Polacy na obczyźnie po powstaniu listopadowym
1. Emigracja popowstaniowa
klęska powstania listopadowego + obawa przed represjami => masowa emigracja (Królestwo Polskie opuszcza ok. 50 tys. osób)
cele emigracji: Prusy, Austria (zniechęceni postawą władz i zachęceni carską obietnicą amnestii - wracają), Francja (najwięcej emigrantów), Wielka Brytania, Belgia, Szwajcaria, USA
dzięki naciskowi lokalnych społeczeństw, władze zgadzały się na osiedlanie się polskich uchodźców; we Francji, Belgii i Wielkiej Brytanii wypłacano Polakom nieduże zasiłki
emigracja polistopadowa nazywana jest Wielką Emigracją - zadecydował o tym fakt, że wśród emigrantów znalazły się wybitne indywidualności ze świata polityki, kultury, nauki oraz wojskowi (większość inteligencji Królestwa Polskiego)
miała wpływ na rozwój kultury polskiej - osłabiona w kraju, swobodnie rozwijała się na obczyźnie
uchodźcy wierzyli, że Polskę ogarnie powstanie, które umożliwi im powrót; liczyli na ogólnopolskie ruchy rewolucyjne i niepodległościowe, chcieli walczyć o suwerenność innych krajów zgodnie z hasłem „Za waszą i naszą wolność”
większość emigrantów nie asymilowała się z miejscową ludnością, licząc na szybki powrót do kraju
2. Główne ugrupowania polityczne Wielkiej Emigracji
emigranci chcieli rozliczyć winnych klęskach powstania i zorganizować kolejny zryw niepodległościowy
Komitet Narodowy Polski (KNP) - grudzień 1831r. w Paryżu; przywódca: Joachim Lelewel;
program:
- hasła wyrażające wiarę w odzyskanie niepodległości i odwołujące się do narodowego solidaryzmu
- program bardzo ogólnikowy
- przewidywał odbudowę Polski jako republiki
- wywołanie powstań we wszystkich zaborach
- udział w powstaniach szlachty i inteligencji (bez chłopów)
część działaczy KNP uznaje poglądy Lelewela za zbyt umiarkowane i zakładają Towarzystwo Demokratyczne Polskie
Towarzystwo Demokratyczne Polskie (TDP) - marzec 1832r. w Paryżu; przywódcy: Tadeusz Krępowiecki, Wiktor Heltman;
program wg Małego Manifestu (1832r.):
- hasła lewicowe i antyszlacheckie
- obwiniano szlachtę o upadek I Rzeczypospolitej
- zapowiadano reformy społeczne, korzystne dla niższych warstw społecznych, zwanych przez Towarzystwo ludem
- udział ludu w powstaniu miał przynieść Polsce niepodległość
*większość działaczy prezentowała jednak inne poglądy -> rozłam w TDP (Krępowiecki opuszcza organizację, na jego miejsce - Heltman)
program wg Wielkiego Manifestu (1836r., Poitiers):
- idea jedności i solidaryzmu wszystkich stanów
- powstanie ponadzaborowe z udziałem całego społeczeństwa
- pomoc rewolucjonistów europejskich, także rosyjskich
- utworzenie z przyszłej Polski republiki demokratycznej
- równe prawa dla wszystkich w przyszłej Polsce
- zniesienie przywilejów stanowych
- uwłaszczenie chłopów bez odszkodowania dla szlachty;
TDP posiadało swoją strukturą organizacyjną (Centralizacja i organ prasowy), członkowie płacili składki; należeli do niego przedstawiciele zamożnej szlachty i mieszczaństwa
Hotel Lambert - 1831r. w Paryżu, przywódcy: książę Adam Jerzy Czartoryski, Władysław Zamoyski; brak jednoznacznego programu i wyraźnych ram organizacyjnych; nazywany Hotelem Lambert od 1843r. (wcześniej - Obóz Czartoryskiego);
program:
- działalność dyplomatyczna zmierzająca do uzyskania pomocy mocarstw zachodnich (Francja, Wielka Brytania)
- unikanie przedwczesnej walki w kraju
- poprawa sytuacji ekonomicznej i oświatowej na ziemiach polskich
- przyszły ustrój: monarchia konstytucyjna (wzorowana na Konstytucji 3 maja 1791)
- brak propozycji reform społecznych (szlachta warstwą dominującą, po 1846r. - likwidacja pańszczyzny i uwłaszczenie przy pełnej odpłatności za ziemię)
Gromady Ludu Polskiego - 1835r. w Wielkiej Brytanii; przywódcy: Stanisław Worcell, Tadeusz Krępowiecki; skupiły niewielu emigrantów;
program:
- antyszlacheckie hasła, ideologia socjalizmu utopijnego
- wiara w misję narodu polskiego, którego język po zwycięstwie rewolucji ogólnoeuropejskiej stanie się językiem międzynarodowym
- powstanie narodowowyzwoleńcze ludu połączone z rewolucją społeczną
- likwidacja warstw zamożnych (głównie szlachty)
- przyszły ustrój Polski: demokratyczna „republika ludowa”
- likwidacja własności prywatnej
nie udało się stworzyć jednej władzy dla całej emigracji
3. Wielka Emigracja na arenie międzynarodowej
emigranci związani z Lelewelem zaangażowani byli w ruchy rewolucyjne karbonariuszy, a później Młodej Polski (powołana przez G.Mazziniego Młodej Europy)
akcje z udziałem Polaków kończyły się niepowodzeniem
Czartoryski prowadził liczne rozmowy z politykami brytyjskimi i francuskim (zabiegał o poparcie dla sprawy narodowej), przeznaczył swoje pieniądze na mobilizowanie zachodniej opinii publicznej, prasy do działań na rzecz Polski
Czartoryski chciał, by zachodnie mocarstwa wystąpiły przeciwko Rosji, sądził, że zostanie to zapoczątkowane przez konflikt Rosji z Turcją; W Turcji z ramienia Hotelu Lambert działał Wojciech Chrzanowski (sztabowiec z czasów powstania listopadowego), podjął się reformy armii tureckiej
kolejnym emisariuszem Czartoryskiego był Michał Czajkowski (zorganizował w Stambule polskie przedstawicielstwo dyplomatyczne, założył polską osadę w Turcji zwaną Adampolem, na cześć księcia)
wysłannicy Hotelu Lambert docierali także do muzułmanów w Persji, Afganistanie i na Kaukazie
Czartoryski popierał ruchy niepodległościowe na Bałkanach
4. Kultura polska na emigracji
centrum polskiej emigracji - Paryż; powołano tam różne instytucje: m.in. Księgarnia Polska (1833)
na obczyźnie ukazuje się wiele czasopism, broszur, książek (Dziady cz. III, Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego -> Mickiewicz; Kordian, Beniowski -> Słowacki; Nie-Boska komedia -> Krasiński)
wybitne dzieła historyczne (Lelewel)
prace o tematyce polityczno-wojskowej (Maurycy Mochnacki i Ludwik Mierosławski); analizowały przyczyny klęski powstania listopadowego
pozostali twórcy: Fryderyk Chopin, Cyprian Kamil Norwid
Towarzystwo Literackie Polskie - założone w 1832 w Paryżu (inicjatywa Czartoryskiego); odegrało ważną rolę w rozwoju kultury polskiej; w 1854 przekształcone w Towarzystwo Historyczno-Literackie - miejsce spotkań ludzi kultury i sztuki; istnieje do dziś
Biblioteka Polska - założona w 1839 w Paryżu (istnieje do dziś)
Towarzystwo Naukowej Pomocy - ufundowane w 1832r., gromadziło fundusze na pomoc stypendialną dla młodzieży emigracyjnej
Szkoła Polska - działała w Paryżu, naukę pobierali Polacy, ale także Francuzi (miała wysoki poziom nauczania)
pojawia się idea zwana mesjanizmem
mesjanizm polski - wyznaczył narodowi polskiemu misję zbawienia ludzkości i funkcję duchowego przywódcy (Mesjasza innych narodów); polski mesjanizm spotęgowała działalność Andrzeja Towiańskiego; założył Koło Sprawy Bożej, głosił hasła odrodzenia moralnego narodu
3