No logo

1. Budowanie supermarki stanowi niezmiernie kosztowny proces, wymagający nieustannego zarządzania, doglądania i ulepszania. Dlatego nie powinno się trwonić funduszy na fabryki, maszyny i ludzi - jest to zbyt drogie przedsięwzięcie a końcowa cena produktu będzie zbyt wysoka. Teraz stawia się na sponsoring, prezentację wizerunku, ekspansję, reklamę. Koncerny szukają dziś fabryk mogących wytworzyć ich produkty jak najtaniej.

2. Produkowanie rzeczy straciło dziś wszelką wartość. Koncerny zamykają swoje fabryki, przerzucając ciężar produkcji na kontrahentów, z reguły zagranicznych. Tym samym przerzuca się również odpowiedzialność producenta za swoich pracowników na kontrahentów

3. Eksportowany model Nike'a

1. Nie posiada na własność żadnej ze swoich fabryk - prototyp marki wolnej od produktu

2. Zyskuje się czas i pieniądze

3. Masowe zwolnienia

4. To nie jest kwestia ucieczki miejsc pracy

1. Kiedyś z dumą wisiały loga nad zakładem pracy, dzisiaj mówi się, iż jest to tajemnica zawodowa

2. Międzynarodowi producenci znanych marek polują na okazję, przetrząsając globalne centrum handlowe w poszukiwaniu lepszej oferty. Są to bardzo wybredni klienci, wymagający zamówień ściśle według projektu, z określonych materiałów, w terminie i przede wszystkim po jak najniższych cenach. Nie interesują ich trudności logistyczne, ani to, w jaki sposób udało się utrzymać aż tak niskie koszta - wszystko przerzucili na cudze barki

3. Prawdziwa ucieczka miejsc pracy polega na tym, że coraz więcej największych i najbardziej dochodowych korporacji na świecie w ogóle wycofuje się z zatrudniania kogokolwiek

5. Nieznośna lekkość Cavite: wycieczka do strefy wolnego handlu

1. Strefy wolnego handlu - produkcji eksportowej; najwięcej w Indonezji, Chinach, Meksyku, Wietnamie, na Filipinach - główne centra produkcji

2. Cavite - największa strefa wolnego handlu na Filipinach

3. Salony firmowe reprezentują markę jak najlepiej, natomiast strefy produkcji - „komórka na miotły”

4. Strefy te są miejscami, gdzie marki starają się nie rzucać w oczy - nie ma nazw ani logo, nie ma rywalizacji. Marki produkuje się obok siebie, w tej samej fabryce - supermarki nie są od siebie odseparowane

5. Cavite, podobnie jak i inne strefy, jest czymś w rodzaju Price Club, zniżkowej hurtowni dla korporacyjnych łowców okazji, strefa gospodarki wolnej od podatków, wyłączona spod kontroli lokalnych władz

6. 1964 - Rada Gospodarczo-Społeczna ONZ przyjęła rezolucję popierającą takie strefy jako środek propagowania handlu w krajach rozwijających się, idea, że strefy mogłyby pomóc gospodarce Trzeciego Świata

7. Praca - 12-16 h, zazwyczaj zatrudniane są młode kobiety, wojskowa dyscyplina, płace poniżej życiowego minimum, praca nie wymaga kwalifikacji, jest monotonna, tymczasowa, często trzeba pracować nadgodziny

8. Kontrahenci zazwyczaj realizują zamówienia koncernów, których siedziby znajdują się w USA, Wielkiej Brytanii, Japonii, Niemczech lub Kanadzie

6. To powinno być inne Rosario

1. Ruchomymi piaskami, na których zbudowane zostały strefy produkcji eksportowej, jest obietnica uprzemysłowienia. Strefy produkcji chcą przyciągnąć zagranicznych inwestorów i chcą, aby pozostali w kraju na stałe a tym samym zapoczątkują trwały rozwój gospodarczy. W Risario ziemia pod fabryki jest bardzo tania, przez pierwsze lat korporacje są zwolnione z płacenia podatku dochodowego (Club Med -luksusowy hotel, gdzie wszystko wliczone w cenę, goście żyją sobie za darmo).

2. Do strefy Civite nikt nie ma dostępu - trzyma to motłoch z dala od produkowanych drogich towarów a także zasłania to, co dzieje się wewnątrz strefy. Mur wokół strefy ma służyć również podkreśleniu, że to, co dzieje się wewnątrz, ma charakter tymczasowy, albo w ogóle nie dzieje się naprawdę

3. Przez to, że nie są płacone podatki miasta nie są w stanie zapewnić mieszkańcom publicznych środków transportu, opieki medycznej, edukacji itd.

7. Praca w nawiasach

1. Teoria przesączania - bogacenie się jednostek podnosi poziom życia społeczeństwa: strefy tworzą miejsca pracy, a pieniądze, które zarabiają w nich robotnicy, zaczną w końcu napędzać trwały rozwój gospodarczy problem - za niskie płace, nie stać ludzi na towary, które produkują

2. Łamane przepisy prawa pracy

8. Nadal za drogo: obcinanie płac w Chinach

1. W porównaniu z Chinami wszędzie zarobki są za wysokie, a mimo to ludzie pracujący w Chinach nie otrzymują normalnego wynagrodzenia: zamiast 87centów/h dostają nawet tylko 13

2. Mechanizm zlecania podwykonania: na wszystkich poziomach zlecania wykonania, podwykonania, pracy chałupniczej producenci przelicytowują się nawzajem, kto zaoferuje niższą cenę, a do tego każdy kolejny kontrahent i subkontrahent musi trochę zrobić. Na końcu tego zlicytowanego łańcucha podwykonań znajduje się robotnik

9. Żadnych związków, żadnych strajków

1. Osoby, które próbowały w swoich fabrykach założyć jakiś związek, uważane były za wichrzycieli i spotykali się z groźbami i zastraszaniem

2. WAC - centrum pomocy robotnikom - powstało, by pomagać robotnikom w korzystaniu z ich konstytucjonalnego prawa do walki o poprawę warunków pracy. Zernan Toledo - najbardziej zaangażowany pracownik Centrum

3. UNITE - największy związek zawodowy pracowników branży odzieżowej w Ameryce - fabryka została zamknięta

10. Co się stało z Carmelitą Alonzo

1. Jak mówią plotki, była to kobieta, która pracowała jako szwaczka w V.T. Fashions, zmarła (8.03.1997) z przemęczenia

2. Obciążenie nadgodzina dałoby się zmniejszyć przez zatrudnienie więcej robotników i zorganizowanie 2 krótszych zmian, jednak jest to niemożliwe ze względu na to, iż nikt nie chce zadzierać z właścicielami i menedżerami a także dlatego, że po zrealizowaniu dużego zamówienia byłoby za dużo rąk do pracy

3. Zarządy fabryk nie chcą zatrudniać na stałe, aby uniknąć przyznawania robotnikom przysługujących im wtedy praw i świadczeń (hire and fire - zatrudnij i zaraz zwolnij)

11. Migrująca siła robocza

1. Zatrudnieni to przede wszystkim niezamężne kobiety w wieku 17-25 lat z okolic. Młode, ponieważ nie znają do końca swoich praw. Zapewniano im wysokie płace. Nie zatrudniają się osoby z okolic Civite, ponieważ szybko ją rzucają

12. Inny produkt stref: nowy rodzaj robotnika fabrycznego

1. Kobiety bardzo często traciły pracę w wieku dwudziestu kilku lat. Mówiło im się, że są za stare, ale tak naprawdę chodziło o to, aby zminimalizować liczbę zatrudnionych matek. Kobiety w ciąży były bardzo źle traktowane - musiały wybierać albo zdrowa donoszona ciąża, albo zachowanie pracy

13. Migrujące fabryki

1. Podążanie w ślad za zwolnieniami od podatków i bodźcami motywacyjnymi

2. NAFTA - Północnoamerykański Układ Wolnego Handlu - umowa zawarta pomiędzy USA, Kanadą i Meksykiem, tworząca pomiędzy tymi państwami strefę wolnego handlu

14. Klienci odlatują

1. Koncerny nie są właścicielami fabryk, dlatego skutecznie kontrolują one produkcję, nie interesuje ich jak są robione produkty. Wszystko trzymają w swoich rękach pod groźbą zmiany obecnego dostawcy na konkurencję, której nie ma mało

---