KONSPEKT LEKCJI PRZEPROWADZONEJ W KLASIE 3A

Data: 15 IX 2009

Imię i nazwisko prowadzącego: Anna Gajecka

Opiekun praktyki: dr Dariusz Zięba

Czas realizacji tematu: 90 min.

TEMAT LEKCJI: Cechy literatury fantasy.

CELE LEKCJI:

Poziom wiadomości:

- uczeń zna pojęcie literatura fantasy oraz cechy gatunku

- uczeń zna postać Johna Ronalda Reuela Tolkiena

Poziom umiejętności:

- uczeń potrafi wskazać cechy gatunku na przykładzie fragmentu Silmarillionu

Poziom postaw:

- uwrażliwia się na metaforykę tekstów kultury

MATERIAŁ:

Bobiński W., Świat w słowach i obrazach. Podręcznik do kształcenia literackiego i kulturowego dla klasy III gimnazjum, Warszawa, 2001

METODY:

- podająca

FORMY PRACY:

- zbiorowa

Etapy pracy	Czynności nauczyciela	Czynności ucznia	Umiejętności kluczowe	Uwagi
Zaangażowanie	Nauczyciel wita się z uczniami, sprawdza obecność, odpytuje jednego z uczniów z wiadomości poznanych na ostatniej lekcji. Pyta uczniów, czy znają jakieś utwory literatury fantasy, jeśli tak, to jakie. Zapisuje temat lekcji na tablicy.	Uważnie słucha odpowiedzi kolegów. Odpowiada na pytania nauczyciela. Zapisuje temat lekcji do zeszytu.	Komunikacja (nauczyciel - uczeń)
Badanie	Nauczyciel przedstawia uczniom postać J. R.R. Tolkiena. Poleca uczniom, by podczas lektury fragmentu Silmarillionu zwrócili uwagę na postaci i miejsca, jakie się w nim pojawiają.	Uważnie słucha, podczas lektury zaznacza postaci i miejsca, jakie występują we fragmencie.
Prezentacja	Nauczyciel poleca uczniom, by odczytali fragment tekstu. Pyta uczniów, jakie postaci w nim występują, co robią, jakie są zależności pomiędzy nimi. Nauczyciel wprowadza pojęcie literatury fantasy.	Uważnie słucha, odpowiada na pytania nauczyciela, zapisuje definicję gatunku fantasy do zeszytu.	Czytanie ze zrozumieniem tekstu kultury.	FANTASY - gatunek literacki używający magicznych i innych nadprzyrodzonych form, motywów, jako pierwszorzędnego składnika fabuły, myśli przewodniej, czasu, miejsca akcji, postaci i okoliczności zdarzeń. Nawiązuje ona do mitów, legend, baśni i bajek a także do liryki, na przykład średniowiecznych pieśni o rycerzach chanson de geste. Za historyczną datę powstania fantasy uważa się rok 1930, kiedy to Robert Howard pisze pierwsze opowiadanie o Conanie z Cymerii. Przełomem była twórczość Tolkiena, którego Władca Pierścieni wydany w 1954 roku doprowadził do uznania fantasy za odrębny gatunek.
Przekształcanie	Nauczyciel poleca uczniom, by na podstawie fragmentu wskazali cechy literatury fantasy.	Podaje odpowiednie fragmenty i na ich podstawie określa cechy gatunku.	Wyszukiwanie informacji w tekście.
Podsumowanie	Nauczyciel wspólnie z uczniami tworzy notatkę o cechach gatunku.	Wspólnie z nauczycielem tworzy notatkę i zapisuje ją do zeszytu.		CECHY GATUNKU: motywy fantastyczne umieszczone w wewnętrznie spójnym miejscu akcji, przedmioty i postacie utwory tego nurtu są najczęściej umiejscowione w fikcyjnym świecie, w którym poza zwykłymi prawami fizyki i biologii działa też magia oraz inne nadnaturalne moce do świata przedstawionego należy przeważnie rozległy zestaw rekwizytów swobodnie zaczerpniętych ze średniowiecza i starożytności występowanie obok gatunku ludzkiego gatunków istot mitycznych lub baśniowych, takich jak: elfy, trolle, gobliny, smoki, wiedźmy, fauny, koboldy, gargulce, centaury, jednorożce, driady zazwyczaj psychologia postaci, ich motywacje i zachowania są przedstawione realistycznie — dotyczy to także postaci o pochodzeniu mitycznym lub baśniowym świat w książkach fantasy jest fikcyjny, mitologiczny lub baśniowy, czasem mniej lub bardziej umowny, ale potraktowany przez autora jak świat historyczny, który kiedyś istniał, podobnie jak kronika uprawdopodobnienie postaci i precyzja opisu ich świata fantasy to opowieści, które czerpią z mitologii różnych ludów. Imiona starożytnych bóstw i bohaterów przewijają się w wielu utworach. Najczęściej autorzy inspirują się mitami: skandynawskimi, celtyckimi, greckimi, rzymskimi, egipskimi, prekolumbijskimi, anglosaskimi, słowiańskimi, jak również judeochrześcijańskimi czy bliskowschodnimi. Również legenda arturiańska jest jedną z najważniejszych podstaw i źródeł tego gatunku.
Refleksja i ewaluacja		Ewaluacja własnego uczenia się.

---