- racjonalni, kalkulujący korzyści i straty gracze.
Wieszający się na kracie samobójca postępuje w myśl precyzyjnego planu
Gierki, testy oraz procedury inicjacyjne to z kolei nic innego, jak precyzyjne mechanizmy służące do odseparowania twardzieli - kandydatów do najwyższej kasty więziennej, czyli grypsujących - od mięczaków.
Więźniowie nie tylko uczestniczą w grach, ale aktywnie je tworzą - POWSTAWANIE REGUŁ
Np. aby zdobyć niezbędną informację na temat charakteru nowych współwięźniów. Tworzone koalicje
DRAMATYZOWANIE - Samouszkodzenia nie są skutkiem maniakalnej depresji, ale mają na celu przesłanie wiarygodnego sygnału o stopniu determinacji więźnia do jego współwięźniów
IDEALIZACJA - DYSTANS
FASADY - groźba zastosowania przemocy w wypadku łamania reguł życia więziennego wystarcza do wymuszenia przestrzegania norm.
GRA - "Więzień nabiera cierpliwości w planowaniu i dążeniu do celu. Otoczenie karze go surowo za błędy i hojnie nagradza za dobre pomysły. (...) Sprytny ruch pomaga skrócić mu wyrok, ocalić od gwałtu czy pobicia, utrzymać dobre samopoczucie, uzyskać lepsze jedzenie lub ubrania".
Gierki są podstawowymi testami twardości i sprytu "świeżaka". Dostarczają precyzyjnej oceny jego słabości i atutów. Jeśli wyniki testów są wyjątkowo dobre, "świeżak" szybko przechodzi do dalszej fazy. W przeciwnym razie stosowane są wobec niego kolejne testy.
Sprytny ruch pomaga skrócić mu wyrok, ocalić od gwałtu czy pobicia, utrzymać dobre samopoczucie, uzyskać lepsze jedzenie lub ubranie. Kalkulacja zdominowuje życie więźnia.
Niezwykle „podkładem” teoretycznym do przedstawienia rzeczywistych sytuacji, w których zmuszeni są stawać więźniowie, okazała się matematyczna teoria gier. Za jej pomocą autor konstruuje niejednokrotnie skomplikowane gry obrazujące zawiłość sytuacji, z których poprawne wyjście wymaga od więźnia nie siły fizycznej, jak skłonna byłaby sądzić większość z nas, nie znająca więziennych realiów, ale raczej siły charakteru i inteligencji.