Odp.nr 10.
Przedstaw poglądy pedago. Beocjusza, Kasjodora i Izydora z Sewilii.
Beocjusz (480-525) wywodził się z najpotężniejszych rodów rzymskich. Jego neoplatońskie i stoickie arcydzieło „O pocieszeniu jakie daje filozofia” składa się na przemian z fragmentów poetyckich i prozy. Autor prowadzi w niej dialog z Filozofią występującą w postaci kobiety. Wypowiedz samego autora ujęte są w prozie, podczas gdy filozofia mówi wierszem. Treści i ogólny klimat dzieła odbiega daleko od spraw, które poruszały ówczesnych ludzi kościoła. Beocjusz był przede wszystkim nauczycielem metody scholastyki. Św. Benedykt założyciel zakonu Benedyktynów. W regule zakonu, którą sam opracował głosił zasadę, że mnich oprócz zwykłych ślubów zakonnych, czystości i moralności ma obowiązek stałego zatrudniania się jakąś pożyteczną pracą. Powinny być prowadzone zajęcia poza modlitewne, a więc praca dla dobra wspólnoty i dla dobra duchowego. Do pracy pozytywnej zaliczono nie tylko zajęcia fizyczne , jak i zajęcia umysłowe.
Kasjodor urzędnik państwowy dyplomata, który w 535r założył w Rzymie szkołę. Szkoła ta miała pogodzić wiedzę pogańską z potrzebami chrześcijaństwa. Opracował podręcznik „ Kształcenie w naukach polskich i świeckich” . W podręczniku tych zawarł wiadomości z gramatyki, retoryki, dialektyki, arytmetyki, geometrii w astronomii. Był to program 7-min sztuk wyzwolonych, który stał się modelem średniowiecznego wykształcenia. Pierwszy triwium obejmował gramatykę, retorykę i dialektykę. Dawał podstawy do czytania i pisania po łacinie. Drugi szczebel - gnadvivium, obejmował arytmetykę, muzykę, geometrię i astronomię. Drugi szczebel był trudniejszy i trwał o wiele dłużej. Największą rolę przywiązywano do nauki muzyki, która obejmowała teorię muzyki i naukę śpiewu kościelnego. Astronomię poznawało się w celu układania kalendarza ruchowych świąt kościelnych. Układanie kalendarza wymagało znania wiadomości z matematyki. Brakowało wykwalifikowanych nauczycieli, którzy mogli wykładać wszystkie nauki wyzwolone. Głównym celem nauki szkolnej było kształcenie duchowe i przygotowanie ucznia na teologiczne studia. Wymagania nie były wygórowane, takie same obowiązywały w całej zachodniej i środkowej Europie. Benedyktyni ich hasłem było: „Módl się i pracuj”.
Izydor z Sewilli (570-633) potomek sławnego rodu rzymskiego w Kartaginie i spadkobierca erudytów starożytnych, uchodzący za najwybitniejszego uczonego przełomu VI i VIIw. „Etymologie” Izydora stały się podstawą nauczania na wszystkich poziomach przez kilkaset lat. Życie człowieka a przede wszystkim wychowanie dzielił ma sześć stopni: niemowlęctwo, dzieciństwo, młodzieńczość, młodość, dojrzałość i starość.