Zagadnienie nr 34
Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny
Podstawa prawna: art. 4491 - 44911 KC
Definicja produktu: rzecz ruchoma, choćby została połączona z inną rzeczą, a także zwierzęta i energia elektryczna; nie dotyczy dóbr intelektualnych, chyba, że są nośnikami rzeczy ruchome (np. oprogramowanie komputera).
Definicja produktu niebezpiecznego: produkt, który ma cechy niezapewniające bezpieczeństwa, jakiego można oczekiwać, uwzględniając normalne jego użycie - należy jednak mieć na uwadze okoliczności w chwili wprowadzenia go do obrotu (np. jeżeli później wprowadzono produkt o wyższych standardach bezpieczeństwa, nie świadczy to o braku bezpieczeństwa wcześniejszego produktu).
Podmiot odpowiedzialny za wyrządzoną szkodę:
producent - jeżeli wytwarza go w zakresie swojej działalności gospodarczej - odpowiedzialność następuje z chwilą wprowadzenia go do obrotu;
osoby, które nie są producentami, lecz wykorzystują charakterystyczne oznaczenia i sprzedają te produkty jako własne;
importerzy produktów zagranicznych (odpowiadają solidarnie z producentem);
profesjonalni zbywcy produktów niebezpiecznych (odpowiadają, gdy nie wiemy, kto jest producentem lub importerem) - mogą się od tego uwolnić - w terminie miesiąca mają zawiadomić, od kogo nabyli produkt lub kto jest producentem lub importerem.
Podmiot uprawniony: każdy, kto poniósł szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (osoby fizyczne, jeżeli doznały szkody w mieniu osobistym).
Przesłanki odpowiedzialności: zasada ryzyka, szkoda ma być wyrządzona w ramach adekwatnego związku przyczynowego, nie można w drodze umownej wyłączyć ani ograniczyć na niekorzyść konsumenta tej odpowiedzialności.
Przedawnienie: po upływie 3 lat od momentu, gdy dowiedział się o szkodzie lub przy należytej staranności mógł się o tym dowiedzieć; w każdym przypadku po upływie 10 lat od wprowadzenia produktu do obrotu.
Zagadnienie nr 35
Wykonanie zobowiązań
1. Clausula rebus sic stantibus - art. 3571 KC
- dotyczy wyłącznie zobowiązań powstałych z umów
- przesłanki (muszą być spełnione łącznie):
a) nastąpi nadzwyczajna zmiana stosunków (obiektywna);
b) zmiana ta pociąga za sobą nadmierną trudność w spełnieniu świadczenia lub grozi jednej ze stron rażącą stratą;
c) strony nie przewidywały wpływu nadzwyczajnej zmiany stosunków na zobowiązanie.
- decyzję wydaje sąd wyłącznie na żądanie strony, biorąc pod uwagę interesy obu stron oraz zasady współżycia społecznego. Typy orzeczeń:
- oznaczenie sposobu wykonania zobowiązania (np. zmiana miejsca, czasu).
- oznaczenie wysokości świadczenia (podwyższy lub obniży);
- rozwiązanie umowy (dodatkowo - rozliczenie stron).
2. Podmioty wykonania zobowiązań:
a) osoby wykonujące:
- osobiste świadczenie dłużnika - art. 356 KC
- ktokolwiek byle działał co najmniej za wiedzą i tym samym za domniemanym przyzwoleniem dłużnika.
b) osoby przyjmujące:
- wierzyciel
- osoby upoważnione przez wierzyciela - zob. art. 452 KC
3. Przedmiot wykonania zobowiązania:
-rzeczy oznaczone co do gatunku - art. 357 KC
- wykonanie w części świadczenia podzielnego: art. 450 KC
- wykonanie kilku świadczeń - zasada zarachowania zapłaty - art. 451 KC
4. Miejsce spełnienia świadczenia:
- miejsce spełnienia świadczenia określa przede wszystkim treść zobowiązania lub jego właściwość, w braku takiego zapisu ma zastosowanie art. 454 KC.
- art. 454 KC:
a) świadczenia pieniężne powinny być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia (tzw. długi oddawcze);
b) w odniesieniu do świadczeń niepieniężnych właściwe jest miejsce zamieszkania lub siedziby dłużnika (tzw. długi odbiorcze);
5. Termin spełnienia świadczenia:
- termin określa treść lub właściwość zobowiązania, w braku zapisu - zob. art. 455 KC
- art. 455 KC:
a) świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania
b) jeżeli w umowie zastrzeżono, iż dłużnik będzie spełniał świadczenie częściami, a nie określono ich wielkości i terminów, to wierzyciel o tych kwestiach decyduje - zob. art. 456 KC
c) wierzyciel może żądać spełnienia świadczenia także przed nadejściem terminu w wyjątkowych sytuacjach, gdy jego interes jest zagrożony - zob. art. 458 KC.
- zastrzeżenie terminu na korzyść dłużnika, w razie braku odpowiedniego zapisu w umowie - art. 457 KC.
6. Wykonanie świadczeń wzajemnych:
- świadczenie wzajemne - świadczenie jednej strony jest odpowiednikiem świadczenia drugiej strony;
- art. 488 KC - winny być spełnione jednocześnie
- jeżeli z określonej decyzji wynika, że jedno świadczenie ma zostać spełnione wcześniej ( np. z umowy, orzeczenie sądowego), to strona zobowiązana do wcześniejszego spełnienia świadczenia może się powstrzymać z jego spełnieniem, gdy narażona jest na ryzyko, iż nie otrzyma świadczenia wzajemnego - por. art. 490 KC.
7. Dowody spełnienia świadczenia:
- na dłużniku spoczywa ciężar udowodnienia, iż spełnił świadczenie;
- dowody:
a) pokwitowanie wystawione przez wierzyciela - art. 462 KC
b) zwrot dokumentu stwierdzającego wierzytelność wierzyciela - art. 465 KC
- w razie odmowy wydania ww. dowodów - dłużnik może powstrzymać się od spełnienia świadczenia lub złożyć je do depozytu sądowego - art. 463 oraz 465 par. 3 KC.
8. Prawo zatrzymania (ius retentionis)
- osoba zobowiązana do wydania cudzej rzeczy może ją zatrzymać do czasu zaspokojenia lub zabezpieczenia przysługujących mu roszczeń o zwrot nakładów na rzecz oraz roszczeń o naprawienie szkody przez rzecz wyrządzonej - art. 461 par. 1 KC
- nie przysługuje to prawo, gdy wydanie rzeczy wynika z czynu niedozwolonego albo gdy chodzi o zwrot rzeczy wynajętych, wydzierżawionych lub użyczonych - art. 461 par. 2 KC.
Zagadnienie nr 36
Skutki niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania
1. Ogólne reguły odpowiedzialności dłużnika:
- system prawa wiąże z tym zagadnieniem instytucję odpowiedzialności kontraktowej;
- przesłanki:
a) zdarzenie, z którym system prawa wiąże czyjąś odpowiedzialność;
b) związek przyczynowy między tym zdarzeniem a
c) powstałą szkodą.
- obejmuje ona tylko szkody majątkowe;
- dłużnik odpowiada zarówno za stratę, jak i utracone przez wierzyciela korzyści - art. 361 par. 2 KC;
- strony mogą w umowie rozszerzyć/złagodzić zakres okoliczności, za które dłużnik nie będzie odpowiadał, za wyjątkiem uchylenia odpowiedzialności dłużnika za winę umyślną - art. 473 KC;
- dłużnik odpowiada za działania i zaniechania osób trzecich na zasadzie ryzyka - art. 474 KC
2. Niemożliwość świadczenia:
- świadczenie jest niemożliwe do spełnienia, gdy nikt nie jest w stanie go wykonać
- pierwotna niemożliwość spełnienia świadczenia - już w chwili powstanie zobowiązania było ono niewykonalne - zobowiązanie w ogóle nie powstało - art. 387 KC.
- następcza niemożliwość spełnienia świadczenia:
a) jeżeli jest następstwem okoliczności, za które dłużnik nie odpowiada, zobowiązanie wygasa - art. 475 par. 1 KC;
b) jeżeli jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiada - dłużnik jest zobowiązany do naprawienia szkody. W zobowiązaniach wzajemnych wierzyciel ma dwa uprawnienia:
- może żądać od dłużnika odszkodowania
- może on od umowy odstąpić - por. art. 494 KC.
3. Opóźnienie i zwłoka dłużnika:
- niedotrzymanie terminu spełnienia świadczenia ma postać:
a) opóżnienia kwalifikowanego - zwłoki - za które dłużnik ponosi odpowiedzialność
b) opóźnienia zwykłego - za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności;
- opóźnienie zwykłe - przy świadczeniach pieniężnych zobowiązany jest do zapłaty odsetek, nawet gdy wierzyciel nie poniósł szkody - art. 481 KC
- zwłoka:
a) wierzyciel może domagać się spełnienia świadczenia
b) wierzyciel może domagać się naprawienia wynikłej dla niego ze zwłoki szkody - art. 471 KC;
c) naprawienie szkody wynikłe z niewykonania zobowiązania - art. 477 KC;
d) uprawnienie wierzyciela do wykonania zastępczego w razie niewykonania w trzech sytuacjach - zob. art. 479 i 480 KC - dodatkowo przysługuje mu jeszcze odszkodowanie
- zwłoka w umowach wzajemnych:
a) modyfikacja ww. skutków wiąże się z możliwością odstąpienia z wyznaczaniem lub bez wyznaczania terminu do wykonania zobowiązania - zob. 491 i 492 KC.
4. Zwłoka wierzyciela:
- wierzyciel winien współdziałać przy wykonaniu zobowiązania - art. 354 par. 2 KC
- zwłoka wierzyciela - przesłanki - art. 486 par. 2 KC:
a) uchyla się od przyjęcia zaofiarowanego faktycznie, a nie słownie, świadczenia;
b) odmawia dokonania czynności, bez której świadczenie nie może być spełnione;
c) oświadcza dłużnikowi, że świadczenia nie przyjmie.
- dłużnik może (art. 486 par. 1 KC):
a) złożyć przedmiot świadczenia do depozytu sądowego - por. art. 467 par. 4 KC
b) żądać od wierzyciela naprawienia wynikłej stąd szkody
c) uchylenie ujemnych dla dłużnika konsekwencji wynikających zarówno ze zwłoki, jak i z opóźnienia zwykłego.