Zadania pedagogiki społecznej


Zadania pedagogiki społecznej:
- zmiana niekorzystnych warunków rozwojowych
- ulepszanie wpływów pozytywnych

Funkcje pedagogiki społecznej:
- kompensacja - wyrównanie braków utrudniających prawidłowy rozwój jednostki
- profilaktyka - zapobieganie powstawania niekorzystnych zjawisk
- doskonalenie - rozwijanie prac własnych, by doskonalić siebie i otoczenie

Podstawowe cechy pedagogiki społecznej:
- globalność
- dynamika
- kompensacja
- wartościowanie

Idee Radlińskiej:
- podmiotowości - traktować jednostkę jako podmiot
- sprawiedliwości społecznej - wszyscy mają równy dostęp do warunków rozwojowych
- pomocniczości - społeczeństwo ma obowiązek pomagania
- edukacji społecznej - wychowanie; jedno z elem. życia społ.- kul.

Siły społeczne - cechy, uzdolnienia i aspiracje jednostki przejawiające się w konkretnym działaniu

Źródła sił społecznych:
- grupa rówieśnicza
- instytucje społeczne
- role społeczne pełnione przez jednostkę
- sam człowiek
- sytuacje zagrożenia

TYPOLOGIA SIŁ SPOŁECZNYCH
wg Radlińskiej: 
a) narastające
b) zanikające
c) jawne
d) ukryte

wg Kowalskiego:
a) podstawowe f) zorganizowane
b) współwyznaczające g) wsteczne
c) wzmacniające h) postępowe
d) osłabiające i) zachowawcze
e) spontaniczne j) rozwojowe

Wsparcie społeczne - wszelka pomoc jednostce w jej trudnej sytuacji (pomoc w jej przezwyciężeniu); istnieje cały czas, a aktywizuje się w sytuacjach trudnych


Rodzaje wsparcia społecznego:
- emocjonalne
- wartościujące
- informacyjne
- duchowe

Poznańska szkoła badań nad rodziną:
- wieloaspektowa, integralna analiza życia rodzinnego z uwzględnieniem interakcji z zewnętrznymukładem społecznym
- kompleksowa analiza - ważne elementy

elementy struktury i funkcji rodziny oraz świadomości rodziny dot. życia rodzinnego i zjawisk ściśle powiązanych z życiem rodzinnym
- bada się wzajemne uwarunkowania tych elem., wg zasad odwracalności kategoriami zmiennych niezależnych i zależnych

Funkcje rodziny wg Tyszki:
- biopsychiczne:
*prokreacyjne
*zewnętrzne
- ekonomiczne:
*materialno-ekonomiczne
*opiekuńczo-zabezpieczające
- społeczno-wyznaczające:
*klasowa
*legalizacyjno-kontrolna
- socjopsychiczne: 
*socjalizacyjna
*kulturalna
*emocjonalno-ekspresyjna
*rekreacyjno-towarzyska

Szkoła środowiskowa wg Szackiego:
- jako placówka wychowawcza ściśle współpracująca z rodzicami i instytucjami, które rozwijają zainteresowania uczniów
- brak rozbieżności między celami wychowawczymi w domu i w szkole
- przygotowywanie dziecka do życia dorosłego
- pamiętać: szkoła jest dla dzieci, a nie dzieci dla szkoły!
- Krytyka tłumienia tego co spontaniczne

Cel wychowawczy szkoły środowiskowej:
- powiązanie szkoły z życiem
- zaspokojenie potrzeb duchowych uczniów (wszechstronne zaspokajanie potrzeb)
- kompleksowe realizowanie funkcji podstawowych (wychowawcza, opiekuńczo-socjalna i kształcenia)
- rozwijanie motywacji i umiejętności ucznia do dalszego poszerzaniu i pogłębianiu wiedzy 
- aktywizacja różnorodnych sił społecznych, np.: rodziców


Podstawowe funkcje szkoły środowiskowej:
1.kształcąco-wychowująca
- optymalne wykorzystanie zdolności dziecka
- rozszerzanie różnorodnych form ich aktywności
- organizowanie współpracy z innymi instytucjami
2.opiekuńcza
- stała i kompleksowa opieka nad warunkami nauki
- rozpoznawanie i diagnozowanie braków spowodowanych opóźnieniem w rozwoju
- organizowanie czasu wolnego
- zapobieganie i usuwanie zagrożeń
3.koordynacyjna
- podział racjonalny 

acjonalny zadań
- jednolita opieka wychowawcza

Zasady współdziałania szkoły ze środowiskiem: (wg Winiarskiego)
1)Oddolnej inicjatywy i dobrowolności
- chęć dobrowolnego współdziałania musi zrodzić się wśród członków danego środowiska (nauczyciele, rodzice, mieszkańcy...)

2)Równorzędności i poszanowania partnerów
- jednakowe traktowanie wszystkich uczestników współdziałania 

3)Kompleksowości współpracy
- holistyczne podejście do współpracy (wszystkie aspekty pod uwagę)

4)Korelacji celów i działań
- elementy współpracy nie są sprzeczne, nie przeciwstawiają się sobie, nie wykluczają się wzajemnie

5)Autentyczności zadań i działań

6)Planowości współpracy
- współdziałanie musi mieć charakter świadomy, celowościowy, intencjonalny
- współpraca powinna opierać się na wcześniej opracowanym integralnym planie działania

7)Ciągłości i systematyczności
- długotrwałość, duża częstotliwość, rytmiczność, płynność,aktywność wszelkich działań

8)Elastyczności i różnorodności form oraz metod działania
- (elas.) przeciwstawienie się schematyczności, sztywności, uniformizacji, niezmienności
- (różn.) przeciwstawienie się unifikacji, jednorodności, monotonii, ubóstwu treści, form i metod działania 

9)Innowacyjności w pracy środowiskowej
- nowatorstwo społeczno - pedagogiczne, twórcze podejście (nie odtwórcze)

10)Stopniowego poszerzania zakresu współdziałan

Typologie grup społecznych:
1.ogólny podział:
*zwarte
*luźne
*okazyjne
2.ze wzgl. na wiek członków:
*rówieśnicze
*zróżnicowane
3.ze wzgl. na płeć:
*jednorodne
*mieszane
4.ze wzgl. na społeczna podstawę ich istnienia:
*celowe (grupy wtórne)
*spontaniczne (grupy pierwotne)

Funkcje grupy rówieśniczej: (wg Misztala)
MAKROSPOŁECZNE
- wyznaje określony

określony system wartości
- kreuje wzorce zachowań
- egzekwuje ich przestrzeganie
MIKROSPOŁECZNE (złożone)
- dostarcza motywacji do działania celowego
- wyznacza role społeczne , uczy samodzielności
MIKROSPOŁECZNE (proste)
- zaspokaja potrzebę przynależności i akceptacji
- źródło zabawy i rozrywki (organizowanie czasu wolnego)
- dostarcza wrażeń, przygód i nowych doświadczeń

Grupa rówieśnicza - organizm społeczny, który wyróżnia się spośród innych nie ze względu na cechę demograficzną, lecz ze względu na typ więzi, bliskie, nacechowane wzajemną aprobatą uczestnictwo


Typy kierowania grupą rówieśniczą:
PRZODOWNICTWO- gotowość do współdziałania, osoba ta ze względu na swój charakter i 
opiekuńczość obdarzona jest przez grupę zaufania
PRZYWÓDZTWO- jest zdobywane przy aprobacie członków grupy, może wynikać z
kwalifikacji lub możliwości jednostki
PANOWANIA(władza)- zdobywana instrumentalnie, głównie siłą, 
autokratyzm, rygoryzm, centralizacja decyzyjna







Pierwotność i wtórność grup rówieśniczych

GRUPA PIERWOTNA GRUPA WTÓRNA
- członkostwo spontaniczne, nacechowane poczuciem uczestnictwa
- dominują więzi osobowe i powszechna identyfikacja wzajemna (znajomość osobista)
- niewielkie rozmiary

- grupa o ustalonym świecie wartości wzorców o różnorodnych implikacjach organizacji grupy
- istnieje umowny system kontroli i doraźne sankcje

- zmienność okazjonalności celów i wew. hierarchii
- przywództwo 

hierarchii
- przywództwo wynika z cech osobowych i aprobaty grupy - członkowie pochodzą z rekrutacji formalnej
- dominacja więzi rzeczowych i stosunków organizacji

- możliwie wielkie rozmiary grupy o rozgałęzionej strukturze
- istnienie własnych celów i interesów dominujących nad interesami innych

- posiadanie formalnych wzorów zachowań egzekwowanych formalnymi sankcjami
- centralizacja decyzyjna i koordynacja działań
- wyspecjalizowane kierownictwo, wyalienowani przywódcy



Tolerancja - wyrozumiałość w stosunku do przekonań odmiennych od naszych

Uprzedzenie -negatywna i nieracjonalna postawa wobec innych osób, która jest silna, sztywna i odporna na zmianę

Ubóstwo- brak dostatecznych środków do życia, nędza, bieda i niedostatek w sensie ekonomicznym

Podstawowe przyczyny ubóstwa:
- bezrobocie
- bezdomność
- brak wykształcenia
- dysfunkcjonalność rodziny
- niedostateczna troska o ludzi starszych
- zły stan zdrowia
- niekorzystna sytuacja np.: państwa 

Rodzaje ubóstwa: 
- absolutne
- względne

Trzy teorie przyczyn ubóstwa: 
1) skażonych charakterów
- ubóstwo upatrywane w jednostce
- indywidualne defekty
- brak zdolności i możliwości podjęcia pracy

2)ograniczonych możliwości
- nierówność dostępu do szkół i miejsc pracy
- dyskryminacja płciowa lub rasowa

3)”wielkiego brata” - wina po stronie rządu, bo poprzez wysokie podatki zniszczył on bodźce do umacniania niezależności ekonomicznej rodziny

Przyczyny bezrobocia:
- niskie i „wąskie” wykształcenie
- zwolnienie z pracy na skukutek redukcji etatów (zwolnienia grupowe)
- niewznowienie umowy o pracę
- handel zagraniczny (kapitał zagraniczny w kraju, import)
- postęp technologiczny i techniczny

Skutki przyczyn bezrobocia:
- pogorszenie się sytuacji materialnej rodziny
- popadnięcie w alkoholizm
- złe warunki mieszkaniowe
- izolacja społeczna
- kłopoty wychowawcze z dziećmi
- poczucie winy
- niski wzory zaspokajania potrzeb kulturalnych (tylko TV)
- negatywny stosunek do nauki

Formy przeciwdziałania bezrobociu:
- inicjowanie i finansowanie szkoleń
- organizowanie dodatkowych miejsc pracy i udzielanie pracownikom pomocy finansowej
- inicjowanie i finansowanie robót publicznych
- udzielanie pożyczek z Funduszu Pracy
- przyznawanie i wypłata zasiłków
- aktywizowanie bezrobotnych w ramach programów specjalnych i zajęć w klubach pracy




Bezdomność - względnie stała sytuacja człowieka pozbawionego mieszkania (domu)

Rodzaje bezdomności:
- z wyboru
- z konieczności
- JAWNA - akceptacja braku mieszkania i tułaczki (sensu - stricto) 
- UTAJONA - mieszkanie w miejscach do tego nieprzystosowanych (sensu -largo)



Przyczyny bezdomności:
- dobrowolnie wybrany styl życia
- uchodźstwo (desperackie decyzje)
- własne lub cudze zachowanie dewiacyjne)
- zdarzenia losowe
- wadliwa polityka społeczna
- brak pracy i pieniędzy
- bycie byłym więźniem
- bycie byłym wychowankiem domu dziecka
- warunki lokalne
- przemoc w rodzinie

Przeciwdziałanie bezdomności: 
- działalność instytucji opiekuńczych (przytułków, szpitali, hospicjów)
- rozwój instytucji charytatywnych
- system gwarantowanych prawemświadczeń państwowych
- kontrolowane przez państwo programy poprawy warunków życia
- instytucje dyscyplinujące (np.: domy pracy)
- instytucje opiekuńczo - wychowawcze
- zakłady dysponujące kwaterami zastępczymi dla grup bezproblemowych

Diagnoza - rozpoznanie, tzn. zebranie potrzebnych danych i ich krytyczne opracowanie w drodze rozumowania

Walory dobrej diagnozy: 
- ciągłość
- łatwość zmian
- unikanie błędów
- obiektywizm
- pełność

Etyczne aspekty diagnozy:
- bronić się przed przedmiotowym traktowaniem osoby badanej
- podmiotowi działającemu zależy na poprawności stosunków społecznych
- niezbędne jest zaufanie, zachowanie poufności, współpraca, obustronne poczucie odpowiedzialności
- osoba diagnozująca powinna sobie zdawać sprawę ze specyficznych cech badania diagnostycznego
- zdawać sobie sprawę z konsekwencji z zależności interpersonalnych


Radlińska:
- „przede wszystkim nie zaszkodzić” - nie wolno zmuszać do zeznań (np.: poprzez szantaż)
- nie wolno wywoływać silnych stresów
- nie wolno stosować niewychowawczych i niehumanitarnych metod
- nie wolno stosować pozornej anonimowości
- nie wolno kierować się zdarzeniami z przeszłości

Błędy diagnostyczne: 
a)orzekania
- przypisanie komuś jakiejś cechy mimo braku podstaw do tego
b)pominięcia
- pomija się pewnego typu ważne zjawiska pojmowane jako złe


a)obserwacji
- nie dostrzegamy wszystkich cech lub widzimy te, których nie ma
b)techniczne
- dotyczą aparatury i notatek
c)rozumowania
- ?????????????

Praca socjalna - urządzenia i przedsięwzięcia, które powinny i ogólnodostępnych świadczeń tekpowinny pomóc ludziom w ich integracji ze społeczeństwem, by prowadzili oni godne życie

Pacjent - jednostka potrzebująca pomocy na skutek wydarzenialosowego, niezdolny do pokierowania sobą


Formy pracy socjalnej:
1)RATOWNICTWO- pomoc doraźna
2)POMOC- dość krótkotrwała (niewielka interwencja)
3)OPIEKA- pełna odpowiedzialność za drugiego człowieka, pacjent nie potrafi sobie poradzić

Zasady etyczne pracownika socjalnego:
- człowiek- najwyższa wartość, ma swoje prawa np.: samostanowienia i popełniania błędów, własnej godności
- każdy ma równy dostęp do usług socjalnych
- działać bezinteresownie (bez liczenia na własne korzyści)
- podopieczny ma pełne prawo do informacji o swojej sytuacji (podpisany kontrakt ze zobowiązaniami wobec siebie pr. socj. i pacjenta
- obowiązuje tajemnica zawodowa
- formy pracy dostosowane do podopiecznych (są w różnym wieku)
- traktować podopiecznych indywidualnie
- tolerancja wobec pacjentów (oddzielenie poglądów prywatnych od pracy)
- kierować się bezstronnością, sprawiedliwością, zasadą dobra pokrzywdzonego
- stawiać prawidłowe diagnozy


METODY PRACY SPOŁECZNO - WYCHOWAWCZEJ 
1)Prowadzenie indywidualnego przypadku
-metoda swoistego dialogu między pracownikiem socjalnym a pacjentem
-jest to metoda, która polega na 
analizie jednostkowych losów ludzkichw określone sytuacje wychowawcze 
lub
analizie konkretnych zjawisk natury wych. przez pryzmat jed .biografii ludzkiej

Zadania pracownika socjalnego:
- zrozumienie jednostki
- zabiegi terapeutyczne mające na celu rozładowanie lęku

Zasady pracownika socjalnego: 
- akceptacji
- komunikacji
- indywidualizacji
- uczestnictwa
- zaufania i poszanowania prywatności
- zmierzać do takiego nastawienia jednostki, by zapragnęła ona sama skorygować swoje życie. Opracować własny plan postępowania i dopomagać jednostce w uchwyceniu konsekwencji jej własnych pomysłów

2)Metoda pracy grupowej
-jest to metoda, która polega na kontakcie pracownika socjalnego z zespołem przez wspólne działanie jego członków, prac. socj. Stoi na straży wykonywanych zadań (są one sugerowane przez prac. socj. i samych członków grupy)

ODMIANY METODY GRUPOWEJ:
a) rozwojowo - wychowawcza
- kształtowanie na gruncie pracy kulturalno - oświatowej dorosłych i młodzieży (np.: w domach kultury czy klubach)
- sposób bycia nie odbiega od ogółu
- ich zadaniem jest służenie pomyślnemu rozwojowi fizycznemu, psychicznemu i kulturalnemu (a nie opiekuńczość)

b) psychoterapeutyczna
- nastawienie na poczynania terapeutyczne: ratownicze, opiekuńcze dorosłych osób nieprzystosowanych społecznie, o zaburzeniach w zachowaniu się

c) rewalidacyjna
- organizowanie pracy wychowanków wychowanków przez prac. socj.

Zasady pracy z grupą:
- samorządności
- dobrowolności
- styczności osobistej
- wzajemnego wspomagania
- perspektywy działalności (cel, który ukierunkuje działalność)
- działalności demokratycznej (każdy jest członkiem tej grupy)



PRACA SOCJALNA
Praca socjalna - urządzenia i przedsięwzięcia, które powinny pomóc ludziom w ich integracji ze społeczeństwem, by prowadzili oni godne życie

Pacjent - jednostka potrzebująca pomocy na skutek wydarzenialosowego, niezdolny do pokierowania sobą

Formy pracy socjalnej:
1)RATOWNICTWO- pomoc doraźna
2)POMOC- dość krótkotrwała (niewielka interwencja)
3)OPIEKA- pełna odpowiedzialność za drugiego człowieka, pacjent nie potrafi sobie poradzić

Zasady etyczne pracownika socjalnego:
- człowiek- najwyższa wartość, ma swoje prawa np.: samostanowienia i popełniania błędów, własnej godności
- każdy ma równy dostęp do usług socjalnych
- działać bezinteresownie (bez liczenia na własne korzyści)
- podopieczny ma pełne prawo do informacji o swojej sytuacji (podpisany kontrakt ze zobowiązaniami wobec siebie pr. socj. i pacjenta
- obowiązuje tajemnica zawodowa
- formy pracy dostosowane do podopiecznych (są w różnym wieku)
- traktować podopiecznych indywidualnie
- tolerancja wobec pacjentów (oddzielenie poglądów prywatnych od pracy)
- kierować się bezstronnością, sprawiedliwością, zasadą dobra pokrzywdzonego
- stawiać prawidłowe diagnozy



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zadania pedagogiki społecznej
pedagogika, ZAGADNIENIA Z PEDAGOGIKI SPOŁECZNEJ, Zadania pedagogiki społecznej:
współczesne wyzwania i zadania pedagogiki społecznej
Zadania pedagogiki społecznej, Studia, pedagogika 1 rok
Zadania pedagogiki społecznej
20 rola i zadania służb społecznych ds. p omocy dziecku i rodzinie - perspektywa europejska, socjol
ROLA I ZADANIA PEDAGOGA SZKOLNEGO W SZKOLE PODSTAWOWEJ-Praca Licencjacka (Empiryczna), pedagogika sp
PEDAGOGIKA SPOŁECZNA Pilch Lepalczyk skrót 3 pierwszych rozdziałów
Prosz por wna koncepcj Innego Levinasa i Wewn trznego Nauczyciela J, Pedagogika społeczna, Filozo
WYCHOWANIE I KSZTAŁCENIE W ZREFORMOWANEJ SZKOLE, PEDAGOGIKA SPOŁECZ
pojęcia pedagogika społeczna
podstawowe?chy pedagogiki społecznej

więcej podobnych podstron