Rafał Wojaczek „Trzeba było rozstrzelać poetę”

Patrzę czasem na Ziemie lecz już nie widzę planety

Cóż, ze jest słowo Ziemia, ze inne takie pamiętam

Choćby to były wszystkie

Słowa, które pamiętam

Wiem, ze inny jest język poematu.

Poemat jest osobą, tak mi się czasem wydaje

Zdaje się, jest Murzynem choć nie wiem: czarnym czy białym

Wiec drgająca pod brzuchem

Białoczerwona różyczka

Pilnie prowadzi go za moim śladem.

Czasem chciałbym się schować lecz nawet najmniejszej szpary

Nie ma ani obłoku. Lecz nie ma także Murzyna

Poemat jest kimś innym

ale jeśli jaszczurką

Jest lub biskupem, tez jest moja wina.

Kazimierz Przerwa- Tetmajer „Mów do mnie jeszcze”

"...Mów do mnie jeszcze... Za taka rozmową

tęskniłem lata... Każde twoje słowo

słodkie w mem sercu wywołuje dreszcze -

mów do mnie jeszcze...

Mów do mnie jeszcze... Ludzie nas nie słyszą,

słowa twe dziwnie poją i kołyszą,

jak kwiatem, każdem słowem twem się pieszczę -

mów do mnie jeszcze..."

---