Józef Ignacy Kraszewski Bruhl Powieść historyczna z XVIII wieku


JÓZEF IGNACY KRASZEWSKI - BRÜHL. POWIEŚĆ HISTORYCZNA Z XVIII WIEKU

Opracowanie utworu:

+ Tytułowy bohater powieści, Henryk Brühl pierwszym ministrem króla Augusta III i rządził zarówno Polską jak i Saksonią. Pochodził on z Turyngii, księstwa niemieckiego położonego w sąsiedztwie Saksonii. Jako trzynastolatek został paziem u księżnej Weissenfels, potem krótko studiował literaturę i muzykę w Lipsku. Kiedy miał dziewiętnaście lat został przyjęty w poczet srebrnych paziów na dworze królewskim księcia elektora saskiego Augusta II w Dreźnie, gdzie szybko zdobywał coraz to nowe tytuły i stanowiska. Mając trzydzieści jeden lat był już kierownikiem finansów i kierownikiem polityki zagranicznej Saksonii, później objął również ministerstwo spraw wewnętrznych i zarząd górnictwa. Brühlowi jednak nie chodziło o tytuły, lecz o pieniądze. Stopniowo powiększał on swój majątek rodowy, kupował coraz to nowe dobra w Saksonii oraz Polsce, a także budował pałace, z których najsłynniejszy znajduje się w Warszawie przy placu Saskim. Jednym z jego źródeł dochodów było sprzedawanie wolnych urzędów senatorskich oraz biskupstw.

+ Akcja powieści rozgrywa się w ostatnich latach życia Augusta II i pierwszych latach panowania jego syna, Augusta III, mniej więcej między rokiem 1730 a 1738. Nie wychodzi ona poza Drezno i jego najbliższe okolice.

+ Za czasów panowania Augusta II Polska nie tylko przestała być potężnym mocarstwem, ale w ogóle przestała być państwem biorącym czynny udział w polityce europejskiej. Stała się krajem, w którym gospodarowali monarchowie sąsiedni: Karol XII szwedzki, Piotr I rosyjski, a z czasem również Fryderyk II pruski. Upadek polityczny Polski osiągnął dno za panowania kolejnego króla, Augusta III, właśnie za sprawą rządów Brühla.

+ Opisywana powieść powstawała w Dreźnie, do którego Kraszewski trafił w 1863 roku, z racji wydalenia go z kraju przez rząd carski za udział w wypadkach poprzedzających powstanie styczniowe. Pobyt w Saksonii miał bez wątpienia decydujące znaczenie dla wyboru tematu do całego cyklu około dwudziestu utworów związanych z historią panowania w Polsce dynastii Saskiej. Najważniejsze z nich to „Hrabina Cosel” (1863), omawiany „Brühl” (1871), a także „Z siedmioletniej wojny” (1876).

+ Ogromnym ułatwieniem dla Kraszewskiego przy tworzeniu swojej powieści była bliskość bibliotek i archiwów, w których mógł znaleźć liczne materiały dotyczące postaci Brühla. Pisarz korzystał nie tylko ze współczesnych sobie opracowań historycznych i ogłoszonych drukiem utworów czy pamiętników. Kraszewski dotarł również do rzadkich druków, m.in. prywatnej korespondencji Brühla.

+ Kraszewski w swojej powieści nie opisuje swoich bohaterów, lecz ukazuje ich w działaniu, w którym się zaznaczają poszczególne rysy charakteru. Dzięki temu postaci są pełne życia i wyraziście zarysowują się w wyobraźni odbiorców. Warto również podkreślić, że w swoich powieściach historycznych Kraszewski zazwyczaj snuł akcję dookoła osób, często fikcyjnych bohaterów, nie wpływających bezpośrednio na tok wielkich wydarzeń, i poprzez ich dzieje czy przeżycia okazywał postaci naczelne, natomiast w wymienionych wcześniej powieściach saskich, a szczególnie w „Brühlu” pisarz przyjął metodę wręcz przeciwną: wprowadza przede wszystkim naczelne postaci historyczne, lecz unika opisywania ważniejszych wydarzeń.

+ Akcja powieści rozgrywa się na dworze saskim, a jej tematem jest walka klik dworskich o wpływ na króla, a tym samym o władzę w państwie.

+ Trafność ujęcia podstawowych zagadnień epoki dowodzi Kraszewski już na pierwszych stronach powieści w opisie obozowiska chłopów zegnanych po to, by wzięli udział w królewskich łowach jako naganiacze zwierzyny. Nikt się o nich nie kłopotał, dlatego też po polowaniu byli zmuszeni posilać się jedynie chlebem i solą, podczas gdy dla panów piekły się jelenie i ważyły korzenne polewki. Fragment ten nie pozostawia wątpliwości, jakie jest kolejne obok sprzedaży wolnych urzędów źródło bogactw Brühla.

+ O jak największy udział w wyzysku oraz o uprzywilejowane miejsce w aparacie rabowania poddanych, jakim było feudalne państwo tytułowy bohater powieści walczy z Sułkowskim. Kraszewski ani na moment nie pozwala zapomnieć czytelnikowi co jest celem ich zabiegów. Chodzi im o pieniądz, o dobra feudalne, o możliwość wyzyskiwania chłopów. Walkę wygrywa ten, kto sprawniej potrafi ciemiężyć ludzi, a taką osobą jest Brühl.

+ Kolejnym źródłem dochodów tytułowego bohatera jest udział w fabrykacji porcelany w Meissen. Ten typ dochodów dotyczy również innych głównych postaci utworu. Ma to swoje uzasadnienie, albowiem połowa XVIII wieku w czasie której toczy się akcja powieści to okres w którym można zauważyć początki kapitalizmu.

+ Brühl, aby osiągnąć swój cel gotowy jest nawet zdradzić tajne plany dotyczące polityki państwa. Hrabia Sułkowski wydaje się być na pierwszy rzut oka dużo bardziej szlachetniejszy. Lecz i on dopuścił się zdrady - zdradził swoją ojczyznę, gdy brał udział we wprowadzeniu obcego władcy na tron polski, ofiarowany przez szlachtę Leszczyńskiemu. Ponadto zdradził ją za zapłatę, jaką stanowiły dobra Leszczyńskich.

+ Brühl, realizujący jedynie politykę własnej kieszeni, jest pionkiem w ręku o. Guariniego. Wprowadzając do powieści tę postać Kraszewski chciał pokazać rolę jaką odgrywał w feudalnym państwie Watykan.

+ W „Brühlu” bardzo łatwo wskazać pewne analogie pomiędzy przedstawionymi w powieści wydarzeniami a faktami współczesnymi Kraszewskiemu. Niektóre z nich są jednostkowe, jak na przykład i tu, i tam zajęcie Saksonii przez wojska pruskie ukaranie dziennikarza Erella, przypominające ukaranie grzywną Kraszewskiego za wykroczenie przeciw saskiemu prawu prasowemu. Ważniejsze są jednak analogie w poruszanych zagadnieniach zasadniczych, jak sprawowanie władzy a dobro społeczeństwa, samodzielność polityki a intrygi obcych dworów, wtrącanie się duchowieństwa, a w szczególności jezuitów do spraw państwowych, udział kobiet w intrygach dworskich i politycznych, wreszcie charaktery ludzi - zarówno tych, którzy sprawują władzę, jak i tych, którzy ją wspomagają lub jej ulegają.

+ Powieść kończy się w momencie klęski, jaka spadła na Saksonię w wyniku wojny siedmioletniej.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Józef Ignacy Kraszewski Bruhl
Józef Ignacy Kraszewski Stara baśń Powieść z XI wieku opr Wincenty Danek
Józef Ignacy Kraszewski Historia prawdziwa o Petrku Właście
Józef Ignacy Kraszewski Historia Sawki
Józef Ignacy Kraszewski Historia o królewiczu Rumianku i siedmiu królewnach
Jozef Ignacy Kraszewski Historia Sawki
Józef Ignacy Kraszewski Zygmuntowskie czasy Powieść z roku 1572
Józef Ignacy Kraszewski Powieść bez tytulu, T III, IV
Józef Ignacy Kraszewski Historya o Janaszu Korczaku i o pięknej miecznikównie
Józef Ignacy Kraszewski Powieść bez tytulu, T I, II
romantyzm - lekturki, wspomnienia - kraszewski, Józef Ignacy Kraszewski, Wspomnienia Wołynia, Polesi
romantyzm - lekturki, ulana, Józef Ignacy Kraszewski, Ulana
Józef Ignacy Kraszewki Kwiat Paproci
Józef Ignacy Kraszewski, Stara baśń Opracowanie Wstępu BN
Jozef Ignacy Kraszewski Kwiat Paproci
Józef Ignacy Kraszewski latarnia Czarnoksieska
Jozef Ignacy Kraszewski Dumania
Józef Ignacy Kraszewski Ramułtowie

więcej podobnych podstron