Polska w 1138 r.
Umierając w 1138 roku książę Bolesław III Krzywousty ustanowił swoim testamentem nowy ustrój państwa polskiego. Głównym celem tego aktu było zapobieżenie bratobójczym walkom pomiędzy synami zmarłego władcy, do których dochodziło każdorazowo od śmierci Mieszka I. Najwyższą władzę sprawować miał najstarszy przedstawiciel rodu, młodsi rządziliby w wyznaczonych i dziedziczonych dzielnicach. Książę senior panować miał w tzw. dzielnicy senioralnej, w obręb której wchodziła zapewne ziemia krakowska, sieradzka i Pomorze. Pierwszym seniorem został Władysław II Wygnaniec, wyposażony również w Śląsk i ziemię lubuską. Pozostali bracia otrzymali: Bolesław IV Kędzierzawy — Mazowsze i Kujawy, Mieszko III Stary — Wielkopolskę, Henryk — Sandomierszczynę, a księżna-wdowa Salomea, opiekująca się najmłodszym synem Kazimierzem II Sprawiedliwym, ziemię łęczycką.