe obniżenia < 50% max
pacjenci ze stabilną dławicą w tym także pacjenci po planowych PC
pacjenci po kardiochirurgii- rozpoczynamy w formie stacjonarnej, bezpośrednia kontynuacja w warunkach ambulatoryjnych; łącznie co najmniej 8-12 tyg. Trening górnej połowy po stabilizacji mostka
pacjenci z niewydolnością serca- trening nadzorowany w warunkach szpitalnych, czas 15 min, 2-3 razy w tyg
Inna kardiologia- inny zawał- inne metody
krótkie unieruchomienie
często niewielkie uszkodzenia mięśnia sercowego
pacjent sprawny lub bardzo sprawny
zdezorientowany (poinformowany o nagłej poważnej chorobie serca)
niepoinformowany odnośnie przyczyn i konsekwencji choroby dla dalszego życia
bezbronny wobec „ataków” czynników ryzyka
zagrożony kolejnym być może śmiertelnym zdarzeniem sercowym