Czarny - basic info
niebieski - mniej basic, ale wciąż istotne
Denishawn:
Denishawn School of Dancing and Related Arts
morderna, Stany Zjednoczone, Los Angeles, California ;p
założona w 1915 r. trwała do 1929r.
założyciele: Ruth St Denis i Ted Shawn (małżonkowie)
podstawy baletu, metody Delsarte'a, wschodnie sztuki taneczne, wizualizacje muzyczne Ruth St, Denis
ma znaczenie przez to że zapewniła kolejnemu pokoleniu choreografów solidny trening w różnych stylach, doświadczenie etc.
Ruth St. Denis:
1879 - 1968
początek jej przygody z tańcem to Delsarte (uczyła się jego metody)
inspirowała się kulturą wschodnią, zwłaszcza Indiami (m. in powodem tego zainteresowania były problemy rasowe Stanów)
taniec dla niej to przeżycie duchowe, metafizyczne.
Jej natura to jej dusza. Uważa duszę za najbardziej naturalną w sobie
robiła wizualizacje muzyczne (muzyczne wizualizacje rozumiane jako „naukowy” przekład rytmu, melodii i struktury (budowy) harmonicznej kompozycji muzycznej na działanie ciała. Struktura muzyczna przeniesiona na ruch, każdej nucie można przypisać ruch, odtańczyć ją)
nie była w Indiach, ale ją inspirowały - jest to element, który sprawia, że postrzeamy ją współcześnie. (ona nie tańczy tańców hinduskich, tylko „interpretuje” wschodnią kulturę, pokazuje jak ona ją postrzega)
ogólnie była metafizycznie jebnięta, (trochę jak Isadora), tu cytat:
mówi, że poza jej czasami świat taneczny to Wieczne Teraz
W teraźniejszości posługujemy się językiem intelektu-mowy, żeby przekazać wszystkie stany emocjonalne i świadomości i przez to zahamowaliśmy piękno i emocjonalność samych siebie, podczas gdy taniec sam w sobie to zawiera, jest jakby świętym językiem którym przekazujemy duchowe przeżycia
przetwarzanie sztuki przez siebie
taniec jest czymś naturalnym, co wychodzi z nas, i w ten sposób się komunikujemy (jak dziecko, które zaczyna spontanicznie tańczyć), powinno być czymś naturalnym a nie wyuczonym
To ja jestem Ruth St. Denis!
Ted Shawn:
1891 - 1972
też uczył się metody Delsarte'a
ma bardziej (dużo bardziej) techniczne podejście niż Ruth ST Denis
przeznaczeniem tańca jest ekspresja religijna
W 1930- po upadku Denishawn założył tedShawn and his Men Dancers i jeździli po Europie
uważa, że istnieją pewne stałe określające tancerza (mimo tego, że każdy jest różny i są różne techniki). Stałe w aspekcie fizycznym i duchowym (ale duchowym tylko w znaczeniu wartości sztuki). Stałe fizyczne:predyspozycje i zdolności ciała, zdolności koordynacji, dyscyplina, itp. to, co możemy oczekiwać od tancerzy - to są niezmienne zdolności które muszą być opanowane do perfekcji.
Jedność stylu (wszystko powinno się z sobą łączyć)
Taniec do muzyki - impulsy takie jak muzyka, harmonia między muzyką a tańcem
tancerz musi znać wzory, które wykorzystuje w trójwymiarowej przestrzeni (w odniesieniu do siebie i innych) i w czwartym wymiarze czasu
To, co oceniamy w tańcu jako formie sztuki nie różni się od tego, czego szukamy w jakiejkolwiek innej formie artystycznej
porównuje taniec, czy choreografię do domu - solidne podstawy, pięknie wykończone mury i dach - generalnie jest bardzo konkretny.
Każda sztuka z pewnego punktu widzenia jest zniekształceniem natury
Taniec stylizowany- jeśli tancerz stylizuje ruch na Grecki, z antycznych waz itp. to każdy krok i ruch muszą temu odpowiadać, choć tancerz może stworzyć swój własny styl opierając się tylko na czymś bo jest indywidualistą
Pod koniec lat 20-tych rozwój modernistycznych teorii estetycznych oraz uformowanie się wspólnot intelektualnych otworzyło ścieżki dla modernistycznych eksperymentów niezależnych i nonkonformistycznych młodych tancerzy. Wśród nich znaleźli się między innymi Martha Graham ( razem z kompozytorem Louisem Horstem), Doris Humphrey, Charles Weidman i Helen Tamiris.
Doris Humphrey:
1895 - 1958
w 1928 opuściła Denishawn (z Charlesem Weidmanem i otworzyła studio w Nowym Jorku, gdzie utworzyła niezależną grupę taneczną wraz z innymi byłymi tancerzami Denishawn).
Stworzyła technikę fall and recovery
Pojechała na wschód i porównała jak wygląda Ruth a jak rzeczywistość - źródło nspiracji
Do 1931 dzieła Humphrey zdają się skrupulatnie unikać czegokolwiek, co mogłoby psychologizować ruch
postrzeganie ruchu jako wydarzającego się między polami upadku i powstania
focus bardziej na proces niż na efekt (przez jej analityczne podejście i rezerwę dla emocji)
Fall and recovery:
ciało stojące i ciało leżące jest martwe. Lawirowanie między tymi stanami. Upadek i powstanie
4 czynniki ruchowe: rytm, dynamika, rysunek i czynnik psychologiczny; 2 stany martwe: pozycja stojąca i leżąca; Walka w tańcu polega na walce pomiędzy tymi dwoma stanami
zakłócenie naturalnego rytmu oddechowego
oddech wydobywa ciało z symbolicznej i kinetycznej śmierci (postawy stojącej lub leżącej)
(upadek i powstanie analogiczne do stanów życia społecznego, niepewność i różnorodność ludzkiego życia)
asymetria
największy grzech to zrobić chorełke stabilną, monotonną, symetryczną