ŹYCIE POZAGROBOWE - lekcja z dnia 4 lutego 2007 - Szymon Matusiak
1. Natura człowieka.
Człowiek składa się z dwóch elementów: z ciała i duszy (ducha) - Mat. 10:28; 1 Kor. 7:34. Dusza (duch) odnosi się do niematerialnej części człowieka, która nadal żyje po śmierci (Łuk. 12:20; 23:46). Słowa dusza i duch używane są zamiennie (Łuk. 1:46, 47). Czy po śmierci duch, czy dusza nadal żyje? (np. Hebr. 12:22, 23 - duchy ludzi sprawiedliwych; Obj. 6:9, 10 - dusze zabitych).
2. Czy dusza naprawdę jest nieśmiertelna?
a) Absolutnie nieśmiertelny jest tylko Bóg (1 Tym. 6:15, 16).
b) Pełną nieśmiertelność otrzymamy dopiero przy zmartwychwstaniu (1 Kor. 15:51-53).
c) Dusza jest niematerialną cząstką człowieka, która nie ulega rozkładowi po śmierci ciała. Nie jest jednak nieśmiertelna sama z siebie, lecz to Bóg podtrzymuje ją przy życiu (Ps. 36:10; Hebr. 1:3). Gdyby tylko zechciał, mógłby zniszczyć duszę. Być może lepiej byłoby używać określenia dusza nie umierająca.
d) W przeciwieństwie do filozofii greckiej i do religii Wschodu ideałem chrześcijaństwa jest zbawienie całego człowieka, jego ciała i duszy (Rzym. 8:11, 22, 23; 1 Piotra 1:9).
3. Stan pośredni (między śmiercią a powszechnym zmartwychwstaniem), czyli co się dzieje z człowiekiem bezpośrednio po śmierci?
a) Dusze ludzi wiernych Chrystusowi natychmiast idą do Boga (2 Kor. 5:1, 8; Filip. 1:23).
b) Dusze ludzi niewierzących i niewiernych od razu idą do piekła i cierpią męki (Łuk. 16:24-26).
c) Biblia nie zawiera słowa „czyściec” ani nie naucza o takim miejscu. Teologia katolicka opiera tę naukę na apokryficznej księdze 2 Machabejskiej 12:42-45, na Mat. 5:26; 12:32 i 1 Kor. 3:15, lecz dowody te są niewystarczające.
4. Ostateczny stan człowieka.
Przy powtórnym przyjściu Chrystusa nastąpi powszechne zmartwychwstanie (Jana 5:28, 29; 1 Kor. 15:22; 1 Tes. 4:13-18). Ci, którzy dożyją powtórnego przyjścia, nie umrą, lecz zostaną przemienieni. Dusze zmarłych wiernych połączą się z nowymi, chwalebnymi ciałami podobnymi do ciała zmartwychwstałego Chrystusa (1 Kor. 15:51-54; Filip. 3:20, 21). Odbędzie się Sąd Ostateczny, po którym pobożni zostaną zabrani do nieba, by na zawsze być z Panem, a bezbożni pójdą na wieczne męki (Mat. 25:34, 41, 46; Obj. 14:9-11; 20:10-15).
5. Do czego powinna nas pobudzać prawda o stanie umarłych
Rzym. 2:4-11 - wiara, nawrócenie i dobre uczynki;
Łuk. 12:4, 5 - bojaźń Boża;
Obj. 2:10c - wierność;
1 Kor. 15:54-57, 58 - wdzięczność i gorliwość;
1 Tes. 4:13, 14, 18 - nadzieja i pocieszanie strapionych.